นิทานอาเซียน ประเทศลาวเรื่องภูท้าวภ

นิทานอาเซียน ประเทศลาว
เรื่องภูท้าวภูนาง
กาลครั้งหนึ่ง มีนางยักษ์ตนหนึ่งชื่อว่ากินนา อาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ใกล้ภูเขา นางกินนายังเป็น
สาวไม่มีผัว อยู่ตัวเดียวเดี่ยวโดด ทุก ๆ เช้านางกินนาจะเดินไปตามป่า จะกลับมาบ้านต่อเมื่อถึงเวลาอาหาร
นางจะเฝ้าดูน้ําที่ไหลไปตามซอกหินและต้นหญ้า บ่อยครั้งที่นางจะนั่งอยู่ใต้ต้นไทรที่แผ่กิ่งก้านสาขาออกไป
กว้าง ทําให้ร่มเย็นแสนสบาย
การที่นางกินนาใช้ชีวิตส่วนมากอยู่ในป่าเช่นนั้น ทําให้นางคุ้นเคยกับสัตว์ป่านานาชนิด บางครั้งจะ
เห็นนางนั่งเล่นอยู่กับนกจํานวนมาก นกเหล่านั้นจะร้องเพลงให้หล่อนฟัง และบางครั้งหล่อนก็จะขึ้นไปนั่ง
บนคอช้างป่า
เช้าวันหนึ่ง นางกินนาได้เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกําลังเดินเข้ามาในป่า ชายหนุ่มคนนั้นมีรูปร่างงดงาม
ราวกับพระอินทร์ (ลาวชอบเปรียบคนรูปงามว่างามราวกับอินทา ในต้นฉบับอธิบายไว้ว่า อินทาเป็นเทพเจ้า
แห่งความงาม) หนุ่มผู้นั้นถือปืนไว้ในมือ นางกินนาใฝ่ฝันอยู่นานแล้วที่จะมีสามีสักคนหนึ่ง หล่อนจึงรู้สึกปลื้ม
ใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อแลเห็นหนุ่มรูปงามคนนี้
ขณะที่นางกินนากําลังรําพึงฝันหวานอยู่นั้น นางก็ระลึกขึ้นได้ว่านางเป็นยักษ์รูปร่างหน้าตาน่า
เกลียด เมื่อชายหนุ่มเห็นเข้าก็คงจะไม่หลงรักอย่างแน่นอน อย่ากระนั้นเลยปลอมแปลงกายให้งดงาม
เสียก่อนจะดีกว่า นางจึงร่ายเวทมนต์กลายร่างจากยักษ์เป็นหญิงสาวรูปงาม มีเสน่ห์ยากที่หญิงใดจะ
เทียบเคียงได้ เมื่อแปลงกายแล้ว นางกินนาก็ออกเดินเข้าไปหาชายหนุ่มแล้วถามว่า
"พี่เข้ามาในป่าจะไปไหนหรือ"
"ฉันมาล่าสัตว์" ชายหนุ่มตอบ แล้วถามต่อไปว่า "เธออยู่ที่นี่คนเดียวหรือ"
"จ้ะ ฉันอยู่คนเดียว อยู่กับนกกับต้นไม้"
เสน่ห์ของนางกินนาทําให้ชายหนุ่มเริ่มจะหลงรัก เขาเดินเข้ามายืนอยู่ใกล้ ๆ แล้วชวนพูดคุยถึงเรื่อง
ต่าง ๆ เมื่อเห็นหญิงสาวไม่รังเกียจ ก็ชวนไปนั่งคุยที่ลานหญ้าใกล้ลําธารชายหนุ่มได้บอกชื่อของเขาให้หล่อน
ทราบว่า เขาชื่อพุทเสนแล้วเล่าเรื่องราวให้หล่อนฟัง นางกินนาได้ขอร้องให้ชายหนุ่มพักอยู่กับหล่อนนาน ๆพุทเสนก็ยอมตกลงด้วยความยินดี พุทเสนอยู่กับนางกินนาด้วยความสุขสําราญ จนทําให้เขาลืม
