And so merchants don’t come to such

And so merchants don’t come to such villages. They don’t earn much here after all.

They have nothing much to sell means that they don’t have any stock either.

They do have Orc meat now but this is only a one-time thing.

Let’s hope that they’re able to sell that meat for as high price as possible.

“Yes. Also, they don’t know when a merchant will pass through either…..”(fran)

“Well, that’s troublesome.”(renji)

Though she was able to face the Orcs, I’m still anxious to let Miss Francesca travel on foot alone.

Our contract is complete but our relationship isn’t that of strangers either.

I’ll have nightmares if she died alone on the way.

“It’ll take at least one week on foot to reach the Magic City, eh?”(renji)

Saying that, I looked towards her.

Somehow she seemed to making an amazingly happy face so I ended up looking away again.

That was embarrassing. Young ones really have so much energy. While thinking that, I diverted my thoughts.

“I’ll get a reward right?”(renji)

“Of course!”(fran)

[You sure don’t forget about that, huh?]

“Obviously.”(renji)

As I flicked the medal, Miss Francesca was covering her mouth with her hand and laughing.

She can’t hear Ermenhilde but she must have realized who I was talking to.

I did explain that to her just in case so at least I won’t be treated as a lunatic who talks to a medal.

“You get along well, right?”(fran)

“Not really.”(renji)

[………]

Now it was sulking. That part of Ermenhilde is really cute I think.

“I’m envious.”(fran)

It looks fun to her.

Also, since Miss Francesca still hasn’t gotten used to travelling, it might take 10 days to the Magic City.

Considering what she said, even with 10 days we should still have enough time for her test. I think, she still has 2 weeks. Well, if we find a carriage in between, it’ll be even faster though.

If that happens, I’ll also get relieved earlier. Magic City is full of nobles after all, there might be a few who know me there. If possible, I don’t want to get close to that place.

It might be fine to separate after getting her close to the city as well.

While I was calculating such things inside my head, I sipped my Ale.

“If possible I’d prefer if it stopped the continuous scolding you know……”(Renji)

[If you lived normally and systematically, I won’t say a thing.]

Is that so? If I start living like a normal person, then you’ll start asking me to live like a hero next.

As I took another gulp of the Ale……the wooden cup was empty.

I sighed.

“There are God Slayers even in the school I go to, you see.”(fran)

“………”

[Well isn’t that great. You’ll achieve you’re objective even without going to the royal capital.]

No no, it might not be that good.

Just when I was thinking what to do about my empty Ale, Miss Francesca gave me another cup.

She really is a sensible child.

“Thanks………is that so?”(renji)

“Yes. Souichi-sama and Yayoi-sama. Also Aya-sama. Those three.”

[Those brother and sister and your disciple eh?]

“It wasn’t something that exaggerated. Or rather, those guys are far more stronger than me……”

I wonder how can such a person be my disciple?

In fact, in terms of ability, won’t I be the disciple? I’ll only be a useless disciple since I can’t even use magic though.

[Is that so? I remember her running around you saying Renji-san~ Renji-san~ back then though.]

“It was a long time ago.”(renji)

That doesn’t mean it’ll be the same even till now.

In fact there’s a high chance that they’d glare at me with cold gaze and ask where I was and what I was doing after leaving them like that. On imagining that, I felt a bit scared.

If I was talked to like that by them who I think of like my younger brother and sister, even I won’t be able to recover from the shock.

I started feeling depressed just thinking about it.

Or rather, those three are together in the Magic Academy eh?

They should be around 18 right now. It’s an age perfect for going to school I guess.

But even then, while travelling around the world, defeating monsters, fighting the demon lord, killing the Demon God, they were only 15,16 years old……

“I’m amazed they didn’t become delinquents.”(renji)

[That’s true.]

We two……well, me and an item, recalled such old memories.

While we did that, Miss Francesca tilted her head confused since she couldn’t hear Ermenhilde.

I guess from the side I must really look weird.

“Shall we call it a day?”(renji)

“Already?”(fran)

“I’m tired after all.”

Saying that, I shrugged my shoulders.

“I worked enough for half a year.”(renji)

[Work more!]

