describing creativity in terms of a

describing creativity in terms of an individual liberty
whose form remains largely unspecified. 2 Economic theorists of
copyright work from the opposite end of the creative process, seeking
to divine the optimal rules for promoting creativity by measuring its
marketable byproducts.3 But these theorists offer no particular reason
to think that marketable bypro ducts are either an appropriate proxy or
an effective stimulus for creativity (as opposed to production), and
more typically refuse to engage the question. The upshot is that the
more we talk about creativity, the more it disappears from view. At
the same time, the mainstream of intellectual property scholarship has
persistently overlooked a broad array of social science methodologies
that provide both descriptive tools for constructing ethnographies of
creative processes and theoretical tools for modeling them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อธิบายความคิดสร้างสรรค์ในแง่ของเสรีภาพแต่ละแบบฟอร์มเหลือส่วนใหญ่ไม่ระบุ Theorists 2 เศรษฐกิจของลิขสิทธิ์งานจากปลายตรงข้ามการสร้างสรรค์ กำลังเพื่อพระกฎดีที่สุดในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์โดยการวัดความmarketable byproducts.3 แต่ theorists เหล่านี้ไม่มีเหตุผลใดคิดว่า bypro marketable ท่อมีทั้งการพร็อกซีที่เหมาะสม หรือการกระตุ้นเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพสำหรับความคิดสร้างสรรค์ (ตรงข้ามกับการผลิต), และโดยทั่วไปมากขึ้นปฏิเสธการต่อสู้คำถาม ผลที่สุดคือการยิ่งเราพูดคุยเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ มากมันหายไปจากมุมมอง ที่เวลาเดียวกัน กับการศึกษาทรัพย์สินทางปัญญาได้สามารถข้ามหลากหลายหลักสูตรสังคมศาสตร์กว้างที่มีทั้งเครื่องมือที่ช่วยอธิบายสำหรับสร้าง ethnographies ของกระบวนการสร้างสรรค์และเครื่องมือทางทฤษฎีสำหรับการสร้างโมเดลนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อธิบายความคิดสร้างสรรค์ในแง่ของเสรีภาพส่วนบุคคลที่มีรูปแบบส่วนใหญ่ยังคงไม่ระบุ 2 ทฤษฎีทางเศรษฐกิจของงานอันมีลิขสิทธิ์จากอีกฟากหนึ่งของกระบวนการสร้างสรรค์ที่กำลังมองหาที่จะทำนายกฎระเบียบที่เหมาะสมในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์โดยการวัดของbyproducts.3 ของตลาด แต่ทฤษฎีเหล่านี้มีไม่มีเหตุผลใดที่จะคิดว่าของตลาดbypro ท่อมีทั้งพร็อกซี่ที่เหมาะสมหรือกระตุ้นที่มีประสิทธิภาพสำหรับความคิดสร้างสรรค์ (เมื่อเทียบกับการผลิต) และอื่นๆ มักจะปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมคำถาม ผลที่สุดก็คือการที่เราพูดคุยเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์มากขึ้นก็จะหายไปจากมุมมอง ในขณะเดียวกันหลักของทุนการศึกษาในทรัพย์สินทางปัญญาที่มีการมองข้ามเสมอหลากหลายของวิธีการทางสังคมศาสตร์ที่ให้การบรรยายทั้งเครื่องมือในการสร้างethnographies ของกระบวนการความคิดสร้างสรรค์และเครื่องมือสำหรับการสร้างแบบจำลองทางทฤษฎีพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อธิบายความคิดสร้างสรรค์ในแง่ของเสรีภาพส่วนบุคคล
ที่มีรูปแบบส่วนใหญ่ยังคงไม่ระบุ 2 เศรษฐกิจทฤษฎีของ
ลิขสิทธิ์งานจากปลายตรงข้ามของกระบวนการความคิดสร้างสรรค์แสวงหา
ที่จะศักดิ์สิทธิ์กฎที่เหมาะสมในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ โดยการวัดการขายผลพลอยได้
3 แต่นักทฤษฎีเหล่านี้ให้โดยไม่มีเหตุผล
คิดว่าตลาด bypro ducts ทั้งพร็อกซีที่เหมาะสมหรือการกระตุ้นที่มีประสิทธิภาพสำหรับความคิดสร้างสรรค์
( ตรงข้ามกับการผลิตและ
มากขึ้นโดยทั่วไปปฏิเสธที่จะประกอบคำถาม การที่
มากขึ้นเราพูดคุยเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ ยิ่งหายไปจากมุมมอง ที่
เวลาเดียวกัน หลักทรัพย์สินทางปัญญาทุนมี
หัวชนฝา มองข้าม อาร์เรย์ที่กว้างของสังคมศาสตร์ระเบียบวิธี
ที่ให้ทั้งแบบเครื่องมือสำหรับการสร้าง ethnographies ของ
กระบวนการคิดสร้างสรรค์และเครื่องมือทางทฤษฎีแบบพวกเขา