มารดาที่อยู่อย่างยากจนทางบ้าน
วันหนึ่งนางกินนาได้บอกความลับของนางให้พุทเสนฟังด้วยความไว้วางใจ "พี่ ฉันลืมบอกพี่ไปว่าใน
หีบใบนี้มีมะนาวที่ไม่รู้จักสุกไม่รู้จักเหี่ยวอยู่หลายผล เป็นมะนาววิเศษที่ตกทอดมาตั้งแต่ครั้งย่าครั้งยายของ
ฉันทีเดียว มะนาวเหล่านี้มีอํานาจวิเศษมาก พี่เคยไปเที่ยวสวนของฉันบ้างไหม" "ไม่เคยเลย" ชายหนุ่มตอบ
"อยู่ที่ไหนล่ะ" "อ๋อ" กินนาตอบ "อยู่ห่างจากนี่สักแปดสิบเส้นเห็นจะได้ แต่ฉันขอร้องอย่าได้คิดไปเลย มันมี
อันตรายมาก" พุทเสนไม่ตอบ แต่เขาก็ยังคงคิดถึงเรื่องสวนแห่งนี้
วันหนึ่งเมื่อนางกินนาไม่อยู่ พุทเสนก็ถือโอกาสตอนที่นางกินนาไม่อยู่นั้นไปที่สวนที่นางกินนาห้าม
ในสวนแห่งนั้นพุทเสนได้พบกระดูกมนุษย์ทับถมอยู่ในคูเกือบเต็ม พุทเสนนึกเดาเรื่องได้ตลอด นางกินนา
ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาอย่างแน่นอน เขาเกิดความกลัวขึ้นมาจึงวิ่งกลับมาบ้านแล้วเข้าไปในห้องเปิดหีบหยิบ
มะนาววิเศษออกมา เขาไม่รีรอให้เสียเวลารีบวิ่งออกจากป่าไปทันที
หลังจากที่พุทเสนหนีไปได้ไม่นานเท่าไรนัก นางได้เข้าไปดูที่เก็บมะนาวไว้ พอรู้ว่ามะนาวหายก็นึกรู้
ได้ทันทีว่าพุทเสนรู้ความลับและหนีไปแล้ว นางจึงกลับกลายเป็นยักษ์ตามเดิมแล้วไล่ตามพุทเสนไป
ด้วยกําลังยักษ์ นางกินนาวิ่งตามเพียงพักเดียวก็แลเห็นหลังพุทเสนไว ๆ นางกินนาร้องเรียกให้พุทธ
เสนหยุดพูดกันก่อน แต่พุทเสนไม่ยอมฟังเสียง เมื่อเห็นนางกินนาใกล้เข้ามา พุทเสนก็ล้วงเอามะนาวในย่าม
ออกมาผลหนึ่งแล้วขว้างไปตรงหน้านางกินนา ทันใดนั้นก็เกิดเป็นกองไฟกองมหึมาลุกลามกั้นนางกินนาไว้
ได้ยินแต่เสียงนางกินนาร้องเรียกแต่มองไม่เห็นตัว เพราะเปลวไฟลุกโพลง
พุทเสนไม่รอช้าขณะที่ไฟกําลังลุกโชติช่วงอยู่นั้น เขาก็วิ่งหนีต่อไป แต่หนีไปไม่ได้ไกลเท่าไร ก็ได้ยิน
เสียงนางกินนาร้องเรียกใกล้เข้ามา นางกินนาได้ใช้เวทมนต์ดับไฟสามารถไล่ตามเขามาได้อีก พุทเสนเห็น
จวนตัวจึงหยิบมะนาวอีกผลหนึ่งออกมาจากย่ามแล้วขว้างไป คราวนี้เป็นทะเลสาบกว้างใหญ่มองแทบไม่เห็น
ฝั่ง
นางกินนาถึงจะเหนื่อยอ่อนแต่ก็ยัง ไม่ละความพยายามกระโจนลงน้ําว่ายข้ามทะเลสาบมาอย่างกล้า
