AquacultureThe physical, chemical a

Aquaculture
The physical, chemical and biological conditions of the culture environment have an influence on the health and productivity of shrimp. Exposure of shrimps to toxins like hydrogen sulphide, ammonia and carbon dioxide lead to stress and ultimately disease (Ravichandran and Jalaludin 2001). The types of wastes produced in aquaculture farms are basically similar. However, there are differences in quality and quantity of components
depending on the species cultured and the culture practices adopted. The wastes in hatcheries or aquaculture farms can be categorized as:
(1) residual food and faecal mater;
(2) metabolic by-products;
(3) residues of biocides and biostats;
(4) fertilizer derived wastes;
(5) wastes produced during moulting; and
(6) collapsing algal blooms (Sharma and Scheeno 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเงื่อนไขทางกายภาพ ทางเคมี และชีวภาพของสิ่งแวดล้อมวัฒนธรรมมีผลต่อสุขภาพและผลผลิตของกุ้ง สัมผัสของกุ้งกับสารพิษเช่นพันธุ์โซเดไฮโดรเจน แอมโมเนีย และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทำให้เครียด และโรค (Ravichandran และ Jalaludin 2001) ชนิดของเสียที่ผลิตในฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำโดยทั่วไปคล้ายกัน อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างในคุณภาพและปริมาณของส่วนประกอบขึ้นอยู่กับสายพันธุ์อ่าง และนำปฏิบัติวัฒนธรรม เสียใน hatcheries หรือฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำสามารถแบ่งได้เป็น: (1) อาหารส่วนที่เหลือและ faecal mater (2) เผาผลาญสินค้าพลอย (3) ตกค้างของ biocides และ biostats (4) ปุ๋ยมาเสีย (5) ผลิตในระหว่างการลอกคราบ เสีย และ (6) ยุบปรากฎการณ์ (Sharma และ Scheeno 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทางกายภาพเคมีชีวภาพและเงื่อนไขของสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมมีอิทธิพลต่อสุขภาพและผลผลิตของกุ้งที่ การได้รับสารกุ้งกับสารพิษเช่นไฮโดรเจนซัลไฟด์แอมโมเนียและนำก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่จะเน้นและโรคในที่สุด (Ravichandran และ Jalaludin 2001) ประเภทของเสียที่ผลิตในฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่มีความคล้ายคลึงพื้น
แต่มีความแตกต่างในคุณภาพและปริมาณของชิ้นส่วนขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงและการปฏิบัติที่นำมาใช้ในการเพาะเลี้ยง ของเสียในโรงเพาะฟักหรือฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำสามารถแบ่งออกเป็น:
(1) อาหารที่เหลือและเยื่ออุจจาระ;
(2) การเผาผลาญโดยผลิตภัณฑ์;
(3) สารตกค้างของ biocides และ biostats;
(4) ของเสียที่ได้รับปุ๋ย
(5) ของเสียที่ผลิต ในช่วงลอกคราบ; และ
(6) การยุบบุปผาสาหร่าย (ชาร์และ Scheeno 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
ทางกายภาพ เคมี และชีวภาพของเงื่อนไขวัฒนธรรมสิ่งแวดล้อม มีอิทธิพลต่อสุขภาพและผลผลิตของกุ้งกุลาดำ การเปิดรับของกุ้งกับสารพิษ เช่น ไฮโดรเจนซัลไฟด์แอมโมเนียและคาร์บอนไดออกไซด์ ทำให้เกิดความเครียด และในที่สุดโรค ( ravichandran และ jalaludin 2001 ) ประเภทของของเสียที่ผลิตในฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีพื้นเดียวกัน อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างในด้านคุณภาพและปริมาณของส่วนประกอบ
ขึ้นอยู่กับชนิดอาหารและวัฒนธรรมการปฏิบัติบุญธรรม ของเสียในโรงเพาะฟัก หรือฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำสามารถแบ่งออกเป็น :
( 1 ) อาหารตกค้างในเยื่อ ;
( 2 ) ผลพลอยได้จากการเผาผลาญอาหาร ;
( 3 ) และพบ biocides biostats ;
( 4 ) ปุ๋ยที่มาของเสีย ;
( 5 ) ของเสียที่ผลิตในระหว่างลอกคราบ
; และ( 6 ) การยุบบุปผาสาหร่าย ( Sharma scheeno

และ 1999 )