While talking, Shin by all means fe

While talking, Shin by all means felt bothered. Though he didn’t mind it during the game, simply because she was an NPC, it was very awkward when she called him that in the current situation.

“Is there a problem when I’m calling Master, ‘Master’?”

“No, there’s no…problem, but isn’t Schnee famous now? If such a person calls me ‘Master’, it will absolutely turn into an uproar.”

“Mu, that’s certainly the case, but…”

Shin well understood the influence of Tsuki no Hokora. And, it was certainly Schnee who made it so. It was impossible that nothing would happen if a person such as Schnee appeared to have a master whom she looked up to.

“Don’t you think so? I would especially like to avoid becoming the center of the attention. Therefore, I request that you do not call me ‘Master’.”

“But, then what should I call you?”

“Eh? Wouldn’t using my name normally be enough?”

“Uh!? T-That…”

For some reason, the surprised Schnee looked downward with her mouth mumbling. After a short time, she raised her face to stare straight at Shin as if she had made up her mind.

“T-Then…Shin.”

“Ah, there we go.”

Schnee said it in a whisper. Her cheeks were dyed a faint, pink color and her ears were bright red.

As for Shin, he had quite the response of ‘Eh, what is that reaction!?’ and strangely enjoyed the embarrassed feeling.

Schnee’s reaction was certainly seen in a lot of mangas and games. Though Shin well knew of this situation, the problem was whether or not he could return the reaction directly.

Though he was not well-versed, it didn’t mean that he had never experienced love before.

To tell the truth, Schnee had never changed her expressions to be this shy in the game, so the very action of calling his own name with somewhat upturned eyes was terrific, and considerably very ―――― ‘Moe’.

“How should I say this…that has destructive power…”

“Eh!?”

“No, it’s nothing. Yeah, it’s really nothing. From now on, please call me Shin.”

“I understand. Then, after this I will call you S-Shin.”

Schnee tried to act calm, but the flushed cheeks and ears vividly expressed her state of mind. Shin, who knew her usual calm appearance, was worrying about the too extreme gap.

(Is this the true ‘Gap Moe’? Indeed…the destructive power is worthy of comparison with the gap of Celica-san, which I felt in the guild.)

After that, they walked without saying anything to each other for a while. After confirming that the ears of Schnee, who was fidgety, returned to their former color using side glances, Shin resumed the conversation.

“Ah, though we got off topic, should we continue with the questions?”

“Yes, I showed an unsightly side. But I’m alright now.”

Though he felt that her voice still sounded somewhat excited, he ignored it, because the conversation would not advance if he pointed it out.

“Let me see…Errr, I’ve already talked about my abilities. Then about the last question. First of all, I intend to go around collecting information around here and there after this.”

“Information?”

“Yes, first I will learn about this world. For the time being, I have investigated a little in the kingdom’s library, and I intend to go to the Sacred Land later. Has Schnee been there before?”

“Yes. But because it was only a simple internal investigation, I still don’t know what’s going on in the center of the city.”

“Is that so?”

Whether the key to returning to his former world lies there or not. The only way is to go there directly.

“Um…Shin.”

“Hmm?”

Schnee called out to Shin, who was thinking on whether he wanted to go the Sacred Land next. Her voice had completely changed from a while ago and was a little bit stiff.

“If you find the way…are you going to stop and return?”

“…Ah.”

He went silent for a while and replied. Though he hesitated on how to answer Schnee’s in this state, it wouldn’t change the conclusion even if he lied. He didn’t mean to give up if there was still a possibility.

And there was no meaning in vague answers, either.

He didn’t want to lie.

“That should be expected, huh?”

“…Sorry.”

“No, When I listened to your talk earlier, I already thought you wanted to do so.”

Schnee nodded while showing an innocent smile, seemingly understanding in some respect. At the expression that resembled a look of relief, Shin felt a faint sense of incongruity.

“Hey, Schnee. How much do you remember from the game?”

Shin asked, in an attempt to change the sense of incongruity.

“Everything.”

“Everything..?”

“Yes. From the time I descended down from that place to be together with you.”

Everything until this very moment now.