หาญ เมื่อนางกินนามาถึงฝั่งตรงข้าม นางก็เหนื่อยอ่อนเต็มที นอนหลับอยู่ริมตลิ่งนั่นเอง นางไม่สามารถจะขยับเขยื้อนกายต่อไปได้อีก นางได้อ้อนวอนต่อสวรรค์ ขอให้ลงโทษต่อสามีที่ไม่ซื่อสัตย์ของนาง เมื่อนางอ้อน
วอนสิ้นสุดลงดวงตาของนางก็ปิดสนิทนางกินนาขาดใจตายเสียแล้ว
เมื่อพุทเสนแลเห็นนางกินนานอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อนกายเช่นนั้นก็นึกว่านางคงจะเหนื่อย อ่อนกําลังไม่
สามารถจะทําอะไรเขาได้แล้ว นึก ๆ ไปพุทเสนก็เกิดสงสารนางกินนาขึ้นมา เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน
นางกินนาได้เอาอกเอาใจเป็นอย่างดี นางกินนารักพุทเสนด้วยใจจริง เมื่อคิดถึงความหลังขึ้นมาอีก พุทเสนก็
ใจอ่อนเดินกลับไปหานางกินนาที่นอนอยู่ และพอรู้ว่านางกินนาขาดใจตายไปแล้ว พุทเสนก็ทรุดตัวลงข้าง ๆ
ร่างของนางกินนา พยายามพยาบาลจะให้นางฟื้นขึ้นมาอีก แต่ไม่สําเร็จพุทเสนเสียใจมาก เขาล้มฟุบลงบน
ร่างของนางกินนา และขาดใจตายตามไปอีกคนหนึ่ง
ร่างของนางกินนาและพุทเสน คงอยู่ริมแม่น้ําแห่งนั้น และเมื่อหลายร้อนปีผ่านไป ร่างของทั้งสองก็
กลายเป็นภูเขาสองลูก ซึ่งเรียกกันว่า ภูท้าว และ ภูนาง ยังคงมีอยู่ใกล้ ๆ กับหลวงพระบางในเวลานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิทานอาเซียนประเทศลาวเรื่องภูท้าวภูนางกาลครั้งหนึ่งมีนางยักษ์ตนหนึ่งชื่อว่ากินนาอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ใกล้ภูเขานางกินนายังเป็นสาวไม่มีผัวอยู่ตัวเดียวเดี่ยวโดดทุกๆ เช้านางกินนาจะเดินไปตามป่าจะกลับมาบ้านต่อเมื่อถึงเวลาอาหาร นางจะเฝ้าดูน้ําที่ไหลไปตามซอกหินและต้นหญ้าบ่อยครั้งที่นางจะนั่งอยู่ใต้ต้นไทรที่แผ่กิ่งก้านสาขาออกไปกว้างทําให้ร่มเย็นแสนสบายการที่นางกินนาใช้ชีวิตส่วนมากอยู่ในป่าเช่นนั้นทําให้นางคุ้นเคยกับสัตว์ป่านานาชนิดบางครั้งจะเห็นนางนั่งเล่นอยู่กับนกจํานวนมากนกเหล่านั้นจะร้องเพลงให้หล่อนฟังและบางครั้งหล่อนก็จะขึ้นไปนั่งบนคอช้างป่าเช้าวันหนึ่งนางกินนาได้เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกําลังเดินเข้ามาในป่าชายหนุ่มคนนั้นมีรูปร่างงดงามราวกับพระอินทร์ (ลาวชอบเปรียบคนรูปงามว่างามราวกับอินทาในต้นฉบับอธิบายไว้ว่าอินทาเป็นเทพเจ้าหล่อนจึงรู้สึกปลื้มนางกินนาใฝ่ฝันอยู่นานแล้วที่จะมีสามีสักคนหนึ่งหนุ่มผู้นั้นถือปืนไว้ในมือแห่งความงาม)ใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อแลเห็นหนุ่มรูปงามคนนี้ขณะที่นางกินนากําลังรําพึงฝันหวานอยู่นั้นนางก็ระลึกขึ้นได้ว่านางเป็นยักษ์รูปร่างหน้าตาน่าเกลียดเมื่อชายหนุ่มเห็นเข้าก็คงจะไม่หลงรักอย่างแน่นอนอย่ากระนั้นเลยปลอมแปลงกายให้งดงามเสียก่อนจะดีกว่านางจึงร่ายเวทมนต์กลายร่างจากยักษ์เป็นหญิงสาวรูปงามมีเสน่ห์ยากที่หญิงใดจะเทียบเคียงได้เมื่อแปลงกายแล้วนางกินนาก็ออกเดินเข้าไปหาชายหนุ่มแล้วถามว่า"พี่เข้ามาในป่าจะไปไหนหรือ""ฉันมาล่าสัตว์" ชายหนุ่มตอบแล้วถามต่อไปว่า "เธออยู่ที่นี่คนเดียวหรือ""จ้ะฉันอยู่คนเดียวอยู่กับนกกับต้นไม้"เสน่ห์ของนางกินนาทําให้ชายหนุ่มเริ่มจะหลงรักเขาเดินเข้ามายืนอยู่ใกล้ๆ แล้วชวนพูดคุยถึงเรื่องต่างๆ เมื่อเห็นหญิงสาวไม่รังเกียจก็ชวนไปนั่งคุยที่ลานหญ้าใกล้ลําธารชายหนุ่มได้บอกชื่อของเขาให้หล่อนทราบว่าเขาชื่อพุทเสนแล้วเล่าเรื่องราวให้หล่อนฟังนางกินนาได้ขอร้องให้ชายหนุ่มพักอยู่กับหล่อนนานๆพุทเสนก็ยอมตกลงด้วยความยินดีพุทเสนอยู่กับนางกินนาด้วยความสุขสําราญจนทําให้เขาลืมมารดาที่อยู่อย่างยากจนทางบ้านวันหนึ่งนางกินนาได้บอกความลับของนางให้พุทเสนฟังด้วยความไว้วางใจ "พี่ฉันลืมบอกพี่ไปว่าในหีบใบนี้มีมะนาวที่ไม่รู้จักสุกไม่รู้จักเหี่ยวอยู่หลายผลเป็นมะนาววิเศษที่ตกทอดมาตั้งแต่ครั้งย่าครั้งยายของชายหนุ่มตอบฉันทีเดียวมะนาวเหล่านี้มีอํานาจวิเศษมากพี่เคยไปเที่ยวสวนของฉันบ้างไหม""ไม่เคยเลย" "อยู่ที่ไหนล่ะ" "อ๋อ" กินนาตอบ "อยู่ห่างจากนี่สักแปดสิบเส้นเห็นจะได้แต่ฉันขอร้องอย่าได้คิดไปเลยมันมีอันตรายมาก"พุทเสนไม่ตอบแต่เขาก็ยังคงคิดถึงเรื่องสวนแห่งนี้วันหนึ่งเมื่อนางกินนาไม่อยู่พุทเสนก็ถือโอกาสตอนที่นางกินนาไม่อยู่นั้นไปที่สวนที่นางกินนาห้าม