said softly. Yang Chen helplessly l

said softly.



Yang Chen helplessly laughed, “Ruoxi should be eating light and healthy food, Wang Ma would naturally send it after cooking. I can’t possibly be bringing meat buns and youtiaos to a patient that needs to recuperate, right?”



“Heartless. You don’t need to find excuses.”



Although this explanation was very reasonable, Mo Qianni didn’t accept it.



Discovering that this woman’s prejudice against himself was already humongous, Yang Chen didn’t plan on wasting his efforts trying to please her. He shrugged his shoulders, put the bun into his mouth and began to eat it.



Mo Qianni had accompanied Lin Ruoxi all night at the hospital, and she was hungry. After smelling the aroma in the office, her stomach rumbled in hunger. Seeing Yang Chen take back the meat bun, made her even madder, and cursed Yang Chen for being petty and tactless. She quickly reached out and grabbed a bag of steamed dumplings from the table and breeze walked into her office.



“Hungry yet still tries to argue.” Yang Chen whispered as he laughed.



When it was lunch time, Yang Chen gracefully declined the three ladies’ invitation to eat lunch together, and drove to the hospital.



During the day, Zhong Hai First Hospital was rather cold, after all the hospital was big, yet the patients were few, however this was perfectly suited for patients to convalesce.



Yang Chen followed the path to Lin Ruoxi’s ward; the door was opened, and voices transmitted outwards from the inside. Walking closer and taking a careful look, it was the two “acquaintances” from two days ago.



“Ruoxi, I have good relations with this hospital’s chairman, how about I have them give you the best nursing ward, take this as my little gift.



Lin Ruoxi leaned against the pure white pillow, her ice mountain-like fair face looked out of the window and at the sky, and clearly said, “Not necessary, thank you for visiting me.”



“Ruoxi, these words are too cold, if it wasn’t because I have been rather busy recently, I would accompany you in the hospital more. Actually for people like us, this type of peaceful contact is what we lack.” Said Xu Zhihong with some regret.



This time Lin Ruoxi wasn’t even interested in replying, as if nothing was heard, she stared blankly out of the window.



