Water Deficits and Environmental Fa

Water Deficits and Environmental Factors Affect Photosynthesis in Leaves of Cucumber (Cucumis sativus)

plants.
Discussion
Studies on the effects of water deficits on photosynthesis have
often reached different conclusions regarding the importance of
low Ci in limiting photosynthesis in drought-stressed plants
(Ackerson and Hebert, 1981; Krieg and Hutmacher, 1986; Raschke
and Hedrich, 1985; Thorne and Koller, 1974). However, it is
generally accepted that a CO2 limitation is at least partially responsible
for decreases in the CO2 assimilation rate in water-stressed
plants.
In cucumber plants, we found that water deficits resulted in
significant decreases in A and gs
. Our results indicated that gs 34C) on leaf photosynthesis could not be
determined because of the associated increase in VPD, which
probably induced stomatal closure. Thus, stomata1 closure may
have contributed to the decline in photosynthetic rate at high
temperature.
Water use efficiency was influenced by environmental factors
and growing conditions. WUE decreased rapidly as the leaf-air
VPD increased, which is in agreement with other reports (Cock et
al., 1985). An increase in VPD would induce stomata1 closure
(Schulze and Hall, 1982), thus limiting CO2 availability and
ultimately reducing photosynthesis (Raschke and Hedrich, 1985).
Concurrently, the increase in VPD leads to an increase in transpiration,
which reduces the WUE. Comparison of the WUE-to-VPD
relationship between greenhouse- and field-grown cucumber plants (Fig. 4) indicates that, at VPD between 1.5 and 3.0 kPa, fieldgrown
plants had higher WUE than greenhouse-grown plants.
Leaves that develop on plants under stress-inducing conditions of
high temperature, low soil moisture or high irradiance, characteristic
of environmental conditions in the field, have smaller cells
(Yegappan et al., 1982) due to less expansive growth. Such leaves
typically will have a higher WUE (Nobel, 1980). The same
reasoning can be used to explain the higher WUE observed in
drought-stressed, greenhouse-grown cucumber plants as compared
to irrigated plants.
In summary, our results indicate that the effects of water deficits
on photosynthesis in cucumber plants cannot be explained solely
by the observed decrease in stomatal conductance and intercellular
CO2 concentrations in drought-stressed cucumber plants. The
results of this study also indicate that photosynthesis in cucumber
plants is capable of rapid recovery from transient mild water
deficits without apparent long-term adverse effects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขาดดุลน้ำและสิ่งแวดล้อมปัจจัยที่มีผลต่อการสังเคราะห์ด้วยแสงในใบของแตงกวา (Cucumis sativus)รดน้ำต้นไม้สนทนาการศึกษาผลกระทบของการขาดดุลของน้ำในการสังเคราะห์ด้วยแสงได้มักจะถึงบทสรุปต่าง ๆ เกี่ยวกับความสำคัญของต่ำ Ci ในการสังเคราะห์ด้วยแสงในพืชภัยแล้งเน้นจำกัด(Ackerson และ Hebert, 1981 Krieg และ Hutmacher, 1986 Raschkeและ Hedrich, 1985 Thorne ก Koller, 1974) อย่างไรก็ตาม เป็นโดยทั่วไปยอมรับว่า มี CO2 มีน้อยรับผิดชอบบางส่วนการลดลงในอัตราผสม CO2 ในน้ำเน้นรดน้ำต้นไม้ในแตงกวาพืช เราพบว่า น้ำขาดดุลส่งผลให้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน A และ gs. ผลของเราระบุที่ gs < 