In this example, the end-users are

In this example, the end-users are trained to input only the first three characters of a name. Because of this, when calculating selectivity for the CUSTOMER table we should use the most common 3 character string found in the LastName and FirstName columns. In this example, “SMI%” is the most occurring first three characters of the LASTNAME. Note, this data should not be assumed, but rather calculated from the data and in our case there were a lot of Smiths.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในตัวอย่างนี้ ผู้ใช้งานที่ถูกฝึกให้เข้าเฉพาะอักขระสามตัวแรกของชื่อ ด้วยเหตุนี้ เมื่อคำนวณใวสำหรับตารางลูกค้า เราควรใช้สายอักขระที่ 3 มากที่สุดที่พบในเขตข้อมูล LastName และ FirstName คอลัมน์ ในตัวอย่างนี้ "SMI %" จะเกิดขึ้นมากที่สุดสามอักขระแรกของเขตข้อมูล LASTNAME หมายเหตุ ข้อมูลนี้ควรไม่สามารถสันนิษฐาน แต่แทนที่จะ คำนวณจากข้อมูล และในกรณี มีคนมากมายและสมิธส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตัวอย่างนี้ผู้ใช้จะได้รับการฝึกฝนที่จะใส่เพียงสามตัวแรกของชื่อ ด้วยเหตุนี้เมื่อคำนวณหัวกะทิสำหรับตารางลูกค้าเราควรใช้ที่พบมากที่สุด 3 ตัวอักษรที่พบในคอลัมน์นามสกุลและ FirstName ในตัวอย่างนี้ "SMI%" เป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นมากที่สุดสามตัวอักษรของนามสกุล หมายเหตุข้อมูลนี้ไม่ควรจะคิด แต่คำนวณจากข้อมูลและในกรณีของเรามีจำนวนมากของสมิ ธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตัวอย่างนี้ ผู้ใช้จะได้รับข้อมูลเฉพาะอักขระสามตัวแรกของชื่อ เพราะเหตุนี้ เมื่อคำนวณค่าการเลือกโต๊ะลูกค้า เราควรใช้อักขระที่พบมากที่สุด 3 ข้อความที่พบในนามสกุล และคอลัมน์ ( . ในตัวอย่างนี้ " หรือ " เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นส่วนอักขระสามตัวแรกของนามสกุล . หมายเหตุ ข้อมูลนี้ไม่ควรยอมรับแต่คำนวณจากข้อมูลและในกรณีของเรามีมากอะ

.