Who would have ever thought that I

Who would have ever thought that I would be the first generation to go to college? I thought I would because nobody on my dad side of the family made it thru high school, let alone college. I felt excited hearing that I was going to college to pursue a degree in Nursing. I felt excited but at the same time I was so nervous, because it was my first day at Wallace State Community College. I really didn’t know anybody there. Eventually my first day was one of the most memorable days of my life.
At first, I was lost and confused; I really did not know where to go. I had to ask around to figure out where the new students had to report. The person I had asked was very sweet and polite. I walked to a big building which I saw a line of students, so I didn’t feel scared anymore. All of the new students there looked so happy, knowing it was their first day at college. Everyone was mingling, goofing around, and was having a good time, they seemed happy about their first day there. However, I told myself you got this just be brave. I talked to a girl and asked her what are we about to do and she said, “We about to form into groups to do a campus tour.” Her name was Andrea, she was very outspoken, shy and sweet, and we bonded pretty well in the group and eventually became great friends. After a while I started to feel like myself again, after been in the group and meeting my new friend Andrea. The campus tour made me feel lucky and I began to relax and enjoy my first day of college. After the campus tour was over , we went and had lunch, Andrea and I began to talk a little more about ourselves and plus our personal life. Come to find out we did not live far from one another , and we both shared the same interests ; she liked iPhone’s and so did I. After lunch we got back into the groups and finished the rest of the orientation out.
Later on, when classes started, I began to feel nervous all over again. But my friend Andrea was always the...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่นึกไม่ถึงว่า ฉันจะเป็นรุ่นแรกไปวิทยาลัย ฉันคิดว่า ฉันจะไม่มีใครฉันด้านพ่อของครอบครัวทำผ่านโรงเรียนมัธยม ประสาวิทยาลัย ผมรู้สึกตื่นเต้นที่ได้ยินว่า ผมกำลังจะไปวิทยาลัยต้องการปริญญาพยาบาล ผมรู้สึกตื่นเต้น แต่ในเวลาเดียวกัน ฉันกังวลมาก เนื่องจากเป็นวันแรกที่วิทยาลัยชุมชน Wallace รัฐ ฉันไม่ทราบจริง ๆ ใครมี ในที่สุดวันแรกเป็นวันน่าจดจำมากที่สุดในชีวิตของฉันอย่างใดอย่างหนึ่งครั้งแรก ฉันหาย และ สับสน ผมจริง ๆ ไม่รู้จะไปที่ไหน ผมถามจะคิดออกที่มีการรายงานนักศึกษาใหม่ คนที่ผมได้ถามได้สุภาพ และหวานมาก ผมเดินไปใหญ่อาคารซึ่งผมเห็นสายของนักเรียน เพื่อให้ไม่รู้สึกกลัวอีกต่อไป นักเรียนใหม่มีทั้งหมดดูมีความสุข รู้ก็วันแรกที่วิทยาลัย ทุกคนถูก ผสม goofing รอบ และมีช่วงเวลาดี