The politics of Singapore takes the

The politics of Singapore takes the form of a parliamentary representative democratic republic whereby the President of Singapore is the head of state, the Prime Minister of Singapore is the head of government, and of a multi-party system. Executive power is exercised by the cabinet, and to a lesser extent, the President. Cabinet has the general direction and control of the Government and is collectively responsible to Parliament. Like many countries in the world today, there are three separate branches of government: the legislature, executive and judiciary, though not necessarily meaning that there is a separation of power.

Legislative power is vested in both the government and the Parliament of Singapore. The legislature is the parliament, which consists of the president as its head and a single chamber whose members are elected by popular vote. The role of the president as the head of state has been, historically, largely ceremonial although the constitution was amended in 1991 to give the president some veto powers in a few key decisions such as the use of the national reserves and the appointment of key judiciary, Civil Service and Singapore Armed Forces posts. He also exercises powers over civil service appointments and national security matters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองสิงคโปร์ใช้รูปแบบของการรัฐสภาผู้แทนสาธารณรัฐประชาธิปไตยโดยประธานาธิบดีสิงคโปร์เป็นประมุขแห่งรัฐ นายกรัฐมนตรีสิงคโปร์เป็นหัวหน้า ของรัฐบาล และระบบหลายพรรค อำนาจบริหารเป็นสิทธิ โดยคณะรัฐมนตรี และขอบ เขตน้อยกว่า ประธาน คณะรัฐมนตรีมีทิศทางทั่วไปและการควบคุมของรัฐบาล และรับผิดชอบโดยรวมที่รัฐสภา เช่นหลายประเทศในโลกวันนี้ มีแยกสาขาของรัฐบาล: ทูลเกล้าทูลกระหม่อม บริหาร และ ตุลาการ แต่ ไม่จำเป็นต้องหมายความ ว่า มีการแบ่งแยกอำนาจพลังงานสภาเป็น vested ในรัฐบาลและรัฐสภาสิงคโปร์ ทูลเกล้าทูลกระหม่อมรัฐสภา ซึ่งประกอบด้วยประธานใหญ่และห้องเดียวที่มีสมาชิกที่มีการเลือกตั้ง โดยคะแนนนิยม ได้ บทบาทของประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐ แล้ว อดีต พิธีใหญ่แม้ว่าจะมีแก้ไขรัฐธรรมนูญในปีพ.ศ. 2534 ให้ประธานาธิบดี บางยับยั้งอำนาจในกี่ตัดสินใจที่สำคัญเช่นการใช้เงินสำรองแห่งชาติและการนัดหมายของคีย์ตุลาการ ข้าราชการพลเรือน และกองทัพสิงคโปร์ลง เขายังออกกำลังกายที่อำนาจเหนือราชการนัดหมาย และเรื่องความปลอดภัยแห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเมืองของสิงคโปร์ใช้รูปแบบของสาธารณรัฐประชาธิปไตยรัฐสภาตัวแทนโดยประธานาธิบดีสิงคโปร์เป็นประมุขแห่งรัฐที่นายกรัฐมนตรีของสิงคโปร์เป็นหัวหน้ารัฐบาลและระบบหลายพรรค อำนาจบริหารคือออกกำลังกายด้วยคณะรัฐมนตรีและในระดับน้อยประธาน คณะรัฐมนตรีมีทิศทางและการควบคุมของรัฐบาลและเป็นความรับผิดชอบต่อรัฐสภา เช่นเดียวกับหลายประเทศในโลกปัจจุบันที่มีสาขาสามแยกรัฐบาล: สมาชิกสภานิติบัญญัติบริหารและตุลาการ แต่ไม่จำเป็นต้องหมายความว่ามีการแยกอำนาจ. อำนาจนิติบัญญัติก็ตกเป็นของทั้งรัฐบาลและรัฐสภาของสิงคโปร์ สภานิติบัญญัติคือรัฐสภาซึ่งประกอบด้วยประธานเป็นหัวของมันและห้องเดียวที่มีสมาชิกได้รับการเลือกตั้งด้วยคะแนนนิยม บทบาทของประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐได้รับในอดีตพระราชพิธีส่วนใหญ่แม้ว่ารัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมในปี 1991 เพื่อให้ประธานบางอำนาจยับยั้งในการตัดสินใจที่สำคัญบางอย่างเช่นการใช้เงินสำรองของประเทศและแต่งตั้งตุลาการที่สำคัญ , ข้าราชการพลเรือนและสิงคโปร์อาร์มกองกำลังโพสต์ นอกจากนี้เขายังมีอำนาจมากกว่าการออกกำลังกายการนัดหมายข้าราชการพลเรือนและเรื่องความมั่นคงของชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเมืองของสิงคโปร์จะใช้เวลารูปแบบของรัฐสภาสาธารณรัฐประชาธิปไตยโดยผู้แทนประธานาธิบดีสิงคโปร์เป็นประมุขแห่งรัฐ นายกรัฐมนตรีของสิงคโปร์คือหัวของรัฐบาล และของระบบหลายพรรค . อำนาจบริหารจะบริหารโดยคณะรัฐมนตรี และในระดับน้อย , ท่านประธานคณะรัฐมนตรีมีทิศทางทั่วไปและการควบคุมของรัฐบาล และมีความรับผิดชอบร่วมกันต่อรัฐสภา เช่นเดียวกับหลายประเทศในโลก ปัจจุบันมี 3 สาขาที่แยกจากกันของรัฐบาล : นิติบัญญัติ บริหาร และตุลาการ แต่ไม่ได้หมายความว่ามีการแยกอำนาจ นิติบัญญัติ อำนาจ

ตกทั้งรัฐบาลและรัฐสภาแห่งสิงคโปร์สภานิติบัญญัติคือรัฐสภาซึ่งประกอบด้วยประธานเป็นหัวห้องเดียวที่มีสมาชิกมาจากการเลือกตั้งโดยคะแนนเสียงของประชาชน . บทบาทของประธานาธิบดีเป็นประมุขแห่งรัฐได้ในอดีต