At first, a t- test was conducted o

At first, a t- test was conducted on pretest scores for the two treatment groups. The mean of the pretest scores for the participants in the group that studied collaboratively (3.4) was not significantly different than the group that studied individually (3.1). The t- test yielded a value (t=1.62, p>0.05) which was not statistically significant. Hence, it was concluded that pretest differences among treatment groups were not significant.

The posttest scores were then analyzed to determine the treatment effects using the t- test groups procedure which is appropriate for this research design. In addition, an analysis of covariance procedure was used to reduce the error variance by an amount proportional to the correlation between the pre and posttests. The correlation between the pretest and the posttest was significant (r=0.21, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนแรก t-ทดสอบถูกดำเนินบนคะแนน pretest สำหรับกลุ่มสองรักษา ค่าเฉลี่ยของคะแนน pretest สำหรับผู้เรียนในกลุ่มที่เรียนร่วมกัน (3.4) ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญมากกว่ากลุ่มที่ศึกษาแต่ละ (3.1) T-ทดสอบหาค่า (t = 1.62, p > 0.05) ซึ่งไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้น มันถูกสรุปว่า pretest ความแตกต่างระหว่างกลุ่มรักษาไม่สำคัญคะแนน posttest ได้รับการวิเคราะห์แล้วเพื่อดูผลการรักษาโดยใช้กระบวนการกลุ่ม t-ทดสอบซึ่งเหมาะสมสำหรับการออกแบบการวิจัยนี้ นอกจากนี้ การวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมกระบวนถูกใช้เพื่อลดผลต่างของข้อผิดพลาดตามจำนวนสัดส่วนกับความสัมพันธ์ระหว่างก่อนและ posttests ความสัมพันธ์ระหว่างการ pretest และ posttest ที่มีอย่างมีนัยสำคัญ (r = 0.21, p < 0.05) ในวิธีการนี้ pretest ที่ถูกใช้เป็น covariate เดียวในการวิเคราะห์ ANCOVA ที่ง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนแรกการทดสอบ t-ได้ดำเนินการในก่อนการทดลองทั้งสองกลุ่มการรักษา ค่าเฉลี่ยของคะแนนก่อนการทดลองสำหรับผู้เข้าร่วมในกลุ่มที่ศึกษาร่วมกัน (3.4) ก็ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกว่ากลุ่มที่ศึกษาเป็นรายบุคคล (3.1) การทดสอบ t-yielded ค่า (t = 1.62, p> 0.05) ซึ่งไม่ได้มีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าความแตกต่างระหว่างกลุ่มก่อนการทดลองการรักษาอย่างไม่มีนัยสำคัญ. คะแนนหลังเรียนมาวิเคราะห์เพื่อศึกษาผลการรักษาโดยใช้ t-กลุ่มการทดสอบขั้นตอนที่มีความเหมาะสมสำหรับการออกแบบการวิจัยครั้งนี้ นอกจากนี้การวิเคราะห์ความแปรปรวนของขั้นตอนการถูกนำมาใช้เพื่อลดความแปรปรวนข้อผิดพลาดโดยสัดส่วนปริมาณการความสัมพันธ์ระหว่างก่อนและหลังเรียน ความสัมพันธ์ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนอย่างมีนัยสำคัญ (r = 0.21, p <0.05) ในวิธีนี้ก่อนการทดลองที่ใช้เป็นตัวแปรร่วมเดียวในการวิเคราะห์ความแปรปรวนง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนแรก และเมื่อทดสอบก่อนเรียนทั้ง 2 กลุ่ม ค่าเฉลี่ยของคะแนนก่อนเรียนสำหรับผู้เข้าร่วมในกลุ่มศึกษาร่วมกัน ( 3.4 ) ไม่แตกต่างจากกลุ่มที่ศึกษาเป็นรายบุคคล ( 3.1 ) ทดสอบหาค่า t ( t = 1.62 , P > 0.05 ) ซึ่งได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้นสรุปได้ว่า ความแตกต่างระหว่าง 2 กลุ่มไม่แตกต่างกัน

คะแนนหลังการทดลองวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อตรวจสอบการรักษาผลโดยใช้ t - กลุ่มการทดสอบขั้นตอนที่เหมาะสมสำหรับการวิจัยการออกแบบ นอกจากนี้การวิเคราะห์ความแปรปรวนใช้ขั้นตอนเพื่อลดข้อผิดพลาดจากยอดเงินตามความสัมพันธ์ระหว่างก่อนและหลังฝึก ความสัมพันธ์ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( r = 0.21 , p < 0.05 ) ในวิธีนี้ก่อนถูกใช้เป็นชุดเดียวในการวิเคราะห์ ANCOVA แบบง่ายๆ