In the present study, all the teste

In the present study, all the tested pharmaceuticals (except caffeine) were efficiently removed from nutrient solution by S. validus throughout the exposure period. The elimination process Followe dfirst - order kinetics. Mass balance calculations showed that S. validus uptake alone accounted for a significant contribution (6-13% for the roots and 22-49% for the shoots) of the total loss of clofibric acid. On the other hand, for both naproxen and diclofenac, only a small per-centage (less than 5.0%) of the initial mass of pharmaceutical in solution was assimilated by the roots and shoots, implying that other pathways of loss (photodegradation and biodegradation) were more significant. Carbamazepine showed the highest uptake percentage (of the mass initially in solution) in the roots (7-19%), with a low percentage in the shoots (0.86-3.25%). The percentage for direct plant uptake and translocation (14-22%) was less than the total carbamazepine removal percentage from nutrient solu-tions (64-74%), implying that carbamazepine must have been transformed to other products of catabolism in plant tissue. Diclofenac showed the lowest uptake percentages for both roots (0.17-1.79%) and shoots (0.11-0.75%), most probably due to its high potential for photodegradation. The fraction of caffeine in the roots was limited to 0.2-4.4%, while shoot uptake percentage ranged from 12 to 62%, implying that this polar compound is not only assimilated by the roots, but also readily translocated inS. validus. No significant correlations (p>0.05) were found between the rate constants of depletion from solution or plant tissue levels of the pharmaceuticals and either logKowor logDow. Despite this, ridge regression indicated that logKow is the most significant parameter for predicting pharmaceutical concentrations in plant tissues and the potential for elimination from hydroponic culture. Our mesocosm studies provide important information on the extent andnatureof suchremoval inaquaticplant systems. Although at this time, no single plant or constructed wetland system could removal all pharmaceutical compounds in inflowing waters, our study has shown that for some compounds, a main rout of elimina-tion is through root uptake (and subsequent translocation) by the aquatic plant itself. Further research on the capability of a wider range of aquatic plants to assimilate pharmaceutical compounds is necessary in order to incorporate such knowledge into actual design criteria for removing emerging contaminants in treatment plants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาปัจจุบัน ยาที่ผ่านการทดสอบทั้งหมด (ยกเว้นคาเฟอีน) ได้อย่างมีประสิทธิภาพออกจากโซลูชันธาตุอาหาร โดย S. validus ตลอดระยะเวลาเปิดรับแสง Followe dfirst - จลนพลศาสตร์สั่งกระบวนการตัดออก คำนวณยอดดุลโดยรวมพบว่า S. validus ดูดซับคนเดียวคิดเป็นส่วนสำคัญ (6-13% สำหรับรากและ 22-49% สำหรับการถ่ายภาพ) ของยอดขาดทุนของกรด clofibric บนมืออื่น ๆ นาโปรเซนและ diclofenac เฉพาะตัวเล็กต่อ-centage (น้อยกว่า 