ในสวนแห่งนั้นพุทเสนได้พบกระดูกมนุษย์ทับถมอยู่ในคูเกือบเต็มพุทเสนนึกเดาเรื่องได้ตลอดนางกินนาไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาอย่างแน่นอนเขาเกิดความกลัวขึ้นมาจึงวิ่งกลับมาบ้านแล้วเข้าไปในห้องเปิดหีบหยิบมะนาววิเศษออกมาเขาไม่รีรอให้เสียเวลารีบวิ่งออกจากป่าไปทันทีหลังจากที่พุทเสนหนีไปได้ไม่นานเท่าไรนักนางได้เข้าไปดูที่เก็บมะนาวไว้พอรู้ว่ามะนาวหายก็นึกรู้ได้ทันทีว่าพุทเสนรู้ความลับและหนีไปแล้วนางจึงกลับกลายเป็นยักษ์ตามเดิมแล้วไล่ตามพุทเสนไปด้วยกําลังยักษ์นางกินนาวิ่งตามเพียงพักเดียวก็แลเห็นหลังพุทเสนไวๆ นางกินนาร้องเรียกให้พุทธเสนหยุดพูดกันก่อนแต่พุทเสนไม่ยอมฟังเสียงเมื่อเห็นนางกินนาใกล้เข้ามาพุทเสนก็ล้วงเอามะนาวในย่ามออกมาผลหนึ่งแล้วขว้างไปตรงหน้านางกินนาทันใดนั้นก็เกิดเป็นกองไฟกองมหึมาลุกลามกั้นนางกินนาไว้ ได้ยินแต่เสียงนางกินนาร้องเรียกแต่มองไม่เห็นตัวเพราะเปลวไฟลุกโพลงพุทเสนไม่รอช้าขณะที่ไฟกําลังลุกโชติช่วงอยู่นั้นเขาก็วิ่งหนีต่อไปแต่หนีไปไม่ได้ไกลเท่าไรก็ได้ยินเสียงนางกินนาร้องเรียกใกล้เข้ามานางกินนาได้ใช้เวทมนต์ดับไฟสามารถไล่ตามเขามาได้อีกพุทเสนเห็นจวนตัวจึงหยิบมะนาวอีกผลหนึ่งออกมาจากย่ามแล้วขว้างไปคราวนี้เป็นทะเลสาบกว้างใหญ่มองแทบไม่เห็นฝั่งนางกินนาถึงจะเหนื่อยอ่อนแต่ก็ยังไม่ละความพยายามกระโจนลงน้ําว่ายข้ามทะเลสาบมาอย่างกล้าหาญเมื่อนางกินนามาถึงฝั่งตรงข้ามนางก็เหนื่อยอ่อนเต็มทีนอนหลับอยู่ริมตลิ่งนั่นเองนางไม่สามารถจะขยับเขยื้อนกายต่อไปได้อีกนางได้อ้อนวอนต่อสวรรค์ขอให้ลงโทษต่อสามีที่ไม่ซื่อสัตย์ของนางเมื่อนางอ้อนวอนสิ้นสุดลงดวงตาของนางก็ปิดสนิทนางกินนาขาดใจตายเสียแล้วเมื่อพุทเสนแลเห็นนางกินนานอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อนกายเช่นนั้นก็นึกว่านางคงจะเหนื่อยอ่อนกําลังไม่สามารถจะทําอะไรเขาได้แล้วนึกๆ ไปพุทเสนก็เกิดสงสารนางกินนาขึ้นมาเพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน นางกินนาได้เอาอกเอาใจเป็นอย่างดีนางกินนารักพุทเสนด้วยใจจริงเมื่อคิดถึงความหลังขึ้นมาอีกพุทเสนก็ใจอ่อนเดินกลับไปหานางกินนาที่นอนอยู่และพอรู้ว่านางกินนาขาดใจตายไปแล้วพุทเสนก็ทรุดตัวลงข้างๆ ร่างของนางกินนาพยายามพยาบาลจะให้นางฟื้นขึ้นมาอีกแต่ไม่สําเร็จพุทเสนเสียใจมากเขาล้มฟุบลงบนร่างของนางกินนาและขาดใจตายตามไปอีกคนหนึ่งร่างของนางกินนาและพุทเสนคงอยู่ริมแม่น้ําแห่งนั้นและเมื่อหลายร้อนปีผ่านไปร่างของทั้งสองก็กลายเป็นภูเขาสองลูกซึ่งเรียกกันว่าภูท้าวและภูนางยังคงมีอยู่ใกล้ๆ กับหลวงพระบางในเวลานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิทานอาเซียนออกประเทศลาว
เรื่องคุณภูท้าวคุณภูคุณนาง
กาลเป็นครั้งคุณหนึ่งมีคุณนางยักษ์ตนคุณหนึ่งชื่อว่ากินนาอาศัยขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดร้านบ้านหลังใหญ่ใกล้ภูเขาคุณนางกินนายังเป็น
สาวไม่มีผัวขณะนี้คุณตัวเดียวเดี่ยวโดดทุก ๆ เช้าคุณนางกินนาจะเดินไป ตามป่าจะกลับมาร้านบ้านต่อเมื่อถึงเวลาอาหาร
คุณนางจะเฝ้าดูน้ําที่ไหลไปตามซอกหินและคุณต้นหญ้าบ่อยครั้งที่คุณนางจะนั่งขณะนี้ใต้ต้นไทรที่แผ่คุณกิ่งก้านสาขาออกไป
กว้างทําให้ร่มเย็นแสนสบาย
หัวเรื่อง: การที่คุณนาง กินนาใช้ชีวิตส่วนมากขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดป่าเช่นนั้นทําให้คุณนางคุ้นเคยกับสัตว์ป่านานาชนิดบางครั้งจะ
เห็นคุณนางนั่งเล่นขณะนี้กับนกจําหนังสือนวนมากนกเหล่านั้นจะร้องเพลงให้หล่อนฟังและบางครั้งหล่อนก็จะขึ้นไปนั่ง
บนคอช้างป่า
เช้าการธนาคารวันคุณหนึ่งคุณนางกินนาได้เห็นคุณชายที่คุณหนุ่มของคุณคนคุณหนึ่งกําลังเดินเข้ามาในห้างหุ้นส่วนจำกัดป่าคุณชายที่คุณหนุ่มของคุณคนนั้นมีรูปร่างงดงาม
ราวกับพระอินทร์ (ลาวชอบเปรียบคนรูปงามว่างาม ราวกับอินทาในต้นฉบับอธิบายไว้ว่าอิน ทาเป็นเทพเจ้า
แห่งความสามารถงาม) ที่คุณหนุ่มคุณผู้นั้นถือปืนไว้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดมือคุณนางกินนาใฝ่ฝันขณะนี้นานแล้วที่จะมีสามีสักของคุณคนคุณหนึ่งหล่อนจึงรู้สึกปลื้ม
ใจอย่างนี่เพื่อดูรูปภาพไม่ถูกเมื่อแลเห็นที่คุณหนุ่มรูปงามของคุณคนนี้
ขณะที่คุณนางกิน นากําลังรําพึงฝันหวานขณะนี้นั้นคุณนางก็ระลึกขึ้นได้ว่าได้คุณนางเป็นยักษ์รูปร่างหน้าตาน่า
เกลียดเมื่อคุณชายที่คุณหนุ่มเห็นเข้าก็คงจะไม่หลงรักอย่างแน่นอนเพลงอย่ากระนั้นเลยปลอมแปลงกายให้งดงาม
เสียก่อนจะดีกว่าคุณนางจึงร่ายเวท มนต์กลายร่างจากเนชั่ยักษ์เป็นหญิงสาวรูปงามมีเสน่ห์ยากที่หญิงใดจะ
เทียบเคียงได้เมื่อแปลงกายแล้วคุณนางกินนาก็ออกเดินเข้าไปหาคุณชายที่คุณหนุ่มแล้วถามว่าได้
"พี่เข้ามาในป่าจะไปไหน หรือ "
"ฉันมา ล่าสัตว์ "ชายหนุ่มตอบแล้วถามต่อไปว่า" เธออยู่ที่นี่คนเดียวหรือ "
