The Magic of the RealThere is the m

The Magic of the Real
There is the magic of music. The sonata begins with the first descending melodic line of the viola, the piano sets in, and there it is already, the instantaneous presence of a distinct emotion; the atmosphere of sound that envelops and touches me, that puts me in a special mood. There is the magic of painting and poetry, of words and images, there is the magic of radiant thoughts. And there is the magic of the real, of the physical, of substance, of the things around me that l see and touch, that l smell and hear. Sometimes, at certain moments, the magic conveyed by a specific architecture or landscape, a specific milieu, is suddenly there; it has materialized like the measured growth of the soul, unnoticed at first. It is Maundy Thursday. I’m sitting in the long loggia of the cloth hall. Facing the panorama of the square, its row of buildings, its church and its monuments. My back to the wall of the cafe. just the right amount of people. A flower market. In the sun. lt’s l l a.m. The wall on the opposite side of the square lies in shadow, bathed in a pleasant bluish light. Wonderful sounds: conversations close by, footsteps on the flagstones of the square, the murmuring of the crowd (no cars, no engine noise), once in a while distant sounds of construction. Birds, black dots in flight, they look eager and cheerful, a fast and jagged pattern of lines in the air. The holidays have just begun and seem to have slowed down the walking pace of the people. Two nuns, happily gesticulating, make their way across the entire square; light-footed, their hoods blowing in the wind. Each carrying a plastic bag. The temperature is pleasantly invigorating and warm at once. l am sitting on a couch upholstered in pale, faded green velvet. The bronze Statue on a high plinth on the square in front of me has its back to me and joins me in looking at the twin-spired church. The spires each have different pinnacles; they are identical when they start out at the bottom and become increasingly distinct toward the top. One is taller than the other and has a gold crown. Soon B. is going to appear to the right, walking toward me diagonally across the square. At the time that l wrote these comments about the atmosphere of the square, l was utterly enchanted with everything l saw. Rereading my ' notes now l wonder what it was that moved me so much. Everything! Everything-_the things, the people, the quality of the air, the light, the noises, the sounds and the colors. Material presence, textures and shapes as well. Forms that l can understand. Configurations that l can try to read. Physiognomies that strike me as beautiful. But apart from all the physical materials, apart from the things and the people, there was something else that touched me-was it something related to me alone, to my mood, my feelings, my expectations as l sat there watching and listening?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มหัศจรรย์ของจริงThere is the magic of music. The sonata begins with the first descending melodic line of the viola, the piano sets in, and there it is already, the instantaneous presence of a distinct emotion; the atmosphere of sound that envelops and touches me, that puts me in a special mood. There is the magic of painting and poetry, of words and images, there is the magic of radiant thoughts. And there is the magic of the real, of the physical, of substance, of the things around me that l see and touch, that l smell and hear. Sometimes, at