11. The Miracle Charlie entered the

11. The Miracle
Charlie entered the shop and laid the damp fifty pence on the counter.
'One Wonka's Whipple-Scrumptious Fudgemallow Delight,' he said, remembering how much he had loved the one he had on his birthday. The man behind the counter looked fat and well-fed. He had big lips and fat cheeks and a very fat neck. The fat around his neck bulged out all around the top of his collar like a rubber ring. He turned and reached behind him for the chocolate bar, then he turned back again and handed it to Charlie. Charlie grabbed it and quickly tore off the wrapper and took an enormous bite. Then he took another . . . and another . . . and oh, the joy of being able to cram large pieces of something sweet and solid into one's mouth! The sheer blissful joy of being able to fill one's mouth with rich solid food! 'You look like you wanted that one, sonny,' the shopkeeper said pleasantly. Charlie nodded, his mouth bulging with chocolate. The shopkeeper put Charlie's change on the counter. 'Take it easy,' he said. 'It'll give you a tummy-ache if you swallow it like that without chewing.' Charlie went on wolfing the chocolate. He couldn't stop. And in less than half a minute, thewhole thing had disappeared down his throat. He was quite out of breath, but he felt marvellously, extraordinarily happy. He reached out a hand to take the change. Then he paused. His eyes were just above the level of the counter. They were staring at the silver coins lying there. The coins were all five-penny pieces. There were nine of them altogether. Surely it wouldn't matter if he spent just one more . . . 'I think,' he said quietly, 'I think . . . I'll have just one more of those chocolate bars. The same kind as before, please.' 'Why not?' the fat shopkeeper said, reaching behind him again and taking another Whipple-Scrumptious Fudgemallow Delight from the shelf. He laid it on the counter. Charlie picked it up and tore off the wrapper . . . and suddenly . . . from underneath the wrapper . . . there came a brilliant flash of gold. Charlie's heart stood still. 'It's a Golden Ticket!' screamed the shopkeeper, leaping about a foot in the air. 'You've got a Golden Ticket! You've found the last Golden Ticket! Hey, would you believe it! Come and look at this, everybody! The kid's found Wonka's last Golden Ticket! There it is! It's right here in his hands!' It seemed as though the shopkeeper might be going to have a fit. 'In my shop, too!' he yelled. 'He found it right here in my own little shop! Somebody call the newspapers quick and let them know! Watch out now, sonny! Don't tear it as you unwrap it! That thing's precious!' In a few seconds, there was a crowd of about twenty people clustering around Charlie, and many more were pushing their way in from the street. Everybody wanted to get a look at the Golden Ticket and at the lucky finder. 'Where is it?' somebody shouted. 'Hold it up so all of us can see it!' 'There it is, there!' someone else shouted. 'He's holding it in his hands! See the gold shining!' 'How did he manage to find it, I'd like to know?' a large boy shouted angrily. 'Twenty bars a day I've been buying for weeks and weeks!' 'Think of all the free stuff he'll be getting too!' another boy said enviously. 'A lifetime supply!' 'He'll need it, the skinny little shrimp!' a girl said, laughing. Charlie hadn't moved. He hadn't even unwrapped the Golden Ticket from around the chocolate. He was standing very still, holding it tightly with both hands while the crowd pushed and shouted all around him. He felt quite dizzy. There was a peculiar floating sensation coming over him, as though he were floating up in the air like a balloon. His feet didn't seem to be touching the ground at all.