" จ้ะฉันอยู่คนเดียวอยู่กับนก กับต้นไม้ "
เสน่ห์ของนางกินนาทําให้ชาย หนุ่มเริ่มจะหลงรักเขาเดินเข้ามายืน ขณะนี้ใกล้ ๆ แล้วชวนพูดคุยถึงเรื่อง
ต่าง ๆ เมื่อเห็นหญิงสาวไม่รังเกียจก็ชวนไปนั่งคุยที่ลานหญ้าใกล้ลําธารคุณชายที่คุณหนุ่มได้นี่เพื่อดูรูปภาพชื่อของเขาให้หล่อน
ทราบว่าได้เขาชื่อพุทเสนแล้วเล่าเรื่องราวให้หล่อนฟัง คุณนางกินนาได้ขอร้องให้คุณชายที่คุณหนุ่มพึงพอใจ for ขณะนี้กับหล่อนนาน ๆ พุทเสนก็ยอมตกลงด้วยความสามารถยินดีพุทเสนขณะนี้กับคุณนางกินนาด้วยความสามารถคุณสุขสําราญจนทําให้เขาลืม
มารดาที่ขณะนี้อย่างยากจนทางร้านบ้าน
การธนาคารวันคุณหนึ่ง นางกินนาได้บอกความลับของ นางให้พุทเสนฟังด้วยความไว้วางใจ "คุณพี่ฉันลืมนี่เพื่อดูรูปภาพคุณพี่ไปว่าได้ในห้างหุ้นส่วนจำกัด
หีบคุณใบนี้มีมะนาวที่ไม่รู้จักสุกไม่รู้จักเหี่ยวขณะนี้หลายผลเป็นมะนาววิเศษที่ตกทอดมาตั้งแต่ครั้ง ย่าครั้งยายของ
ฉันทีเดียวมะนาวเหล่านี้มีอํานาจวิเศษมากคุณพี่เคยไปเที่ยวสวนของฉันบ้างไหม "" ไม่เคยเลย "ชายหนุ่มตอบ
" อยู่ที่ไหนล่ะ "" อ๋อ "กินนาตอบ" อยู่ห่างจากนี่สัก แปดสิบเส้นเห็นจะได้ แต่ฉันขอร้องเพลงอย่าได้คิดไปเลยมันมี
อันตรายมาก "พุทเสนไม่ตอบ แต่เขาก็ยังคงคิดถึงเรื่องสวนแห่งนี้
การธนาคารวันคุณหนึ่งเมื่อคุณนางกินนาไม่ขณะนี้พุทเสนก็ถือโอกาสตอนที่คุณนาง กินนาไม่ขณะนี้นั้นไปที่สวนที่คุณนางกินนาห้าม
ในห้างหุ้นส่วนจำกัดสวนแห่งนั้นพุทเสนได้พบกระดูกมนุษย์ทับถมขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดคูเกือบเต็มพุทเสนนึกเดาเรื่องได้ตลอดคุณนางกินนา
ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาอย่างแน่นอนเขาเกิดความสามารถกลัว ขึ้นมาจึงวิ่งกลับมาร้านบ้านแล้วเข้าไปในห้างหุ้นส่วนจำกัดห้องเปิดหีบหยิบ
มะนาววิเศษออกมาเขาไม่รีรอให้เสียเวลารีบวิ่งออกจากเนชั่ป่าไปทันที
หลังจากที่พุทเสนหนีไปได้ไม่นานเท่าไรนักคุณนางได้เข้าไปดูที่เก็บมะนาว ไว้พอรู้ว่าได้มะนาวหายก็นึกรู้
ได้ทันทีว่าได้พุทเสนรู้ความลับและหนีไปแล้วคุณนางจึงกลับกลายเป็นยักษ์ตามเดิมแล้วไล่ตามพุทเสนไป
ด้วยกําลังยักษ์คุณนางกินนาวิ่งตามเพียงพึงพอใจ for เดียวก็แลเห็น หลังพุทเสนไว ๆ คุณนางกินนาร้องเรียกให้พุทธ
