Chapter 341: Chase Big-Head to the

Chapter 341: Chase Big-Head to the Death!

However… just as Patriarch Big-head was about to go all out, the bright, sunny sky was suddenly split by the appearance of a bolt of lightning. The Tribulation clouds were gone, but the lightning bolt shot down toward Meng Hao nonetheless.

It descended with incredible speed, landing directly onto the hat on Meng Hao’s head. A deafening boom filled the air.

Meng Hao wasn’t hurt, but wisps of greenish smoke rose up from the hat. Meng Hao gaped in shock. He looked up into the sky only to find it as beautiful as ever. The lightning bolt seemed to have been a fluke.

“That was the aura of Heavenly Tribulation….” thought Meng Hao with a frown. Thankfully, the lightning bolt hadn’t done any damage; it had been absorbed by the meat jelly hat.

The scene also shocked Patriarch Big-head, who looked up into the sky as well. However, he quickly recovered and began to flee with all the speed he could muster. He wanted to establish as much distance as possible between himself and Meng Hao.

Meng Hao frowned. He suddenly had a very bad feeling. The lightning bolt just now had been too sudden, without any warning whatsoever. The sky above was a deep, beautiful blue. Meng Hao’s gaze once again came to rest on the fleeing Patriarch Big-head.

Meng Hao gave a cold snort, then strode forward.

Mustering incredible speed, he shot off, disappearing in an instant.

Patriarch Big-head’s face was paler than ever as he fled. He had already been running for an entire day, and his bag of holding was now devoid of medicinal pills used for healing. His internal injuries were getting worse, and he could only employ forty percent of the power of his Cultivation base.

“Dammit, dammit….” His eyes were bloodshot and he gnashed his teeth. Meng Hao followed behind, stuck onto him like marrow onto bone.

Occasionally, a blast of Core Qi would whistle toward him, which would leave Patriarch Big-head scared witless. He couldn’t think of anything else to do other than to run away with all the power he could muster.

“Just how long is he gonna keep following me!?!?” Patriarch Big-head felt like he was about to collapse. He could sense nothing but ill tidings regarding Patriarch Rubicund and Patriarch Pockmarks. Of the hundreds of people who had begun this matter, he knew that he was the only one left alive. He was filled with regrets; the dogged pursuit he was enduring left him filled with despair and dread.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 341: เชสบิ๊กหัวไปสู่ความตาย!

อย่างไรก็ตาม ... เช่นเดียวกับพระสังฆราชบิ๊กหัวเป็นเรื่องเกี่ยวกับการออกไปทั้งหมดที่สดใสฟ้าแดดถูกแบ่งออกอย่างกระทันหันโดยลักษณะของสายฟ้าที่ เมฆความทุกข์ยากลำบากก็หายไป แต่สายฟ้ายิงลงไปเม้งเฮากระนั้น

มันลงมาด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อเชื่อมโยงไปถึงโดยตรงลงบนหมวกบนศีรษะของเม้งเฮาส์ บูมอึกทึกที่เต็มไปด้วยอากาศ

เม้ง Hao ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่ปอยควันสีเขียวลุกขึ้นจากหมวก เม้งเฮาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าเพียงเพื่อจะพบว่ามันเป็นสวยงามเช่นเคย สายฟ้าดูเหมือนจะได้รับความบังเอิญ

"นั่นคือกลิ่นอายของความยากลำบากบนสวรรค์ ... ." คิดว่าเม้งเฮากับขมวดคิ้ว โชคดีที่สายฟ้าไม่ได้กระทำความเสียหายใด ๆ มันได้รับการดูดซึมโดยหมวกวุ้นเนื้อ

ที่เกิดเหตุยังตกใจสังฆราชบิ๊กหัวที่มองขึ้นสู่ท้องฟ้าได้เป็นอย่างดี อย่างไรก็ตามเขาได้อย่างรวดเร็วกู้คืนและเริ่มที่จะหนีไปกับความเร็วที่เขาสามารถรวบรวม เขาต้องการที่จะสร้างระยะทางมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ระหว่างตัวเองและเม้งเฮา

เม้งเฮาขมวดคิ้ว ทันใดนั้นเขาก็มีความรู้สึกที่ดีมาก สายฟ้าเพียงแค่ตอนนี้ได้รับการอย่างกะทันหันเกินไปโดยไม่มีการเตือนใด ๆ ท้องฟ้าเหนือเป็นลึก, สีฟ้าสวยงาม จ้องมองเม้งเฮาส์อีกครั้งมาพักผ่อนในพระสังฆราชหนีบิ๊กหัว

เม้งเฮา Snort ให้เย็นแล้วก้าวไปข้างหน้า

การชุมนุมความเร็วเหลือเชื่อเขายิงออกหายไปในทันที

ใบหน้าของพระสังฆราชบิ๊กหัวเป็นสีอ่อนกว่าที่เคยในขณะที่เขาหลบหนีไป เขาได้รับการทำงานอยู่แล้วตลอดทั้งวันและกระเป๋าของเขาในการถือครองตอนนี้ไร้ยาสมุนไพรที่ใช้สำหรับการรักษา บาดเจ็บภายในของเขากำลังเลวร้ายลงและเขาเพียงสามารถจ้างร้อยละสี่สิบของการใช้พลังงานของฐานการเพาะปลูกของเขา