Wang Ma who was at the side cleaning up the breakfast utensils felt that the silent atmosphere of the room was too awkward, and was just about to speak some polite words on behalf of Lin Ruoxi when she saw Yang Chen standing at the entrance of the ward. She immediately revealed a relieved smile and said, “Young Master, you’re here.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูดเบา ๆ Yang Chen ซมหัวเราะ "Ruoxi ควรกินไฟ และอาหารเพื่อสุขภาพ Wang Ma จะธรรมชาติส่งหลังจากทำอาหาร ฉันไม่อาจจะนำขนมปังเนื้อและ youtiaos ถึงผู้ป่วยที่ต้องพักฟื้น ขวา" "ใจร้าย คุณไม่ต้องหาข้อแก้ตัว" แม้ว่าคำอธิบายนี้เหมาะสมมาก Mo Qianni ไม่ยอมรับมัน ค้นพบว่า ผู้หญิงคนนี้อคติกับตัวเองได้แล้ว humongous, Yang Chen ไม่ได้วางแผนที่สูญเสียความพยายามของเขาพยายามให้ภรรยา เขายักไหล่ไหล่ของเขา มวยผมใส่ปากของเขา และเริ่มที่จะกินมัน Mo Qianni มีพร้อมทั้งคืน Lin Ruoxi ที่โรงพยาบาล และเธอก็หิว หลังจากกลิ่นอโรมาในสำนักงาน กระเพาะอาหารของเธอ rumbled ในความหิว เห็น Yang Chen นำกลับเนื้อขนมปัง ทำเธอ madder แม้ และสาปแช่ง Yang Chen เป็นลหุโทษ และ tactless เธอเอื้อม และคว้าถุงเกี๊ยวนึ่งจากตารางและลมเดินเข้าไปในสำนักงานของเธออย่างรวดเร็ว "หิวยังยังคงพยายามที่จะโต้แย้ง" Yang Chen กระซิบที่ฝ่าฝืน เมื่อเป็นเวลากลางวัน Yang Chen อย่างสิ้นเชิงปฏิเสธผู้หญิงสามเชิญรับประทานอาหารกลางวันร่วมกัน และขับรถไปโรงพยาบาล ในระหว่างวัน โรงพยาบาลแรกไห่จงค่อนข้าง หลังจากที่โรงพยาบาลทั้งหมดถูกใหญ่ แต่ผู้ป่วยไม่กี่ แต่นี้คือเหมาะสำหรับผู้ป่วยพักฟื้น Yang Chen ตามเส้นทางไป Lin Ruoxi วาร์ด เปิดประตู และเสียงส่งว่อนจากภายใน เดินใกล้ชิด และการดูระมัดระวัง มันเป็นที่สอง "คนรู้จัก" จากสองวันที่ผ่านมา "Ruoxi ฉันมีความสัมพันธ์อันดีกับโรงพยาบาลนี้ประธาน วิธีการเกี่ยวกับฉันมีพวกเขาให้คุณพยาบาลวอร์ดที่ดีที่สุด ใช้เป็นของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน Ruoxi ลินพิงกับหมอนสีขาวบริสุทธิ์ น้ำแข็งภูเขาเหมือนยุติธรรมใบหน้าของเธอมองออก จากหน้าต่าง และ ท้องฟ้า และ ชัดเจน ไม่จำเป็น ขอบคุณสำหรับการเยี่ยมชมฉัน " "Ruoxi คำเหล่านี้ไว้ให้เย็นเกินไป ถ้ามันไม่ได้เนื่องจากมีค่อนข้างว่างเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมจะติดตามคุณในโรงพยาบาลเพิ่มเติม จริง สำหรับคนที่ชอบเรา ติดต่อสงบชนิดนี้เป็นสิ่งที่เราขาด" Xu Zhihong กล่าว ด้วยความเสียใจบาง เวลานี้ Ruoxi หลินไม่ได้สนใจตอบกลับ ว่าอะไรได้ยิน เธอจ้อง blankly จากหน้าต่าง Wang Ma ที่ด้านข้างทำความสะอาดอาหารเช้าครัวรู้สึกว่า บรรยากาศเงียบห้องอึดอัดเกินไป