certain moments, the magic conveyed by a specific architecture or landscape, a specific milieu, is suddenly there; it has materialized like the measured growth of the soul, unnoticed at first. It is Maundy Thursday. I’m sitting in the long loggia of the cloth hall. Facing the panorama of the square, its row of buildings, its church and its monuments. My back to the wall of the cafe. just the right amount of people. A flower market. In the sun. lt’s l l a.m. The wall on the opposite side of the square lies in shadow, bathed in a pleasant bluish light. Wonderful sounds: conversations close by, footsteps on the flagstones of the square, the murmuring of the crowd (no cars, no engine noise), once in a while distant sounds of construction. Birds, black dots in flight, they look eager and cheerful, a fast and jagged pattern of lines in the air. The holidays have just begun and seem to have slowed down the walking pace of the people. Two nuns, happily gesticulating, make their way across the entire square; light-footed, their hoods blowing in the wind. Each carrying a plastic bag. The temperature is pleasantly invigorating and warm at once. l am sitting on a couch upholstered in pale, faded green velvet. The bronze Statue on a high plinth on the square in front of me has its back to me and joins me in looking at the twin-spired church. The spires each have different pinnacles; they are identical when they start out at the bottom and become increasingly distinct toward the top. One is taller than the other and has a gold crown. Soon B. is going to appear to the right, walking toward me diagonally across the square. At the time that l wrote these comments about the atmosphere of the square, l was utterly enchanted with everything l saw. Rereading my ' notes now l wonder what it was that moved me so much. Everything! Everything-_the things, the people, the quality of the air, the light, the noises, the sounds and the colors. Material presence, textures and shapes as well. Forms that l can understand. Configurations that l can try to read. Physiognomies that strike me as beautiful. But apart from all the physical materials, apart from the things and the people, there was something else that touched me-was it something related to me alone, to my mood, my feelings, my expectations as l sat there watching and listening?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวทมนตร์ของจริงมีความมหัศจรรย์ของเพลง โซนาต้าเริ่มต้นด้วยการเป็นครั้งแรกลงเส้นไพเราะของไวโอลินเปียโนในชุดและมีมันมีอยู่แล้วการปรากฏตัวที่รวดเร็วของที่แตกต่างกันอารมณ์; บรรยากาศของเสียงที่ห่อหุ้มและสัมผัสผมที่ทำให้ผมอยู่ในอารมณ์ที่พิเศษ มีความมหัศจรรย์ของการวาดภาพและบทกวีที่เป็นของคำและภาพที่มีความมหัศจรรย์ของความคิดที่สดใส และมีความมหัศจรรย์ของจริงของทางกายภาพของสารในสิ่งที่รอบ ๆ ตัวผมที่ลิตรเห็นและสัมผัสกลิ่นที่ลิตรและได้ยิน บางครั้งในช่วงเวลาที่บางมายากลลำเลียงโดยสถาปัตยกรรมที่เฉพาะเจาะจงหรือภูมิทัศน์สภาพแวดล้อมที่เฉพาะเจาะจงก็เป็นที่นั่น ก็มีรูปธรรมเช่นการเจริญเติบโตที่วัดของจิตวิญญาณที่ไม่มีใครสังเกตเห็นในตอนแรก มันเป็นวันพฤหัสก่อนพฤหัสบดี ฉันนั่งอยู่ในระเบียงของห้องโถงยาวผ้า หันหน้าไปทางพาโนรามาของตารางแถวของอาคารคริสตจักรและอนุสาวรีย์ของมัน ด้านหลังของฉันกับผนังของร้านกาแฟที่ เพียงปริมาณที่เหมาะสมของผู้คน ตลาดดอกไม้ ในดวงอาทิตย์. LL ลิตรของ am ผนังอยู่ฝั่งตรงข้ามของตารางอยู่ในเงา, อาบน้ำในที่มีแสงสีฟ้าที่น่าพอใจ เสียงยอดเยี่ยม: การสนทนาอย่างใกล้ชิดโดยรอยเท้าบนหินของตาราง, บ่นของฝูงชน (รถไม่มีเสียงเครื่องยนต์ไม่มี) ครั้งในขณะที่เสียงของการก่อสร้างที่อยู่ห่างไกล