"หนอยบ้า ... ." ดวงตาของเขาแดงก่ำและเขา gnashed ฟันของเขา เม้งเฮาตามด้านหลังติดอยู่บนเขาเหมือนไขกระดูกเข้าสู่กระดูก

บางครั้งการระเบิดของแกนฉีจะเป่านกหวีดที่มีต่อเขาซึ่งจะออกจากพระสังฆราชบิ๊กหัวกลัวปัญญา เขาไม่ได้คิดอะไรอย่างอื่นทำอื่น ๆ กว่าจะทำงานไปด้วยพลังทั้งหมดที่เขาสามารถรวบรวม

"เพียงระยะเวลาที่เขาจะเก็บต่อไปนี้ฉัน!?!?" พระสังฆราชบิ๊กหัวรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังจะล่มสลาย เขารู้สึกได้ถึงความไม่มีอะไร แต่ข่าวไม่ดีเกี่ยวกับพระสังฆราชและพระสังฆราชแดงก่ำ Pockmarks หลายร้อยคนที่ได้เริ่มเรื่องนี้เขารู้ว่าเขาเป็นเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ เขาเป็นคนที่เต็มไปด้วยความเสียใจ; การแสวงหาเชื่อฟังเขาถูกยั่งยืนทิ้งเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 341 : ไล่ใหญ่หัวจนตายแต่ . . . . . . แค่เป็นประมุขหัวใหญ่ กำลังจะออกไปทั้งหมด , สดใส , ฟ้าแดดก็แบ่งตามลักษณะของสายฟ้าฟ้าผ่า ความทุกข์ทรมานเมฆไปแล้ว แต่สายฟ้ายิงต่อ เมิ่งฮ่าวกระนั้นมันลงมาด้วยความเร็วเหลือเชื่อ ลงได้โดยตรงบนหมวกบนหัวของเมิ่งเฮ่า ดังสนั่น บูม เติมอากาศเมิ่งเฮ่าไม่ได้บาดเจ็บ แต่ที่สุดของควันสีเขียวก็ลุกขึ้นจากหมวก เมิ่งเฮ่า gaped ช็อก เขาเงยหน้าขึ้นสู่ท้องฟ้า เพียงเพื่อจะพบว่ามันสวยเหมือนที่เคย สายฟ้าดูเหมือนบังเอิญ" นั่นเป็นราศีแห่งสวรรค์ . . . . . . . " ซึ่งคิดว่าเมิ่งฮ่าวกับบึ้งตึง Thankfully , สายฟ้าไม่ทำเสียหายใด ๆ มันถูกดูดซึมโดยเนื้อวุ้นหมวกฉากก็ตกใจกับประมุขหัวใหญ่ ใครมองขึ้นสู่ท้องฟ้าได้เป็นอย่างดี อย่างไรก็ตามเขาได้อย่างรวดเร็วกู้คืนและเริ่มที่จะหนีด้วยความเร็วทั้งหมดเขาสามารถรวบรวม เขาต้องการที่จะสร้างไกลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ระหว่างตัวเองและ เมิ่งฮ่าวเมิ่งเฮ่าขมวดคิ้ว . จู่ๆ เขาก็รู้สึกไม่ดี สายฟ้าตอนนี้ได้รับกะทันหันเกินไป โดยไม่มีการเตือนใด ๆ . ท้องฟ้าเบื้องบนเป็นลึก สวย สีฟ้า เหม็ง มินโฮจ้องมองอีกครั้ง มาพักที่หลบหนีประมุขใหญ่หัวเมิ่งฮ่าวให้หายใจเย็น จากนั้น สโทร์ดี้ไปข้างหน้ารวบรวมความเร็วเหลือเชื่อ เขายิงออกไป หายไปในทันทีประมุขใหญ่หัวหน้าก็ซีดลงกว่าเดิม ขณะเขาหนี เค้าก็ทำงานทั้งวัน และกระเป๋าถืออยู่ตอนนี้ปราศจากยา สมุนไพรที่ใช้สำหรับการรักษา เขาได้รับบาดเจ็บภายในก็แย่ลง เขาสามารถจ้างเท่านั้น สี่สิบเปอร์เซ็นต์ของอำนาจของฐานการเพาะปลูกของเขา" บ้า บ้า . . . . . . . " ดวงตาของเขาแดงก่ำ เขาขบฟันของเขา เมิ่งฮ่าวตามข้างหลังติดเขา เช่น ไขกระดูกบนกระดูกบางครั้งระเบิดหลักฉีจะผิวปากต่อพระองค์ ซึ่งจะออกจากประมุขใหญ่หัวกลัวบ้า . เขาคิดอะไรไม่ออกทำอะไรนอกจากวิ่งหนีด้วยพลังทั้งหมดที่เขาสามารถรวบรวม" นานแค่ไหนเขาจะตามฉันมา ! ? ? ? ? ? ? ? " ประมุขหัวใหญ่ รู้สึกเหมือนจะเป็นลม เขาจะรู้สึกอะไร แต่ข่าวไม่ดีเกี่ยวกับประมุขแดงกับประมุข pockmarks . ของผู้คนนับร้อยที่ได้เริ่มขึ้น เขารู้ว่า เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ เขาเต็มไปด้วยความเสียใจ ; ความแสวงหา เขาเจาะซ้ายเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความกลัว