Ralph Ellison’s 1952 novel Invisibl

Ralph Ellison’s 1952 novel Invisible Man centres on a black man who, during a street riot, falls into a forgotten room in the cellar of a large apartment building in New York and decides to stay there, living hidden away. The novel begins with a description of the protagonist’s subterranean home, emphasising the ceiling covered with 1,369 illegally connected light bulbs. There is a parallel between the place of light in the novel and Wall’s own photographic practice. Ellison’s character declares: ‘Without light I am not only invisible, but formless as well.’ Wall’s use of a light source behind his pictures is a way of bringing his own ‘invisible’ subjects to the fore, so giving form to the overlooked in society

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ralph เอลลิสัน 1952 มนุษย์ล่องหนนวนิยายศูนย์สำหรับผู้ชายสีดำที่ ในระหว่างการจลาจลถนน อยู่ในห้องลืมในใต้ถุนอาคารอพาร์ทเมนท์ขนาดใหญ่ในนิวยอร์ก และตัดสินใจพัก อาศัยซ่อนไป นิยายเริ่มต้น ด้วยคำอธิบายของตัวเอกชาติเปอบ้าน เน้นเพดานรวมกับหลอดไฟ 1,369 เชื่อมต่อที่ผิดกฎหมาย ยังมีคู่ขนานระหว่างที่ไฟในนิยายและฝึกถ่ายภาพของกำแพง อักขระของเอลลิสันประกาศ: 'ไม่ มีแสง ผมไม่เพียงมองไม่เห็น แต่เกมเช่น ' ใช้ผนังของแหล่งกำเนิดแสงอยู่เบื้องหลังภาพของเขาเป็นวิธีที่นำเรื่องของเขาเอง 'มอง' เพื่อลำเลียงสา เพื่อให้แบบฟอร์ม overlooked ในสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นวนิยายราล์ฟเอลลิสัน 1952 ที่มองไม่เห็นคนที่อยู่บนศูนย์ชายผิวดำที่ในระหว่างการจลาจลถนนตกอยู่ในห้องพักลืมในห้องใต้ดินของอาคารอพาร์ทเม้นที่มีขนาดใหญ่ในนิวยอร์กและตัดสินใจที่จะอยู่ที่นั่นชีวิตซ่อนอยู่ นวนิยายเรื่องนี้เริ่มต้นด้วยคำอธิบายของบ้านดินของตัวละครที่เน้นเพดานปกคลุมไปด้วยหลอดไฟ 1369 เชื่อมต่ออย่างผิดกฎหมาย มีคู่ขนานระหว่างสถานที่ของแสงในนวนิยายเรื่องการถ่ายภาพและการปฏิบัติกำแพงของตัวเองคือ ลักษณะของเอลลิสันประกาศ: 'แสงโดยไม่ต้องผมไม่เพียง แต่มองไม่เห็น แต่รูปร่างเช่นกัน. ใช้กำแพงของแหล่งกำเนิดแสงที่อยู่เบื้องหลังภาพของเขาเป็นวิธีการที่นำเรื่องของเขาเองที่มองไม่เห็น 'ไปข้างหน้าเพื่อให้รูปแบบที่จะมองข้ามในสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของ เอลลิสัน 1952 นวนิยายล่องหนศูนย์ในคนผิวดำ ซึ่งในระหว่างการจลาจลที่ถนนตกลืมในห้องใต้ดินของอาคารขนาดใหญ่ในนิวยอร์กและตัดสินใจที่จะอยู่ตรงนั้น มีชีวิตซ่อนอยู่ นวนิยายเรื่องนี้เริ่มต้นด้วยคำอธิบายของตัวเอกใต้ดินที่บ้าน เน้นเพดานหุ้มด้วยนี่ผิดกฎหมายเชื่อมต่อหลอดไฟ มีขนานระหว่างสถานที่ของแสงในนวนิยายและผนังเองถ่ายซ้อม เอลลิสันของตัวละครประกาศ : ไม่มีแสงผมไม่เพียง แต่มองไม่เห็น แต่เชื่อกัน " ผนัง ใช้แสงข้างหลังรูปของเขาเป็นวิธีที่นำคนของเขาเอง ' มองไม่เห็น ' เพื่อก่อนเพื่อให้รูปแบบการมองข้ามในสังคม