และกำลังจะพูดบางคำที่สุภาพในนามของ Lin Ruoxi เมื่อเธอเห็น Yang Chen ยืนอยู่ที่ทางเข้าของผู้ป่วย เธอเผยรอยยิ้มโล่งใจทันที และกล่าว ว่า "มาสเตอร์หนุ่ม คุณทำที่นี่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดเบา ๆ . หยางเฉินทำอะไรไม่ถูกหัวเราะ "Ruoxi ควรจะรับประทานอาหารเบา ๆ และอาหารเพื่อสุขภาพ, วังม้าธรรมชาติจะส่งหลังจากการปรุงอาหาร ฉันไม่อาจจะนำขนมปังเนื้อสัตว์และ youtiaos ให้กับผู้ป่วยที่ต้องพักฟื้นใช่มั้ย? " " ใจร้าย คุณไม่จำเป็นที่จะหาข้อแก้ตัว. " แม้ว่าคำอธิบายนี้เป็นที่เหมาะสมมาก Mo Qianni ไม่ยอมรับมัน. พบว่าผู้หญิงคนนี้มีอคติกับตัวเองได้แล้ว humongous หยางเฉินไม่ได้วางแผนที่จะสูญเสียความพยายามของเขาพยายามที่จะโปรดของเธอ . เขายักไหล่ของเขาใส่ขนมปังเข้าไปในปากของเขาและเริ่มที่จะกินมัน. โม Qianni ได้มาพร้อมกับหลิน Ruoxi ตลอดทั้งคืนที่โรงพยาบาลและเธอก็หิว หลังจากการดมกลิ่นหอมในสำนักงานที่ท้องของเธอครางด้วยความหิว เห็นหยางเฉินจะกลับขนมปังเนื้อทำให้เธอแม้ madder และสาปแช่งหยางเฉินสำหรับการเป็นผู้ช่วยผู้บังคับการและกาลเทศะ เธอรีบเอื้อมมือไปคว้าถุงเกี๊ยวนึ่งจากตารางและสายลมเดินเข้าไปในสำนักงานของเธอ. "หิวยังคงพยายามที่จะโต้แย้ง." หยางเฉินกระซิบขณะที่เขาหัวเราะ. เมื่อมันเป็นเวลากลางวันหยางเฉินได้อย่างสง่างามปฏิเสธสามฝ่าย 'เชิญไปรับประทานอาหารกลางวันร่วมกันและขับรถไปที่โรงพยาบาล. ระหว่างวันที่โรงพยาบาลจงไห่แรกค่อนข้างเย็นหลังจากที่ทุกโรงพยาบาลขนาดใหญ่ แต่ผู้ป่วยได้ไม่กี่อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่พักฟื้น. หยางเฉิน ตามเส้นทางไปยังหอผู้ป่วยหลิน Ruoxi ของ; ประตูถูกเปิดออกและเสียงที่ส่งออกมาจากภายใน เดินใกล้ชิดและมีการมองอย่างระมัดระวังก็คือทั้งสอง "คนรู้จัก" จากสองวันที่ผ่านมา. "Ruoxi ผมมีความสัมพันธ์ที่ดีกับประธานของโรงพยาบาลนี้วิธีการเกี่ยวกับฉันมีพวกเขาให้คุณวอร์ดพยาบาลที่ดีที่สุดเวลานี้เป็นของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน . หลิน Ruoxi พิงหมอนสีขาวบริสุทธิ์น้ำแข็งภูเขาเช่นใบหน้าเป็นธรรมของเธอมองออกไปนอกหน้าต่างและที่ท้องฟ้าอย่างชัดเจนและกล่าวว่า "ไม่จำเป็นต้องขอขอบคุณสำหรับการเยี่ยมชมฉัน." "Ruoxi คำเหล่านี้มีอากาศหนาวเย็นเกินไป ถ้ามันเป็นไม่ได้เพราะผมได้รับค่อนข้างยุ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ผมจะมากับคุณในโรงพยาบาลมากขึ้น ที่จริงสำหรับคนที่ชอบเราประเภทของการติดต่อที่เงียบสงบนี้คือสิ่งที่เราขาด. กล่าวว่า "เสี่ยว Zhihong ด้วยความเสียใจบาง. เวลานี้หลิน Ruoxi ก็ไม่ได้สนใจในการตอบกลับเป็นถ้าไม่มีอะไรก็ได้ยินเสียงเธอจ้อง blankly ออกไปนอกหน้าต่างวังม้าซึ่งเป็นที่ด้านข้างทำความสะอาดช้อนส้อมรับประทานอาหารเช้ารู้สึกว่าบรรยากาศเงียบของห้องพักเป็นที่น่าอึดอัดใจมากเกินไปและเป็นเพียงเกี่ยวกับการพูดคำที่สุภาพบางในนามของหลิน Ruoxi เมื่อเธอเห็นหยางเฉินยืนอยู่ที่ทางเข้าของวอร์ด . ทันทีที่เธอเผยให้เห็นรอยยิ้มโล่งใจและกล่าวว่า "หนุ่มโทคุณที่นี่."