256µmol·m-2·s-l จำกัดพร้อม CO2 และส่งผลให้เห็นได้ชัดอัตรา photosynthetic ล่าง อย่างไรก็ตาม การลดลงของ A ในเน้นน้ำพืชไม่ มีหน้าที่หลักในการลดในความพร้อม CO2 ลาดเริ่มต้น / Ci ความสัมพันธ์ได้เปลี่ยนแปลง โดยขาดดุลน้ำภายในพืชที่ทำให้เกิดความชัดเจนการเปลี่ยนแปลงจุดแทน CO2 ในการสังเคราะห์ด้วยแสงในภัยแล้งเน้นพืช (Fig. 5) กะใน CO2 ค่าตอบแทนชี้ไปยังค่าสูงกว่าในพืชเครียดแสดงว่า nonstomatalปัจจัย อาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพ carboxylationของ ribulosebisphosphate carboxylase (EC 4.1.1.39RuBPcase), สนับสนุนการลดลงของ A ภายใต้สภาพน้ำจำกัดตอบสนองเหล่านี้จะสอดคล้องกับลักษณะพิเศษของ ABA ในใบไม้การสังเคราะห์ด้วยแสง (Raschke และ Hedrich, 1985); ABA เป็นที่รู้จักกันสะสมอยู่ในใบพืชภัยแล้งเน้น และโดยตรงผล stomatal รูรับแสงและ CO2 photosynthetic เบี (Raschkeและ Hedrich, 1985) วูและ Yelenosky (1988) รายงานว่า การกิจกรรมของ extractable RuBPcase ค่อนข้างต่ำใน waterstressedต้นไม้สีส้ม [ส้ม sinensis (L.) Osb.] ในความคมชัดSharkey และ Seemann (1989) พบความเสียหาย stomata1 ปิด ซึ่งจำกัดพร้อม CO2 อย่างไรก็ตาม การผลของคลอโรพลาสต์สิ่งแวดล้อม ใน situ เอนไซม์ไม่สามารถ precluded เนื่องจากวูและ Yelenosky (1988) และSharkey และ Seemann (1989) assayed เท่า extractable เอนไซม์กิจกรรม Berkowitz และ Gibbs (1983) รายงานว่า การสังเคราะห์ด้วยแสงถูกห้ามในศักยภาพการออสโมติกต่ำที่เกี่ยวข้องกับพืชน้ำสภาพขาดดุลเนื่องจากยู stromal ซึ่งห้ามการ frucrose-1,6-biphosphataseความเข้มข้นสูงของซูโครส และพบในใบไม้เน้นน้ำแตงกวาพืชมากกว่าในพืช nonstressed ถึงแม้ว่าประเมินแลกเปลี่ยนก๊าซและน้ำตาล determinationsมีใบแตกต่างกัน สังเกตเหล่านี้จะตกลงกับผลการวิจัยของ Azcon-Bieto (1983) และ Thorne Koller(1974), ซึ่งเกิดจากการลดลงของการสังเคราะห์ด้วยแสงใน droughtstressedพืชเพื่อยับยั้งความคิดเห็นที่เกิดจาก photoassimilateสะสมผลร้ายของการขาดดุลน้ำในการสังเคราะห์ด้วยแสงได้สามารถย้อนกลับ เมื่อมีการปลดปล่อยความเครียดของน้ำ การกู้คืนของ photosyntheticกิจกรรมรวดเร็ว เกิดภายใน 12 h ของ rewatering สำหรับกู้คืนอย่างรวดเร็ว และสมบูรณ์ของการสังเคราะห์ด้วยแสง การกระทบน้ำ ความเครียดกับปัจจัยทั้ง stomatal และ nonstomatal ต้องสามารถผันกลับได้ภายในระยะเวลาสั้น ๆ หลังจากที่ปลดปล่อยความเครียด ในของเราศึกษา การสังเคราะห์ด้วยแสง กู้คืนแม้ว่า stomatal ต้านทานไม่ได้กู้ทั้งหมดดังต่อไปนี้ rewatering (ข้อมูลไม่แสดง)กู้คืน stomatal ไม่สมบูรณ์อาจมีผลจากการสะสมของ ABA ในใบไม้ของพืชน้ำเน้น (Ackerson, 1980Eze et al., 1983 Raschke และ Hedrich, 1985) ในระดับที่เพียงพอสูงเพื่อป้องกันการเปิด stomatal สมบูรณ์ ABA sensitizes stomataการ CO2นำไปปิด stomatal Ci ระดับล่าง(Raschke และ Hedrich, 1985) มีการรายงานกิจกรรม RuBPcaseการกู้คืนบางส่วนภายใน 1 วันหลังจากเครียดปลดปล่อย (วูและ Yelenosky, 1988), การแนะนำว่า อาจมีกิจกรรมของเอนไซม์ในระบบจากภายในชั่วโมงหลังพืช rehydrationในการศึกษานี้ stachyose น้ำตาล translocate กันในcucurbits (Pharr และ al., 1985 ริชาร์ดสันและ al., 1982;), มีที่ความเข้มข้นค่อนข้างต่ำในใบของพืชเครียดเป็นเมื่อเทียบกับพืชแห่ง watered สะสมต่ำ stachyoseอาจเกิดจากอย่างใดอย่างหนึ่งราคาต่ำสุดของการสังเคราะห์ stachyose หรือส่งออกอย่างรวดเร็วจากใบไม้ เปลือกชั้นในราคาส่งออกของ stachyose อย่างไรก็ตามจะคาดว่าจะต่ำภายใต้สภาพการขาดดุลน้ำเนื่องจากเป็นลิปกลอสไขผลของน้ำต่ำศักยภาพ turgorพัฒนาภายในตัวหลอดตะแกรงช่วยเซลล์ซับซ้อน (Sungและ Krieg, 1979), ถึงแม้ว่ากิจกรรม synthase stachyoseภาษาท้องถิ่นภายในเซลล์เป็นสื่อกลางในหลอดเลือดดำเล็ก (Holthaus