He could hear his heart thumping away loudly somewhere in his throat. At that point, he became aware of a hand resting lightly on his shoulder, and when he looked up, he saw a tall man standing over him. 'Listen,' the man whispered. 'I'll buy it from you. I'll give you fifty pounds. How about it, eh? And I'll give you a new bicycle as well. Okay?' 'Are you crazy?' shouted a woman who was standing equally close. 'Why, I'd give him two hundred pounds for that ticket! You want to sell that ticket for two hundred pounds, young man?' 'That's quite enough of that!' the fat shopkeeper shouted, pushing his way through the crowd and taking Charlie firmly by the arm. 'Leave the kid alone, will you! Make way there! Let him out!' And to Charlie, as he led him to the door, he whispered, 'Don't you let anybody have it! Take it straight home, quickly, before you lose it! Run all the way and don't stop till you get there, you understand?' Charlie nodded. 'You know something,' the fat shopkeeper said, pausing a moment and smiling at Charlie, 'I have a feeling you needed a break like this. I'm awfully glad you got it. Good luck to you, sonny.' 'Thank you,' Charlie said, and off he went, running through the snow as fast as his legs would go. And as he flew past Mr Willy Wonka's factory, he turned and waved at it and sang out, 'I'll be seeing you! I'll be seeing you soon!' And five minutes later he arrived at his own home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

11 มิราเคิล
charlie เข้าร้านและวางชื้นห้าสิบเพนนีบนเคาน์เตอร์
wonka หนึ่งของวิปเปิ้ล-เอร็ดอร่อยสุข fudgemallow, 'เขากล่าวว่าความทรงจำเท่าใดเขารักเขาในวันเกิดของเขา คนที่อยู่เบื้องหลังเคาน์เตอร์มองไขมันและได้อาหารมาก เขามีขนาดใหญ่และริมฝีปากแก้มไขมันและคอไขมันมากไขมันรอบคอของเขา bulged ออกทั่วด้านบนของคอของเขาเช่นแหวนยาง เขาหันหลังและถึงเขาสำหรับช็อคโกแลตบาร์จากนั้นเขาก็หันกลับมาอีกครั้งและส่งมอบให้ charlie charlie คว้ามันได้อย่างรวดเร็วและฉีกออกจากเสื้อคลุมและเอากัดมหาศาล แล้วเขาก็ใช้เวลาอีก . . และอีก . . และโอ้ความสุขของความสามารถในการอัดชิ้นใหญ่ของบางสิ่งบางอย่างหวานและมั่นคงเข้าไปในปากของคน! ความสุขความสุขที่แท้จริงของความสามารถในการกรอกปากด้วยอาหารแข็งที่อุดมไปด้วย 