5.0%) ของมวลเริ่มต้นของยาในโซลูชันมีขนบธรรมเนียมประเพณี โดยรากและถ่ายภาพ หน้าที่ว่า มนต์อื่น ๆ (photodegradation และ biodegradation) การสูญเสียยิ่ง Carbamazepine พบเปอร์เซ็นต์ดูดซับสูงสุด (ของมวลในโซลูชันเริ่มต้น) ในราก (7-19%), มีเปอร์เซ็นต์ต่ำสุดในการถ่ายภาพ (0.86-3.25%) เปอร์เซ็นต์การดูดธาตุอาหารพืชโดยตรงและการสับเปลี่ยน (14-22%) ไม่น้อยกว่า carbamazepine รวมเอาเปอร์เซ็นต์จากธาตุอาหาร solu-tions (64-74%), หน้าที่ว่า carbamazepine ต้องการแปลงผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ของแคแทบอลิซึมในเนื้อเยื่อพืช Diclofenac พบเปอร์เซ็นต์การดูดซับต่ำสำหรับรากทั้งสอง (0.17-1.79%) และยอด (0.11-0.75%), มากที่สุดอาจเนื่องจากมีศักยภาพสูงสำหรับ photodegradation เศษของคาเฟอีนในรากถูกจำกัดให้ 0.2-4.4% ในขณะที่เปอร์เซ็นต์การดูดซับยิงอยู่ในช่วง 12 62% หน้าที่ว่า นี้บริเวณขั้วโลกจะไม่เฉพาะขนบธรรมเนียมประเพณี โดยราก แต่ยังพร้อม translocated อิน validus ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.05) พบระหว่าง logDow logKowor อย่างใดอย่างหนึ่งและค่าคงที่อัตราของการลดลงของจากโซลูชันหรือโรงงานระดับเนื้อเยื่อของยา แม้นี้ ถดถอยริดจ์ระบุ logKow ที่มีพารามิเตอร์ที่สำคัญที่สุดสำหรับการคาดการณ์ความเข้มข้นของยาในเนื้อเยื่อพืชและศักยภาพสำหรับการตัดออกจากวัฒนธรรมสี จบ mesocosm ให้ข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับขอบเขต andnatureof suchremoval inaquaticplant ระบบ แม้ว่าในเวลานี้ ไม่มีโรงงานเดียว หรือพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้าง ระบบสามารถกำจัดสารยาทั้งหมดในน้ำ inflowing เราได้แสดงว่า สารประกอบบางอย่าง rout หลักของ elimina สเตรชันเป็นรากดูดธาตุอาหาร (และการสับเปลี่ยนภายหลัง) โดยพืชน้ำเอง วิจัยเพิ่มเติมความสามารถของช่วงกว้างของพืชน้ำอย่างสารยาเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อรวมความรู้ดังกล่าวเข้าเกณฑ์ออกแบบจริงในการเกิดสารปนเปื้อนในโรงบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาปัจจุบันทั้งหมดในการทดสอบยา (ยกเว้นคาเฟอีน) ที่ถูกถอดออกได้อย่างมีประสิทธิภาพจากสารละลายธาตุอาหารโดยเอส validus ตลอดระยะเวลาการเปิดรับแสง กระบวนการกำจัด fo​​llowe dfirst - จลนศาสตร์การสั่งซื้อ การคำนวณความสมดุลมวลพบว่าการดูดซึมเอส validus เพียงอย่างเดียวคิดเป็นผลงานที่สำคัญ (6-13% สำหรับรากและ 22-49% สำหรับยอด) ของการสูญเสียทั้งหมดของกรด clofibric ในทางกลับกันสำหรับทั้ง naproxen และ diclofenac เพียงเล็ก ๆ ต่อ Centage (น้อยกว่า 5.0%) ของมวลเริ่มต้นของยาในการแก้ปัญหาที่ถูกหลอมรวมรากและหน่อหมายความว่าเส้นทางการอื่น ๆ ของการสูญเสีย (สลายและการย่อยสลาย) อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น carbamazepine แสดงให้เห็นว่าเปอร์เซ็นต์การดูดซึมสูงสุด (ของมวลในการแก้ปัญหาในขั้นต้น) ในราก (7-19%) ที่มีเปอร์เซ็นต์ต่ำหน่อ (0.86-3.25%) เปอร์เซ็นต์สำหรับการดูดซึมของพืชโดยตรงและโยกย้าย (14-22%) เป็นน้อยกว่าร้อยละ carbamazepine รวมจากการกำจัดสารอาหาร Solu tions (64-74%) หมายความว่า carbamazepine ต้องได้รับการเปลี่ยนเป็นสินค้าอื่น ๆ ของ catabolism ในเนื้อเยื่อพืช Diclofenac แสดงให้เห็นว่าเปอร์เซ็นต์การดูดซึมที่ต่ำที่สุดสำหรับทั้งราก (0.17-1.79%) และยอด (0.11-0.75%) ส่วนใหญ่อาจเกิดจากการที่มีศักยภาพสูงในการสลาย ส่วนของคาเฟอีนในรากถูก จำกัด ให้ 0.2-4.4% ในขณะที่การดูดซึมยิงเปอร์เซ็นต์อยู่ในช่วง 12-62% หมายความว่าสารมีขั้วนี้ไม่ได้หลอมรวมโดยเฉพาะราก แต่ยัง translocated