If I feel like it. Whispering that, I stood up.

“Miss Francesca also, we’ll leave the village tomorrow so go to sleep if you’re tired.”(renji)

“Yes, I understand.”(fran)

As I looked up, the red waning moon could be seen.

While hearing the voices of the villagers, I began to walk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และเพื่อ ให้พ่อค้าไม่มาที่หมู่บ้านดังกล่าว พวกเขาไม่ได้มากหลังจากทั้งหมดที่นี่พวกเขาไม่มีการขายหมายความ ว่า พวกเขาไม่มีหลักทรัพย์ใด ๆ ทั้งนั้นมี Orc เนื้อตอนนี้ แต่นี้เป็นสิ่งที่เพียงครั้งเดียวเท่านั้นหวังว่า จะสามารถขายที่เนื้อสำหรับเป็นราคาสูงที่สุด"ใช่ นอกจากนี้ พวกเขาไม่ทราบเมื่อผู้ขายจะผ่านอย่างใดอย่างหนึ่ง..." (fran)"ดี ที่อยู่ลำบาก" (เพิลส์)แม้ว่าเธอจะ Orcs ฉันยังคงกังวลให้นางสาว Francesca ทางเดินเท้าเพียงอย่างเดียวสัญญาเสร็จสมบูรณ์ แต่ความสัมพันธ์ของเราไม่ใช่ของคนแปลกหน้าอย่างใดอย่างหนึ่งฉันจะมีฝันร้ายหากมีคนตายคนเดียวทาง"มันจะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์เดินเท้าไปถึงเมืองเวทมนตร์ เอ๊ะ" (เพิลส์)บอกว่า ที่ มองไปทางเธอสามารถทำอย่างใด เธอดูเหมือนจะทำให้ใบหน้ามีความสุขอย่างน่าอัศจรรย์ค่ามองออกไปอีกครั้งที่เป็นน่าอาย หนุ่มคนจริง ๆ มีพลังงานมาก ในขณะที่คิดว่า ฉันจะโอนความคิดของ"ฉันจะได้รับรางวัลเหมาะสม" (เพิลส์)"แน่นอน" (fran)[คุณแน่ใจว่าไม่ลืมที่ ฮะ]"ชัด" (เพิลส์)เป็นฉัน flicked ตรา นางสาว Francesca ครอบปากของเธอ ด้วยมือของเธอ และหัวเราะเธอไม่ได้ยิน Ermenhilde แต่เธอต้องมีรู้ที่ฉันพูดไปผมไม่ได้อธิบายว่า เธอในกรณี มากน้อยผมไม่จะถือว่าเป็นคนบ้าที่พูดกับเหรียญ"คุณเกลียว ขวา" (fran)"ไม่จริงๆ" (เพิลส์)[………]ตอนนี้ มันถูก sulking ผมคิดว่า ส่วนหนึ่งของ Ermenhilde น่ารักจริง ๆ"ฉันอิจฉา" (fran)มันสนุกกับเธอยัง ตั้งแต่ Francesca นางสาวยังคงไม่ได้รับมาใช้ในการเดินทาง มันอาจใช้เวลา 10 วันเมืองมหัศจรรย์พิจารณาสิ่งที่เธอกล่าวว่า แม้จะ มี 10 วันนอกจากนี้เรายังควรมีเวลาพอสำหรับการทดสอบของเธอ ผมคิดว่า เธอยังคงมี 2 สัปดาห์ ดี ถ้าเราพบการขนส่งในระหว่าง จะทำได้เร็วขึ้นแม้ว่าหากที่เกิดขึ้น ฉันจะยังได้ปลดปล่อยก่อนหน้านี้ เมืองมหัศจรรย์เต็มไป ด้วยขุนนางทั้ง อาจมีสิ่งที่รู้ฉันมี ถ้าเป็นไปได้ ฉันไม่ต้องการใกล้กับสถานที่อาจปรับแยกได้เธอใกล้เมืองเช่นในขณะที่ฉันถูกคำนวณสิ่งต่าง ๆ ภายในหัวของฉัน ฉัน sipped Ale ของฉัน"ถ้าเป็นไปได้ฉันชอบถ้ามันหยุดดุต่อเนื่องคุณ know..."(Renji)[หากคุณอาศัยอยู่ตามปกติ และระบบ ฉันจะไม่พูดสิ่ง]มีที่ให้ ถ้าเริ่มใช้ชีวิตแบบคนปกติ แล้วคุณจะเริ่มขอให้สดเหมือนฮีโร่ถัดไปผมเอาอีก gulp ของ Ale...