'คุณดูว่าคุณต้องการที่หนึ่ง sonny,' เจ้าของร้านกล่าวว่าประหลาด charlie พยักหน้าปากของเขาปูดด้วยช็อคโกแลต เจ้าของร้านนำการเปลี่ยนแปลงของชาร์ลีบนเคาน์เตอร์ 'ใช้เวลาได้ง่าย' เขากล่าวว่า'มันจะทำให้คุณมีหน้าท้องปวดถ้าคุณกลืนมันเหมือนว่าได้โดยไม่ต้องเคี้ยว. charlie ไป wolfing ช็อคโกแลต เขาไม่สามารถหยุด และในเวลาน้อยกว่าครึ่งนาทีสิ่ง thewho​​le ได้หายไปลงลำคอของเขา เขาก็ค่อนข้างออกมาจากลมหายใจ แต่เขารู้สึกเหลือเชื่อมีความสุขเป็นพิเศษ เขาเอื้อมมือออกที่จะใช้การเปลี่ยนแปลง แล้วเขาก็หยุดชั่วคราว ดวงตาของเขามีเพียงเหนือระดับของเคาน์เตอร์พวกเขาจ้องมองที่เหรียญเงินนอนอยู่ เหรียญทุกชิ้นห้าเงิน มีเก้าของพวกเขาทั้งหมด แน่นอนมันจะไม่สำคัญว่าถ้าเขาใช้เวลาเพียงหนึ่ง . . 'ผมคิดว่า "เขาพูดอย่างเงียบ ๆ ' ฉันคิดว่า . . ฉันจะมีเพียงหนึ่งในบรรดาบาร์ช็อคโกแลต ชนิดเดียวกับก่อนที่จะโปรด. 'แล้วทำไมไม่? เจ้าของร้านไขมันกล่าวว่าถึงด้านหลังของเขาอีกครั้งและการวิปเปิ้ล-เอร็ดอร่อยอีกความสุข fudgemallow จากชั้นวาง เขาวางไว้บนเคาน์เตอร์ charlie หยิบมันขึ้นมาและฉีกออกจากเสื้อคลุม . . และก็ . . จากใต้เสื้อคลุม . . มีมาแฟลชสดใสของทอง หัวใจของชาร์ลียังคงยืนนิ่ง 'มันเป็นบัตรทอง! กรีดร้องเจ้าของร้านกระโดดประมาณหนึ่งฟุตในอากาศ'คุณได้มีบัตรทอง! คุณจะพบว่าบัตรทองล่าสุด เดี๋ยวก่อนคุณจะเชื่อมัน มาดูที่นี้ทุกคน! บัตรทองพบ wonka เด็กสุดท้าย! มีมันคือ มันเป็นสิทธิที่นี่ในมือของเขา! มันดูเหมือนกับว่าเจ้าของร้านอาจจะไปได้พอดี ในร้านค้าของฉัน, เกินไป! เขาตะโกน 'เขาพบว่ามันถูกต้องที่นี่ในร้านเล็ก ๆ ของฉันเองใครสักคนที่เรียกหนังสือพิมพ์อย่างรวดเร็วและปล่อยให้พวกเขารู้ ระวังตอนนี้ sonny! ไม่ฉีกขาดได้ตามที่คุณแกะมัน สิ่งที่มีค่า! ในไม่กี่วินาทีมีฝูงชนประมาณยี่สิบคนจัดกลุ่มรอบ charlie และอื่น ๆ อีกมากมายได้รับการผลักดันในทางของพวกเขาจากถนน ทุกคนต้องการที่จะได้รับการดูที่บัตรทองและโชคดีที่การค้นหา 'ซึ่งมันคืออะไร' ใครบางคนตะโกน'ถือมันขึ้นเพื่อให้เราทุกคนสามารถมองเห็นได้! 'มีเป็นอยู่ที่โน่น คนอื่นตะโกน 'ที่เขาถือมันอยู่ในมือของเขา เห็นทองที่ส่องแสง ' 'วิธีการที่เขาจัดการเพื่อหาว่าผมต้องการที่จะรู้? เด็กขนาดใหญ่ตะโกนด้วยความโกรธ 'บาร์ยี่สิบวันที่ฉันได้รับการซื้อสัปดาห์สัปดาห์! 'คิดว่าทุกสิ่งที่ฟรีเขาจะได้รับเกินไป! เด็กผู้ชายอีกคนบอกว่าอิจฉา 'อุปทานชีวิต! 