◆◆◆◆

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่พูดคุย ชินโดยทั้งหมดรู้สึกรำคาญ แม้ว่าเขาไม่ได้รังเกียจมันในระหว่างเกม เพียงแค่ เพราะเธอเป็น NPC ก็ตกใจมากเมื่อเธอเรียกเขาที่ในสถานการณ์ปัจจุบัน"มีปัญหาเมื่อฉันกำลังเรียกหลัก 'หลักการ' หรือไม่""ไม่มี มี no...problem แต่ไม่มีชื่อเสียงการ Schnee ขณะนี้ ถ้าบุคคลดังกล่าวเรียกผม 'หลัก' มันจะแน่นอนเปลี่ยนเป็นความโกลาหลการ""หมู่ ที่เป็นแน่นอน แต่..."ดีชินเข้าใจอิทธิพลของโรงแรมสึกิ Hokora ไม่ ก คือ Schnee ที่ทำได้แน่นอน มันเป็นไปไม่ได้ว่า อะไรจะเกิดขึ้นถ้าบุคคลเช่น Schnee ปรากฏมีต้นแบบที่เธอมองขึ้นไป"อย่าคิดว่า ดัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอยากจะหลีกเลี่ยงการเป็น ศูนย์กลางของความสนใจ ดังนั้น ฉันขอให้ คุณไม่โทรหาฉัน 'หลัก' ""แต่ สิ่งควรฉันเรียกคุณ""เอ๊ะ จะไม่ใช้ชื่อของฉันโดยปกติจะเพียงพอหรือไม่""Uh T-ที่... "ดัง Schnee แปลกใจมองลงกับปากของเธอ mumbling หลังจากระยะเวลาอันสั้น เธอยกใบหน้ามองตรงชินว่าเธอได้ขึ้นใจของเธอ"แล้วที... ชิน""อา มีเราไป"Schnee กล่าวว่า ในการ whisper แก้มของเธอถูกย้อมสีอ่อน สีชมพู และแดงมีหูของเธอสำหรับชิน เขาก็ค่อนข้างตอบสนอง 'Eh ปฏิกิริยานั้นคืออะไร?' และแพงกว่าเพลิดเพลินรู้สึกอายปฏิกิริยาของ Schnee ถูกแน่นอนเห็นในเกมและ mangas แม้ว่าชินรู้ว่าสถานการณ์นี้ดี ปัญหาได้หรือไม่เขาอาจกลับปฏิกิริยาโดยตรงเขาเองก็ไม่รอบรู้ มันไม่ได้หมายความ ว่า เขาไม่เคยมีประสบการณ์รักก่อนพูดความจริง Schnee มีไม่เคยเปลี่ยนของนิพจน์นี้อายในเกม เพื่อให้การดำเนินการมากของการเรียกชื่อของเขาเอง ด้วยตา upturned ค่อนข้างมีมากมาย และมากมาก――― 'หมอ'"วิธีควรผมพูด...ที่มีอำนาจทำลาย...""เอ๊ะ?""ไม่มี มันคืออะไร ทำได้จริง ๆ ไม่มีอะไร จากนี้ กรุณาติดต่อชิน""ผมเข้าใจ หลังจากนี้ ผมจะเรียกคุณ S-ชิน"Schnee พยายามที่จะทำหน้าที่สงบ ได้ล้างแก้มและหูน่าฟังแสดงสภาวะของจิตใจของเธอ ชิน รู้เรื่องลักษณะของเธอสงบปกติ กังวลเกี่ยวกับช่องว่างมากเกินไปได้(นี่เป็นจริง 'ช่องว่างหมอ' หรือไม่ แน่นอน...พลังทำลายน่าจะเปรียบเทียบกับช่องว่างของเซลิก้าซัง ซึ่งผมรู้สึกในกิลด์)หลังจากนั้น พวกเขาเดินโดยไม่ต้องพูดอะไรกันในขณะ หลังจากยืนยันว่า หูของ Schnee เจ้า fidgety กลับไปสีเดิมของพวกเขาใช้สายตาแปลกด้าน ชินดำเนินต่อการสนทนา"อา แม้ว่าเราได้ปิดหัวข้อ ควรเรายังคง มีคำถาม""ใช่ ฉันพบด้านไม่น่าดู แต่ผมตอนนี้ครับ"แม้ว่าเขารู้สึกว่า เสียงของเธอยังคงแต่เพียงแห่งค่อนข้างตื่นเต้น เขาละเว้น เนื่องจากการสนทนาจะไม่ก้าวหน้าถ้าเขาชี้ออก"ผมดู... Errr ฉันได้พูดคุยกันแล้วเกี่ยวกับความสามารถของฉัน เกี่ยวกับคำถามสุดท้ายแล้ว ประการแรก ฉันตั้งใจไปเก็บรวบรวมข้อมูลจากที่นี่และมี""ข้อมูล" หรือไม่"ใช่ ก่อนผมจะเรียนรู้เกี่ยวกับโลกนี้ ครั้ง ฉันได้สืบสวนน้อยในไลบรารีของราชอาณาจักร และปองไปที่ดิน Sacred ในภายหลัง Schnee เคยมีก่อน""ใช่ แต่เนื่องจากมันเป็นเฉพาะตรวจสอบภายในที่เรียบง่าย ยังไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นในเมือง""คือว่าเพื่อ? "ว่าคีย์จะกลับไปโลกเดิมของเขาคือมี หรือไม่ วิธีเดียวที่จะไปที่นั่นโดยตรง"อึม... ชิน""อืมม"Schnee เรียกออกชิน ผู้คิดในว่าเขาอยากไปที่ดิน Sacred ถัดไป เสียงของเธอได้รับการเปลี่ยนแปลงขณะที่ผ่านมา และมีความแข็งน้อย"ถ้าคุณพบเขาคุณจะหยุด และกลับมา"“… อา"เขาไปเงียบสำหรับครู่ และตอบกลับ ว่าเขา hesitated วิธีตอบ Schnee ในสถานะนี้ มันจะไม่เปลี่ยนแปลงข้อสรุปแม้ว่าเขาโกหก เขาไม่ได้เจตนา ให้ถ้ายังมีความเป็นไปได้ที่และมีไม่มีความหมายในคำตอบคลุมเครือ อย่างใดอย่างหนึ่งเขาไม่อยากโกหก"ที่ควรคาดหวัง ฮะ"“… ขออภัยด้วย""ไม่ เมื่อผมฟังคุณพูดคุยก่อนหน้านี้ แล้วคิดอยากทำเช่นนั้น"Schnee พยักหน้าในขณะที่แสดงรอยยิ้มบริสุทธิ์ ดูเหมือนว่าความเข้าใจบางประการ ในนิพจน์ที่คล้ายกับตาบรรเทา ชินรู้สึก incongruity รู้สึกหน้ามืดตามัว"เฮ้ Schnee วิธีการมากคุณจำจากเกม"ชินถาม ในความพยายามที่จะเปลี่ยนความรู้สึกของ incongruity"ทุกอย่าง""ทุกอย่าง... ? ""ใช่ จากเวลาผมสืบลงสถานที่ให้กับคุณ"ทุกสิ่งทุกอย่างจนถึงขณะนี้เดี๋ยวนี้◆◆◆◆

