Predictions of a mathematical model

Predictions of a mathematical model for oxygen delignification are compared with measurements made at three mills having system designs and operating conditions covering those used industrially. Pulp samples were taken for analysis throughout each system, and most importantly, immediately following mixing. Data were compared with model predictions for the kappa number (lignin content) and viscosity (pulp strength) using system operating variables during the test. Two methods are compared for modelling changes in pulp strength: the first ratios the extent of depolymerization of cellulose (DP) to that of delignification, while the second ratios DP loss to the extent of reaction with glucose. Measurements show that a significant extent of the total delignification and pulp viscosity loss occur during the brief mixing process. The accuracy to which the model can predict this depends on the assumed composition of the entering lignin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาดการณ์ของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สำหรับ delignification ออกซิเจนมีการเปรียบเทียบกับวัดทำที่โรงงานผลิตที่สามมีออกแบบระบบ และการปฏิบัติเงื่อนไขที่ครอบคลุมผู้ใช้ industrially ตัวอย่างเยื่อได้นำมาวิเคราะห์แต่ละระบบ และ สำคัญที่สุด ต่อผสมกัน ข้อมูลเปรียบเทียบกับแบบจำลองการคาดคะเนสำหรับหมายเลขแคปปา (lignin เนื้อหา) และความหนืด (แรงอัด) โดยใช้ตัวแปรการดำเนินงานของระบบในระหว่างการทดสอบ มีการเปรียบเทียบวิธีการสองวิธีสำหรับการสร้างแบบจำลองการเปลี่ยนแปลงในความแข็งแรงของเยื่อ: อัตราส่วนแรกขอบเขตการ depolymerization เซลลูโลส (DP) ที่ delignification ในขณะที่ขาดทุนอัตราส่วน DP สองระดับปฏิกิริยากับกลูโคส ดูวัดที่ว่า ขอบเขตที่สำคัญของการรวม delignification และเยื่อความหนืดการสูญเสียเกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการผสมโดยย่อ ความถูกต้องซึ่งแบบจำลองสามารถทำนายนี้ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบสันนิษฐานของ lignin ป้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคาดการณ์ของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สำหรับ delignification ออกซิเจนเมื่อเทียบกับการวัดที่ทำในสามโรงงานที่มีการออกแบบระบบและสภาพการใช้งานที่ครอบคลุมที่ใช้ในอุตสาหกรรม ตัวอย่างเยื่อกระดาษถูกนำสำหรับการวิเคราะห์ตลอดทั้งระบบในแต่ละครั้งและที่สำคัญที่สุดคือการผสมต่อไปทันที ข้อมูลเมื่อเทียบกับการคาดการณ์แบบจำลองสำหรับจำนวนคัปปา (ที่เนื้อหาลิกนิน) และความหนืด (ความแข็งแรงของเยื่อกระดาษ) โดยใช้ตัวแปรระบบปฏิบัติการในระหว่างการทดสอบ สองวิธีมีการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงการสร้างแบบจำลองในความแข็งแรงเยื่อ: อัตราส่วนแรกขอบเขตของ depolymerization เซลลูโลส (DP) เพื่อที่ delignification ในขณะที่อัตราส่วนการสูญเสียสอง DP ขอบเขตของการทำปฏิกิริยากับน้ำตาลกลูโคส วัดแสดงให้เห็นว่าในระดับที่มีนัยสำคัญของ delignification รวมและการสูญเสียความหนืดเยื่อเกิดขึ้นในระหว่างขั้นตอนการผสมสั้น ๆ ความถูกต้องที่รูปแบบที่สามารถคาดการณ์นี้ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบสันนิษฐานของลิกนินเข้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การคาดการณ์ของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อใช้เปรียบเทียบกับการวัดออกซิเจนได้สามโรงงานมีการออกแบบระบบและเงื่อนไขที่ครอบคลุมที่ใช้เชิงอุตสาหกรรม . ตัวอย่างกระดาษ นำมาวิเคราะห์ตลอดแต่ละระบบ และที่สำคัญที่สุดคือ ทันทีหลังผสมข้อมูลเปรียบเทียบกับแบบจำลองการคาดการณ์สำหรับตัวเลขคัป ( ลิกนิน ( เยื่อกระดาษ ) และความหนืดความแข็งแรง ) ใช้ระบบปฏิบัติการตัวแปรระหว่างการทดสอบ 2 วิธีในการเปรียบเทียบแบบจำลองกระดาษความแข็งแรง : ครั้งแรกต่อขอบเขตของการแตกโมเลกุลของเซลลูโลส ( DP ) ที่ใช้ในขณะที่สองอัตราส่วน DP การสูญเสียในขอบเขตของปฏิกิริยากับกลูโคสวัดที่แสดงขอบเขตที่สำคัญของใช้ทั้งหมดและเยื่อสูญเสียความหนืดเกิดขึ้นในระหว่างสรุปกระบวนการผสม ความถูกต้อง ซึ่งแบบจำลองสามารถทำนายนี้ขึ้นอยู่กับว่าองค์ประกอบของการป้อนลิกนิน