'เขาจะต้องการมันกุ้งน้อยผอม! หญิงสาวคนหนึ่งกล่าวว่าหัวเราะ charlie ไม่ได้ย้าย เขาไม่กลัวแม้แต่บัตรทองจากทั่วช็อคโกแลต เขากำลังยืนอยู่มากยังคงถือมันแน่นด้วยมือทั้งสองข้างในขณะที่ฝูงชนผลักและตะโกนอยู่รอบตัวเขา เขารู้สึกวิงเวียนมาก มีความรู้สึกแปลก ๆ ที่ลอยมามากกว่าเขาราวกับว่าเขากำลังลอยขึ้นไปในอากาศเช่นบอลลูนเท้าของเขาไม่ได้ดูเหมือนจะได้รับการสัมผัสกับพื้นดินเลย
เขาสามารถได้ยินเสียงเต้นหัวใจของเขาออกไปเสียงดังแห่งหนึ่งในลำคอของเขา ที่จุดนั้นเขาก็กลายเป็นตระหนักถึงการพักผ่อนเบา ๆ บนไหล่ของเขามือและเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองเขาเห็นชายร่างสูงที่ยืนอยู่เหนือเขา 'ฟัง' คนกระซิบ 'ฉันจะซื้อจากคุณ ฉันจะให้คุณ£ 50 วิธีการเกี่ยวกับมันใช่มั้ย และฉันจะให้จักรยานใหม่ได้เป็นอย่างดีโอเค? 'เป็นคุณบ้า' ตะโกนผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ กัน 'เหตุผลที่ฉันต้องการให้เขา£ 200 สำหรับตั๋วที่ คุณต้องการที่จะขายตั๋วที่สองร้อยปอนด์ชายหนุ่ม? 'ที่มากพอที่! เจ้าของร้านไขมันตะโกนผลักดันทางของเขาผ่านฝูงชนและการ charlie แน่นโดยแขน 'ออกจากเด็กคนเดียวจะให้คุณ ทำให้ทางของที่นั่น ปล่อยให้เขาออกและเพื่อ charlie ในขณะที่เขาพาเขาไปที่ประตูเขากระซิบ, 'คุณไม่ให้ใครมีมัน เอามันตรงบ้านได้อย่างรวดเร็วก่อนที่คุณจะสูญเสียมัน ทำงานทุกอย่างและไม่หยุดจนกว่าคุณจะได้รับมีคุณเข้าใจไหม charlie พยักหน้า 'คุณรู้ว่าบางสิ่งบางอย่าง' เจ้าของร้านไขมันกล่าวว่าหยุดสักครู่และยิ้มที่ charlie, 'ฉันมีความรู้สึกที่คุณจำเป็นต้องหยุดเช่นนี้ ฉันชะมัดดีใจที่คุณได้รับมันขอให้โชคดีกับคุณ sonny. 'ขอบคุณ' charlie กล่าวและเขาก็ออกวิ่งผ่านหิมะที่เร็วที่สุดเท่าที่ขาของเขาจะไป และในขณะที่เขาบินผ่านมาโรงงาน wonka mr จำของเขาหันและโบกมือไปที่มันและร้องเพลงออกมาว่าผมจะเห็นคุณ ฉันจะเห็นคุณเร็ว ๆ นี้! และห้านาทีต่อมาเขามาถึงที่บ้านของตัวเอง.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

11.โรงแรมมิราเคิล
ชาร์ลีเข้าในร้าน และวางบรจบ 50 ชื้นบนตัวนับ
'ของ Wonka หนึ่งวิพเพิลแสนอร่อย Fudgemallow สุข เขากล่าวว่า จดจำเท่าใดเขาได้รักหนึ่งเขาในวันเกิดของเขา ผู้ชายหลังเคาน์เตอร์ที่ดูอ้วน และเลี้ยงดูอย่างดี เขาใหญ่ริมฝีปาก และแก้มที่ไขมัน และคออ้วนมาก ไขมันรอบคอของเขา bulged ออกด้านบนของคอของเขาเช่นแหวนยางรอบ ๆ เขาเปิด และถึงหลังเขาแถบช็อคโกแลต แล้วเขาหันกลับมาอีกครั้ง และมอบให้ชาร์ลี ชาร์ลีคว้ามันอย่างรวดเร็วฉีกปิดกระดาษที่ห่อ และเอาการกัดมหาศาล แล้วเขาได้อีก...และอีก... และ โอ้ ความสุขที่สามารถอัดชิ้นใหญ่ของบางสิ่งบางอย่างหวาน และแข็งแกร่งเข้าไปในปากของ ความสุขความสุขเต็มจะเติมของปากกับอาหารแข็งที่อุดมไปด้วย 'คุณดูเหมือนคุณต้องซอนนี่ที่หนึ่ง เจ้าที่กล่าวไป ชาร์ลี nodded ปาก bulging กับช็อคโกแลต เจ้าของร้านที่วางของชาร์ลีเปลี่ยนตัวนับ 'เย็น ๆ เขากล่าวว่า 'มันจะให้หน้าท้องปวดถ้าคุณกลืนเช่นนั้นโดยไม่ต้องเคี้ยว' ชาร์ลีไปใน wolfing ช็อคโกแลต เขาไม่สามารถหยุด และในน้อยกว่าครึ่งนาที หายสิ่ง thewhole ลงลำคอของเขา เขาค่อนข้างหายใจ แต่เขารู้สึกว่า marvellously รองมีความสุข เขาถึงออกมือจะเปลี่ยนแปลง แล้วเขาหยุดชั่วคราว ตาเหนือระดับของตัวนับได้ พวกเขาถูกจ้องเหรียญเงินที่มีอยู่ เหรียญห้าสตางค์ทุกชิ้นได้ มีเก้าของพวกเขาทั้งหมด แน่นอนว่า มันไม่สำคัญถ้าเขาใช้เวลาเพียงหนึ่ง... 'ฉันคิดว่า เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ, ' คิด... ฉันจะมีเพียงหนึ่งที่แท่งช็อคโกแลต ชนิดเดียวกันกับก่อน กรุณา ' 'ทำไมไม่ ' เจ้าอ้วนกล่าว ถึงหลังเขาอีก และการ Fudgemallow สุขวิพเพิลแสนอร่อยอีกจากชั้นวาง เขาวางมันบนตัวนับ ชาร์ลีเบิกค่า และฉีกออกจากกระดาษห่อ... และทันใดนั้น...จากใต้กระดาษห่อ...มีมาใหม่สดใสทอง หัวใจของชาร์ลีที่พิฆาต 'มันเป็นตั๋วทอง ' กรีดร้องเจ้า กระโจนเกี่ยวกับเท้าในอากาศ ' คุณได้ตั๋วทอง คุณได้พบบัตรทอง เฮ้ จะคุณเชื่อ มา และมองไปที่นี้ ทุกคน เด็กของพบบัตรทองของ Wonka มี นี่มันอยู่ในมือของเขา!' มันดูเหมือนว่าเจ้าของร้านอาจจะมีความพอดี ' ร้านของฉัน เกินไป!' เขา yelled ' เขาพบว่าที่นี่ในร้านเล็ก ๆ ของตัวเอง ใครเรียกหนังสือพิมพ์อย่างรวดเร็ว และแจ้งให้ทราบ ระวังตอนนี้ ซอนนี่ ไม่ฉีกมันเป็นคุณไม่ตัด ที่สิ่งของล้ำค่า!' ในไม่กี่วินาที มีฝูงชนของคลัสเตอร์สถานชาร์ลีประมาณ 20 คน และจำนวนมากขึ้นมีกดคนในได้จากถนน ทุกคนต้องไปดู ที่ บัตรทอง และ ที่ค้นหาลัคกี้ ใครสักคน 'ที่เป็น ' ตะโกน 'จี้ก็เพื่อให้เราสามารถเห็น' 'มี มี ' ใครบางคนตะโกน ' เขาจะถือในมือของเขา ดูส่องแสงทอง!' 'เขาจัดการหามันด้วยวิธีทำ อยากรู้ ' เด็กใหญ่ตะโกน angrily 'บาร์ยี่สิบวันฉันได้รับซื้อสัปดาห์และสัปดาห์' 'คิดสิ่งฟรีทั้งหมดที่เขาจะได้รับมากเกินไป ' เด็กอื่นกล่าวว่า enviously 'มีชีวิตจัด' "เขาต้องการให้มัน กุ้งน้อยผอม!' ผู้หญิงกล่าวว่า ที่หัวเราะ ชาร์ลีไม่ได้ย้าย นอกจากนี้เขายังไม่ได้ unwrapped บัตรทองจากสถานช็อคโกแลต เขายืนมากยังคง ถือมันไว้แน่น ด้วยมือทั้งสองในขณะที่ฝูงชนผลัก และตะโกนทั่วเขา เขารู้สึกเวียนหัวมาก มีความรู้สึกลอยแปลกประหลาดมาเหนือเขา ว่าเขาถูกลอยขึ้นในอากาศเช่นบอลลูน เท้าของเขาไม่ได้ดูเหมือน จะสัมผัสพื้นเลย
