The technology acceptance model (TA

The technology acceptance model (TAM) is a
behavioral model based on Ajzen and Fishbein’s(1980)theory
of reasoned action(TRA).Davis(1989) developed TAM to
explain and predict user acceptance of information systems.
Davis’ model was aimed at determining what causes people to
accept or reject information technology. The two main
constructs upon which the model is built are perceived
usefulness and perceived ease of use.
Perceived Usefulness(PU) is “the degree to which a person
believes that using a particular system would enhance his or
her job performance” whereas Perceived Ease of Use(PEoU)
is “the degree to which a person believes that using a
particular system would be free of effort.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นรุ่นยอมรับเทคโนโลยี (TAM) เป็นรูปแบบพฤติกรรมตามทฤษฎี (1980) ของ Fishbein และ Ajzenของ action(TRA) และ Davis(1989) พัฒนาทามไปอธิบาย และทำนายการยอมรับระบบข้อมูลผู้ใช้รูปแบบของ Davis มุ่งกำหนดสิ่งที่ทำให้ผู้คนยอมรับ หรือปฏิเสธเทคโนโลยีสารสนเทศ หลักสองโครงสร้างที่สร้างแบบมีการรับรู้ประโยชน์และความง่ายในการมองเห็นUsefulness(PU) คือการรับรู้ "ระดับที่บุคคลเชื่อว่า ใช้ระบบบางอย่างจะเพิ่มเขา หรือประสิทธิภาพของงาน"ในขณะที่รับรู้ได้ง่าย Use(PEoU)เป็น "ระดับที่บุคคลเชื่อว่าการใช้การระบบหนึ่งจะมีความพยายาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบเทคโนโลยีที่ได้รับการยอมรับ (TAM) เป็น
รูปแบบพฤติกรรมบนพื้นฐานของ Ajzen และ Fishbein ของ (1980) ทฤษฎี
ของการกระทำเหตุผล (TRA) .Davis (1989) การพัฒนา TAM ที่จะ
อธิบายและคาดการณ์ยอมรับของผู้ใช้ระบบสารสนเทศ.
รูปแบบของเดวิสมุ่งเป้าไปที่การกำหนด สิ่งที่ทำให้คนที่จะ
ยอมรับหรือปฏิเสธเทคโนโลยีสารสนเทศ ทั้งสองหลัก
โครงสร้างซึ่งรูปแบบที่สร้างขึ้นมีการรับรู้
ประโยชน์และการรับรู้ความง่ายดายในการใช้งาน.
รับรู้ถึงประโยชน์ (PU) เป็น "ระดับที่เป็นคนที่
เชื่อว่าการใช้ระบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเพิ่มของเขาหรือ
การปฏิบัติงานของเธอ" ในขณะที่ความง่ายดายในการรับรู้ของ การใช้งาน (PEoU)
คือ "ระดับที่เป็นคนที่เชื่อว่าการใช้
ระบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะเป็นอิสระของความพยายาม