และSchmitz, 1991) เรา postulate ลดกิจกรรมอ่างอาจมีลิปกลอสไขเป็นคำติชมผลการสังเคราะห์ stachyose ภายในต้นฉบับใบเนื้อเยื่อ Defruiting พืชแตงกวาพบส่งผลอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) ลดความเข้มข้นของ stachyose ในเนื้อเยื่อของใบ (1.03 mg·g-1 สดน้ำหนัก) เมื่อเทียบกับที่ติดในพืชอายุคล้าย (1.65 mg·g-1 สดน้ำหนัก) ภายใต้ห้อง wateredเงื่อนไข (Widders ข้อมูลประกาศ) ความแตกต่างนี้เกิดขึ้นทั้ง ๆ defruiting นอกจากนี้ยังช่วยลดการส่งออกอย่างจากใบไม้ (Barrett และ Amling, 1978) สาเหตุของการลดใน stachyose ถูกสังเคราะห์ภายใต้ศักยภาพน้ำต่ำ intercellularไม่ชัด แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้เนื่องจากข้อจำกัดในความพร้อมprecursors ซูโครส และ raffinose (ตารางที่ 2)ลดลงที่เราสังเกตในอัตราผสม CO2 ในเน้นพืชผลของอุณหภูมิที่สูงอาจจะไม่ได้ผลต่อการสังเคราะห์ด้วยแสง อุณหภูมิในช่วงของ 16 กับ 34Cไม่ชัดเจนบน A ในแตงกวาพืชได้ อย่างไรก็ตาม ใบไม้อุณหภูมิ สภาวะดุลน้ำในฟิลด์ อาจเกิน 34C ถ้า transpiration ราคาต่ำ ลักษณะเฉพาะของอุณหภูมิสูง (> 34C) บนใบ สังเคราะห์ด้วยแสงไม่กำหนดเนื่องจากการเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องใน VPD ซึ่งอาจจะเกิดจากปิด stomatal ดังนั้น อาจปิด stomata1มีส่วนลดลงในอัตรา photosynthetic ที่สูงอุณหภูมิประสิทธิภาพการใช้น้ำได้รับอิทธิพลจากปัจจัยสิ่งแวดล้อมและสภาพการเจริญเติบโต WUE ลดลงอย่างรวดเร็วเป็นใบไม้อากาศVPD ที่เพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นข้อตกลงกับรายงานอื่น ๆ (ไก่ร้อยเอ็ดal., 1985) เพิ่มใน VPD จะก่อให้เกิดการปิด stomata1(ชูลซ์และฮอลล์ 1982), จึง จำกัดพร้อม CO2 และในที่สุด ลดการสังเคราะห์ด้วยแสง (Raschke และ Hedrich, 1985)เพิ่ม VPD ลูกค้าเป้าหมายขึ้น transpiration พร้อมซึ่งลดการ WUE เปรียบเทียบการ WUE-กับ-VPDความสัมพันธ์ระหว่างปลูกเรือนกระจก และฟิลด์แตงกวาพืช (Fig. 4) หมายถึง ที่ VPD ระหว่าง 1.5 และการ 3.0 kPa, fieldgrownพืชมี WUE สูงกว่าพืชที่ปลูกเรือนกระจกใบไม้ที่พัฒนาบนพืชภายใต้เงื่อนไข inducing ความเครียดของอุณหภูมิ ความชื้นในดินต่ำ หรือสูง irradiance ลักษณะเซลล์ขนาดเล็กมีสภาพแวดล้อมในฟิลด์(Yegappan et al., 1982) เนื่องจากการเจริญเติบโตขยายตัวน้อย ใบไม้เช่นโดยทั่วไปจะมี WUE สูง (โนเบล 1980) เหมือนเดิมสามารถใช้เหตุผลอธิบาย WUE สูงที่พบในภัยแล้งเน้น เรือนกระจกปลูกแตงกวาพืชเป็นการเปรียบเทียบการชลประทานพืชในสรุป ผลของเราบ่งชี้ว่า ผลกระทบของการขาดดุลของน้ำในการสังเคราะห์ด้วยแสงในแตงกวา พืชไม่สามารถจะอธิบายแต่เพียงผู้เดียวโดยสังเกตลดต้านทาน stomatal และ intercellularความเข้มข้น CO2 ในพืชแตงกวาเน้นภัยแล้ง ที่ผลการศึกษานี้ยังระบุว่า การสังเคราะห์ด้วยแสงในแตงกวาพืชมีความสามารถในการกู้คืนอย่างรวดเร็วจากอ่อนน้ำชั่วคราวขาดดุล โดยไม่มีผลข้างเคียงระยะยาวที่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขาดดุลน้ำและปัจจัยสิ่งแวดล้อมส่งผลกระทบต่อการสังเคราะห์แสงในใบแตงกวา (Cucumis sativus) พืช. อภิปรายการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของการขาดดุลน้ำสังเคราะห์มีดังถึงมักจะได้ข้อสรุปที่แตกต่างกันเกี่ยวกับความสำคัญของการที่ต่ำCi ในการ จำกัด การสังเคราะห์แสงในพืชแล้งเน้น(Ackerson และเบิร์ต 1981; Krieg และ Hutmacher 1986; Raschke และ Hedrich 1985; Thorne และ Koller, 1974) แต่ก็เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าเป็นข้อ จำกัด CO2 เป็นอย่างน้อยบางส่วนมีความรับผิดชอบสำหรับการลดลงของการดูดซึมอัตราCO2 ในน้ำเน้นพืช. ในพืชแตงกวาเราพบว่าการขาดดุลน้ำผลในการลดลงอย่างมีนัยสำคัญและGS ผลของเราแสดงให้เห็นว่า GS <256 ไมโครโมล· m-2 · s -l ความพร้อม CO2 จำกัด และเห็นได้ชัดว่ามีผลในการลดอัตราการสังเคราะห์แสง แต่ลดลงในพืชน้ำที่เน้นไม่ปรากฏที่จะเกิดจากการลดลงแต่เพียงผู้เดียวว่างCO2 ความลาดชันเริ่มต้นของ A / Ci ความสัมพันธ์ได้รับการเปลี่ยนแปลงโดยการขาดน้ำพืชภายในที่ส่งผลให้เห็นได้ชัดการเปลี่ยนแปลงในจุดชดเชยCO2 สำหรับการสังเคราะห์แสงในพืชแล้งเน้น(รูปที่. 