• Information and material flow int

• Information and material flow integration [34]: The extent to which all functions within the supply chain communicate information and transport materials.

• Effective risk management [35]: All of the relationships within the supply chain contain inherent risk. Effective risk management describes the degree to which the effects of these risks is minimized.

• Supplier performance: With what consistency suppliers deliver raw materials to production facilities on time and in good condition.
4.2. Quantitative performance measures

Quantitative performance measures are those measures that may be directly described numerically. Quantitative supply chain performance measures may be categorized by: (1) objectives that are based directly on cost or profit and (2) objectives that are based on some measure of customer responsiveness.

4.2.1. Measures based on cost

• Cost minimization: The most widely used objective. Cost is typically minimized for an entire supply chain (total cost), or is minimized for particular business units or stages.

• Sales maximization [36]: Maximize the amount of sales dollars or units sold.

• Profit maximization: Maximize revenues less costs.

• Inventory investment minimization [18]: Minimize the amount of inventory costs (including product costs and holding costs).

• Return on investment maximization [33]: Maximize the ratio of net profit to capital that was employed to produce that profit.

4.2.2. Measures based on customer responsiveness

• Fill rate maximization: Maximize the fraction of customer orders filled on time.

• Product lateness minimization: Minimize the amount of time between the promised product
delivery date and the actual product delivery date.

• Customer response time minimization: Minimize the amount of time required from the time an order is placed until the time the order is received by the customer. Usually refers to external customers only.

• Lead time minimization: Minimize the amount of time required from the time a product has begun its manufacture until the time it is completely processed.

• Function duplication minimization [34]: Minimize the number of business functions that are provided by more than one business entity.
4.3. Performance measures used in supply chain modeling

As mentioned above, an important element in supply chain modeling is the establishment of appropriate performance measures. Each of the models reviewed in Section 3 sought to optimize one or more measures of supply chain performance, given a set of physical or operational system constraints. Table 1 below summarizes the performance measures used in the reviewed research.
ร. Decision variables in supply chain modeling

In supply chain modeling, the performance measures (such as those described in Section 4) are expressed as functions of one or more decision variables. These decision variables are then chosen in such a way as to optimize one or more performance measures. The decision variables used in the reviewed models are described below.

• Production/distribution scheduling: Scheduling the manufacturing and/or distribution.

• Inventory levels: Determining the amount and location of every raw material, sub-assembly, and final assembly storage.

• Number of stages (echelons): Determining the number of stages (or echelons) that will comprise the supply chain. This involves either increasing or decreasing the chain’s level of vertical

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

•บูรณาการการไหลของข้อมูลและวัสดุ [34]: ขอบเขตที่ฟังก์ชั่นทั้งหมดที่อยู่ในห่วงโซ่อุปทานในการสื่อสารข้อมูลและวัสดุการขนส่ง

การบริหารความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพ• [35]:. ทั้งหมดของความสัมพันธ์ภายในห่วงโซ่อุปทานมีความเสี่ยง การบริหารความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพอธิบายระดับที่ผลกระทบของความเสี่ยงเหล่านี้จะลดลง

ประสิทธิภาพการทำงานผู้จัดจำหน่าย•.กับสิ่งที่สอดคล้องซัพพลายเออร์ส่งมอบวัตถุดิบเพื่อการผลิตสิ่งอำนวยความสะดวกในเวลาและอยู่ในสภาพดี.
4.2 มาตรการประสิทธิภาพการทำงานเชิงปริมาณ

วัดผลงานเชิงปริมาณมาตรการเหล่านั้นที่อาจจะมีการระบุตัวเลขโดยตรง อุปทานมาตรการประสิทธิภาพห่วงโซ่เชิงปริมาณอาจจะแบ่งโดย:(1) วัตถุประสงค์ที่ตรงตามราคาทุนหรือกำไรและวัตถุประสงค์ (2) ที่อยู่บนพื้นฐานของการวัดการตอบสนองของลูกค้าบาง.

