Aggression, already explained in a

Aggression, already explained in a discussion of Sears’ basic assumptions, is a natural consequence of frustration. Aggression readily becomes an early and vital aspect of learned behavior because frustration occurs from the very moment the infant experiences discomfort, or pain, and delay in finding relief from the unpleasant experience. Aggression, usually manifested through anger, in the form of rage or a display of temper, is primarily a response to this frustration. The young infant, or an older individual with an infant-like behavior reservoir, depends upon those processes of life communication most important for him. His aggression finds expression through a generalized vocal expression (crying), changes in rhythm of breathing or food intake, or his entire body posture. Permissiveness toward exhibitions of frustration has a different meaning for the child than does permissiveness toward dependency. Parental permissiveness toward displays of frustration fails to reinforce the behavior patterns, but it leaves the infant with unchanneled aggression. In contrast, permissive acceptance of dependency logically leads the child to further dependency on his caring adult. Simultaneously, permissive acceptance of dependency includes a readiness for doing for the child what he refuses to handle himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุกราน แล้วอธิบายการสนทนาของสมมติฐานพื้นฐานของ Sears จะส่งผลต่อธรรมชาติของเสียง รุกรานพร้อมจะ มีช่วงสำคัญด้านพฤติกรรมการเรียนรู้เนื่องจากเสียงเกิดจากช่วงเวลาที่มากประสบการณ์ที่เด็กไม่ สบาย หรือความเจ็บปวด และความล่าช้าในการบรรเทาจากกกการหา รุกราน ประจักษ์มักผ่านความโกรธ ในรูปแบบของความโกรธหรือการแสดงอารมณ์ หลักการตอบสนองกับเสียงนี้ได้ เด็กหนุ่ม หรือบุคคลเก่ากับอ่างเก็บน้ำมีลักษณะเหมือนเด็กทารก ขึ้นกระบวนการเหล่านั้นของชีวิตสื่อสารที่สำคัญที่สุดสำหรับเขา รุกรานเขาค้นหานิพจน์ผ่านการเมจแบบทั่วไป vocal นิพจน์ (ร้องไห้), การเปลี่ยนแปลงในจังหวะของการหายใจหรือรับประทานอาหาร หรือท่าร่างกายของเขาทั้งหมด Permissiveness ไปจัดนิทรรศการของเสียงมีความหมายแตกต่างกันสำหรับเด็กกว่าไม่ permissiveness ไปอ้างอิง ผู้ปกครอง permissiveness ไปแสดงไม่พอไม่สามารถเสริมสร้างรูปแบบลักษณะการทำงาน แต่ออกจากเด็กทารกกับรุกราน unchanneled ในทางตรงกันข้าม permissive ยอมรับอ้างอิงเหตุผลนำเด็กไปอ้างอิงเพิ่มเติมในผู้ใหญ่ของเขาแห่งนี้ พร้อมกัน ยอมรับ permissive อ้างอิงมีพร้อมสำหรับการทำสำหรับเด็กสิ่งที่เขาปฏิเสธการที่จะจัดการตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก้าวร้าวอธิบายแล้วในการอภิปรายของเซียร์ 'สมมติฐานพื้นฐานที่เป็นผลตามธรรมชาติของความยุ่งยาก การรุกรานอย่างง่ายดายกลายเป็นลักษณะต้นและที่สำคัญของพฤติกรรมการเรียนรู้เพราะความยุ่งยากที่เกิดขึ้นจากช่วงเวลาที่มากประสบการณ์ของทารกไม่สบายหรือความเจ็บปวดและความล่าช้าในการหาบรรเทาจากประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ การรุกรานประจักษ์มักจะผ่านความโกรธในรูปแบบของความโกรธหรือการแสดงผลของอารมณ์เป็นหลักเพื่อตอบสนองต่อความยุ่งยากนี้ เด็กหนุ่มสาวหรือบุคคลสูงอายุที่มีอ่างเก็บน้ำพฤติกรรมทารกเหมือนขึ้นอยู่กับกระบวนการเหล่านั้นในการติดต่อสื่อสารในชีวิตที่สำคัญที่สุดสำหรับเขา การรุกรานของเขาพบการแสดงออกผ่านการแสดงออกของแกนนำทั่วไป (ร้องไห้) การเปลี่ยนแปลงในจังหวะของการหายใจหรือการรับประทานอาหารหรือท่าทางของร่างกายทั้งหมดของเขา การอนุญาตต่อการจัดนิทรรศการของแห้วมีความหมายที่แตกต่างกันสำหรับเด็กกว่าไม่อนุญาตต่อการพึ่งพา การอนุญาตผู้ปกครองที่มีต่อการแสดงของแห้วล้มเหลวในการเสริมสร้างรูปแบบพฤติกรรม แต่ใบของทารกที่มีความก้าวร้าว unchanneled ในทางตรงกันข้ามการยอมรับบุตรของการพึ่งพาเหตุผลนำไปสู่​​เด็กที่จะส่งเสริมการพึ่งพาผู้ใหญ่ดูแลของเขา พร้อมกันได้รับการยอมรับของการพึ่งพาบุตรรวมถึงการเตรียมความพร้อมสำหรับการทำสำหรับเด็กสิ่งที่เขาปฏิเสธที่จะจัดการกับตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรุกราน แล้วอธิบายในการอภิปรายของเซียร์ ' พื้นฐานสมมติฐาน เป็นผลมาจากธรรมชาติของแห้ว ความก้าวร้าวพร้อมเป็นต้น และที่สําคัญด้านพฤติกรรมการเรียนรู้ เพราะเสียงที่เกิดขึ้นจากช่วงเวลาประสบการณ์เด็กไม่สบายหรือเจ็บปวด และความล่าช้าในการหาบรรเทาจากประสบการณ์ไม่เป็นที่พอใจ ก้าวร้าวมักจะประจักษ์ผ่านความโกรธในรูปแบบของความโกรธ หรือแสดงอารมณ์ เป็นหลักเพื่อตอบสนองความยุ่งยากนี้ เด็กหนุ่ม หรือแก่บุคคลกับทารก เช่น อ่างเก็บน้ำพฤติกรรมขึ้นอยู่กับกระบวนการของชีวิต การสื่อสารที่สำคัญที่สุดสำหรับเขา การรุกรานของเขาพบการแสดงออกทางสีหน้าแบบเสียง ( ร้อง ) , การเปลี่ยนแปลงในจังหวะของการหายใจ หรือการบริโภคอาหารหรือร่างกายทั้งท่าทาง ส่งผลให้มีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรสต่อผลงานของแห้ว มีความหมายต่างกันสำหรับเด็กกว่าไม่ส่งผลให้มีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรสต่อการอ้างอิง ส่งผลให้มีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรสต่อผู้ปกครอง แสดงความยุ่งยากล้มเหลวเพื่อเสริมสร้างพฤติกรรม แต่มันทิ้งทารกกับ unchanneled ความก้าวร้าว ในทางตรงกันข้ามการยอมรับของการพึ่งพาแบบมีเหตุผลทำให้เด็กต้องพึ่งพาเพิ่มเติมในการดูแลของผู้ใหญ่ พร้อมกัน , การยอมรับแบบพึ่งพา รวมถึงความพร้อมในการทำ สำหรับเด็ก ที่เขาปฏิเสธที่จะจัดการกับตัวเอง