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พูดเบาๆหน่อยหยางเฉินที่จะหัวเราะ " ruoxi น่าจะกินไฟและอาหารเพื่อสุขภาพ , วังม้า ก็คงส่งหลังจากการปรุงอาหาร ผมไม่อาจจะนำขนมปังและเนื้อ youtiaos ให้คนไข้ที่ต้องพักฟื้น ใช่ไหม ? "" หัวใจ คุณไม่ต้องหาข้อแก้ตัว . "แต่คำอธิบายนี้ก็ไม่แพงมาก โม qianni ไม่ยอมรับมันการค้นพบว่าอคติของผู้หญิงคนนี้กับตัวเองก็ยักษ์ หยางเฉิน ไม่ได้ตั้งใจทำให้ความพยายามของเขาพยายามที่จะช่วยเธอ เขายักไหล่บ่า ใส่ขนมปังในปากของเขาและเริ่มที่จะกินมันโม qianni มีพร้อม หลิน ruoxi ตลอดคืนที่โรงพยาบาล และเธอก็หิว หลังจากได้กลิ่นหอมในที่ทำงาน ท้องของเธอส่งเสียงดังในความหิว เห็นหยางเฉินกลับเนื้อขนมปัง ทำให้เธอยิ่งโกรธหนัก และแช่งหยางเฉินเป็นเล็กน้อยและไม่มีไหวพริบเลย เธอรีบเข้าไปหาและคว้าถุงนึ่งเกี๊ยวจากตารางและสายลมเดินเข้ามาในสำนักงานของเธอ" หิว แต่ก็ยังพยายามจะเถียง " หยางเฉินกระซิบ เขาหัวเราะเมื่อถึงเวลาอาหารกลางวัน หยางเฉินได้ปฏิเสธผู้หญิงสาม " ชวนไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน และขับรถไปโรงพยาบาลในระหว่างวัน โรงพยาบาลแรก จงไห่ ค่อนข้างเย็น หลังจากทุกคนในโรงพยาบาลใหญ่ แต่ผู้ป่วยไม่กี่ แต่นี้คือเหมาะสำหรับผู้ป่วยพักฟื้นหยางเฉินตามเส้นทางของหลิน ruoxi วาร์ด ประตูถูกเปิด และเสียง ซึ่งยื่นออกมาจากข้างใน เดินใกล้ชิดและการดูระวังจะเป็นสอง " คนรู้จัก " จากสองวันที่ผ่านมา" ruoxi ผมมีความสัมพันธ์ที่ดีกับโรงพยาบาลนี้ ท่านประธาน ฉันมีพวกเขาให้คุณที่ดีที่สุดประสบการณ์การพยาบาล เอาไปเป็นของขวัญเล็ก ๆน้อย ๆของฉันหลิน ruoxi พิงกับหมอนสีขาวบริสุทธิ์ ภูเขาน้ำแข็งของเธอชอบหน้าแฟร์มองออกไปนอกหน้าต่าง มองท้องฟ้า และชัดเจนว่า " ไม่ต้องขอบคุณที่มาเยี่ยมฉัน" ruoxi คำเหล่านี้จะเย็นเกินไป ถ้าไม่ใช่เพราะผมเองก็ค่อนข้างยุ่ง ผมจะเป็นเพื่อนคุณในโรงพยาบาลมากขึ้น จริงๆแล้วสำหรับคนอย่างพวกเรา ติดต่อสงบชนิดนี้คือสิ่งที่เราขาด " กล่าว Xu zhihong ด้วยความเสียใจคราวนี้หลิน ruoxi ไม่ได้สนใจตอบ เหมือนไม่มีอะไร ได้ยิน เธอจ้องอย่างว่างเปล่า ออกของหน้าต่างวังมา ใครอยู่ข้างล้างเช้าเครื่องใช้รู้สึกว่าบรรยากาศเงียบของห้องก็อึดอัด และก็จะพูดคำที่สุภาพในนามของหลิน ruoxi เมื่อเห็นหยางเฉินยืนอยู่ที่ประตูทางเข้าของโรงพยาบาล เธอทันที เผยโล่งใจยิ้มและกล่าวว่า " นายน้อย คุณอยู่ที่นี่