4.2.1 มาตรการขึ้นอยู่กับค่า

ลดค่าใช้จ่าย•: วัตถุประสงค์ใช้กันอย่างแพร่หลาย ค่าใช้จ่ายจะลดลงโดยทั่วไปสำหรับห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด (รวมค่าใช้จ่าย) หรือจะลดลงสำหรับหน่วยธุรกิจเฉพาะหรือขั้นตอน

•ขายสูงสุด [36].:. เพิ่มปริมาณดอลลาร์ในการขายหรือหน่วยขาย

กำไรสูงสุด•: รายได้เพิ่มค่าใช้จ่ายน้อย

•การลดการลงทุนในสินค้าคงคลัง [18]:.. ลดปริมาณของต้นทุนสินค้าคงคลัง (รวมถึงต้นทุนสินค้าและค่าใช้จ่ายในการถือครอง)

กลับ• เมื่อการลงทุนสูงสุด [33]:. เพิ่มอัตราส่วนกำไรสุทธิให้เป็นเมืองหลวงที่ถูกจ้างมาเพื่อผลิตกำไรที่

4.2.2มาตรการขึ้นอยู่กับการตอบสนองของลูกค้า

อัตราสูงสุด•เติมเพิ่มในส่วนของคำสั่งซื้อของลูกค้าในเวลาที่เต็มไป

•ลดความล่าช้าผลิตภัณฑ์:.. ลดปริมาณของเวลาระหว่างผลิตภัณฑ์ที่สัญญาไว้วันที่จัดส่ง
และผลิตภัณฑ์ที่เกิดขึ้นจริงวันที่จัดส่ง

การตอบสนองของลูกค้า•ลดเวลา:ลดปริมาณของเวลาที่ใช้ในการสั่งซื้อสินค้าจากเวลาที่ถูกวางไว้จนกว่าจะถึงเวลาสั่งซื้อจะได้รับจากลูกค้า มักจะหมายถึงลูกค้าภายนอกเพียงอย่างเดียว
_
ลดเวลานำ•:. ลดปริมาณของเวลาที่ต้องจากเวลาที่ผลิตภัณฑ์ได้เริ่มการผลิตของตนจนกว่าจะถึงเวลาที่จะมีการประมวลผลอย่างสมบูรณ์

•ฟังก์ชั่นการลดความซ้ำซ้อน [34].:ลดจำนวนของการทำงานทางธุรกิจที่ให้มาโดยองค์กรธุรกิจมากกว่าหนึ่ง.
4.3 มาตรการประสิทธิภาพการทำงานที่ใช้ในการสร้างแบบจำลองห่วงโซ่อุปทาน

ดังกล่าวข้างต้นเป็นองค์ประกอบสำคัญในการสร้างแบบจำลองห่วงโซ่อุปทานเป็นที่ตั้งของวัดประสิทธิภาพการทำงานที่เหมาะสม แต่ละรุ่นครั้งใน 3 ส่วนพยายามที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งมาตรการของการทำงานของห่วงโซ่อุปทาน,ได้รับชุดของร่างกายหรือการดำเนินงานที่ จำกัด ของระบบ 1 ด้านล่างของตารางสรุปผลการดำเนินงานมาตรการที่ใช้ในการวิจัยครั้ง.
ร ตัวแปรการตัดสินใจในการสร้างแบบจำลองห่วงโซ่อุปทาน

ในการสร้างแบบจำลองห่วงโซ่อุปทานการวัดผลงาน (เช่นที่อธิบายไว้ในมาตรา 4) จะแสดงเป็นหน้าที่ของหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งตัวแปรการตัดสินใจตัวแปรเหล่านี้การตัดสินใจที่ได้รับการแต่งตั้งแล้วในลักษณะเช่นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งมาตรการประสิทธิภาพ ตัวแปรที่ใช้ในการตัดสินใจในรูปแบบครั้งที่มีการอธิบายไว้ด้านล่าง

•จัดตารางการผลิต / จำหน่าย:. การจัดตารางการผลิตและ / หรือการกระจาย

•ระดับสินค้าคงคลัง:. การกำหนดจำนวนและที่ตั้งของวัตถุดิบทุกย่อยประกอบและสุดท้าย การจัดเก็บการชุมนุม.

