The loss factor, tan d represents t

The loss factor, tan d represents the ratio of energy lost to energy
stored during a cycle (Ferry, 1970). During prolonged heating,
starch suspensions show a rise in G’ and reach a maximum and then
decrease which may depend upon the swelling factor and breakdown
resistance (Singh et al., 2003). Starch gels showed G’ and G’’
values at 90 C in the range from 17 Pa to 25 Pa and 10e12 Pa,
respectively. Lii et al. (1995) reported a G’ value at 95 C of 39 Pa for
rice starch (20%, w/w) with amylose content of 0.99%. The decrease
in G’ upon heating may be attributed to the deformation/loss of
granular structure due to melting of remaining crystallites in
swollen granules (Eliasson, 1986). Keetels et al. (1996b) hypothesized
and attributed the decrease in G’ on prolonged heating to
loosen non-covalent bonds by disentanglement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวขาดทุน tan d แสดงถึงอัตราส่วนของพลังงานที่สูญเสียเป็นพลังงาน
เก็บระหว่างวงจร (เรือ 1970) ในระหว่างการทำความร้อนเป็นเวลานาน,
พักแป้งแสดงขึ้น G' และการเข้าถึงสูงสุดแล้ว
ลดซึ่งอาจขึ้นอยู่กับปัจจัยและแบ่งบวม
ความต้านทาน (สิงห์ร้อยเอ็ด al., 2003) แป้งเจพบ G' G และ ''
ค่าที่ C 90 ในช่วงจาก 17 ป่ากับ 25 ป่าและป่า 10e12,
ตามลำดับ Lii et al. (1995) รายงานตัว G' ค่าที่ C 95 ของ 39 Pa สำหรับ
ข้าวแป้ง (20%, w/w) มีเนื้อหาและ 0.99% ลดลง
ใน G' เมื่อความร้อนอาจเกิดจากแมพ/ขาดทุนของ
granular โครงสร้างเนื่องจากการละลายของ crystallites เหลือใน
บวมเม็ด (Eliasson, 1986) Keetels et al. (1996b) ตั้งสมมติฐานว่า
และเกิดจากการลดลงของ G' ในความร้อนนาน
ปล่อยพันธบัตรโคเวเลนต์ โดย disentanglement

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยการสูญเสียน้ำตาลงแสดงให้เห็นถึงอัตราส่วนของพลังงานที่สูญเสียไปกับพลังงาน
ที่เก็บไว้ในระหว่างรอบ (เฟอร์รี่ 1970) ในระหว่างการให้ความร้อนเป็นเวลานาน,
แป้งสนองแสดงที่เกิดขึ้นใน G 'และเข้าถึงได้สูงสุดแล้ว
ลดลงซึ่งอาจขึ้นอยู่กับปัจจัยการบวมและการเสีย
ความต้านทาน (ซิงห์และคณะ. 2003) เจลสตาร์ชพบ G 'และ G''
ค่าที่ 90 องศาเซลเซียสในช่วง 17 ถึง 25 ป่าป่าและ 10e12 ป่า
ตามลำดับ ลิิตอัล (1995) รายงานค่า G 'ที่ 95 องศาเซลเซียสจาก 39 ป่ากับ
แป้งข้าว (20% w / w) ที่มีปริมาณอะไมโลของ 0.99% ลดลง
ใน G 'ความร้อนอาจจะนำมาประกอบกับการเปลี่ยนรูป / การสูญเสียของ
โครงสร้างเม็ดเนื่องจากการละลายของ crystallites ที่เหลืออยู่ใน
เม็ดบวม (Eliasson, 1986) Keetels ตอัล (1996b) การตั้งสมมติฐาน
และประกอบการลดลงของ G 'ได้รับความร้อนเป็นเวลานานถึง
คลายพันธบัตรไม่โควาเลนต์โดยการคลี่คลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยการสูญเสีย ตัน D หมายถึง อัตราส่วนของพลังงานที่สูญเสียพลังงาน
เก็บไว้ในระหว่างรอบ ( เฟอร์รี่ , 1970 ) ระหว่างความร้อนนาน
แป้งแขวนลอยแสดงเพิ่มขึ้นใน G ' และเข้าถึงสูงสุดแล้ว
ลดลงซึ่งอาจขึ้นอยู่กับปัจจัยและการบวม
ความต้านทาน ( Singh et al . , 2003 ) แป้งเจลพบ G ' g "
ค่านิยมที่ 90  C ในช่วง 17 PA 25 PA และ 10e12 PA
ตามลำดับ LII et al . ( 1995 ) รายงาน g ' มูลค่า 95  C 39 PA สำหรับ
ข้าวแป้ง ( 20% w / w ) ที่มีปริมาณอะไมโลสจาก 0.99 % โดย
G ' เมื่อความร้อนที่อาจจะเกิดจากการเปลี่ยนรูป / การสูญเสีย
โครงสร้างเม็ดเนื่องจากการละลายของ crystallites ที่เหลือใน
เม็ดบวม ( eliasson , 1986 ) keetels et al . ( 1996b ) สมมุติฐาน
และการประกอบลด G ' บนความร้อนนาน
คลายไม่โควาเลนต์พันธบัตรโดยบนบาน .