In model 1, employee performance is

In model 1, employee performance is regressed on the control variables and intended HRD. The model revealed a significant and positive relationship between intended HRD and employee performance, b = .25, p < .05. However, adding intended HRD to the model did not improve it. In model 2, a significant relationship was found between ILC and employee performance, b = .54, p < .001. Through adding ILC to the model the effect of intended HRD on employee performance disappeared, b = .16, ns. Adding ILC as a mediator has significantly improved the model. Therefore, ILC significantly mediates the relationship between intended HRD and employee performance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในรูปแบบที่ 1 ประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานเป็นไว้ในตัวแปรควบคุม และวัตถุประสงค์ HRD แบบเปิดเผยความสัมพันธ์ใน ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญระหว่างตั้งใจ HRD และประสิทธิภาพการทำงานของพนักงาน b =.25, p < .05 อย่างไรก็ตาม เพิ่มวัตถุประสงค์ HRD แบบจำลองได้ปรับปรุง ในรุ่นที่ 2 พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่าง ILC และประสิทธิภาพการทำงานของพนักงาน b =.54, p < .001 โดยเพิ่ม ILC แบบ ผลของ HRD ที่กำหนดประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานหายไป b =.16, ns เพิ่ม ILC เป็นผู้ไกล่เกลี่ยที่มีอย่างมากการปรับปรุงรูปแบบ ดังนั้น ILC มาก mediates ความสัมพันธ์ระหว่าง HRD ที่กำหนดประสิทธิภาพการทำงานของพนักงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในรูปแบบที่ 1, ประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานถดถอยในตัวแปรในการควบคุมและตั้งใจพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ รูปแบบที่เผยให้เห็นความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เชิงบวกระหว่างตั้งใจและประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานข = 0.25, p <0.05 อย่างไรก็ตามการเพิ่มจุดมุ่งหมายเพื่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์แบบไม่ได้ปรับปรุงให้ดีขึ้น ในรูปแบบที่ 2 มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญได้รับการพบกันระหว่าง ILC และประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานข = 0.54, p <0.001 ผ่านการเพิ่ม ILC เพื่อรูปแบบผลกระทบของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตั้งใจประสิทธิภาพของพนักงานหายไปข = 0.16, NS เพิ่ม ILC เป็นคนกลางได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญรูปแบบ ดังนั้น ILC ไกล่เกลี่ยอย่างมีนัยสำคัญความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตั้งใจและประสิทธิภาพการทำงานของพนักงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในรุ่น 1 , ประสิทธิภาพการทํางานของพนักงาน คือ กลับไปบนตัวแปรควบคุมและ HRD วัตถุประสงค์ แบบจำลองแสดงความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุประสงค์และบวก HRD และประสิทธิภาพ พนักงาน B = . 25 , p < . 05 อย่างไรก็ตาม การเพิ่มวัตถุประสงค์ HRD กับรูปแบบไม่ปรับปรุงมัน ในแบบจำลองที่ 2 ความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียน และพบว่าประสิทธิภาพของพนักงาน B = . 54 , p < . 001 .ผ่านการเพิ่มโรงเรียนในรูปแบบผลของการบริหารสมรรถนะพนักงานไว้หายไป , B = 16 , NS . เพิ่มโรงเรียนเป็นสื่อกลางมีการปรับปรุงอย่างมาก โมเดล ดังนั้น โรงเรียนอย่างมีนัยสำคัญ mediates ความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุประสงค์ HRD และการปฏิบัติงานของพนักงาน