•จำนวนของขั้นตอน (ผู้ใหญ่): การกำหนดจำนวนของขั้นตอน (หรือผู้ใหญ่) ที่จะประกอบด้วยห่วงโซ่อุปทาน นี้เกี่ยวข้องกับทั้งการเพิ่มหรือลดระดับห่วงโซ่ของแนวตั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

•ข้อมูลและวัสดุไหลรวม [34]: ขอบเขตการฟังก์ชันทั้งหมดที่จัดหาโซ่สื่อข้อมูลและขนส่งวัสดุ

•บริหารความเสี่ยงมีประสิทธิภาพ [35]: ความสัมพันธ์ของห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดประกอบด้วยความเสี่ยงโดยธรรมชาติ การบริหารความเสี่ยงที่มีผลบังคับใช้อธิบายระดับที่ลดผลกระทบของความเสี่ยงเหล่านี้

•ประสิทธิภาพการทำงานของผู้จัดจำหน่าย: มีความสอดคล้องกันว่าซัพพลายเออร์ส่งวัตถุดิบเพื่อผลิตสิ่งอำนวยความสะดวกเวลา และ ในสภาพดี
4.2 วัดเชิงปริมาณ

มาตรการที่อาจตรงตามเรียงตามตัวเลขวัดเชิงปริมาณ ประเมินประสิทธิภาพโซ่อุปทานเชิงปริมาณอาจแบ่งได้ตาม: (1) วัตถุประสงค์ที่อยู่กับต้นทุน หรือกำไร และวัตถุประสงค์ (2) ที่ขึ้นอยู่กับบางวัดตอบสนองลูกค้าตรง

4.2.1 มาตรการตามต้นทุน

•ลดภาระต้นทุน: วัตถุประสงค์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย กับต้นทุนโดยทั่วไปในห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด (ต้นทุนรวม), การย่อหน่วยธุรกิจหนึ่ง ๆ หรือระยะ

•ขาย maximization [36]: ขยายยอดขายดอลลาร์หรือหน่วยขาย

• maximization กำไร: เพิ่มรายได้หักต้นทุน

ลดภาระลงทุนสินค้าคงคลัง• [18]: ลดต้นทุนสินค้าคงคลัง (รวมถึงต้นทุนผลิตภัณฑ์ และต้นทุนถือ)

•ตอบลงทุน maximization [33]: เพิ่มอัตราส่วนของกำไรสุทธิต่อเงินทุนที่ได้รับการว่าจ้างการผลิตกำไรที่

4.2.2 มาตรการตามตอบสนองลูกค้า

• maximization อัตราเติม: เพิ่มสัดส่วนของใบสั่งของลูกค้ากรอกข้อมูลในเวลา

•ผลิตภัณฑ์ lateness การลด: ลดระยะเวลาระหว่างผลิตภัณฑ์ตามสัญญา
วันจัดส่งแล้วจริงสินค้าจัดส่งวัน

•การลดเวลาตอบสนองของลูกค้า: ลดระยะเวลาที่กำหนดเวลาใบสั่งอยู่จนถึงเวลาได้รับใบสั่งจากลูกค้า มักจะอ้างถึงลูกค้าภายนอก

การลดเวลารอคอยสินค้า•: ลดระยะเวลาที่กำหนดให้เวลาผลิตภัณฑ์ได้เริ่มการผลิตจนกระทั่งถึงเวลาที่จะประมวลผลอย่างสมบูรณ์

ลดภาระซ้ำซ้อนฟังก์ชัน• [34]: ลดจำนวนของฟังก์ชันทางธุรกิจที่มาจากมากกว่าหนึ่งธุรกิจเอนทิตีการ
4.3 วัดประสิทธิภาพที่ใช้ในการสร้างโมเดลโซ่อุปทาน

ดังกล่าวข้างต้น องค์ประกอบสำคัญในการสร้างโมเดลโซ่อุปทานเป็นการจัดตั้งวัดที่เหมาะสม แต่ละรุ่นการตรวจทานในส่วนที่ 3 การปรับปรุงอย่าง น้อยหนึ่งวัดประสิทธิภาพของโซ่อุปทาน รับชุดข้อจำกัดทางกายภาพ หรือใช้งานระบบ ตาราง 1 ด้านล่างสรุปประเมินประสิทธิภาพที่ใช้ในการทบทวนงานวิจัย
ร. แปรตัดสินใจในการสร้างโมเดลโซ่อุปทาน