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่พูดชินโดยทั้งหมดหมายความว่ารู้สึกใส่ใจ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใจมันในระหว่างเกมเพียงเพราะเธอเป็น NPC มันเป็นที่น่าอึดอัดใจมากเมื่อเธอเรียกเขาว่าในสถานการณ์ปัจจุบัน. "มีปัญหาเมื่อฉันโทรปริญญาโท 'โท?" " ไม่มีไม่มีปัญหา ... แต่ไม่หิมะที่มีชื่อเสียงตอนนี้หรือไม่ หากบุคคลดังกล่าวเรียกฉัน 'โทก็อย่างจะกลายเป็นความโกลาหล. "" หมู่ที่แน่นอนกรณี แต่ ... "ชินกันเข้าใจอิทธิพลของTsuki ไม่มี Hokora และมันได้อย่างแน่นอนหิมะที่ทำให้มัน มันเป็นไปไม่ได้ว่าไม่มีอะไรที่จะเกิดขึ้นถ้าคนเช่นหิมะดูเหมือนจะมีต้นแบบที่เธอเงยหน้าขึ้นมอง. "คุณไม่คิดเหรอ? ผมต้องการที่จะหลีกเลี่ยงการเป็นศูนย์กลางของความสนใจที่ ดังนั้นผมขอให้คุณไม่โทรหาฉัน 'โท. "" แต่แล้วสิ่งที่ฉันควรจะโทรหาคุณ? "" เอ๊ะ? จะไม่ใช้ชื่อของฉันตามปกติจะเพียงพอ? "" เอ่อ !? T-ว่า ... "ด้วยเหตุผลบางอย่างที่หิมะประหลาดใจมองลงกับปากของเธอพึมพำ หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เธอยกใบหน้าของเธอจ้องมองตรงไปที่ชินราวกับว่าเธอได้ขึ้นใจของเธอ. "T-แล้ว ... ชิน." "อามีเราไป." หิมะกล่าวว่าในกระซิบ แก้มของเธอถูกย้อมลม, สีชมพูและหูของเธอเป็นสีแดงสด. สำหรับชินเขาก็ค่อนข้างตอบสนองของ 'เอ๊ะสิ่งที่เป็นปฏิกิริยาที่ !?' และมีความสุขแปลกความรู้สึกอาย. ปฏิกิริยาของหิมะที่เห็นแน่นอนในจำนวนมากของ mangas และเกม แม้ว่าชินรู้ดีจากสถานการณ์นี้ที่เป็นปัญหาหรือไม่ว่าเขาจะกลับมาเกิดปฏิกิริยาโดยตรง. แม้ว่าเขาจะไม่ได้รอบรู้ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่เคยมีประสบการณ์ความรักมาก่อน. เพื่อบอกความจริงที่หิมะไม่เคย การเปลี่ยนแปลงการแสดงออกของเธอที่จะเป็นแบบนี้ขี้อายในเกมเพื่อให้การดำเนินการมากของการเรียกชื่อของเขาเองด้วยตาค่อนข้างหงายเป็นที่ยอดเยี่ยมและมากมาก ---- 'โม'. "ผมควรจะพูดนี้ ... วิธีที่มีอำนาจการทำลายล้าง ... "" เอ๊ะ !? "" ไม่มีก็ไม่มีอะไร ใช่มันไม่มีอะไรจริงๆ จากนี้ไปโปรดโทรหาฉันชิน. "" ผมเข้าใจ แล้วหลังจากนี้ผมจะโทรหาคุณ S-ชิน. "หิมะพยายามที่จะทำหน้าที่สงบแต่แก้มและหูแดงแสดงเต็มตารัฐของจิตใจของเธอ ชินใครจะรู้ว่าลักษณะสงบตามปกติของเธอได้รับการกังวลเกี่ยวกับช่องว่างมากเกินไป. (นี่คือจริง 'Gap Moe' อันที่จริง ... อำนาจการทำลายล้างมีคุณค่าของการเปรียบเทียบกับช่องว่างของเซลิก้าซังซึ่งผมรู้สึกว่าในกิลด์ .) หลังจากนั้นพวกเขาเดินโดยไม่พูดอะไรกับแต่ละอื่น