Today’s debates about work-life bal

Today’s debates about work-life balance are mainly about how to manage time-time for work, time for caring for family members, and enough free time. Since the publication of Schor’s The Overworked American (1991), the politics of working time has become a central issue in economics, industrial relations, and the sociology of work and gender relations. Schor’s argument, also made by many others (Hochschild 1997; Galinksy 1999), that US workers are spending more time at work than their parents and grandparents, was recognized as true by many people. Whereas economic progress and increased wealth were supposed to deliver more free time, the lack of free time is a growing concern related to the quality of modern family life. Time pressure is now a common experience. This is shown by the face that an increasing percent of the population feel short og time. Starting in 1965, the US time-use researcher John Robinson and his team have been asking people: ‘Would you say you always feel rushed, even to do things you have to do. Only sometimes feel rushed, or almost never feel rushed?’ The proportion of 18-64-year-olds who reported ‘always’ feeling rushed rose from 24 percent in 1965 to 38 percent in 1992; it then declined slightly in 1995 (Robinson and Godbey 1997:231). Time poverty is particularly experienced by woman who balance work, family, and free time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้การดำเนินเกี่ยวกับสมดุลชีวิตการทำงานส่วนใหญ่เกี่ยวกับวิธีการจัดการเวลาเวลาทำงาน เวลาสำหรับดูแลสมาชิกในครอบครัว และเวลาพอได้ ตั้งแต่การประกาศของ Schor ที่ Overworked อเมริกัน (1991), เมืองของเวลาทำงานได้กลายเป็น ประเด็นเซ็นทรัลในเศรษฐศาสตร์ ความสัมพันธ์ของอุตสาหกรรม และสังคมวิทยาของความสัมพันธ์การทำงานและเพศ อาร์กิวเมนต์ของ Schor ชำระ โดยอื่น ๆ (Hochschild 1997 Galinksy 1999), แรงงานสหรัฐฯ จะใช้เวลาในการทำงานของพ่อแม่และปู่ย่าตายาย ถูกรู้จักว่าเป็นจริงหลายคน ในขณะที่ความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและอีกมากมายให้เพิ่มขึ้นควรส่งครั้งฟรี ไม่มีเวลาว่างมีความกังวลเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพของชีวิตครอบครัวที่ทันสมัย ขณะนี้เวลาดันเป็นประสบการณ์ทั่วไป นี้จะแสดงใบหน้าที่เปอร์เซ็นต์การเพิ่มขึ้นของประชากรรู้สึกสั้นเวลาออก เริ่มต้นในปี 1965 นักวิจัยใช้เวลาสหรัฐจอห์นโรบินสันและทีมของเขาได้รับการขอคน: ' คุณพูดเสมอครับ rushed แม้แต่การทำสิ่งที่ คุณต้องการ เฉพาะบางครั้งรู้สึก rushed หรือเกือบจะไม่รู้สึก rushed ?' สัดส่วนของ 18-64-ปีที่รายงาน 'เสมอ' รู้สึกวิ่งโรสจากร้อยละ 24 ในปี 1965 ร้อยละ 38 ในปี 1992 มันแล้วลดลงเล็กน้อยใน 1995 (1997:231 โรบินสันและ Godbey) เวลาความยากจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งประสบการณ์ผู้หญิงที่สมดุลเวลาทำงาน ครอบครัว และฟรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายในวันนี้เกี่ยวกับความสมดุลชีวิตการทำงานส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับวิธีการจัดการเวลาเวลาในการทำงานเวลาสำหรับการดูแลสมาชิกในครอบครัวและพอมีเวลาว่าง นับตั้งแต่การประกาศของ Schor ที่ทำงานหนักเกินไปอเมริกัน (1991) การเมืองของเวลาการทำงานได้กลายเป็นปัญหาสำคัญในเศรษฐกิจ, ความสัมพันธ์ที่อุตสาหกรรมและสังคมวิทยาของการทำงานและความสัมพันธ์ทางเพศ อาร์กิวเมนต์ Schor ของยังทำโดยคนอื่น ๆ หลายคน (Hochschild 1997; Galinksy 1999) ว่าแรงงานสหรัฐจะใช้เวลามากขึ้นในการทำงานกว่าพ่อแม่และปู่ย่าตายายของพวกเขาได้รับการยอมรับเป็นจริงโดยคนจำนวนมาก ในขณะที่ความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้นก็ควรที่จะส่งมอบเวลาว่างมากขึ้น, การขาดการใช้เวลาว่างที่มีความกังวลเพิ่มขึ้นที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพของชีวิตครอบครัวที่ทันสมัย ความดันเวลาขณะนี้ประสบการณ์ร่วมกัน นี้แสดงให้เห็นใบหน้าที่ร้อยละที่เพิ่มขึ้นของประชากรและรู้สึกว่าเวลาสั้น ๆ เริ่มต้นในปี 1965 นักวิจัยใช้เวลาสหรัฐจอห์นโรบินสันและทีมงานของเขาได้รับการถามคน: 'คุณจะบอกว่าคุณรู้สึกรีบแม้จะทำสิ่งที่คุณต้องทำ เพียง แต่บางครั้งรู้สึกวิ่งหรือเกือบไม่รู้สึกรีบ? สัดส่วนของ 18-64 ปี olds ที่รายงาน 'เสมอ' รู้สึกรีบลุกขึ้นจากร้อยละ 24 ในปี 1965 เป็นร้อยละ 38 ในปี 1992; มันก็ลดลงเล็กน้อยในปี 1995 (โรบินสันและ Godbey 1997: 231) ความยากจนเวลาที่มีประสบการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงที่ความสมดุลของงานครอบครัวและเวลาว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้การอภิปรายเกี่ยวกับความสมดุลของชีวิตการทำงานส่วนใหญ่เกี่ยวกับวิธีการจัดการเวลาทำงาน เวลาสำหรับการดูแลสมาชิกในครอบครัว และพอฟรี ตั้งแต่สิ่งพิมพ์ของ ชอร์เป็น overworked อเมริกัน ( 1991 ) , การเมืองของเวลาในการทำงานได้กลายเป็นศูนย์กลางในประเด็นเศรษฐกิจ อุตสาหกรรมสัมพันธ์และสังคมวิทยาของงานและเพศสัมพันธ์ อาร์กิวเมนต์ ชอร์ ,นอกจากนี้ที่ทำโดยคนอื่น ๆ ( ฮอชส์ไชลด์ 1997 ; galinksy 1999 ) , ที่เราใช้เวลามากขึ้นในที่ทำงาน มีคนงานกว่าพ่อแม่และปู่ย่าตายาย ได้รับการยอมรับเป็นจริง โดยมากคน ในขณะที่ความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ และเพิ่มความมั่งคั่ง ควรจะส่งฟรีอีก ไม่มีเวลาว่างมีความกังวลเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับคุณภาพของชีวิตครอบครัวที่ทันสมัยเวลาดันเป็นประสบการณ์ร่วมกัน นี้จะแสดงโดยใบหน้าที่เพิ่มขึ้นร้อยละของประชากรรู้สึกสั้นและเวลา เริ่มต้นใน 1965 , เวลาเราใช้นักวิจัยจอห์นโรบินสันและทีมงานของเขาได้ถามคน : ' คุณจะพูดว่าคุณรู้สึกกระวนกระวาย แม้แต่จะทำสิ่งที่คุณต้องทำ แต่บางครั้งก็รู้สึก rushed หรือแทบไม่รู้สึกรีบเร่ง ?' ในส่วนของ 18-64-year-olds ที่รายงาน ' เสมอ ' รู้สึกวิ่งเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 24 ในปี 1965 ถึงร้อยละ 38 ในปี 1992 ; มันก็ลดลงเล็กน้อยในปี 1995 ( โรบินสัน และ godbey 1997:231 ) ความยากจนโดยเฉพาะผู้หญิงที่เวลาที่มีความสมดุลงาน ครอบครัว และเวลาว่าง