พร้อมอิน validus ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ (p> 0.05) พบระหว่างค่าคงที่อัตราการสูญเสียจากการแก้ปัญหาหรือระดับเนื้อเยื่อพืชของยาและทั้ง logKowor logDow อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ถดถอยสันชี้ให้เห็นว่า logKow เป็นพารามิเตอร์ที่สำคัญที่สุดในการทำนายความเข้มข้นของยาในเนื้อเยื่อพืชและศักยภาพในการกำจัดจากการเพาะเลี้ยง hydroponic การศึกษา mesocosm ของเราให้ข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับขอบเขต andnatureof suchremoval ระบบ inaquaticplant แม้ว่าในเวลานี้ไม่มีโรงงานเดียวหรือสร้างระบบพื้นที่ชุ่มน้ำที่สามารถกำจัดสารยาทั้งหมดในน้ำไหลเข้า, การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าสารบางปราชัยหลักของ elimina-การผ่านการดูดซึมราก (และโยกย้ายที่ตามมา) โดยพืชน้ำ ตัวเอง การวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสามารถในการช่วงกว้างของพืชน้ำที่จะดูดซึมสารยาเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อที่จะรวมความรู้ดังกล่าวเข้าสู่เกณฑ์การออกแบบที่เกิดขึ้นจริงสำหรับการลบสิ่งปนเปื้อนที่เกิดขึ้นใหม่ในระบบบำบัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาทั้งหมดทดสอบยา ( ยกเว้นคาเฟอีน ) ได้อย่างมีประสิทธิภาพออกจากสารละลายโดย วาลิดัส ตลอดระยะเวลาการเปิดรับแสง การขจัด followe dfirst - ใบสั่งทำ การคํานวณดุลมวล พบว่า S .วาลิดัสใช้คนเดียวคิดประโยชน์ ( 6-13 % สำหรับรากและ 22-49 ( หน่อ ) ของการสูญเสียรวมของ clofibric กรด บนมืออื่น ๆและทั้งบาเลนเซียไดโคลฟีแนค เพียงเล็กน้อยต่อ centage ( น้อยกว่า 5.0 % ) ของมวลเริ่มต้นของยาในสารละลายดูดซึมสารอาหารจากรากและต้นหมายความว่าแนวทางการสูญเสียอื่น ๆ ( และใช้แสงทางชีวภาพ ) อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น โรคผิวหนังพบเปอร์เซ็นต์การดูดซึมสูงสุด ( ของมวลเริ่มต้นในสารละลาย ) ราก ( 7-19 % ) ที่มีเปอร์เซ็นต์ต่ำในการยิง ( 0.86-3.25 % )เปอร์เซ็นต์สำหรับพืชโดยตรง และการโยกย้าย ( ซึ่งร้อยละน้อยกว่าผลรวมคาร์บามาซีปีนเอาเปอร์เซ็นต์ จากสารอาหารซูลู tions ( 64-74 % ) หมายความว่าโรคผิวหนังต้องถูกเปลี่ยนเป็นผลิตภัณฑ์อื่น ๆของ catabolism ในเนื้อเยื่อพืช ไดโคลฟีแนคมีเปอร์เซ็นต์ต่ำสุดใช้ทั้งราก ( 0.17-1.79 % ) และยิง ( 0.11-0.75 % )มากที่สุด เนื่องจากอาจจะมีศักยภาพสูงของอากรแสตมป์ . ส่วนของคาเฟอีนในรากถูก จำกัด ให้ 0.2-4.4 % ในขณะที่เปอร์เซ็นต์การยิงระหว่าง 12 ถึง 62 เปอร์เซ็นต์ หมายความว่าสารโพลาร์นี้ไม่เพียงแต่ ขนบธรรมเนียมประเพณี โดยราก แต่ยังพร้อม translocated INS . วาลิดัส ไม่มีความสัมพันธ์กันทางสถิติ ( P > 005 ) พบระหว่างค่าคงที่ของการจากสารละลายหรือพืชระดับเนื้อเยื่อ ของยา และ logkowor logdow . แม้นี้ จ๋า พบว่า logkow เป็นพารามิเตอร์ที่สำคัญที่สุดสำหรับทำนายความเข้มข้นยาในเนื้อเยื่อพืชและศักยภาพในการขจัดจากการเลี้ยง hydroponic .การศึกษา mesocosm ของเราให้ข้อมูลสำคัญในขอบเขต andnatureof suchremoval inaquaticplant ระบบ แม้ว่าขณะนี้ ยังไม่มีโรงงานเดียวหรือสร้างระบบพื้นที่ชุ่มน้ำ สามารถกำจัดสารประกอบยาใน inflowing น้ำ การศึกษาของเราได้แสดงให้เห็นว่าบางชนิดเส้นทางหลักของ elimina tion คือผ่านการใช้ราก ( และต่อมาโยกย้าย ) โดยพรรณไม้น้ำนั่นเอง การวิจัยในช่วงกว้างของพรรณไม้น้ำดูดซึมสารประกอบยาเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อที่จะรวมความรู้ดังกล่าวเป็นเกณฑ์การออกแบบที่เกิดขึ้นจริงสำหรับการลบสิ่งปนเปื้อนที่เกิดขึ้นใหม่ในพืชการรักษา