ๆ ในขณะที่ หลังจากยืนยันว่าหูของหิมะซึ่งเป็นหงุดหงิดกลับมาเป็นสีเดิมของพวกเขาโดยใช้สายตาด้านชินกลับมาสนทนา. "อา แต่เราได้ปิดหัวข้อที่เราควรจะดำเนินการต่อด้วยคำถามได้หรือไม่" "ใช่ฉันแสดงให้เห็นว่าไม่น่าดู ด้าน แต่ฉันไม่เป็นไรขณะนี้. "แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าเสียงของเธอยังคงฟังตื่นเต้นบ้างเขาไม่ได้สนใจมันเพราะการสนทนาจะไม่คืบหน้าถ้าเขาชี้ให้มันออกมา." ให้ฉันเห็น ... errr ผมได้พูดคุยกันแล้วเกี่ยวกับความสามารถของฉัน . แล้วเกี่ยวกับคำถามสุดท้าย แรกของทั้งหมดที่ผมตั้งใจที่จะไปรอบ ๆ การเก็บรวบรวมข้อมูลรอบ ๆ ที่นี่และหลังจากนี้. "" ข้อมูล? "" ใช่แรกที่ผมจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับโลกนี้ เป็นเวลาที่ฉันได้รับการตรวจสอบเล็ก ๆ น้อย ๆ ในห้องสมุดของราชอาณาจักรและผมตั้งใจจะไปไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในภายหลัง หิมะได้รับมีมาก่อนหรือไม่ "" ใช่ แต่เนื่องจากมันเป็นเพียงการตรวจสอบภายในที่เรียบง่ายผมก็ยังไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในใจกลางของเมือง. "" นั่นคือเพื่อ? "ไม่ว่าจะเป็นกุญแจสำคัญในการที่จะกลับไปโลกอดีตของเขาอยู่ที่นั่นหรือไม่ วิธีเดียวที่จะไปที่นั่นโดยตรง. "อืม ... ชิน." "อืม?" หิมะออกไปเรียกว่าชินที่คิดว่าเขาอยากจะไปศักดิ์สิทธิ์ที่ดินติด เสียงของเธอที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์จากขณะที่ผ่านมาและเป็นแข็งนิด ๆ หน่อย ๆ . "ถ้าคุณหาวิธีที่ ... คุณจะหยุดและกลับมา?" "... อา." เขาเงียบไปในขณะที่และตอบ แม้ว่าเขาจะลังเลเกี่ยวกับวิธีที่จะตอบหิมะในรัฐนี้ก็จะไม่เปลี่ยนข้อสรุปแม้ว่าเขาโกหก เขาไม่ได้หมายความว่าจะให้ขึ้นถ้ายังคงมีความเป็นไปได้. และมีความหมายในคำตอบที่คลุมเครืออย่างใดอย่างหนึ่ง. เขาไม่ได้ต้องการที่จะโกหก. "นั่นควรจะคาดหวังเหรอ?" "... ขออภัย." "ไม่ เมื่อผมฟังพูดคุยของคุณก่อนหน้านี้ผมแล้วคิดว่าคุณต้องการที่จะทำเช่นนั้น. "หิมะพยักหน้าในขณะที่แสดงรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ดูเหมือนจะทำความเข้าใจในส่วนที่บาง ในการแสดงออกที่คล้ายกับลักษณะของการบรรเทาชินรู้สึกความรู้สึกของความไม่ลงรอยกันลม. "เฮ้หิมะ เท่าไหร่คุณจำได้จากเกมหรือไม่ "ชินถามว่าในความพยายามที่จะเปลี่ยนความรู้สึกของความไม่ลงรอยกันที่." ทุกอย่าง. "" ทุกอย่าง .. ? "" ใช่ จากเวลาที่ผมลงมาลงมาจากสถานที่ที่จะเป็นไปได้ว่าร่วมกับคุณ. "ทุกอย่างจนถึงขณะนี้ในขณะนี้. ◆◆◆◆

