Yes, of course." Tupho's house was

Yes, of course." Tupho's house was set a little apart from the others, among the trees at the fringes of the village. A yellow-skinned woman looked shy but greeted me in a friendly fashion. She was too shy even to tell me her name She's my wife said Tupho I held my palms together in the polite gesture of respect of the area, known as the Wai. Tupho's wife responded my Wai with one of her own, bowing more deeply than I had done. On the floor, a cute little baby lay on a crumpled piece of cloth. My child, Saokam "Hello, Saokam. Aren't you sweet?" I took out a ten-baht coin. Tupho saw what I was doing and tried to stop me. "Don't!" "Why not?" It's not necessary "I just want to give her a little present. It isn't anything! "Okay then, if you really want to." "Now, this is for you, Saokam." Tupho's wife smiled when she saw what I was doing. Tupho was taking something out of a small leather bag in the corner of the room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช่ หลักสูตรการ" บ้านของ Tupho ถูกตั้งค่าเล็กน้อยจากผู้อื่น ระหว่างต้นไม้ที่อยู่ของหมู่บ้าน ผู้หญิงเหลืองมองอาย ได้รับการต้อนรับฉันในแฟชั่นที่เป็นมิตร เธอเกินไปอายแม้จะบอกชื่อของเธอที่เธอเป็นภรรยาของฉันกล่าวว่า ฉันจับฉันปาล์มกันในรูปแบบสุภาพของเคารพของพื้นที่ เรียกว่าหวาย Tupho ภรรยาของ Tupho ตอบหวายของฉันกับโค้งของเธอเอง ลึกซึ้งกว่าที่ผมทำ ชั้น เด็กน้อยน่ารักวางบนผ้ายับ ลูกของฉัน Saokam "สวัสดี Saokam ปัจจุบันคุณหวาน" ฉันเอาออกเหรียญสิบบาท Tupho เห็นสิ่งที่ฉันทำ และพยายามที่จะหยุดฉัน "ไม่" "ทำไมไม่" ไม่จำเป็น "เพียงแค่อยากให้เธอปัจจุบันเล็กน้อย มันไม่ได้อะไร "เอาล่ะ นั้น ถ้าคุณต้องการ" "ตอนนี้ อยู่ที่ Saokam" ภรรยาของ Tupho ยิ้มเมื่อเธอเห็นสิ่งที่ฉันได้ทำ Tupho คือการบางสิ่งบางอย่างจากกระเป๋าหนังขนาดเล็กที่มุมของห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช่แน่นอน. "บ้าน Tupho ถูกตั้งเล็ก ๆ น้อย ๆ นอกเหนือจากคนอื่นในหมู่ต้นไม้ที่ขอบของหมู่บ้าน. หญิงสีเหลืองผิวมองขี้อาย แต่ทักทายผมในแฟชั่นที่เป็นมิตร. เธอเป็นคนขี้อายเกินไปแม้จะบอกฉัน ชื่อของเธอเธอเป็นภรรยาของฉันบอกว่า Tupho ผมจัดฝ่ามือของฉันร่วมกันในท่าทางสุภาพของการเคารพของพื้นที่ที่เรียกว่าหวาย. ภรรยา Tupho ของการตอบสนองไวของฉันกับหนึ่งในของเธอเองโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นกว่าที่ฉันเคยทำมา. บนพื้น ทารกน้อยน่ารักที่วางอยู่บนชิ้นยู่ยี่ของผ้า. ลูกของฉัน, Saokam "สวัสดี Saokam คุณไม่หวาน? "ฉันเอาออกเหรียญสิบบาท. Tupho เห็นสิ่งที่ผมทำและพยายามที่จะหยุดฉัน." ไม่! "" ทำไมไม่? "มั​​นไม่จำเป็น" ผมแค่อยากจะให้เธอ ชำร่วย มันไม่ได้เป็นอะไร! "โอเคแล้วถ้าคุณต้องการที่จะ." "ตอนนี้เป็นสำหรับคุณ Saokam." ภรรยาของ Tupho ยิ้มเมื่อเธอเห็นสิ่งที่ผมทำ Tupho คือการบางสิ่งบางอย่างออกมาจากกระเป๋าหนังเล็ก ๆ ในมุมของห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช่ แน่นอน " tupho บ้านไว้นิดหน่อยนอกเหนือจากคนอื่น ท่ามกลางต้นไม้ที่ขอบของหมู่บ้าน สีเหลืองผิวผู้หญิงดูขี้อายแต่ทักฉันในแบบที่เป็นกันเอง เธอเขินอายเกินกว่าจะบอก ชื่อของเธอ เธอเป็นภรรยาของฉันบอกว่า tupho ผมจับฝ่ามือเข้าด้วยกันในท่าทางสุภาพเคารพของพื้นที่ เรียกว่า อ. ภรรยาของ tupho ตอบสนองไวของฉันกับหนึ่งของเธอเองโค้งลึกมากขึ้นกว่าที่ฉันทำ บนพื้น เด็กน้อยน่ารักนอนบนแผ่นกระดาษยู่ยี่ของผ้า ลูกของฉัน saokam " สวัสดี saokam . เธอไม่น่ารัก ? ผมเอาเหรียญสิบบาท . tupho เห็นสิ่งที่ฉันทำและพยายามที่จะหยุดฉัน ไม่ ! " ทำไมไม่ได้ มันไม่จำเป็นหรอก " ฉันแค่อยากให้เธอของขวัญเล็ก ๆน้อย ๆ มันไม่ได้อะไรเลย ! โอเค งั้นถ้าคุณต้องการ " " ตอนนี้ นี่สำหรับคุณsaokam " ภรรยา tupho กำลังยิ้มเมื่อเธอเห็นสิ่งที่ฉันทำ tupho เอาบางอย่างออกมาจากกระเป๋าหนังเล็กๆ ในมุมของห้อง