Economy of SingaporeA FORMER COLONI

Economy of Singapore
A FORMER COLONIAL TRADING PORT serving the regional economies of maritime Southeast Asia, Singapore in the 1990s aspired to be a "global city" serving world markets and major multinational corporations. A quarter century after independence in 1965, the city-state had become a manufacturing center with one of the highest incomes in the region and a persistent labor shortage. As one of Asia's four "little dragons" or newly industrializing economies, Singapore along with the Republic of Korea (South Korea), Taiwan, and Hong Kong was characterized by an export-oriented economy, relatively equitable income distribution, trade surpluses with the United States and other developed countries, and a common heritage of Chinese civilization and Confucian values. The small island had no resources other than its strategic location and the skills of its nearly 2.7 million people. In 1988 it claimed a set of economic superlatives, including the world's busiest port, the world's highest rate of annual economic growth (11 percent), and the world's highest savings rate (42 percent of income).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศรษฐกิจของสิงคโปร์
อดีตพอร์ตการค้าที่โคโลเนียลที่ให้บริการของประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทะเล, สิงคโปร์ในปี 1990 แรงบันดาลใจให้เป็น "เมืองโลก" ให้บริการตลาดโลกและ บริษัท ข้ามชาติรายใหญ่ ศตวรรษที่สิบห้าหลังจากเป็นอิสระในปี 1965 เมืองที่รัฐได้กลายเป็นศูนย์กลางการผลิตกับหนึ่งในรายได้ที่สูงที่สุดในภูมิภาคและการขาดแคลนแรงงานอย่างไม่ลดละเป็นหนึ่งในสี่ "มังกรน้อย" เอเชียหรือประเทศอุตสาหกรรมใหม่, สิงคโปร์พร้อมกับสาธารณรัฐเกาหลี (เกาหลีใต้), ไต้หวันและฮ่องกงก็มีลักษณะเศรษฐกิจส่งออกที่มุ่งเน้นการกระจายรายได้ที่ค่อนข้างเป็นธรรมทำบุญการค้ากับสหรัฐ รัฐและประเทศที่พัฒนาแล้วอื่น ๆ และมรดกร่วมกันของอารยธรรมจีนและค่านิยมขงจื้อเกาะเล็ก ๆ ที่ไม่มีทรัพยากรอื่น ๆ นอกเหนือจากที่ตั้งเชิงกลยุทธ์และทักษะของเกือบ 2.7 ล้านคน ในปี 1988 มันอ้างว่าชุดของผู่ทางเศรษฐกิจรวมทั้งพอร์ตของโลกที่คึกคักที่สุดในอัตราที่สูงที่สุดในโลกของการเติบโตทางเศรษฐกิจประจำปี (ร้อยละ 11) และอัตราการออมที่สูงที่สุดของโลก (ร้อยละ 42 ของรายได้).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐกิจสิงคโปร์
A อดีตโคโลเนียลค้าพอร์บริการเศรษฐกิจภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทะเล สิงคโปร์ในปี 1990 aspired จะ "กลางเมือง" ตลาดโลกและบริษัทข้ามชาติที่สำคัญ ศตวรรษที่สี่หลังจากเป็นอิสระในปี 1965 นครรัฐที่ได้กลายเป็น ศูนย์การผลิตของรายได้สูงสุดในภูมิภาคและปัญหาการขาดแคลนแรงงานแบบ เป็นหนึ่งในสี่ "มังกรน้อย" หรือเศรษฐกิจใหม่ industrializing เอเชีย สิงคโปร์สาธารณรัฐเกาหลี (เกาหลีใต้), ไต้หวัน และฮ่องกงถูกลักษณะ โดยมุ่งเน้นการส่งออกเศรษฐกิจ การกระจายรายได้ที่ค่อนข้างเป็นธรรม surpluses ค้ากับสหรัฐอเมริกาและอื่น ๆ พัฒนาประเทศ และมรดกร่วมกันของอารยธรรมจีนและ Confucian ค่า เกาะขนาดเล็กมีทรัพยากรไม่มีตำแหน่งเชิงกลยุทธ์และทักษะของคนเกือบ 2.7 ล้าน ในปี 1988 อ้างชุดของ superlatives ทางเศรษฐกิจ การท่าเรืออันดับโลก โลกสูงสุดอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจประจำปี (ร้อยละ 11), และอัตราประหยัดสูงสุดในโลก (42 ร้อยละของรายได้) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งจะช่วยเศรษฐกิจของประเทศสิงคโปร์ที่เคยตามแบบอาณานิคมการซื้อขายพอร์ตที่จัดให้บริการอาหารพื้นเมืองอาหารเศรษฐกิจของ ภูมิภาค เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทางทะเล, Singapore ในปี 1990 s aspired เป็น"โลกเมือง"ที่จัดให้บริการระดับโลกและตลาดหลักบรรษัทข้ามชาติ" หนึ่งในสี่แห่งศตวรรษหลังจากความเป็นอิสระในปี 1965 เมืองของรัฐที่ได้กลายเป็นศูนย์กลางการผลิตที่พร้อมด้วยหนึ่งในรายได้ที่สูงที่สุดใน ภูมิภาค นี้และการขาดแคลนแรงงานแบบต่อเนื่องเป็นหนึ่งในสี่ของเอเชีย"มังกรน้อย"หรือเศรษฐกิจ industrializing ที่ได้รับสิงคโปร์พร้อมด้วยสาธารณรัฐเกาหลี(เกาหลีใต้),ไต้หวันและฮ่องกงเป็นลักษณะเศรษฐกิจเพื่อการส่งออกที่เป็นเกินดุลทางการค้าการกระจายรายได้อย่างเท่าเทียมกับสหรัฐอเมริกาและประเทศที่พัฒนาแล้วอื่นๆและมรดกร่วมของอารยธรรมจีนและค่าเกี่ยวกับขงจื้อเกาะขนาดเล็กที่ไม่มีทรัพยากรอื่นที่ไม่ใช่ตำแหน่งทางยุทธศาสตร์ของโรงแรมและทักษะของเกือบ 2.7 ล้านคนของตน ในปี 1988 มันอ้างว่าชุดของ superlatives ทางเศรษฐกิจซึ่งรวมถึงท่าเรือที่พลุกพล่านมากที่สุดของโลกซึ่งเป็นอัตราดอกเบี้ยสูงที่สุดในโลกของการขยายตัวทางเศรษฐกิจ(ร้อยละ 11 )และอัตราดอกเบี้ยเงินฝากออมทรัพย์สูงที่สุดในโลก(ร้อยละ 42 ของรายได้)..