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่พูด ชินก็รู้สึกเป็นห่วง แต่เขาไม่ได้สนใจมันในเกม เพียงเพราะเธอเป็น NPC มันอึดอัดมากเมื่อเธอโทรหาเขาในสถานการณ์ปัจจุบัน

" มีปัญหาเมื่อฉันเรียกอาจารย์ว่าอาจารย์ ? "

" ไม่มีปัญหา . . . . . . . . แต่ไม่ใช่ชนีที่มีชื่อเสียงตอนนี้ ถ้าคนที่เรียกฉันว่าอาจารย์ มันก็จะกลายเป็น "

คะ" มู ที่แน่นอนก็ตาม แต่ . . . . . . . "

ชินก็เข้าใจอิทธิพลของซึกิไม่ hokora . และก็แน่นอน ชนีที่ทำให้เป็นเช่นนั้น มันเป็นไปไม่ได้มันคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นถ้าบุคคลเช่น ชนี ดูเหมือนจะเป็นอาจารย์ที่เธอมองขึ้นไป

" คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ ผมจะชอบที่จะหลีกเลี่ยงกลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจ ดังนั้นฉันขอให้คุณไม่ต้องเรียกฉันว่าอาจารย์ . . . "

" แต่แล้วฉันควรจะเรียกคุณว่าอะไร ? "

" เอ๋ ? ไม่ใช้ชื่อผม โดยปกติจะเพียงพอหรือไม่ "

" เอ่อ ! ? . . . . . . . . . . "

สำหรับเหตุผลบางอย่าง แปลกใจชนีดูลงกับเธอ ปากพึมพำ หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ เธอยกใบหน้าเธอจ้องมองตรงมาที่ชินเหมือนทำใจได้แล้ว

" แล้ว . . . . . . . ชิน . . . "

" อ๊ะ นั่นไง "