subadults. There were no instances

subadults. There were no instances of a juvenile or subadult
captured in 2010, going unidentified in 2011 and
being recaptured in 2012 (i.e. an encounter history of
‘101’), and as a result, recapture probability was 1
0
(SE = 0).
As with B. variegatus, the highest-ranked model for
juvenile and adult survival in C. hoffmanni was {φage(JS,A),
p.}, indicating that juveniles and subadults survived at
similar rates and that the survival rates of juveniles and
subadults differed from adult survival rates. This model
was ranked 3
72 AICc higher than a model in which survival
differed between all three stage classes. According to
the top-ranked model, φ = 0
726 (SE = 0
099) and
P = 0
500 (SE = 0) for juveniles and subadults.
POPULATION GROWTH RATES
Using the adult survival estimates derived from radiomarked
male B. variegatus (for which estimates of true
and local survival were equivalent), we estimated that
k = 0
937 (SE = 0
030) and 0
936 (SE = 0
029) when
AFB = 2 and 3 years, respectively. The upper 95% confidence
limit was below 1
0 regardless of AFB, indicating
a statistically significant decline in the absence of immigration.
Point estimates of k increased linearly with
potential immigration rates, but did not reach 1
0 when
annual immigration was 0
10, regardless of AFB
(Fig. 4a).
Using the estimate of true adult survival derived from
radiomarked male C. hoffmanni, we estimated that
k = 1
077 (SE = 0
053) and 1
050 (SE = 0
043) for this
species assuming AFB = 2
5 and 3
5 years, respectively.
Using the estimate of local adult survival that discounted
the dispersing male, we estimated that k = 1
062
(SE = 0
052) and 1
034 (SE = 0
042) for C. hoffmanni
assuming AFB = 2
5 and 3
5 years, respectively. Point
estimates of k derived using local survival increased linearly
with potential immigration rates and reached 1
159
and 1
117 when AFB = 2
5 and 3
5 years, respectively
(Fig. 4b).
CHARACTERISING IMMIGRATION WITH GENETIC
KINSHIP METHODS
All of the 21 B. variegatus juveniles that we genotyped
shared an allele with a single adult male, and we assumed
that these matches represented paternal relationships. In
contrast, only four of the eight B. variegatus subadults
that we genotyped shared an allele with an adult male.
The frequency of juveniles and subadults with fathers in
the sample was significantly different (X21
= 12
2,
P < 0
001). All four subadults with a father in the sample
also had a mother in the population, clearly indicating
they were born within study area boundaries. Three of
the four subadults without a father in the sample also did
not have a mother in the sample, suggesting that they