เสนหยุดพูดกันก่อน แต่พุทเสนไม่ยอมฟังเสียงเมื่อเห็นคุณนางกินนาใกล้เข้ามาพุทเสนก็ล้วงเอามะนาวในห้างหุ้นส่วนจำกัดย่าม
ออกมาผลคุณหนึ่งแล้วขว้างไป ตรงหน้า: ภาพประกอบคุณนางกินนาทันใดนั้นก็เกิดเป็นคุณกองไฟคุณกองมหึมาลุกลามกั้นคุณนางกินนาไว้
ได้ยิน แต่เสียงคุณนางกินนาร้องเรียก แต่มองไม่เห็นคุณตัวเพราะเปลวไฟลุกโพลง
พุทเสนไม่รอช้าขณะที่ไฟกําลัง ลุกโชติช่วงขณะนี้นั้นเขาก็วิ่งหนีต่อไป แต่หนีไปไม่ได้ไกลเท่าไรก็ได้ยิน
เสียงคุณนางกินนาร้องเรียกใกล้เข้ามาคุณนางกินนาได้ใช้เวทมนต์ดับไฟด้านไล่ตามเขามาได้อีกพุทเสนเห็น
จวนตัวจึง หยิบมะนาวอีกผลคุณหนึ่งออกมาจากเนชั่ย่ามแล้วขว้างไปคราวนี้เป็นทะเลสาบกว้างใหญ่มองแทบไม่เห็น
ฝั่ง
คุณนางกินนาถึงจะเหนื่อยอ่อน แต่ก็ยังไม่คุณละความสามารถพยายามกระโจนลงน้ําว่าได้ยข้ามทะเลสาบมาอย่างกล้า
หาญเมื่อคุณนางกิน นามาถึงฝั่งตรงข้ามคุณนางก็เหนื่อยอ่อนเต็มทีนอนหลับขณะนี้ริมตลิ่งนั่นเองคุณนางไม่ด้านจะขยับเขยื้อนกายต่อไปได้อีกคุณนางได้อ้อนวอนต่อสวรรค์ขอให้ลงโทษต่อสามีที่ไม่ซื่อสัตย์ของคุณนางเมื่อคุณนางอ้อน
วอนสิ้นสุดลงดวงตาของ คุณนางก็ปิดสนิทคุณนางกินนาขาดใจตายเสียแล้ว
เมื่อพุทเสนแลเห็นคุณนางกินนานอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อนกายเช่นนั้นก็นึกว่าได้คุณนางคงจะเหนื่อยอ่อนกําลังไม่
ด้านจะทําอะไรเขาได้แล้วนึก ๆ ไปพุทเสน ก็เกิดสงสารคุณนางกินนาขึ้นมาเพราะตลอดเวลาที่ขณะนี้ด้วยกัน
คุณนางกินนาได้เอาอกเอาใจเป็นอย่างดีคุณนางกินนารักพุทเสนด้วยใจจริงเมื่อคิดถึงความสามารถหลังขึ้นมาอีกพุทเสนก็
ใจอ่อนเดินกลับไปหาคุณนาง กินนาที่นอนขณะนี้และพอรู้ว่าได้คุณนางกินนาขาดใจตายไปแล้วพุทเสนก็ทรุดคุณตัวลงข้าง ๆ
ร่างของคุณนางกินนาพยายามพยาบาลความจะให้คุณนางฟื้นขึ้นมาอีก แต่ไม่สําเร็จพุทเสนเสียใจมากเขาล้ม ฟุบลงบน
ร่างของคุณนางกินนาและขาดใจตายตามไปอีกของคุณคนคุณหนึ่ง
ร่างของคุณนางกินนาและพุทเสนคงขณะนี้ริมคุณแม่น้ําแห่งนั้นและเมื่อหลายร้อนปีทางทหารผ่านไปร่างของทั้งสองก็
กลายเป็นภูเขาสองที่คุณลูกซึ่ง เรียกกันว่าภูท้าวและภูนาง ยังคงมีอยู่ใกล้ ๆ กับหลวงพระบางในเวลานี้