Madison put Punch on guard. The dog

Madison put Punch on guard. The dog looked hungrily after the boy, but stayed where he was meant to be, beside his still master. Madison got into the car, and remembered the few times he had stolen rides alone in it, against every law of the household: no boy of twelve should be allowed to drive, think what could happen and all the rest of Mrs. Pollock’s timeless obedience to the whimpering gods of worry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมดิสันใส่หมัดรักษา สุนัข hungrily แป๊บเดียวเด็ก แต่ดีที่เขามีความหมาย ข้างเขาหลักยังคง เมดิสันได้เข้ารถ และบางครั้งที่เขาได้ขโมยขี่คนเดียวมัน กับกฎหมายทุกบ้านที่จดจำ: เด็กของ twelve ไม่ควรได้รับอนุญาตให้ขับ คิดว่า อะไรจะเกิดขึ้นและเหลือนาง Pollock เวลาฟังพระเจ้า whimpering ของความกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมดิสันหมัดใส่ในยาม สุนัขมองอย่างกระหายหลังจากเด็ก แต่อยู่ที่เขาหมายถึงการเป็นข้างต้นแบบของเขายังคง เมดิสันได้เข้าไปในรถและจำได้ไม่กี่ครั้งที่เขาขโมยขี่คนเดียวในนั้นผิดกฎหมายในครัวเรือนทุกเด็กสิบสองควรจะได้รับอนุญาตให้ขับรถไม่คิดว่าสิ่งที่อาจเกิดขึ้นและส่วนที่เหลือทั้งหมดของนางเชื่อฟังอมตะ Pollock ของ เพื่อพระเจ้าส่งเสียงครวญครางกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมดิสันใส่หมัดเฝ้ายาม หมาหน้าตาอย่างหิวโหยหลังจากเด็ก แต่อยู่ที่เขาตั้งใจจะอยู่ข้างเขายังอาจารย์ เมดิสัน ขึ้นรถ และจำได้ว่าหลายครั้งที่เขาขโมยไปขี่คนเดียวมัน กับทุกกฎของครัวเรือน : ไม่มีเด็กสิบสองควรจะได้รับอนุญาตให้ขับรถ คิดสิ่งที่อาจเกิดขึ้นและส่วนที่เหลือทั้งหมดของนางพอลล็อกเป็นอมตะการเชื่อฟังพระเจ้าของนกครับ