พวกเขาดูเหมือนมีความสุขเกี่ยวกับวันแรกมี อย่างไรก็ตาม ผมบอกตัวเองได้นี้เพียงมีความกล้าหาญ ผมได้คุยกับสาว และขอเธอสิ่งเราจะทำ และเธอกล่าว ว่า "เราจะแบบเป็นกลุ่มการทำทัวร์แคมปัส" ชื่อของเธอคือ Andrea เธอถูกเปิดเผยมาก ขี้อาย และหวาน เราถูกผูกมัดสวยดีในกลุ่ม และในที่สุดก็กลายเป็น เพื่อนที่ดี หลังจากในขณะที่ผมเริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองอีกครั้ง หลังจากการประชุมเพื่อนใหม่ของ Andrea และกลุ่ม ทัวร์วิทยาเขตทำให้ฉันรู้สึกโชคดี และเริ่มผ่อนคลาย และเพลิดเพลินกับวันแรกของวิทยาลัย หลังจากการทัวร์แคมปัสได้กว่า เราไป และมีอาหารกลางวัน Andrea และเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับตัวเองเล็กน้อย และรวมทั้งชีวิตส่วนตัวของเรา พบว่าเราไม่ได้อยู่ไม่ไกลจากกัน และเราทั้งสองใช้ร่วมกันสนใจเรื่องเดียวกัน เธอชอบของ iPhone และดังเหมือนกัน หลังอาหารกลางวัน เราได้กลับมาเข้ากลุ่ม และเสร็จสิ้นของการวางแนวออกในภายหลัง เมื่อเรียนเริ่ม ฉันเริ่มรู้สึกประสาททั่วอีกครั้ง แต่เพื่อนของฉัน Andrea มาตลอด...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใครจะเคยคิดว่าฉันจะเป็นรุ่นแรกที่จะไปเรียนที่วิทยาลัย? ฉันคิดว่าฉันจะเพราะไม่มีใครในด้านพ่อของฉันของครอบครัวทำให้มันผ่านโรงเรียนมัธยมวิทยาลัยให้อยู่คนเดียว ผมรู้สึกตื่นเต้นที่ได้ยินว่าฉันกำลังจะไปเรียนวิทยาลัยที่จะไล่ตามระดับในการพยาบาล ผมรู้สึกตื่นเต้น แต่ในเวลาเดียวกันผมตื่นเต้นมากเพราะมันเป็นวันแรกของฉันที่วิทยาลัยชุมชน Wallace State ผมไม่ทราบว่าใครมี ในที่สุดวันแรกของฉันคือหนึ่งในวันที่น่าจดจำที่สุดในชีวิตของฉัน.
ตอนแรกผมก็หายไปและสับสน; ผมไม่ทราบว่าจะไป ผมต้องขอรอบที่จะคิดออกที่นักศึกษาใหม่ต้องรายงาน คนที่ผมเคยถามเป็นอย่างมากหวานและสุภาพ ผมเดินไปที่อาคารขนาดใหญ่ที่ผมเห็นสายของนักเรียนดังนั้นฉันไม่ได้รู้สึกกลัวอีกต่อไป ทั้งหมดของนักศึกษาใหม่มีดูมีความสุขเพื่อให้รู้ว่ามันเป็นวันแรกของพวกเขาที่วิทยาลัย ทุกคนได้รับการมั่วสุม, ก่อกวนรอบและได้มีช่วงเวลาที่ดีที่พวกเขาจะมีความสุขเกี่ยวกับวันแรกของพวกเขามี แต่ผมบอกกับตัวเองคุณได้เพียงแค่นี้จะกล้าหาญ ผมได้คุยกับสาวและถามเธอว่าเราจะทำและเธอกล่าวว่า "เราเกี่ยวกับรูปแบบเป็นกลุ่มที่จะทำทัวร์มหาวิทยาลัย." ชื่อของเธอคืออันเดรียเธอเป็นคนตรงไปตรงมากขี้อายและหวานและเราผูกมัดสวย รวมทั้งในกลุ่มและในที่สุดก็กลายเป็นเพื่อนที่ดี หลังจากที่ในขณะที่ผมเริ่มที่จะรู้สึกเหมือนตัวเองอีกครั้งหลังจากที่เคยอยู่ในกลุ่มและการประชุมเพื่อนใหม่ของฉันเอนเดรีย ทัวร์วิทยาเขตทำให้ฉันรู้สึกโชคดีและผมเริ่มที่จะผ่อนคลายและเพลิดเพลินกับวันแรกของวิทยาลัย หลังจากทัวร์มหาวิทยาลัยได้มากกว่าที่เราไปและได้รับประทานอาหารกลางวัน, Andrea และฉันเริ่มที่จะพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับตัวเองและบวกกับชีวิตส่วนตัวของเรา มาหาเราไม่ได้อยู่ห่างไกลจากคนอื่นและเราทั้งสองร่วมกันผลประโยชน์เดียวกัน; เธอชอบของ iPhone และเพื่อให้ได้ I. หลังจากรับประทานอาหารกลางวันที่เราได้กลับเข้ามาในกลุ่มและจบส่วนที่เหลือของการวางแนวออก.
ในภายหลังเมื่อเริ่มเรียนผมเริ่มที่จะรู้สึกประสาททั้งหมดอีกครั้ง แต่เพื่อนของฉัน Andrea ถูกเสมอ ...