ในการสร้างโมเดลโซ่อุปทาน แสดงการวัด (เช่นที่อธิบายไว้ในส่วน 4) เป็นฟังก์ชันของตัวแปรตัดสินใจอย่าง น้อยหนึ่ง ตัวแปรการตัดสินใจเหล่านี้โดยทั่วไปแล้วเลือกวิธีดังกล่าวเป็นการปรับปรุงอย่าง น้อยหนึ่งวัด ตัวแปรตัดสินใจที่ใช้ในแบบจำลองสรุปไว้ด้านล่าง

•วางแผนผลิต/จัดจำหน่าย: วางแผนการผลิตหรือแจกจ่ายกัน

•ระดับสินค้าคงคลัง: กำหนดจำนวนและตำแหน่งของวัตถุดิบทุก การประกอบย่อย และจัดเก็บแอสเซมบลีที่สุดท้าย

•จำนวนขั้น (ภักดี): กำหนดหมายเลขของขั้นตอน (หรือภักดี) ที่จะประกอบด้วยห่วงโซ่อุปทาน นี้เกี่ยวข้องกับการเพิ่ม หรือลดระดับของห่วงโซ่ของแนว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

•ข้อมูลและการประกอบการไหลของวัสดุ[ 34 ]ขอบเขตซึ่งการทำงานทั้งหมดในห่วงโซ่อุปทานติดต่อสื่อสารข้อมูลและการขนส่งวัสดุ.

•มี ประสิทธิภาพ :การจัดการความเสี่ยง[ 35 ]ความสัมพันธ์ ภายใน ห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดมีความเสี่ยงในเรื่อง. มี ประสิทธิภาพ การบริหารความเสี่ยงจะอธิบายถึงระดับที่ผลที่เกิดจากความเสี่ยงเหล่านี้มีน้อยที่สุด. ประสิทธิภาพ

•ผู้จัดให้บริการพร้อมด้วยสิ่งที่สอดคล้องกันซัพพลายเออร์ส่งวัตถุดิบเพื่อไปยังส่วนอำนวยความสะดวกด้านการผลิตในช่วงเวลาและอยู่ใน สภาพ ที่ดี.
4.2 ประสิทธิภาพ การทำงานในเชิงปริมาณ มาตรการ

วัด ประสิทธิภาพ เชิงปริมาณเป็นมาตรการที่ว่าอาจได้โดยตรงที่อธิบายเป็นตัวเลข วัด ประสิทธิภาพ ของซัพพลายเชนเชิงปริมาณสามารถแบ่งออกได้( 1 )ตามวัตถุประสงค์ที่ได้รับใช้โดยตรงที่มีกำไรหรือค่าใช้จ่ายและ( 2 )ตามวัตถุประสงค์ที่ได้รับตามมาตรการบางอย่างของการตอบสนองของลูกค้า.

4.2.1 ใช้มาตรการประหยัดค่าใช้จ่ายในการ ย่อ

•ประหยัดค่าใช้จ่ายเป้าหมายที่ใช้อย่างกว้างขวางมากที่สุด ประหยัดค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมากปัญหานี้จะลดลงสำหรับระบบซัพพลายเชนทั้งระบบได้(คิดค่าธรรมเนียม)โดยทั่วไปแล้วหรือเป็นจำนวนมากปัญหานี้จะลดลงสำหรับทั้งหมดในหน่วยธุรกิจหรือขั้นตอน.

•การขายเฉพาะ[ 36 ]เพิ่มจำนวนการขายดอลลาร์สรอ.หรือคัน.

•กำไรผล:เพิ่มรายได้น้อยลงต้นทุน.