นกจุดสีดำในเที่ยวบินที่พวกเขามองความกระตือรือร้นและร่าเริงรูปแบบได้อย่างรวดเร็วและขรุขระของสายในอากาศ วันหยุดที่เพิ่งเริ่มต้นและดูเหมือนจะมีการชะลอตัวลงก้าวเดินของผู้คน สองแม่ชีอย่างมีความสุข gesticulating ให้ทางของพวกเขาในตารางทั้งหมด; แสงเท้าหมวกของพวกเขาในการเป่าลม แต่ละคนถือถุงพลาสติก อุณหภูมิอยู่ที่ใจชุ่มชื่นและอบอุ่นในครั้งเดียว ลิตรกำลังนั่งอยู่บนโซฟาหุ้มซีดจางกำมะหยี่สีเขียว รูปปั้นบรอนซ์บนฐานสูงในตารางที่ด้านหน้าของฉันมีด้านหลังของฉันและฉันร่วมในการมองหาที่คริสตจักรคู่แหลม ยอดแหลมแต่ละคนมียอดแหลมที่แตกต่างกัน พวกเขามีเหมือนกันเมื่อพวกเขาเริ่มต้นที่ด้านล่างและกลายเป็นที่แตกต่างกันมากขึ้นไปทางด้านบน หนึ่งคือสูงกว่าที่อื่น ๆ และมีมงกุฎทอง เร็ว ๆ นี้บีจะไปปรากฏทางด้านขวาเดินต่อฉันเยื้องตาราง ในช่วงเวลาที่ลิตรเขียนความคิดเห็นเหล่านี้เกี่ยวกับบรรยากาศของตารางที่ลิตรหลงเสน่ห์อย่างเต็มที่กับทุกสิ่งที่เห็นลิตร rereading 'บันทึกของฉันตอนนี้ลิตรสงสัยว่ามันคือการที่ย้ายฉันมาก ทุกอย่าง! สิ่งทุกอย่าง _The คนที่มีคุณภาพของอากาศแสงเสียงที่เสียงและสี การปรากฏตัวของวัสดุพื้นผิวและรูปทรงเช่นกัน รูปแบบที่สามารถเข้าใจลิตร กำหนดค่าที่ลิตรสามารถพยายามที่จะอ่าน Physiognomies ที่ตีฉันเป็นที่สวยงาม แต่นอกเหนือจากวัสดุทางกายภาพนอกเหนือจากสิ่งที่และผู้คนที่มีได้อย่างอื่นที่สัมผัสฉันมันเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับผมคนเดียวอารมณ์ของฉันความรู้สึกของฉันคาดหวังของฉันเป็นลิตรนั่งดูและฟัง?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวทมนตร์ของจริง
มีความมหัศจรรย์ของดนตรี โซเริ่มต้นด้วยก่อนลงไพเราะสายของไวโอลิน เปียโน ชุดในและ มันมีอยู่แล้วแสดงตน " เป็นอารมณ์ที่แตกต่างกัน ; บรรยากาศเสียงที่ห่อหุ้มและสัมผัสฉัน นั่นทำให้ฉันอารมณ์พิเศษ มีความมหัศจรรย์ของภาพวาดและบทกวีของคำและภาพมีมายากลของความคิดที่สดใส และมีความมหัศจรรย์ของจริง ของ ร่างกาย ของ สาร จากสิ่งรอบๆ ตัวฉัน ที่ฉันได้เห็นและสัมผัส ฉันได้กลิ่นและได้ยิน บางครั้ง ในบางช่วงเวลา มันถ่ายทอดโดยสถาปัตยกรรมที่เฉพาะเจาะจงหรือแนวนอน , สภาพแวดล้อมที่เฉพาะเจาะจงก็มี มันมีปรากฏเหมือนวัดการเจริญเติบโตของจิตวิญญาณ สังเกตในตอนแรกมันคือวันพฤหัสก่อนวันอีสเตอร์ . ฉันนั่งอยู่ในระเบียงยาวของผ้า ฮอลล์ ซึ่งพาโนรามาของตารางแถวของอาคารของโบสถ์และอนุสาวรีย์ หลังของฉันกับผนังของร้าน เพียงปริมาณที่เหมาะสมของประชาชน ตลาดดอกไม้ ในดวงอาทิตย์ มัน l l น. ผนังด้านตรงข้ามของตารางอยู่ในเงา , อาบแสงสีฟ้าที่น่ารื่นรมย์ เสียงที่ยอดเยี่ยม :การปิดด้วย เสียงฝีเท้าบน flagstones ของสี่เหลี่ยม เสียงพึมพำของฝูงชน ( ที่ไม่มีรถ ไม่มีเสียงเครื่องยนต์ ) ในขณะที่เมื่อไกลเสียงของการก่อสร้าง นก , จุดดำในเที่ยวบิน พวกเขาดูกระตือรือร้นและร่าเริง รูปแบบได้อย่างรวดเร็วและขรุขระของเส้นในอากาศ วันหยุดเพิ่งเริ่มต้น และดูเหมือนจะชะลอตัวลงก้าวเดินของคน สองสุข แสดงท่าทาง , แม่ชี ,ให้วิธีการของพวกเขาทั่วทั้งตาราง ; แสง เท้าของพวกเขา , hoods เป่าในลม แต่ละคนแบกถุงพลาสติก อุณหภูมิสุขสดชื่นและอบอุ่นในเวลาเดียวกัน ฉันนั่งบนโซฟาหุ้มในซีดจางผ้ากำมะหยี่สีเขียว รูปปั้นทองสัมฤทธิ์บนแท่นสูงบนตารางในด้านหน้าของฉันได้กลับมาให้ฉันและเข้าร่วมฉันมองแฝด spired โบสถ์The Spires แต่ละมียอดแหลมที่แตกต่างกัน พวกเขาจะเหมือนกันเมื่อพวกเขาเริ่มต้นที่ด้านล่างและเป็นมากขึ้นแตกต่างทางด้านบน หนึ่งสูงกว่าอีก และได้มงกุฎทอง แล้ว บี จะปรากฏที่ด้านขวา เดินมาหาผมแนวทแยงข้ามตาราง ณเวลาที่ผมเขียนความคิดเห็นเหล่านี้เกี่ยวกับบรรยากาศของสี่เหลี่ยมผมโคตรหลงกับทุกอย่างที่ผมเห็น ตอนนี้ผมอ่านบทบันทึกของฉันสงสัยว่ามันโดนใจผมมาก ทุกอย่าง ! ทุกอย่าง - _the สิ่ง , คน , คุณภาพอากาศ , แสง , เสียง , เสียงและสี มีวัสดุพื้นผิวและรูปร่างได้เป็นอย่างดี แบบฟอร์มที่ฉันสามารถเข้าใจได้ การกำหนดค่าที่ฉันสามารถลองอ่าน physiognomies ตีฉันเป็นคนสวยแต่นอกเหนือจากทั้งหมดทางกายภาพวัสดุนอกเหนือจากสิ่งต่าง ๆและประชาชน มีอีกเรื่องที่ฉันประทับใจคือบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับผมคนเดียว ความรู้สึกของผม ความรู้สึกของผม ความคาดหวังของผม ที่ผมนั่งดู และฟัง