were likely to be immigrants from surrounding areas, particularly
given that we believe we censused nearly all adult
B. variegatus in the study area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

subadults มีไม่มีอินสแตนซ์ของเยาวชนหรือ subadultใน 2010 จะไม่สามารถระบุได้ในปี 2554 และการยึดใน 2012 (เช่นการพบประวัติศาสตร์'101'), และเป็นผล คืนความน่าเป็น 1 0(SE = 0)เช่นเดียวกับ B. variegatus แบบอันดับสูงสุดสำหรับเยาวชน และผู้ใหญ่อยู่รอดใน C. hoffmanni คือ {φage(JS,A)p. }, ระบุว่า สัตว์และ subadults รอดที่ราคาพิเศษที่คล้ายกันและที่อัตราการอยู่รอดของสัตว์ และsubadults แตกต่างจากอัตราการอยู่รอดสำหรับผู้ใหญ่ รุ่นนี้อันดับ 3 72 AICc สูงกว่ารูปแบบในการอยู่รอดแตกต่างระหว่างระดับชั้นสามขั้นตอนทั้งหมด ตามที่อันดับรุ่น φ = 0 726 (SE = 0 099) และP = 0 500 (SE = 0) สำหรับสัตว์และ subadultsอัตราการเติบโตของประชากรใช้การประเมินผู้ใหญ่รอดมาจาก radiomarkedชาย B. variegatus (สำหรับการประเมินจริงและอยู่รอดภายในเทียบเท่า), เราประเมินที่k = 0 937 (SE = 0 030) และ 0 936 (SE = 0 029) เมื่อโร = 2 และ 3 ปี ตามลำดับ ความเชื่อมั่น 95% ด้านบนมีขีดจำกัดด้านล่าง 1 0 คำนึงถึงโร แสดงลดลงที่มีนัยสำคัญทางสถิติในการตรวจคนเข้าเมืองประเมินจุด k เพิ่มขึ้นขนานกับตรวจคนเข้าเมืองอาจมีราคา แต่ไม่ถึง 1 0 เมื่อ10 0 คำนึงถึงโรถูกตรวจคนเข้าเมืองประจำปี(รูปที่ 4a)ใช้การประเมินของการอยู่รอดจริงที่ได้มาจากผู้ใหญ่radiomarked ชาย C. hoffmanni เราประเมินที่k = 1 077 (SE = 0 053) และ 1 050 (SE = 0 043) นี้สมมติว่าโรพันธุ์ = 2 5 3 5 ปี ตามลำดับการประเมินของการอยู่รอดสำหรับผู้ใหญ่ในท้องถิ่นที่ลดการใช้ชายสลาย เราประมาณว่า k = 1 062(SE = 0 052) และ 1 034 (SE = 0 042) สำหรับ C. hoffmanniสมมติว่าโร = 2 5 3 5 ปี ตามลำดับ จุดประเมินของ k มาใช้อยู่รอดภายในเพิ่มขึ้นเป็นเชิงเส้นการตรวจคนเข้าเมืองราคาและ 1 159 ถึงที่เมื่อ 1 117 โร = 2 5 3 5 ปี ตามลำดับ(รูปที่ 4b)พัฒนาการตรวจ ด้วยพันธุกรรมวิธีการประสบทั้งหมดของสัตว์ B. variegatus 21 ที่เรา genotypedร่วมลหนึ่ง ๆ กับผู้ใหญ่ชายเดี่ยว และเราว่า ตรงนี้แสดงความสัมพันธ์พ่อ ในความคมชัด เพียงสี่ของ subadults B. variegatus แปดการเรา genotyped ร่วมลหนึ่ง ๆ กับเป็นชายความถี่ของสัตว์และ subadults กับพ่อในตัวอย่างไม่แตกต่าง (X 21= 12 2P < 0 001) ทั้งหมดสี่ subadults กับพ่อในตัวอย่างนอกจากนี้ยัง มีแม่ในประชากร ชัดเจนเกิดภายในขอบเขตพื้นที่ศึกษา สามsubadults สี่ โดยไม่มีพ่อในตัวอย่างยังได้ไม่มีแม่ในตัว แนะนำที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะอพยพจากพื้นที่โดยรอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งระบุว่าเราเชื่อว่าเรา censused เกือบทั้งหมดสำหรับผู้ใหญ่Variegatus B. ในพื้นที่ศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

subadults มีกรณีที่ไม่มีของเด็กและเยาวชนหรือ subadult
ถูกจับในปี2010 จะไม่ปรากฏชื่อในปี 2011
และถูกตำรวจตะครุบตัวในปี2012 (คือประวัติศาสตร์การเผชิญหน้าของ