•สินค้าคงคลังการลงทุนการย่อ[ 18 ]:ลดจำนวนสินค้าคงคลังลดต้นทุน(รวม ผลิตภัณฑ์ ลดค่าใช้จ่ายและการถือครองค่าใช้จ่าย)

•การลงทุนทั้งหมดใน[ 33 ]:เพิ่มสัดส่วนของกำไรสุทธิเพื่อไปยังเมืองหลวงที่นำมาใช้เพื่อผลิตที่ได้กำไร.

4.2.2 .มาตรการที่ใช้ทั้งหมดในการตอบสนองของ ลูกค้า

•เติมน้ำลงในอัตราเพิ่มอัตราส่วนของใบสั่งซื้อของลูกค้าลดปริมาณขยะการลดเวลาเต็มที่.

• ผลิตภัณฑ์ กระป๋องมาจากห้องโถงลดจำนวนของเวลาระหว่างวันที่ ผลิตภัณฑ์
ซึ่งจะช่วยการส่งมอบสัญญาและวันที่การส่งมอบสินค้าจริง.การย่อ

•ลูกค้าเวลาตอบสนองลดเวลาที่ใช้จากเวลาที่การสั่งซื้อที่มีอยู่จนกว่าจะถึงเวลาที่การสั่งซื้อที่ได้รับโดยลูกค้า โดยปกติแล้วจะหมายถึงลูกค้า ภายนอก เท่านั้นการย่อ

•นำไปสู่เวลาลดเวลาที่จำเป็นจากเวลาที่ ผลิตภัณฑ์ ที่มีการผลิตซึ่งเริ่มจนกว่าจะถึงเวลาที่มีการประมวลผล.ลดปริมาณขยะการลดการทำซ้ำ

•ฟังก์ชัน:[ 34 ]อย่างสมบรูณ์แบบลดจำนวนของงานทางธุรกิจที่ได้รับการจัดหาโดยมากกว่าหนึ่งองค์กรธุรกิจ.
4.3 ประสิทธิภาพ การใช้งานในการสร้างแบบจำลองซัพพลาย เชน

ดังที่กล่าวถึงข้างต้นที่สำคัญในการสร้างแบบจำลองห่วงโซ่อุปทานคือการจัดตั้งวัด ประสิทธิภาพ ที่เหมาะสม รุ่นที่ผลการดำเนินงานในส่วนที่ 3 แต่ละคนหนึ่งพยายามที่จะเพิ่ม ประสิทธิภาพ หรือมากกว่ามาตรการของ ประสิทธิภาพ ของซัพพลายเชนให้ตั้งค่าเงื่อนไขระบบทาง กายภาพ หรือในการทำงาน ตารางที่ 1 ด้านล่างนี้จะแสดงข้อมูลสรุปมาตรการการที่ใช้ในการวิจัยการดำเนินงานที่.
ร ตัวแปรการตัดสินใจในซัพพลายเชนการสร้างแบบจำลองในการสร้าง แบบจำลอง

ห่วงโซ่อุปทานวัด ประสิทธิภาพ (เช่นที่อธิบายไว้ในมาตรา 4 )มีกำหนดโดยการทำงานของตัวแปรหนึ่งหรือมากกว่าการตัดสินใจตัวแปรการตัดสินใจเหล่านี้ได้รับการเลือกสรรในทางที่จะเพิ่ม ประสิทธิภาพ หนึ่งหรือมากกว่ามาตรการ ประสิทธิภาพ การทำงาน ตัวแปรการตัดสินใจที่จะใช้ในรุ่นที่มีการดำเนินงานตามที่อธิบายไว้ด้านล่างการจัดตารางเวลา

•การผลิต/การกระจายสินค้าการจัดตารางเวลาระดับ/หรือการจัดจำหน่าย

•สินค้าคงคลังและการผลิตที่กำหนดจำนวนเงินและที่ตั้งของแหล่งวัตถุดิบย่อย - ชุดทุกชุดสุดท้ายและการจัดเก็บ.

•หมายเลขของขั้น( echelons )การกำหนดจำนวนของขั้น(หรือ echelons )ที่จะประกอบด้วยระบบซัพพลายเชนที่. โรงแรมแห่งนี้มีความเกี่ยวข้องกับทั้งการเพิ่มหรือลดระดับของห่วงโซ่ของแนวตั้ง