However, developing nations are oft

However, developing nations are often plagued by economical not to mention social and political problems, and have neither the resources nor the institutional framework necessary to build up a reserve. Of course, Malaysia possesses a national reserve[8] which provides grants and loans to aspiring businesses, but it is highly doubtful that they would be able to afford US$85bn to bail out their banks without massive expenditure reviews and cutbacks to public services. This is notable because on each occasion when it experienced a recession, it recovered extremely rapidly and regained its exemplary rates of growth within a short period of time (12% in 1975, 11% in 1986 and an amazing 16% in 2000). In response to the East Asian Crisis, Malaysia introduced the New Economic Recovery Plan (NERP). The contents of the plan were the careful easing of fiscal and monetary policy and the lowering the cost of capital to stimulate economic growth. With regard to fiscal policy, the government introduced an austerity package of RM7bn[9] to assist with funding and government expenditure. In the aspect of monetary policy, the central bank reduced the intervention rate[10] from 11% to 7% and the Statutory Reserve Requirement[11] (SRR) to 4% to assist with the setting up of businesses and kindling of investment. As a result of the plan, competition in Malaysia was harnessed, resulting in injections into the circular flow of income and subsequent capital accumulation. All of these factors contributed to the rapid recovery of the nation in the wake of the crisis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม ประเทศกำลังพัฒนาจะมักเลือก โดยประหยัดไม่พูดถึงปัญหาสังคม และการเมือง และมีทั้งทรัพยากรและกรอบสถาบันจำเป็นต้องสร้างตัวสำรองไม่ แน่นอน มาเลเซียมีตัวชาติสำรอง [8] ซึ่งให้เงินอุดหนุนและเงินกู้ยืมธุรกิจธีม แต่ก็สูงหนี้สงสัยสูญที่พวกเขาจะสามารถซื้อได้สหรัฐอเมริกา $85bn ในประกันออกของธนาคารโดยไม่ต้องเห็นรายจ่ายใหญ่และ cutbacks เพื่อบริการสาธารณะ นี้เป็นสำคัญและเนื่องจากแต่ละครั้งเมื่อประสบกับภาวะถดถอย กู้คืนอย่างรวดเร็วมาก และจากอัตราการเติบโตภายในระยะเวลาสั้น ๆ ของเวลา (12% ในปี 1975, 11% ในปี 1986 และตื่นตาตื่นใจ 16% ในปี 2000) ของโทษ ในการตอบสนองวิกฤตเอเชียตะวันออก มาเลเซียแนะนำใหม่เศรษฐกิจกู้วางแผน (NERP) เนื้อหาของแผนได้ผ่อนคลายนโยบาย การเงินการคลังที่มีการระมัดระวัง และการลดต้นทุนของเงินทุนเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ เกี่ยวกับนโยบายทางการเงิน รัฐบาลนำแพคเกจการเข้มงวดของ RM7bn [9] เพื่อช่วยค่าใช้จ่ายทุนและรัฐบาล ในด้านของนโยบายการเงิน ธนาคารกลางลดลงแทรกแซงอัตรา [10] จาก 11% 7% และตามกฎหมายทุนสำรองความต้องการ [11] (SRR) 4% เพื่อช่วยการตั้งค่าของธุรกิจและ kindling ลงทุน จากแผน แข่งขันในมาเลเซียถูกควบคุม ฉีดเข้ากระแสหมุนเวียนของรายได้และการสะสมทุนต่อมาเกิดการ ปัจจัยเหล่านี้ทั้งหมดส่วนการกู้คืนอย่างรวดเร็วของประเทศในการปลุกของวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ประเทศกำลังพัฒนามักจะเต็มไปด้วยการประหยัดไม่ต้องพูดถึงปัญหาสังคมและการเมืองและมีทั้งทรัพยากรหรือสถาบันที่จำเป็นในการสร้างขึ้นสำรอง แน่นอนมาเลเซียครอบครองสงวนแห่งชาติ [8] ซึ่งมีเงินอุดหนุนและเงินให้กู้ยืมแก่ธุรกิจที่ต้องการ แต่มันเป็นอย่างสูงที่น่าสงสัยว่าพวกเขาจะสามารถที่จะจ่าย US $ 85bn ที่จะประกันตัวออกธนาคารของพวกเขาโดยไม่ต้องความคิดเห็นค่าใช้จ่ายขนาดใหญ่และการตัดทอนบริการสาธารณะ นี้เป็นเรื่องน่าทึ่งเพราะในแต่ละครั้งเมื่อมีประสบการณ์ภาวะเศรษฐกิจถดถอยก็หายเร็วมากและคืนอัตราที่เป็นแบบอย่างของการเจริญเติบโตภายในระยะเวลาอันสั้น (12% ในปี 1975, 11% ในปี 1986 และที่น่าตื่นตาตื่นใจ 16% ในปี 2000) ในการตอบสนองต่อวิกฤติเอเชียตะวันออกมาเลเซียนำแผนฟื้นฟูเศรษฐกิจใหม่ (NERP) เนื้อหาของแผนคือการผ่อนคลายอย่างระมัดระวังของนโยบายการเงินและการคลังและการลดต้นทุนของเงินทุนที่จะกระตุ้นการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ เกี่ยวกับนโยบายการคลังของรัฐบาลที่นำแพคเกจความเข้มงวดของ RM7bn [9] เพื่อช่วยในการระดมทุนและการใช้จ่ายของรัฐบาล ในแง่ของนโยบายการเงินธนาคารกลางลดอัตราการแทรกแซง [10] จาก 11% เป็น 7% และความต้องการสำรองตามกฎหมาย [11] (SRR) 4% เพื่อช่วยในการตั้งค่าของธุรกิจและจุดไฟของการลงทุน อันเป็นผลมาจากการวางแผนการแข่งขันในประเทศมาเลเซียได้รับการควบคุมที่มีผลในการฉีดเข้าไปในวงกลมไหลของรายได้และการสะสมทุนภายหลัง ปัจจัยเหล่านี้มีส่วนทำให้การฟื้นตัวอย่างรวดเร็วของประเทศในการปลุกของวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม ประเทศกำลังพัฒนามักเต็มไปด้วยปัญหาไม่ต้องพูดถึง สังคมและการเมือง เศรษฐกิจ และไม่มีทรัพยากรหรือกรอบสถาบันที่จำเป็นเพื่อสร้างขึ้นเป็นสำรอง แน่นอน , มาเลเซียครอบครองป่าสงวนแห่งชาติ [ 8 ] ซึ่งมีทุนและสินเชื่อเพื่อธุรกิจที่ต้องการแต่มันก็เป็นไปได้สูงมากที่พวกเขาจะสามารถที่จะจ่าย $ 85bn ที่จะประกันตัวออกธนาคารของพวกเขาโดยไม่ต้องรีวิวค่าใช้จ่ายขนาดใหญ่และตัดทอนเพื่อการบริการสาธารณะ นี้เป็นที่น่าทึ่งเพราะแต่ละโอกาสเมื่อมันตกอยู่ในภาวะถดถอย มันกู้คืนมากอย่างรวดเร็วและได้รับอัตราที่เป็นแบบอย่างของการเติบโตภายในระยะเวลาสั้น ๆของเวลา ( 12 % ในปี 1975 11% ในปี 1986 และน่าพิศวง 16% ในปี 2000 )ในการตอบสนองต่อวิกฤติเอเชียตะวันออก มาเลเซีย เปิดแผนฟื้นฟูเศรษฐกิจใหม่ ( nerp ) เนื้อหาของแผนคือการระวังนโยบายการคลังและการลดต้นทุนของเงินทุนเพื่อกระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจและการเงิน เกี่ยวกับนโยบายการคลัง รัฐบาลแนะนำแพคเกจความเข้มงวดของ rm7bn [ 9 ] เพื่อช่วยระดมทุน และการใช้จ่ายของรัฐบาลในด้านนโยบายการเงิน ธนาคารกลางลดอัตราการแทรกแซง [ 10 ] จาก 11% 7% และความต้องการสำรองตามกฎหมาย [ 11 ] ( SRR ) 4 % เพื่อช่วยในการจัดตั้งธุรกิจและการแต่งงานของการลงทุน ผลของแผน การแข่งขันในมาเลเซียถูกควบคุมให้ฉีดเข้าไปไหลเป็นวงกลมของรายได้และการสะสมทุนที่ตามมาทั้งหมดของปัจจัยเหล่านี้สนับสนุนการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วของประเทศในการปลุกของวิกฤต .