Banana plant waste, as lignocellulo

Banana plant waste, as lignocellulosic fiber, was treated with alkaline pulping and steam explosion to produce banana fibers and banana microfibrils. The chemical composition of the ensuing fibers and microfibrils was determined. The chemical modification, with maleic anhydride, of the produced particles was further carried out. The FT-IR analysis and scanning electron microscopy observations of the resulting modified and unmodified banana fibers were investigated. Composite materials were processed from these natural unmodified and maleated lignocellulosic fibers using polyethylene as the polymeric matrix. The thermal and mechanical properties were studied by differential scanning calorimetry (DSC) and tensile tests, respectively. The morphology of processed composites was studied by scanning electronic microscopy (SEM). Better compatibility and enhanced mechanical properties were obtained when using banana microfibrils. The chemical composition of fibers, in terms of lignin and cellulose, as well as their degree of crystallinity, were found to have a strong influence on the mechanical properties of the composites.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กล้วยพืชเสีย เป็นใย lignocellulosic ได้รับด่าง pulping และไอน้ำกระจายการผลิตเส้นใยกล้วยและกล้วย microfibrils ออก องค์ประกอบทางเคมีของเส้นใยและ microfibrils เพราะถูกกำหนด การเคมีปรับเปลี่ยน กับ maleic anhydride อนุภาคผลิตเพิ่มเติมทำออก วิเคราะห์ฟุต IR และการสแกนสังเกต microscopy อิเล็กตรอนของเส้นใยกล้วย unmodified และแก้ไขได้ถูกตรวจสอบ วัสดุคอมโพสิตถูกประมวลผลจากเหล่านี้ธรรมชาติ unmodified และ maleated lignocellulosic เส้นใยโดยใช้เอทิลีนเป็นเมทริกซ์พอลิเมอ คุณสมบัติทางกล และความร้อนถูกศึกษา โดยส่วนแกน calorimetry (DSC) และการทดสอบแรงดึง ตามลำดับ มีศึกษาสัณฐานวิทยาของวัสดุผสมที่ประมวลผล โดยสแกนอิเล็กทรอนิกส์ microscopy (SEM) ความเข้ากันได้ดีขึ้นและเพิ่มคุณสมบัติทางกลที่ได้รับเมื่อใช้กล้วย microfibrils พบองค์ประกอบทางเคมีของเส้นใย ใน lignin และเซลลูโลส เช่นเดียว กับปริญญาของ crystallinity มีอิทธิพลในคุณสมบัติทางกลของวัสดุผสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กล้วยเสียพืชเส้นใยลิกโนเซลลูโลสได้รับการรักษาด้วยการผลิตเยื่อกระดาษและอัลคาไลน์ระเบิดด้วยไอน้ำในการผลิตเส้นใยกล้วยและกล้วย microfibrils องค์ประกอบทางเคมีของเส้นใยที่ตามมาและ microfibrils ถูกกำหนด การปรับเปลี่ยนสารเคมีที่มีสารประกอบอัตราส่วนของอนุภาคที่ผลิตได้ดำเนินการออกไป การวิเคราะห์ FT-IR และข้อสังเกตกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนที่เกิดการแก้ไขและแปรเส้นใยกล้วยถูกตรวจสอบ วัสดุคอมโพสิตที่ถูกประมวลผลจากนี้ยังไม่แปรและเป็นธรรมชาติ maleated ลิกโนเซลลูโลสเส้นใยที่ใช้เป็นพลาสติกชนิดพอลิเมอเมทริกซ์ คุณสมบัติของความร้อนและเครื่องจักรกลได้รับการศึกษาโดยลสแกน (DSC) และการทดสอบแรงดึงตามลำดับ สัณฐานวิทยาของคอมโพสิตประมวลผลที่ได้รับการศึกษาโดยการสแกนกล้องจุลทรรศน์อิเล็กทรอนิกส์ (SEM) เข้ากันได้ดีขึ้นและเพิ่มคุณสมบัติทางกลที่ได้รับเมื่อใช้ microfibrils กล้วย องค์ประกอบทางเคมีของเส้นใยในแง่ของลิกนินเซลลูโลสและเช่นเดียวกับระดับของผลึกถูกพบว่ามีอิทธิพลต่อสมบัติเชิงกลของคอมโพสิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศษพืชกล้วย เป็น lignocellulosic ไฟเบอร์ ถูกปฏิบัติ ด้วยด่าง และการระเบิดด้วยไอน้ำเพื่อผลิตเยื่อกระดาษใยกล้วย และไมโครไฟบริล กล้วย องค์ประกอบทางเคมีของเส้นใยไมโครไฟบริลตามมาและถูกนำ เคมีปรับ กับมาเลอิกแอนไฮไดรด์ของผลิตอนุภาคยังดำเนินการการสแกนกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน FT-IR วิเคราะห์และสังเกตผลปรับเปลี่ยนและเส้นใยกล้วยแปร คือ วัสดุคอมโพสิตถูกแปรรูปจากธรรมชาติที่ไม่ผ่านการดัดแปรเส้นใยเหล่านี้ maleated lignocellulosic ใช้พลาสติกเป็นเมทริกซ์พอลิเมอร์ . คุณสมบัติทางความร้อนและเชิงกล ศึกษาโดยดิฟเฟอเรนเชียลสแกนนิง ( DSC ) และการทดสอบแรงดึงตามลำดับ สมบัติของคอมโพสิต ดำเนินการศึกษาโดยการสแกนกล้องจุลทรรศน์อิเล็กทรอนิกส์ ( SEM ) ความเข้ากันได้ดีกว่านี้ และปรับปรุงสมบัติเชิงกลได้เมื่อใช้ไมโครไฟบริล กล้วย องค์ประกอบทางเคมีของเส้นใยในแง่ของลิกนินและเซลลูโลส ตลอดจนความของความเป็นผลึกพบว่ามีอิทธิพลมากต่อสมบัติเชิงกลของวัสดุเชิงประกอบที่ได้