5) การเปลี่ยนแปลงในการชดเชย CO2 ชี้ไปที่ค่าที่สูงขึ้นในพืชเน้นแสดงให้เห็นว่า nonstomatal ปัจจัยที่อาจจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพ carboxylation ของคาร์บอกซิ ribulosebisphosphate (EC 4.1.1.39; RuBPcase) มีส่วนร่วมในการลดลงภายใต้สภาพน้ำจำกัด . การตอบสนองเหล่านี้มีความสอดคล้องกับผลกระทบของ ABA ในใบการสังเคราะห์แสง(Raschke และ Hedrich, 1985); ABA เป็นที่รู้จักกันสะสมในใบของพืชแล้งเครียดและโดยตรงส่งผลกระทบต่อปากใบรูรับแสงและการตรึงCO2 สังเคราะห์ (Raschke และ Hedrich, 1985) Vu และ Yelenosky (1988) รายงานว่าการทำงานของRuBPcase สกัดค่อนข้างต่ำใน waterstressed ส้ม [Citrus sinensis (L. ) Osb.] พืช ในทางตรงกันข้ามชาร์กี้และ Seemann (1989) พบหลักฐานของความเสียหายที่จะปิด stomata1 ไม่ซึ่ง CO2 จำนวน จำกัด อย่างไรก็ตามผลกระทบของสภาพแวดล้อม chloroplast ในแหล่งกำเนิดในกิจกรรมของเอนไซม์ไม่สามารถจรรยาบรรณเนื่องจากทั้งสองVu และ Yelenosky (1988) และชาร์กี้และSeemann (1989) assayed เอนไซม์ที่สกัดได้เพียงกิจกรรม Berkowitz และกิ๊บส์ (1983) รายงานว่าการสังเคราะห์แสงถูกยับยั้งที่มีศักยภาพดันต่ำที่เกี่ยวข้องกับสภาพการขาดดุลพืชน้ำเนื่องจากกรดstromal ซึ่งสามารถยับยั้งการทำงานของfrucrose-1,6-biphosphatase ได้. ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของน้ำตาลซูโครสและถูกตรวจพบในใบของน้ำที่เน้นพืชแตงกวากว่าในพืช nonstressed แม้ว่าการวัดการแลกเปลี่ยนก๊าซและการหาความน้ำตาลที่ถูกสร้างขึ้นบนใบที่แตกต่างกันสังเกตเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของAzcon-Bieto (1983) และ ธ อร์นและ Koller (1974) ผู้ประกอบการลดลงของการสังเคราะห์แสงใน droughtstressed พืชเพื่อยับยั้งการตอบรับที่เกิดจากการ photoassimilate สะสม. ผลกระทบของการขาดดุลน้ำบนการสังเคราะห์แสงได้ย้อนกลับ เมื่อขาดน้ำก็รู้สึกโล่งใจ, การฟื้นตัวของการสังเคราะห์กิจกรรมเป็นอย่างรวดเร็วที่เกิดขึ้นภายใน12 ชั่วโมงของ rewatering สำหรับการกู้คืนที่สมบูรณ์และรวดเร็วของการสังเคราะห์แสง, ผลกระทบของความเครียดน้ำบนปากใบและปัจจัยnonstomatal ยังต้องจะย้อนกลับได้ภายในระยะเวลาสั้นๆ หลังจากความเครียดโล่งใจ ของเราในการศึกษาการสังเคราะห์แสงหายแม้ว่าสื่อกระแสไฟฟ้าปากใบยังไม่ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์ต่อไปนี้rewatering (ไม่ได้แสดงข้อมูล). การกู้คืนปากใบไม่สมบูรณ์อาจมีผลมาจากการสะสมของสถาบันการเงินในใบของพืชน้ำที่เน้น (Ackerson 1980;. เอซ, et al, 1983; Raschke และ Hedrich, 1985) ในระดับที่เพียงพอที่สูงเพื่อป้องกันไม่ให้เปิดปากใบสมบูรณ์ ABA กระตุ้นปากใบจะCO2 ที่นำไปสู่การปิดปากใบในระดับที่ต่ำกว่า Ci (Raschke และ Hedrich, 1985) กิจกรรม RuBPcase ได้รับรายงานการกู้คืนบางส่วนได้ภายใน1 วันหลังจากความเครียดก็โล่งใจ (Vu และ Yelenosky, 1988) แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมของเอนไซม์อาจจะกลับมาภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังจากที่คืนพืช. ในการศึกษานี้ stachyose น้ำตาลโยกย้ายเด่นในพืชตระกูลแตง(ฟาร์ et al, 1985;. ริชาร์ด et al, 1982;.) ในปัจจุบันที่ระดับความเข้มข้นที่ค่อนข้างต่ำในใบของพืชเน้นเป็นเมื่อเทียบกับพืชที่ดีรดน้ำ การสะสม stachyose ต่ำอาจจะประกอบไปทั้งอัตราที่ต่ำของการสังเคราะห์stachyose หรือการส่งออกอย่างรวดเร็วจากใบ อัตราการส่งออก