learning to write in a second langu

learning to write in a second language was seen as an exercise in habit formation.
by the 1970s,instruction move beyond the sentence level to controlled discourse in the form of sentense combining and controlled compositions.
learners were asked to manipulate certain features of whole paragraph, such a changing the text form active to passive voice or form present tense to future tense.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนรู้ที่จะเขียนเป็นภาษาที่สองที่เห็นเป็นการออกกำลังกายในนิสัยก่อ
โดยสาว ๆ คำสั่งเลื่อนระดับประโยคการควบคุมวาทกรรมในรูปแบบของการรวม sentense และองค์ประกอบการควบคุม
ผู้เรียนถูกต้องใช้คุณลักษณะบางอย่างของทั้งย่อหน้า เช่นการเปลี่ยนแบบฟอร์มข้อความที่ใช้งานอยู่แฝงเสียงหรือฟอร์มปัจจุบันกาลเพื่ออนาคตกาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนรู้ที่จะเขียนในภาษาที่สองถูกมองว่าการออกกำลังกายในการสร้างนิสัย
โดยปี 1970 ที่ย้ายการเรียนการสอนเกินกว่าระดับประโยคเพื่อควบคุมวาทกรรมในรูปแบบของการรวม sentense และควบคุมองค์ประกอบ
เรียนถูกถามในการจัดการกับคุณสมบัติบางอย่างของวรรคทั้ง เช่นการเปลี่ยนรูปแบบข้อความที่ใช้งานเสียงเรื่อย ๆ หรือรูปแบบปัจจุบันกาลในอนาคตเครียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียนรู้การเขียนในภาษาที่สองที่เห็นเป็นแบบฝึกหัดในการสร้างนิสัย
โดยปี 1970 , การย้ายเกินประโยคควบคุมระดับวาทกรรมในรูปแบบของ sentense รวมและควบคุมการประพันธ์
ผู้เรียนถูกขอให้จัดการกับคุณสมบัติบางอย่างของทั้งย่อหน้า เช่นการเปลี่ยนรูปแบบข้อความที่ใช้งานเสียงเรื่อยๆหรือรูปแบบปัจจุบันกาลถึงอนาคตกาล