ConclusionsThe DLP and CCLP models

Conclusions
The DLP and CCLP models at various risk levels are developed for different type of agricultures (rainfed and irrigated) and seasons (monsoon and winter) to maximize the net annual benefit from a coastal groundwater basin in Eastern India under various resource constraints. The decision variables of the model are seasonal cropping pattern and water resources (surface water and groundwater) allocation. The DLP model shows an increase in net annual return with the increasing in deviations from the existing cropping pattern, utilizing the available water resources. The CCLP model shows an increase in net annual return with the percent increase of risk levels whereas the optimal cropping pattern remains constant both in DLP and CCLP at 10% risk level. The 40% deviation from the existing cropping pattern was found as the optimal that satisfies the minimum food requirement and maintains geo-hydrological balance of the basin. The sensitivity analysis for conjunctive use of surface and ground water resources shows that 20% surface water and 30% groundwater as the optimum water allocation policy for the study area. So, the landholders are suggested to replace existing cropping pattern by the proposed optimal cropping so as to stabilize their socio-economic development with the sustainable management of available land and water resources.

For sustainable hydrological balance of the coastal groundwater basin, the developed scenarios of optimal cropping pattern and water resources allocation under deterministic and stochastic environment will be useful for landholders and district administrators. The developed DLP and CCLP models are found as effective tools for socio-economic development of the basin and can be applied to any region with the variation in resource constraints.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปมีพัฒนารูปแบบ DLP และ CCLP ในระดับความเสี่ยงต่าง ๆ สำหรับชนิดต่าง ๆ ของ agricultures (rainfed และชลประทาน) และฤดูกาล (ฤดูมรสุมและฤดูหนาว) สูงสุดประจำปีสุทธิจากลุ่มน้ำชายฝั่งทะเลน้ำบาดาลในอินเดียตะวันออกภายใต้ข้อจำกัดของทรัพยากรต่าง ๆ ตัวแปรตัดสินใจของรูปแบบมีตามฤดูกาลการครอบตัดรูปและน้ำการจัดสรรทรัพยากร (น้ำผิวดินและน้ำบาดาล) แบบ DLP แสดงเพิ่มขึ้นในปีสุทธิคืน ด้วยการเพิ่มขึ้นในความแตกต่างจากที่มีอยู่ครอบตัดลวดลาย ใช้ทรัพยากรน้ำที่มีการ รุ่น CCLP แสดงเพิ่มขึ้นในปีสุทธิกลับเพิ่มขึ้นร้อยละของระดับความเสี่ยงในขณะที่การครอบตัดรูปแบบที่เหมาะสมคงที่ ทั้ง DLP และ CCLP ที่ระดับ 10% ความเสี่ยงการ พบความเบี่ยงเบนจากการครอบตัดรูปแบบที่มีอยู่ 40% เป็นที่เหมาะสมที่ตอบสนองความต้องการขั้นต่ำของอาหาร และรักษาสมดุลทางภูมิศาสตร์อุทกวิทยาของแอ่งน้ำ การวิเคราะห์ความไวสำหรับ conjunctive ใช้ surface และน้ำใต้ดินทรัพยากรแสดงว่า 20% ผิว 30% และน้ำบาดาลเป็นนโยบายการปันส่วนน้ำที่เหมาะสมของพื้นที่ศึกษา ดังนั้น landholders จะแนะนำให้แทนอยู่ครอบตัดรูปแบบ โดยการนำเสนอที่เหมาะสมครอบตัดเพื่อรักษาเสถียรภาพการพัฒนาเศรษฐกิจ ด้วยการจัดการที่ยั่งยืนของทรัพยากรที่ดินและน้ำที่มีอยู่สำหรับสมดุลยั่งยืนอุทกวิทยาของลุ่มน้ำชายฝั่งทะเลน้ำบาดาล สถานการณ์การพัฒนาของรูปแบบการครอบตัดที่เหมาะสมและการจัดสรรทรัพยากรน้ำภายใต้สภาพแวดล้อม deterministic และ stochastic จะเป็นประโยชน์สำหรับ landholders และผู้ดูแลเขต รุ่น DLP และ CCLP ที่พัฒนาพบเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของแอ่งน้ำ และสามารถใช้ได้กับภูมิภาคใดภูมิภาคหนึ่งกับการเปลี่ยนแปลงในข้อจำกัดทรัพยากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปและแบบ DLP cclp ที่ระดับความเสี่ยงต่างๆถูกพัฒนาขึ้นสำหรับชนิดที่แตกต่างกันของการทำการเกษตร ( อาศัยน้ำฝนและชลประทาน ) และฤดูมรสุมฤดูหนาว ) เพื่อเพิ่มสุทธิประจำปี ประโยชน์จากแอ่งน้ำบาดาลชายฝั่งทะเลในภาคตะวันออกของอินเดียภายใต้ข้อจำกัดของทรัพยากรต่างๆ ตัวแปรของการตัดสินใจรูปแบบรูปแบบการปลูกพืชตามฤดูกาล น้ำและทรัพยากร ( น้ำผิวดินและน้ำใต้ดิน ) จัดสรรงบประมาณ DLP รุ่นแสดงเพิ่มในสุทธิประจำปีกลับมีการเบี่ยงเบนจากที่มีอยู่ในรูปแบบการปลูกพืช , การใช้ทรัพยากรน้ำที่มีอยู่ การ cclp แบบจำลองแสดงเพิ่มในสุทธิปีกลับมาพร้อมกับเพิ่มขึ้นร้อยละของระดับความเสี่ยงที่เหมาะสมและคงที่ ทั้งในรูปแบบการปลูกพืช และ cclp DLP ที่ระดับความเสี่ยง 10% 40 % ส่วนเบี่ยงเบนจากที่มีอยู่ในรูปแบบการปลูกพืชพบว่าเป็นอาหารที่ดีที่สุดที่ตอบสนองความต้องการขั้นต่ำและรักษาความสมดุลของธรณีอุทกวิทยาลุ่มน้ำ การวิเคราะห์ความไวของการใช้ของและแหล่งน้ำผิวดินพบว่า 20% ของน้ำผิวดินน้ำใต้ดินและ 30 % เป็นนโยบายการจัดสรรน้ำที่เหมาะสมกับสภาพพื้นที่ ดังนั้น landholders มีข้อเสนอแนะที่จะแทนที่ที่มีอยู่ รูปแบบการปลูกพืช โดยการเสนอที่ดีที่สุดเพื่อรักษาเสถียรภาพการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมของพวกเขา ด้วยการจัดการอย่างยั่งยืนของทรัพยากรที่ดินและน้ำที่ใช้ได้เพื่อความสมดุลทางอุทกวิทยาที่ยั่งยืนของแอ่งน้ำบาดาลชายฝั่ง พัฒนาโครงการที่เหมาะสมของรูปแบบการปลูกพืชและการจัดสรรทรัพยากรน้ำภายใต้สภาพแวดล้อมและ deterministic Stochastic จะเป็นประโยชน์สำหรับ landholders และผู้บริหารเขต และพัฒนา cclp DLP รุ่นที่พบเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของอ่างและสามารถใช้กับใด ๆ ในภูมิภาค ด้วยการจำกัดทรัพยากร