'101') และเป็นผลให้กลับคืนความน่าจะเป็น 1 0
(SE = 0)
เช่นเดียวกับบี variegatus
รุ่นอันดับสูงสุดสำหรับเด็กและเยาวชนและการอยู่รอดของผู้ใหญ่ในC. hoffmanni เป็น {φage (JS, A)
พี.} แสดงให้เห็นว่าหนุ่มสาวและ subadults
รอดชีวิตในอัตราที่ใกล้เคียงกันและอัตราการรอดตายของหนุ่มสาวและ
subadults แตกต่างจากอัตราการรอดตายของผู้ใหญ่ รุ่นนี้ได้รับการจัดอันดับที่ 3 72 AICC สูงกว่ารูปแบบที่อยู่รอดแตกต่างกันระหว่างทั้งสามขั้นตอนการเรียน ตามรูปแบบที่ติดอันดับ, φ = 0? 726 (SE = 0? 099) และ P = 0? 500 (SE = 0) สำหรับหนุ่มสาวและ subadults. การเติบโตของประชากรอัตราการใช้ประมาณการความอยู่รอดของผู้ใหญ่ที่ได้มาจาก radiomarked ชายบี variegatus (ซึ่งประมาณการของจริงการอยู่รอดและท้องถิ่นเทียบเท่า) เราคาดว่าk = 0? 937 (SE = 0? 030) และ 0? 936 (SE = 0? 029) เมื่อAFB = 2 และ 3 ปีตามลำดับ บนความเชื่อมั่น 95% วงเงินต่ำกว่า 1 0 โดยไม่คำนึงถึง AFB แสดงให้เห็นการลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในกรณีที่ไม่มีคนเข้าเมือง. ประมาณการจุด k เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงกับอัตราการตรวจคนเข้าเมืองที่มีศักยภาพแต่ยังไม่ถึง 1 0 เมื่อตรวจคนเข้าเมืองประจำปีเป็น0? 10 โดยไม่คำนึงถึง AFB (รูป. 4a). ใช้ประมาณการของการอยู่รอดของผู้ใหญ่ที่แท้จริงมาจากradiomarked ชายซี hoffmanni เราคาดว่าk = 1? 077 (SE = 0? 053) และ 1 050 (SE = 0? 043) ในการนี้สายพันธุ์สมมติAFB = 2 5 และ 3? 5 ปีตามลำดับ. ใช้ประมาณการของการอยู่รอดของผู้ใหญ่ในท้องถิ่นที่ลดชายกระจายที่เราคาดว่า k = 1? 062 (SE = 0? 052) และ 1 034 (SE = 0? 042) สำหรับซี hoffmanni สมมติ AFB = 2 5 และ 3? 5 ปีตามลำดับ จุดประมาณการของ k ที่ได้มาใช้ชีวิตอยู่รอดในท้องถิ่นเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงที่มีอัตราการตรวจคนเข้าเมืองที่มีศักยภาพและถึง1? 159 และ 1 117 เมื่อ AFB = 2 5 และ 3? 5 ปีตามลำดับ(รูป. 4b). CHARACTERISING ตรวจคนเข้าเมืองที่มีพันธุกรรมวิธีเครือญาติทั้งหมด21 บี variegatus หนุ่มสาวที่เรา genotyped ที่ใช้ร่วมกันอัลลีลที่มีผู้ใหญ่เพศชายเดียวและเราสันนิษฐานว่าตรงนี้เป็นตัวแทนของความสัมพันธ์ของพ่อ ในทางตรงกันข้ามเพียงสี่แปดบี subadults variegatus ที่เราใช้ร่วมกันอัลลีล genotyped กับผู้ใหญ่เพศชายเป็นนัก. ความถี่ของหนุ่มสาวและ subadults กับบรรพบุรุษในตัวอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกัน(X21 = 12? 2, p <0? 001) . ทั้งสี่ subadults กับพ่อในกลุ่มตัวอย่างที่ยังมีแม่ในประชากรอย่างเห็นได้ชัดแสดงให้พวกเขาเกิดในเขตพื้นที่การศึกษา สามสี่ subadults บิดาในตัวอย่างยังไม่ได้มีแม่ในตัวอย่างที่ชี้ให้เห็นว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะเป็นผู้อพยพจากพื้นที่โดยรอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้รับว่าเราเชื่อว่าเราcensused เกือบทั้งหมดผู้ใหญ่บี variegatus ในพื้นที่ศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างนั้นเขาก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงด้วยการเป็นนายแบบ