ถ้วยไม้เป็นว่างเปล่าผม sighed"ไม่มีพระเจ้าเพชฌฆาตแม้ในโรงเรียนไป คุณเห็น." (fran)“………”[ดีไม่ดีที่ คุณจะให้คุณได้วัตถุประสงค์ได้โดยไม่ต้องไปเมืองหลวงรอยัล]ไม่มี มันอาจไม่ดีที่เมื่อฉันคิดสิ่งที่ควรทำของฉันว่างเปล่า Ale นางสาว Francesca ให้ฉันอีกถ้วยShe really is a sensible child.“Thanks………is that so?”(renji)“Yes. Souichi-sama and Yayoi-sama. Also Aya-sama. Those three.”[Those brother and sister and your disciple eh?]“It wasn’t something that exaggerated. Or rather, those guys are far more stronger than me……”I wonder how can such a person be my disciple?In fact, in terms of ability, won’t I be the disciple? I’ll only be a useless disciple since I can’t even use magic though.[Is that so? I remember her running around you saying Renji-san~ Renji-san~ back then though.]“It was a long time ago.”(renji)That doesn’t mean it’ll be the same even till now.In fact there’s a high chance that they’d glare at me with cold gaze and ask where I was and what I was doing after leaving them like that. On imagining that, I felt a bit scared.If I was talked to like that by them who I think of like my younger brother and sister, even I won’t be able to recover from the shock.I started feeling depressed just thinking about it.Or rather, those three are together in the Magic Academy eh?They should be around 18 right now. It’s an age perfect for going to school I guess.But even then, while travelling around the world, defeating monsters, fighting the demon lord, killing the Demon God, they were only 15,16 years old……“I’m amazed they didn’t become delinquents.”(renji)[That’s true.]We two……well, me and an item, recalled such old memories.While we did that, Miss Francesca tilted her head confused since she couldn’t hear Ermenhilde.I guess from the side I must really look weird.“Shall we call it a day?”(renji)“Already?”(fran)“I’m tired after all.”Saying that, I shrugged my shoulders.“I worked enough for half a year.”(renji)[Work more!]If I feel like it. Whispering that, I stood up.“Miss Francesca also, we’ll leave the village tomorrow so go to sleep if you’re tired.”(renji)“Yes, I understand.”