phloem ของ stachyose แต่จะคาดว่าจะอยู่ในระดับต่ำภายใต้เงื่อนไขที่การขาดดุลน้ำเนื่องจากมีผลยับยั้งศักยภาพต่ำน้ำบนturgor พัฒนาภายในเซลล์หลอดสหายตะแกรงที่ซับซ้อน (Sung และ Krieg, 1979) แม้ว่า กิจกรรมเทส stachyose เป็นภาษาท้องถิ่นภายในเซลล์เป็นตัวกลางในเส้นเลือดเล็กๆ น้อย ๆ (Holthaus และชมิทซ์1991) เรายืนยันว่าการลดลงในกิจกรรมที่อ่างล้างจานอาจจะมีข้อเสนอแนะผลยับยั้งการสังเคราะห์ stachyose ภายในเนื้อเยื่อใบแหล่งที่มา Defruiting ของพืชแตงกวาพบว่ามีผลในการอย่างมีนัยสำคัญ(P <0.05) ที่ต่ำกว่าความเข้มข้น stachyose ในเนื้อเยื่อใบ(1.03 มิลลิกรัม·กรัม-1 น้ำหนักสด) เมื่อเปรียบเทียบกับในผลพืชอายุใกล้เคียงกัน(1.65 มิลลิกรัม·กรัม-1 น้ำหนักสด ) ภายใต้ดีรดน้ำเงื่อนไข(Widders ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) ความแตกต่างนี้เกิดขึ้นทั้งๆที่ความจริงที่ว่า defruiting ยังช่วยลดการดูดซึมการส่งออกจากใบ(บาร์เร็ตต์และ Amling, 1978) สาเหตุของการลดลงในการสังเคราะห์ stachyose ภายใต้ต่ำศักยภาพน้ำระหว่างเซลล์เป็นไม่ได้ที่เห็นได้ชัดแต่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้เนื่องจากข้อ จำกัด ในความพร้อมของสารตั้งต้นซูโครสและraffinose (ตารางที่ 2). ลดลงที่เราสังเกตได้ในอัตราการดูดซึม CO2 ในเน้นพืชที่อาจจะไม่ได้เป็นผลมาจากการที่อุณหภูมิสูงมีผลในการสังเคราะห์แสง อุณหภูมิในช่วง 16 ถึง 34C ไม่มีผลกระทบที่เห็นได้ชัดในในพืชแตงกวา แต่ใบอุณหภูมิภายใต้เงื่อนไขที่ขาดน้ำในสนามอาจเกิน34C ถ้าอัตราการคายอยู่ในระดับต่ำ ผลที่เฉพาะเจาะจงของอุณหภูมิสูง (> 34C) ในการสังเคราะห์แสงใบไม่สามารถกำหนดเนื่องจากการเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องในVPD ซึ่งชักนำอาจปิดปากใบ ดังนั้นการปิด stomata1 อาจมีส่วนร่วมในการลดลงของอัตราการสังเคราะห์แสงที่สูงอุณหภูมิ. ประสิทธิภาพการใช้น้ำได้รับอิทธิพลจากปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมและสภาพการเจริญเติบโต WUE ลดลงอย่างรวดเร็วในขณะที่ใบอากาศVPD เพิ่มขึ้นซึ่งอยู่ในข้อตกลงกับรายงานอื่น ๆ (ไก่ et al., 1985) การเพิ่มขึ้นของ VPD จะทำให้เกิดการปิด stomata1 (ชูลซ์และฮอลล์ 1982) จึง จำกัด พร้อมใช้ CO2 และท้ายที่สุดการลดการสังเคราะห์แสง(Raschke และ Hedrich, 1985). ในขณะเดียวกันการเพิ่มขึ้นของ VPD นำไปสู่การเพิ่มขึ้นของการคายที่ซึ่งจะช่วยลดWUE เปรียบเทียบ WUE ไป VPD ความสัมพันธ์ระหว่าง greenhouse- และเขตปลูกพืชแตงกวา (รูปที่. 4) แสดงให้เห็นว่าที่ VPD ระหว่าง 1.5 และ 3.0 กิโลปาสคาล fieldgrown พืชมี WUE สูงกว่าพืชเรือนกระจกปลูก. ใบที่พัฒนาบนต้นไม้ ภายใต้เงื่อนไขที่การกระตุ้นให้เกิดความเครียดของอุณหภูมิสูงความชื้นในดินต่ำหรือรังสีสูงลักษณะของสภาพแวดล้อมในสาขาที่มีเซลล์ขนาดเล็ก(Yegappan et al., 1982) เนื่องจากการเติบโตขยายตัวน้อยลง ใบดังกล่าวโดยทั่วไปแล้วจะมี WUE สูงกว่า (โนเบล 1980) เช่นเดียวกับเหตุผลที่สามารถนำมาใช้ในการอธิบาย WUE ที่สูงขึ้นพบว่าในฤดูแล้งเน้นเรือนกระจกปลูกพืชแตงกวาเมื่อเทียบกับพืชในเขตชลประทาน. ในการสรุปผลของเราแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของการขาดดุลน้ำในการสังเคราะห์แสงในพืชแตงกวาไม่สามารถอธิบายแต่เพียงผู้เดียวโดยลดลงสังเกตได้ในสื่อกระแสไฟฟ้าระหว่างเซลล์ปากใบและความเข้มข้นของ CO2 ในฤดูแล้งเน้นพืชแตงกวา ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการสังเคราะห์แสงในแตงกวาพืชมีความสามารถในการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจากน้ำชั่วคราวอ่อนการขาดดุลโดยไม่มีผลกระทบที่เห็นได้ชัดในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยสิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อการสังเคราะห์แสงและการน้ำในใบของแตงกวาต้นแตงกวา )



พืช การศึกษาผลกระทบของน้ำการขาดดุลในการสังเคราะห์แสงได้ถึงข้อสรุปที่แตกต่างกัน
มักจะเกี่ยวกับความสำคัญของ
CI ต่ำในการสังเคราะห์แสง ในพืชการภัยแล้งเครียด
( ackerson และเบิร์ต , 1981 ; ครีก และ hutmacher 1986 ; raschke
และ เฮดริก , 1985 ;ธอร์น และ โคลเลอร์ , 1974 ) อย่างไรก็ตาม เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า CO2 จำกัด

อย่างน้อยบางส่วนรับผิดชอบสำหรับอัตราการลดลงใน CO2 ในน้ำเครียด

ในพืช พืชแตงกวา เราพบว่า การลดน้ำส่งผลอย่างมีนัยสำคัญใน GS และ

เราพบว่า GS < 256
µโมลด้วยด้วย

ผมเห็นด้วยของ CO2 และผล
ว่างจำกัดลดอัตราการสังเคราะห์แสง . อย่างไรก็ตาม การลดลงในใน
น้ำเน้นพืชไม่ได้ปรากฏเป็น แต่เพียงผู้เดียวที่จะลดลงเนื่องจาก
ใน CO2 มี ความชันเริ่มต้นของ / CI ความสัมพันธ์
เปลี่ยนแปลงโดยภายในพืชขาดน้ำที่ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในจุดชดเชยคาร์บอนไดออกไซด์ชัดเจน

สำหรับการสังเคราะห์แสง ในพืชฤดูแล้งเครียด ( รูปที่ 5 ) การเปลี่ยนแปลงใน
ชดเชยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ชี้มูลค่าสูงกว่า เน้นพืช พบว่า nonstomatal
ปัจจัยที่อาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพของคาร์บอกซิเลชัน
ribulosebisphosphate อวัยวะสืบพันธุ์ ( EC 4.1.1.39 ;
rubpcase ) ที่มีผลให้ลดลงในน้ำภายใต้เงื่อนไขจำกัด
.
คำตอบเหล่านี้สอดคล้องกับผลของ ABA ในการสังเคราะห์แสงของใบ
( raschke และ เฮดริก , 1985 ) ABA เป็นที่รู้จักกัน

;สะสมอยู่ในใบของพืช และภัยแล้งเน้นตรงรูปากใบและการตรึง CO2
มีผลต่อการสังเคราะห์แสง ( raschke
และ เฮดริก , 1985 ) วู และ yelenosky ( 1988 ) รายงานว่า
กิจกรรมสกัด rubpcase ค่อนข้างต่ำใน waterstressed
ส้ม [ ส้มเช้ง ( L . ) OSB ) พืช ในทางตรงกันข้าม
Sharkey seemann ( 1989 ) และไม่พบหลักฐานของความเสียหาย stomata1 ปิดซึ่งจำกัด CO2 มี อย่างไรก็ตาม ผลของคลอโรพลาสต์ สิ่งแวดล้อม ในประเทศไทย ในกิจกรรมของเอนไซม์
ไม่สามารถลบเพราะทั้งสอง และ yelenosky วู ( 1988 ) และ
seemann ชาร์กี้ ( 1989 ) และปริมาณเพียงปริมาณเอนไซม์
กิจกรรม เบอร์เคอวิตส์ และ กิบส์ ( 1983 ) รายงานว่าปริมาณการสังเคราะห์แสง
เจริญต่ำกว่าศักยภาพที่เกี่ยวข้องกับ
พืชขาดน้ำ สภาพ เนื่องจากกรด stromal ซึ่ง
ยับยั้งกิจกรรมของ frucrose-1,6-biphosphatase .
สูงกว่าความเข้มข้นของซูโครส และถูกตรวจพบในใบของพืชในน้ำแตงกวา
เครียดกว่า nonstressed พืช แม้ว่าการวัดการแลกเปลี่ยนก๊าซและน้ำตาลรวมทั้ง

ทำบนใบไม้ต่าง ๆ ข้อสังเกตเหล่านี้ในข้อตกลง
กับผล azcon bieto ( 1983 ) และ ธอร์น และคอลเลอร์
( 1974 ) ซึ่งเกิดจากการลดลงในการสังเคราะห์แสง ในพืช droughtstressed
การยับยั้งข้อเสนอแนะที่เกิดจากการสะสม photoassimilate
.
ผลกระทบของน้ำการขาดดุลในการสังเคราะห์แสงได้
ย้อนกลับได้ เมื่อน้ำความเครียดโล่งอก การฟื้นตัวของกิจกรรมการสังเคราะห์แสง
อย่างรวดเร็วคือ เกิดขึ้นภายใน 12 ชั่วโมง ของถั่วเหลืองพันธุ์ที่สมบูรณ์และการกู้คืนอย่างรวดเร็วสำหรับ
การสังเคราะห์แสงผลข้างเคียง
แล้งน้ำทั้งในพื้นที่และ nonstomatal ปัจจัยที่ยังต้อง
กลับมาภายในระยะเวลาอันสั้นหลังจากความเครียดจะโล่งใจ ในการศึกษาของเรา
สังเคราะห์แสงได้ ถึงแม้ว่าปากการชัก
ไม่หายดีต่อถั่วเหลืองพันธุ์ ( ข้อมูลไม่แสดง ) .
ไม่สมบูรณ์ของการกู้คืนอาจมีสาเหตุมาจากการสะสมของน้ำ
ABA ในใบของพืช ( เน้น ackerson , 1980 ;
เอ et al . , 1983 ; raschke และเฮดริก , 1985 ) ในระดับที่เพียงพอ
สูงเพื่อป้องกันการเปิดปากใบสมบูรณ์ 2 ใบ

sensitizes ให้ CO2 สู่ปากปิดที่ระดับล่างของ
( raschke และเฮดริก , 1985 ) กิจกรรม rubpcase ได้รับรายงาน
กู้คืนบางส่วน ภายใน 1 วัน หลังจากความเครียดโล่งอก ( VU
และ yelenosky , 1988 ) แนะนำว่า เอนไซม์จะฟื้นภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังจากศึกษาพืช
.
ในการศึกษานี้ stachyose น้ำตาลสามารถโยกย้ายเด่นใน
cucurbits ( ฟาร์ et al . , 1985 ; Richardson et al . , 1982 ; ) เป็นปัจจุบัน
ที่ค่อนข้างต่ำความเข้มข้นในใบของพืช
เครียดเมื่อเทียบกับน้ำพืช
stachyose ต่ำ อาจจะเกิดจากการสะสม ทั้งอัตราของ stachyose ชีวสังเคราะห์หรือ
อย่างรวดเร็วส่งออกจากใบไม้ มฤคทายวันส่งออกอัตรา stachyose , อย่างไรก็ตาม ,
จะคาดว่าจะต่ำภายใต้สภาวะขาดน้ำ ,
เนื่องจากมีผลยับยั้งของน้ำต่ำ ศักยภาพในการพัฒนาแล้วรู้สึก
ภายในตะแกรงท่อเพื่อนเซลล์ซับซ้อน ( ซอง
ครีกและ ,1979 ) ถึงแม้ว่า กิจกรรม และ stachyose เป็นสื่อกลางถิ่นภายในเซลล์ในเลือด
(
holthaus เล็กน้อยและชมิดส์ , 1991 ) เราทึกทักเอาว่าว่า การลดกิจกรรมอ่างอาจ
มีความคิดเห็นว่ามีผลต่อการสังเคราะห์ stachyose ภายใน
เนื้อเยื่อใบแหล่ง defruiting พืชแตงกวาพบ

ผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ความเข้มข้นต่ำ stachyose
ใบพืช ( 103 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักสดด้วย G-1 ) เมื่อเทียบกับที่ติด
พืชคล้ายอายุ ( 1.65 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักสดด้วย G-1 ) ภายใต้น้ำ
เงื่อนไข ( widders ข้อมูลเผยแพร่ ) ความแตกต่างนี้เกิดขึ้น
ทั้งๆที่ความจริงที่ว่า defruiting ยัง lowers assimilate ส่งออก
จากใบไม้ ( Barrett และ amling , 1978 ) สาเหตุของการลดลง
ในการสังเคราะห์ stachyose ภายใต้ศักยภาพน้ำต่ำคือ intercellular
เห็นได้ชัดไม่แต่เห็นได้ชัดว่า ไม่ได้เกิดจากข้อจำกัดในความพร้อม
ของบรรพบุรุษ , ซูโครสและแรฟฟิโนส ( ตารางที่ 2 ) .
ที่เราพบในการลดคาร์บอนไดออกไซด์ในอัตรา
เน้นพืช อาจไม่ใช่ผลของอุณหภูมิ
สูงในการสังเคราะห์แสง อุณหภูมิในช่วง 16 34c
ไม่ปรากฏผลในพืชแตงกวา อย่างไรก็ตาม อุณหภูมิของใบ
,ภายใต้สภาวะการขาดน้ำในทุ่งนาอาจ
เกิน 34c ถ้าอัตราการคายน้ำต่ำ ผลที่เฉพาะเจาะจงของ
อุณหภูมิสูง ( > 34c ) ในการสังเคราะห์แสงของใบไม่สามารถ
กำหนดเพราะที่เพิ่มขึ้นของกรมตำรวจ ซึ่งอาจจะชักนำ
ปากปิด ดังนั้น stomata1 ปิดอาจ
มีส่วนให้ลดลงในอัตราการสังเคราะห์ด้วยแสงที่อุณหภูมิสูง

ประสิทธิภาพการใช้น้ำได้รับอิทธิพลจากปัจจัย
เติบโตและสภาพแวดล้อม มีค่าลดลงอย่างรวดเร็วเป็นใบไม้อากาศ
VPD เพิ่มขึ้น ซึ่งสอดคล้องกับรายงานอื่น ๆ ( ไก่ร้อยเอ็ด
al . , 1985 ) การเพิ่มขึ้นของกรมตำรวจจะก่อให้เกิด stomata1 ปิด
( ชูลซ์และ Hall , 1982 ) , จึง จํากัด มี CO2 และ
ในที่สุดลดการสังเคราะห์แสง ( raschke และเฮดริก , 1985 ) .
นอกจากนี้เพิ่ม VPD นำไปสู่เพิ่มขึ้นซึ่งจะช่วยลดการคายน้ำ
, มีค่า . การเปรียบเทียบมีค่า VPD
เพื่อความสัมพันธ์ระหว่างเรือนและทุ่งปลูกพืชแตงกวา ( ภาพที่ 4 ) พบว่า ที่กรมตำรวจระหว่าง 1.5 และ 3.0 กิโลปาสคาล , พืช fieldgrown
ได้มีค่าสูงกว่าโรงเรือนปลูกพืช ใบพืช
ที่พัฒนาภายใต้เงื่อนไขของความเครียด inducing
อุณหภูมิสูงความชื้นในดินสูง หรือต่ำดังกล่าว ลักษณะ
ของสภาพแวดล้อมในฟิลด์มีขนาดเล็กเซลล์
( yegappan et al . , 1982 ) เนื่องจากการขยายตัวน้อย เช่นใบ
โดยปกติจะมีมีค่าสูงกว่า ( โนเบล , 1980 ) เหตุผลเดียวกัน
สามารถใช้อธิบายยิ่งมีค่าสังเกต
แล้งเครียด , เรือนกระจกปลูกพืชเมื่อเทียบกับแตงกวา

สรุปแล้วปลูกพืชผลของเราระบุว่าผลกระทบของน้ำการขาดดุลในการสังเคราะห์แสงในพืชแตงกวา

แต่เพียงผู้เดียว ไม่สามารถจะอธิบายได้โดยสังเกตการลดลงและความเข้มข้นของ CO2 ไม่มีอิทธิพลต่อ intercellular
ในฤดูแล้งเน้นพืชแตงกวา
ผลการศึกษายังชี้ให้เห็นว่า การสังเคราะห์แสงในพืชแตงกวา
มีความสามารถในการกู้คืนอย่างรวดเร็วจาก
น้ำอ่อนชั่วคราวขาดดุลโดยไม่ปรากฏระยะยาวผลข้างเคียง .