เขาสามารถได้ยินเสียงหัวใจของเขา thumping ไปดังอยู่ในลำคอของเขา ณ เขาเริ่มตระหนักถึงของมือวางเบา ๆ บนไหล่เขา และเมื่อเขามองขึ้น เขาเห็นชายคนหนึ่งสูงยืนเหนือเขา 'ฟัง กระซิบคน ' ฉันจะซื้อจากคุณ จะให้ห้าสิบปอนด์ วิธีการเกี่ยวกับมัน เอ๊ะ และฉันจะให้จักรยานใหม่เช่น โอเควัน?' 'รึบ้า' ตะโกนผู้หญิงที่ยืนปิดเท่านั้น ' ทำไม ฉันจะให้เขาสองร้อยปอนด์สำหรับบัตรที่ ต้องการขายตั๋วที่สองร้อยปอนด์ หนุ่ม?' 'มากพอที่ ' ไขมันเจ้าตะโกน ผลักดันเขาผ่านฝูงชน และการชาร์ลีอย่างที่แขน ' ปล่อยให้เด็กคนเดียว คุณ ทำให้มีทาง ปล่อยให้เขาออก' และ ชาร์ลี ตามเขานำเขาไปสู่ประตู เขากระซิบ, ' คุณอย่าให้ใครได้ ใช้มันตรงหน้าแรก เร็ว ก่อนที่คุณสูญเสีย ทำงานทั้งหมดไป และไม่หยุดจนกว่าคุณได้รับมี คุณเข้าใจไหม ' ชาร์ลี nodded เจ้าอ้วนกล่าวว่า 'คุณรู้ว่าบางสิ่งบางอย่าง หยุดครู่และยิ้มที่ชาร์ลี, ' มีความรู้สึกที่คุณต้องการแบ่งเช่นนี้ ฉันดีใจชะมัดถูก โชคดี คุณซอนนี่ ' ขอบคุณ ชาร์ลีกล่าวว่า และปิดไป วิ่งผ่านหิมะเป็นอย่างที่ขาของเขาจะไป ขณะที่เขาบินผ่านโรงงานนาย Willy Wonka เขาเปิด waved ที่ และสัง ' ฉันจะได้เห็นคุณ ฉันจะได้พบคุณเร็ว ๆ นี้!' และห้านาทีต่อมาเขามาถึงที่บ้านของเขาเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

11 . Miracle
Charlie ที่ป้อนร้านค้าและวางห้าสิบเพนนีชื้นด้วยการป้องกันและปราบปรามได้ fudgemallow whipple-scrumptious ความเพลิดเพลินใจของหกับ
'หนึ่ง'เขาบอกว่าจำได้ว่าเขาก็มีความรักหนึ่งที่เขาในวันเกิดของเขา คนที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์มองไขมันและได้รับการตกแต่งอย่างดีเลี้ยง เขามีริมฝีปากและแก้มขนาดใหญ่และไขมันไขมันคอเป็นอย่างมากไขมันที่คอของเขาบวมฉุออกมาโดยรอบด้านบนของปลอกคอของเขาเหมือนกับวงแหวนยางที่ เขาก็หันมาและมาถึงทางด้านหลังของเขาสำหรับบาร์ช็อกโกแลตแล้วเขาก็กลับมาอีกครั้งและจะส่งต่อให้ Charlie Charlie คว้ามันและฉีกออกได้อย่างรวดเร็วและห่อใหญ่กัดมาที่ จากนั้นเขาก็เอาอีกคนหนึ่ง .... ...และอีกคนหนึ่ง. .... ....และโอความสุขของการได้ยัดชิ้นใหญ่ของบางสิ่งบางอย่างที่หวานและที่แข็งเป็นหนึ่งของปาก! ความสุขแห่งความสุขมีชีวิตชีวาของการได้เติมน้ำลงในหนึ่งของปากพร้อมด้วยอาหารที่หลากหลาย! 