(fran)As I looked up, the red waning moon could be seen.While hearing the voices of the villagers, I began to walk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และเพื่อให้ร้านค้าที่ไม่ได้มาไปยังหมู่บ้านดังกล่าว พวกเขาไม่ได้รับมากที่นี่หลังจากทั้งหมด. พวกเขาไม่มีอะไรมากที่จะขายหมายความว่าพวกเขาไม่ได้มีหุ้นใด ๆ ทั้ง. พวกเขาจะมีเนื้อ Orc แต่ตอนนี้เป็นเพียงสิ่งหนึ่งที่เวลา. หวังว่าพวกเขาจะสามารถ ที่จะขายเนื้อสัตว์ที่ราคาสูงที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. "ใช่ นอกจากนี้พวกเขาไม่ทราบว่าเมื่อผู้ประกอบการค้าจะผ่านไปอย่างใดอย่างหนึ่ง ... .. "(Fran) " ดีที่ลำบาก. "(Renji) แต่เธอก็สามารถที่จะเผชิญกับผีฉันยังคงอยากจะให้การท่องเที่ยวมิสฟรานเชส ด้วยการเดินเท้าเพียงอย่างเดียว. สัญญาของเราเสร็จสิ้น แต่ความสัมพันธ์ของเราไม่ได้ว่าของคนแปลกหน้าอย่างใดอย่างหนึ่ง. ฉันจะมีฝันร้ายถ้าเธอเสียชีวิตอยู่คนเดียวบนทาง. "มันจะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ด้วยการเดินเท้าไปถึงเมืองเวทมนตร์ใช่มั้ย ? "(Renji) บอกว่าผมมองต่อเธอ. อย่างใดเธอดูเหมือนจะทำให้ใบหน้ามีความสุขที่น่าอัศจรรย์ใจดังนั้นผมจึงจบลงด้วยการมองออกไปอีกครั้ง. นั่นคือที่น่าอาย คนหนุ่มสาวจริงๆมีพลังงานมาก ในขณะที่คิดว่าฉันเบี่ยงเบนความคิดของฉัน. "ฉันจะได้รับผลตอบแทนที่เหมาะสม?" (Renji) "แน่นอน!" (Fran) [คุณแน่ใจอย่าลืมเกี่ยวกับว่าฮะ?] "แน่นอน." (Renji) ขณะที่ผมสะบัดเหรียญมิสฟรานเชสก็ปิดปากเธอด้วยมือของเธอและหัวเราะ. เธอไม่สามารถได้ยิน Ermenhilde แต่เธอต้องตระหนักที่ผมพูดคุยกับ. ผมไม่อธิบายว่ากับเธอเพียงในกรณีที่ดังนั้นอย่างน้อยฉันได้รับรางวัล ' T จะถือว่าเป็นคนบ้าที่พูดถึงเหรียญได้. "คุณจะได้รับไปพร้อม ๆ กันใช่มั้ย?" (Fran) "ไม่ได้จริงๆ." (Renji) [ ......... ] ตอนนี้มันก็บูดบึ้ง ส่วนหนึ่งของ Ermenhilde นั่นคือน่ารักจริงๆผมคิดว่า. "ผมอิจฉา." (Fran) มันดูสนุกกับเธอ. นอกจากนี้ตั้งแต่มิสฟรานเชสยังไม่ได้อากาศที่ใช้ในการเดินทางอาจใช้เวลา 10 วันไปยังเมืองเวทมนตร์การพิจารณาสิ่งที่เธอกล่าวว่าแม้จะมี 10 วันเรายังควรจะมีเวลามากพอสำหรับการทดสอบของเธอ ผมคิดว่าเธอยังคงมี 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ดีถ้าเราพบว่าสายการบินในระหว่างมันจะทำงานได้เร็วขึ้นแม้ว่า. ถ้าเกิดว่าผมยังจะได้รับโล่งใจที่ก่อนหน้านี้ เมืองเวทมนตร์ที่เต็มไปด้วยขุนนางหลังจากที่ทุกคนอาจจะมีไม่กี่คนที่จะรู้ว่าฉันมี ถ้าเป็นไปได้ผมไม่ต้องการที่จะได้ใกล้ชิดกับสถานที่ที่. มันอาจจะดีที่จะแยกหลังจากที่ได้รับของเธอใกล้กับเมืองเช่นกัน. ในขณะที่ผมคำนวณสิ่งต่างๆในหัวของฉันฉันจิบเบียร์ของฉัน. "ถ้าเป็นไปได้ผม d ที่ต้องการถ้ามันหยุดด่าว่าอย่างต่อเนื่องคุณรู้ว่า ...... "(Renji) [หากคุณอาศัยอยู่ตามปกติและระบบผมจะไม่พูดอะไร.] นั่นคือเพื่อ? ถ้าผมเริ่มต้นชีวิตเหมือนคนปกติแล้วคุณจะเริ่มต้นถามฉันจะมีชีวิตอยู่เหมือนพระเอกถัดไป. ขณะที่ผมเอาอึกของ Ale อีก ...... ถ้วยไม้เป็นที่ว่างเปล่า. ผมถอนใจ. "มีพระเจ้าเพชฌฆาตแม้จะอยู่ใน โรงเรียนฉันไปที่คุณเห็น. "(Fran) " ......... " [ดีไม่ว่าดี คุณจะได้บรรลุวัตถุประสงค์ของคุณได้โดยไม่ต้องไปที่เมืองหลวง.] ไม่มีไม่มีก็อาจจะไม่ดีที่. เพียงเมื่อฉันคิดว่าจะทำอย่างไรเกี่ยวกับเอลที่ว่างเปล่าของฉันมิสฟรานเชสให้ฉันถ้วยอีก. เธอจริงๆ เด็กที่เหมาะสม. "ขอบคุณ ......... เป็นเช่นนั้น?" (Renji) "ใช่ Souichi-sama และยาโยอิซามะ นอกจากนี้อายะซามะ ทั้งสาม. " [บรรดาพี่ชายและน้องสาวและลูกศิษย์ของคุณใช่มั้ย?] " มันเป็นสิ่งที่ไม่โอ้อวด หรือมากกว่าคนเหล่านั้นอยู่ห่างไกลมากขึ้นแข็งแกร่งกว่าค่ะ ...... " ฉันสงสัยว่าบุคคลดังกล่าวจะเป็นสาวกของฉันได้อย่างไรในความเป็นจริงในแง่ของความสามารถจะไม่ฉันจะเป็นสาวกหรือไม่ ฉันเท่านั้นที่จะเป็นศิษย์ไร้ประโยชน์เพราะผมไม่สามารถแม้แต่จะใช้เวทมนตร์แม้ว่า. [คือว่าเพื่อ? ผมจำได้ว่าเธอวิ่งไปรอบ ๆ คุณบอก Renji ซัง ~ Renji ซัง ~ กลับมาแล้วแม้ว่า.] "มันเป็นเวลานานแล้ว." (Renji) แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นแบบเดียวกันจนบัดนี้. ในความเป็นจริงมี มีโอกาสสูงที่พวกเขาต้องการแสงจ้าที่ผมด้วยสายตาเย็นและถามว่าผมอยู่ที่ไหนและสิ่งที่ผมทำหลังจากที่ปล่อยให้พวกเขาเช่นเดียวกับที่ ในจินตนาการว่าฉันรู้สึกกลัวนิด. หากผมได้พูดคุยกับชอบว่าด้วยการที่ผมคิดว่าเหมือนน้องชายและน้องสาวแม้ผมจะไม่สามารถที่จะกู้คืนจากการช็อต. ผมเริ่มรู้สึกหดหู่เพียงแค่ความคิดเกี่ยวกับ มัน. หรือมากกว่าทั้งสามอยู่ด้วยกันใน Academy เมจิกใช่มั้ย? พวกเขาควรจะประมาณ 18 ในขณะนี้ มันเป็นที่สมบูรณ์แบบสำหรับอายุการไปโรงเรียนฉันเดา. แต่ถึงอย่างนั้นในขณะที่เดินทางไปรอบโลกชนะมอนสเตอร์ต่อสู้ปีศาจลอร์ดฆ่าพระเจ้าปีศาจพวกเขาอายุเพียง 15,16 ปี ...... "ฉันประหลาดใจที่พวกเขา ไม่ได้กลายเป็นเสเพล. "(Renji) [ว่าเป็นความจริง.] เราสอง ...... ดีฉันและรายการเล่าความทรงจำเก่า ๆ . ในขณะที่เราไม่ว่ามิสฟรานเอียงศีรษะของเธอสับสนเพราะเธอไม่ได้ยิน Ermenhilde ผมคิดว่าจากด้านข้างผมต้องมองแปลก. "เราจะเรียกว่าวัน?" (Renji) "แล้วหรือยัง?" (Fran) "ฉันเหนื่อยหลังจากทั้งหมด." บอกว่าผมยักไหล่ของฉัน. "ผมทำงาน เพียงพอสำหรับครึ่งปี. "(Renji) [การทำงานมากขึ้น!] ถ้าผมรู้สึกเช่นนั้น กระซิบว่าผมยืนขึ้น. "มิสฟรานเชสยังเราจะออกจากหมู่บ้านในวันพรุ่งนี้เพื่อไปนอนถ้าคุณเบื่อ." (Renji) "ใช่ฉันเข้าใจ." (Fran) ขณะที่ผมมองขึ้นสีแดง ข้างแรมอาจจะเห็น. ในขณะที่ได้ยินเสียงของชาวบ้านที่ฉันเริ่มที่จะเดิน