their clothes. It was found that me

their clothes. It was found that mean urinary mercury levels
and duration of work, hours worked per day, days worked per
week, work position, use of PPE (mask, gloves, and trousers),
eating snacks or drinking water during work, washing hands
before lunch, and washing hands after work, were significantly
different, at p < 0.05 (Table 4). Workers who had worked > 5
years had significantly higher urinary mercury levels than those
who had worked < 5 years (p < 0.001). Workers who had
worked ≥ 8 hours per day and 5 days per week had significantly
higher urinary mercury levels than those who had worked < 8
hours per day and 5 days per week (p = 0.002 and p < 0.001,
respectively). The results indicated that the median urinary
mercury levels among work positions were significantly different
(p < 0.001). Workers who used mask and/or gloves had
significantly lower urinary mercury levels than those who did
not. Workers who always ate snacks had significantly higher
urinary mercury levels than those who sometimes ate them.
Workers who always washed their hands after work had significantly
lower urinary mercury levels than those who sometimes
did so

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสื้อผ้าของพวกเขา พบว่า ระดับปรอทในปัสสาวะและระยะเวลาของงาน ชั่วโมงทำงานต่อวัน วันทำงานต่อสัปดาห์ ตำแหน่งหน้าที่ ใช้ PPE (หน้ากาก ถุงมือ และกางเกงขายาว),รับประทานอาหารหรือดื่มน้ำระหว่างทำงาน ล้างมือก่อนอาหารกลางวัน และมือซักผ้าหลังเลิกงาน ถูกมากแตกต่างกัน ที่พี < 0.05 (ตาราง 4) คนงานที่เคยทำงาน > 5ปีระดับปรอทในปัสสาวะสูงกว่าได้ใครเคยทำงาน < 5 ปี (p < 0.001) แรงงานที่มีทำงานมากกว่า 8 ชั่วโมง ต่อวัน และ 5 วันต่อสัปดาห์มีมากระดับปรอทในปัสสาวะสูงกว่าผู้ที่เคยทำงาน < 8ชั่วโมงต่อวันและ 5 วันต่อสัปดาห์ (p = 0.002 และ p < 0.001ตามลาดับ) ผลระบุว่า มัธยฐานปัสสาวะระดับปรอทในตำแหน่งงานแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ(p < 0.001) มีคนงานที่ใช้หน้ากากหรือถุงมือลดระดับปรอทในปัสสาวะมากกว่าผู้ที่ไม่ไม่ แรงที่มักกินอาหารได้มากขึ้นระดับปรอทในปัสสาวะมากกว่าผู้ที่กินบางครั้งพวกเขาคนงานที่เสมอล้างมือของพวกเขาหลังจากที่ทำงานได้อย่างมีนัยสำคัญลดระดับปรอทในปัสสาวะมากกว่าผู้ที่บางครั้งทำเช่นนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อผ้าของพวกเขา มันก็พบว่าหมายถึงระดับปรอทปัสสาวะ
และระยะเวลาของการทำงานชั่วโมงทำงานต่อวันวันทำงานต่อ
สัปดาห์, ตำแหน่งงาน, การใช้อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (หน้ากาก, ถุงมือและกางเกงขายาว)
การกินขนมหรือน้ำดื่มในระหว่างการทำงาน, การล้างมือ
ก่อนรับประทานอาหารกลางวัน และล้างมือหลังเลิกงานอย่างมีนัยสำคัญ
ที่แตกต่างกันที่ p <0.05 (ตารางที่ 4) คนงานที่เคยทำงาน> 5
ปีที่ผ่านมามีระดับปรอทในปัสสาวะสูงกว่าผู้
ที่เคยร่วมงาน <5 ปี (p <0.001) คนงานที่ได้
ทำงาน≥ 8 ชั่วโมงต่อวันและ 5 วันต่อสัปดาห์อย่างมีนัยสำคัญ
ระดับปรอทในปัสสาวะสูงกว่าผู้ที่เคยร่วมงาน <8
ชั่วโมงต่อวันและ 5 วันต่อสัปดาห์ (p = 0.002 และ p <0.001
ตามลำดับ) ผลการศึกษาพบว่าค่ามัธยฐานปัสสาวะ
ระดับปรอทในหมู่ตำแหน่งงานที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
(p <0.001) คนงานที่ใช้หน้ากากและ / หรือถุงมือมี
อย่างมีนัยสำคัญลดระดับปรอทปัสสาวะกว่าผู้ที่ไม่
ไม่ คนงานที่มักจะกินของว่างได้ที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ระดับปรอทปัสสาวะมากกว่าคนที่บางครั้งก็กินพวกเขา.
แรงงานที่เสมอล้างมือของพวกเขาหลังจากที่ทำงานอย่างมีนัยสำคัญ
ลดระดับปรอทปัสสาวะมากกว่าคนที่บางครั้ง
ก็ทำเช่นนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสื้อผ้าของพวกเขา พบว่าระดับปรอทในปัสสาวะและระยะเวลาของงาน ทำงาน ชั่วโมงต่อวัน ทำงาน ต่อ วันสัปดาห์ ตำแหน่ง การใช้อุปกรณ์ป้องกันอันตรายส่วนบุคคล ( หน้ากาก ถุงมือ และกางเกง )กินขนม หรือดื่มน้ำระหว่างทำงาน ซักมือก่อนอาหารกลางวัน และการล้างมือหลังเสร็จงาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่แตกต่างกันที่ p < 0.05 ( ตารางที่ 4 ) คนงานที่ทำงาน > 5ปีได้สูงกว่าในระดับกว่าปรอทที่ทำงาน < 5 ปี ( P < 0.001 ) แรงงานที่มีทำงาน≥ 8 ชั่วโมงต่อวัน และ 5 วันต่อสัปดาห์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสูงกว่าระดับของปรอทมากกว่าคนที่ทำงาน < 8ชั่วโมงต่อวัน และ 5 วันต่อสัปดาห์ ( P = 0.002 และ p < 0.001 ,ตามลำดับ ) พบว่ามัธยฐาน ปัสสาวะปรอทในระดับตำแหน่งงานมีความแตกต่างกัน( p < 0.001 ) แรงงานที่ใช้หน้ากากและ / หรือถุงมือได้ลดลงในระดับมากกว่าผู้ที่ทำปรอทไม่ คนมักจะกินขนมได้เพิ่มขึ้นปรอทในระดับมากกว่าผู้ที่บางครั้งก็กินมันคนเสมอ ล้างมือหลังเลิกงานได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติลดระดับของปรอทมากกว่าผู้ที่บางครั้งทำดังนั้น