'คุณดูคล้ายกับว่าท่านต้องการพ่อลูกชายคนหนึ่งที่เจ้าของร้านขายของ"ที่พูดอย่างสวยงาม Charlie พยักหน้าปากของเขามาด้วยช็อกโกแลต เจ้าของร้านขายของที่ใส่เปลี่ยนของ Charlie บนเคาน์เตอร์ "มันง่ายเขากล่าว"มันจะทำให้คุณไหลเข้าสู่ท้อง - อาการปวดหลังส่วนที่หากคุณกลืนมันเหมือนกับว่าไม่มีหมากฝรั่ง" Charlie ก็ wolfing ช็อกโกแลต เขาไม่สามารถหยุดไม่ได้ และในอีกไม่ถึงครึ่งหนึ่งนาทีเรื่อง thewhole ได้หายตัวไปลงคอของเขา เขาออกจากปากแต่เขาก็รู้สึกว่าน่าประหลาดอย่างที่สุดมีความสุข เขาออกไปมือที่จะเปลี่ยนที่ จากนั้นเขาก็หยุดชั่วคราว ดวงตาของเขามีอยู่สูงกว่าระดับที่ของเคาน์เตอร์พวกเขากำลังมองเหรียญกษาปณ์เงินนอนอยู่ตรงนั้นไม่มี เหรียญกษาปณ์ที่เป็นชิ้นเล็กๆห้า - เงินทั้งหมด มีทั้งเก้าของพวกเขาโดยสิ้นเชิง แน่นอนว่ามันจะไม่ใช่เรื่องสำคัญหรือไม่หากเขาได้ใช้เวลาเพียงหนึ่งมากกว่า .... .... "ผมคิดว่า"เขากล่าวว่า"ผมคิดว่าอย่างเงียบๆ .... .... ฉันจะไม่มีอีกหนึ่งของบาร์ช็อกโกแลตที่ เป็นชนิดเดียวกับที่ก่อนโปรด."ทำไมไม่ใช่หรือไม่"เจ้าของร้านขายของไขมันที่กล่าวว่ามาถึงเบื้องหลังเขาอีกครั้งและการ whipple-scrumptious fudgemallow อย่างมีความสุขอีกครั้งจากชั้นวางสินค้า เขาวางไว้บนเคาน์เตอร์ Charlie ก็หยิบขึ้นมาและฉีกออกห่อ .... ....และทันที. .... ....จากใต้ห่อ. .... "มีคนมากะพริบที่สดใสของสีทอง หัวใจของ Charlie ก็ยังยืน "มันเป็นสีทองบัตรโดยสาร!'ที่ร้องโอดโอยเจ้าของร้านขายของที่กระโดดเกี่ยวกับเท้าที่อยู่ในอากาศ'คุณมีสีทองบัตรโดยสาร ท่านจะได้พบบัตรโดยสารสีทองที่ผ่านมา สวัสดีคุณจะเชื่อว่ามัน มาดูที่แห่งนี้ทุกคน ของเด็กที่พบสีทองบัตรโดยสารสุดท้ายของหกับ ยังอยู่ที่นั่น โรงแรมตั้งอยู่ในมือทั้งสองข้างของเขา!"มันดูเหมือนจะเป็นเจ้าของร้านขายของที่อาจเป็นไปได้ที่ "ในร้านค้าของฉันมากเกินไป!"เขาร้องตะโกน 'เขาก็พบว่ามันตั้งอยู่ที่นี่ในร้านเล็กๆของตัวเองใครบางคนโทรหนังสือพิมพ์ที่รวดเร็วและทำให้พวกเขารู้ว่า รับชมออกมาได้แล้วตอนนี้ Sonny ! ไม่ฉีกขาดเป็นคุณมาพร้อมเพียงมัน สิ่งที่มีค่า!'ในไม่กี่วินาทีที่มีผู้คนประมาณยี่สิบท่านทำงานแบบคลัสเตอร์โดยรอบ Charlie และอื่นๆอีกมากมายก็ดันไปจากถนนที่ ทุกคนต้องการที่จะไปดูที่สีทองบัตรโดยสารและที่ค้นหาผู้โชคดี 'ที่มีหรือไม่?"ใครบางคนตะโกน'ค้างไว้ได้เราทุกคนสามารถดูได้!""ก็มี!'คนอื่นร้องตะโกน "เขาเป็นอยู่พร้อมกับถือไว้ในมือของเขา ดูสีทองที่ส่องแสง!''ได้อย่างไรเขาจัดการให้ผมอยากจะรู้ได้อย่างไร?"เด็กขนาดใหญ่ร้องตะโกนด้วยความโกรธ "ยี่สิบบาร์ในวันที่ผมได้รับการซื้อสำหรับสัปดาห์และสัปดาห์!""คิดว่าสิ่งของแบบไม่เสียค่าบริการทั้งหมดที่เขาจะได้รับมากเกินไป!"อีกคนกล่าวว่าด้วยความอิจฉา 'พาวเวอร์ซัพพลายอายุการใช้งานที่!''เขาจะต้องใช้มันSkinny Little กุ้ง!สาวน้อย"ที่พูดพลางหัวเราะ Charlie ก็ไม่ขยับเขยื้อน เขาไม่ได้ราวครึ่งหนึ่งสีทองบัตรโดยสารจากโดยรอบช็อกโกแลตที่ได้ เขาก็ยืนอยู่เป็นอย่างมากก็ยังถือว่าให้แน่นด้วยมือทั้งสองข้างในขณะที่คนที่ถูกดันและตะโกนบอกทุกคนที่อยู่รอบตัวเขา เขารู้สึกเวียนหัวค่อนข้างมาก มีความรู้สึกแบบลอยน้ำมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่จะมาว่าเขาเป็นเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศเช่นบอลลูนที่ฟุตของเขาก็ไม่ใช่จะสัมผัสพื้นที่ทั้งหมด
เขาจะได้ยินเสียงมากเท่าไรอยู่ห่างออกไปในใจของเขาพูดเสียงดังลั่นที่ไหนสักแห่งในคอของเขา ที่จุดที่เขาก็รู้ตัวว่ามีแผ่นรองมือข้างหนึ่งขึ้นไปบนไหล่ของเขาและเมื่อเขามองขึ้นไปเขาเห็นชายร่างสูงที่ยืนอยู่บนเขา "ฟังเสียงคนกระซิบบอก" "ผมจะซื้อจากคุณ ผมจะให้คุณห้าสิบ,ปอนด์ ได้อย่างไรเรื่องนี้เอ๊ะหรือไม่? และผมจะให้คุณขี่จักรยานใหม่เป็นอย่างดีโอเคหรือไม่?""คุณบ้า?'ตะโกนผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ใกล้ๆกัน "ทำไมผมอยากจะให้เขาสองร้อยปอนด์สำหรับบัตรโดยสารที่ คุณต้องการขายบัตรโดยสารสำหรับสองร้อยปอนด์คนหนุ่มหรือไม่?'ก็มากพอแล้วของ!เจ้าของร้านขายของไขมัน"ที่ตะโกนดันทางของเขาผ่านกลุ่มฝูงชนและการ Charlie ให้แน่นโดยที่แขน 'ออกจากเด็กที่อยู่ตามลำพังจะคุณ ทำให้การเดินทางมี ปล่อยให้เขาออกไป"และเพื่อ Charlie เขานำเขาไปที่ประตูเขากระซิบ'คุณไม่ปล่อยให้ใครได้แล้ว! เอามันตรงกลับบ้านได้อย่างรวดเร็วก่อนที่คุณจะสูญเสียมันไป เรียกใช้วิธีที่ทั้งหมดและไม่หยุดจนกว่าคุณจะได้รับมีคุณทำความเข้าใจหรือไม่?พยักหน้า"ชาร์ลีบราวน์. "คุณรู้บางสิ่งบางอย่างเจ้าของร้านขายของไขมัน"ที่บอกว่าการหยุดชั่วคราวและยิ้มที่ Charlie 'ผมมีความรู้สึกว่าคุณจำเป็นต้องหยุดพักอย่างนี้ ผมรู้สึกดีใจมากจริงๆท่านทำได้ขอให้โชคดีกับคุณ Sonny ''ขอขอบคุณคุณ"ชาร์ลี"และเขาก็ไปทำงานอยู่บนหิมะที่เป็นได้อย่างรวดเร็วเป็นขาของเขาจะไป. และในขณะที่เขาบินผ่านมาจากโรงงานของนายวิลลี่หกับเขาหันมาโบกมือและที่และสร้างออกมา"ผมจะเห็นคุณ ฉันจะได้พบท่านในไม่ช้า!'และห้านาทีหลังจากนั้นเขาก็มาถึงที่บ้านของเขาเอง.