Aflatoxin-producing members of Aspe

Aflatoxin-producing members of Aspergillus are common and widespread in nature. They can colonize and contaminate grain before harvest or during storage. Host crops, which include maize, sorghum, and groundnuts, are particularly susceptible to infection by Aspergillus following prolonged exposure to a high-humidity environment, or damage from stressful conditions such as drought. In 2003, 120 people died in Kenya after eating maize with very high aflatoxin levels.[6]

The native habitat of Aspergillus is in soil, decaying vegetation, hay, and grains undergoing microbiological deterioration, and it invades all types of organic substrates whenever conditions are favorable for its growth. Favorable conditions include high moisture content (at least 7%) and high temperature. The Aflacontrol project, conducted by IFPRI with scientists from CIMMYT, the International Crops Research Institute for the Semi-Arid Tropics (ICRISAT), Directorate of Groundnut Research and other organizations, sought to provide evidence of the cost-effectiveness of aflatoxin risk-reduction strategies along maize and groundnut value chains in Africa, and to understand what prevented adoption of these control strategies. The project found that, in both Kenya and Mali, maize drying and storage practices were inadequate in minimizing exposure to aflatoxins.[7]

Organic crops which are not treated with fungicides may be more susceptible to contamination with aflatoxins.[8]

The toxin also may be found in the milk of animals that are fed contaminated feed.[citation needed]

International sources of commercial peanut butter, cooking oils (e.g. olive, peanut and sesame oil), and cosmetics have been identified as contaminated with aflatoxin.[9][10][11] In some instances, liquid chromatography-tandem mass spectrometry (LC-MS/MS), and other analytical methods, revealed a range from 48% to 80% of selected product samples as containing detectable quantities of aflatoxin. In many of these contaminated food products, the aflatoxin exceeded the safe limits of the U.S. Food and Drug Administration (FDA), or other regulatory agency.[10][11][12][13]

To protect human and animal health, the United States Food and Drug Administration (FDA) has established action levels for aflatoxin present in food or feed that range between 20 and 300 ppb.[14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมาชิกผลิต aflatoxin ของ Aspergillus มีทั่วไป และแพร่หลายในธรรมชาติ พวกเขาสามารถ colonize และปนเปื้อนเมล็ดข้าว ก่อนการเก็บเกี่ยว หรือ ระหว่างการเก็บรักษา พืช โฮสต์ที่ประกอบ ด้วยข้าวโพด ข้าวฟ่าง groundnuts จะไวต่อการติดเชื้อโดย Aspergillus ต่อสัมผัสสภาพแวดล้อมความชื้นสูงเป็นเวลานานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง หรือเสียหายจากสภาพเครียดเช่นภัยแล้ง ใน 2003, 120 คนตายในเคนยาหลังกินข้าวโพดมีระดับสูงมาก aflatoxin [6]อยู่อาศัยดั้งเดิมของ Aspergillus ดิน สลายพืช เฮย์ และธัญพืชที่อยู่ในระหว่างการเสื่อมสภาพทางจุลชีววิทยา และ invades ของวัสดุอินทรีย์ทุกชนิดเมื่อใดก็ ตามที่เงื่อนไขดีสำหรับการเจริญเติบโต เงื่อนไขที่ดีรวมถึงเนื้อหาความชื้นสูง (อย่างน้อย 7%) และอุณหภูมิสูง Aflacontrol โครงการ ดำเนินการ โดย IFPRI กับนักวิทยาศาสตร์จาก CIMMYT สถาบันวิจัยพืชนานาชาติสำหรับการ Semi-Arid เขตร้อน (ICRISAT), ฝ่ายวิจัยถั่วลิสงและองค์กรอื่น ๆ ค้นหา เพื่อแสดงหลักฐานของการประหยัดค่าใช้จ่ายของ aflatoxin กลยุทธ์ลดความเสี่ยงตามโซ่มูลค่าข้าวโพดและถั่วลิสงในแอฟริกา และรู้ป้องกันของกลยุทธ์การควบคุมเหล่านี้ โครงการพบว่า ในเคนยาและมาลี ปฏิบัติการอบแห้งและการเก็บรักษาข้าวโพดเลี้ยงสัตว์มีไม่เพียงพอในการลดการสัมผัสกับ aflatoxins [7]พืชอินทรีย์ซึ่งไม่มีรักษา ด้วยซึ่งเกิดจากเชื้อได้มากไวต่อการปนเปื้อนกับ aflatoxins [8]สารพิษนี้ยังอาจพบในน้ำนมของสัตว์ที่จะเลี้ยงอาหารปนเปื้อน [ต้องการอ้างอิง]มีการระบุประเทศแหล่งค้าเนยถั่วลิสง อาหารน้ำมัน (เช่นมะกอก ถั่วลิสง และงาน้ำมัน), และเครื่องสำอางเป็น aflatoxin ปนเปื้อน [9] [10] [11] ในบางกรณี คล่องตัวตามกันไป chromatography โตรเมทรี (LC-MS/MS), และวิธีการวิเคราะห์อื่น ๆ เปิดเผยช่วงจาก 48% 80% ของตัวอย่างผลิตภัณฑ์ที่เลือกเป็นประกอบด้วยปริมาณอาสาของ aflatoxin ในผลิตภัณฑ์อาหารปนเปื้อน aflatoxin ที่เกินขีดจำกัดปลอดภัยของสหรัฐอเมริกาอาหาร และยา (FDA), หรือหน่วยงานกำกับดูแลอื่น [10] [11] [12] [13]เพื่อปกป้องสุขภาพมนุษย์ และสัตว์ สหรัฐอเมริกาอาหารและยา (FDA) ได้ดำเนินการจัดตั้งระดับ aflatoxin อยู่ในอาหาร หรืออาหารช่วงระหว่าง 300 และ 20 ppb [14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาชิกอะฟลาท็อกซินที่ผลิตจากเชื้อรา Aspergillus เป็นเรื่องธรรมดาและแพร่หลายในธรรมชาติ พวกเขาสามารถตั้งรกรากและปนเปื้อนข้าวก่อนการเก็บเกี่ยวหรือระหว่างการเก็บรักษา พืชเป็นเจ้าภาพซึ่งรวมถึงข้าวโพดข้าวฟ่างและถั่วลิสง, โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงที่จะติดเชื้อโดย Aspergillus ดังต่อไปนี้การสัมผัสเป็นเวลานานถึงสภาพแวดล้อมที่มีความชื้นสูงหรือความเสียหายจากสภาวะเครียดเช่นภัยแล้ง ในปี 2003 120 คนเสียชีวิตในเคนยาหลังจากที่กินข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่มีระดับอะฟลาท็อกซินสูงมาก. [6] ถิ่นที่อยู่ของชาวพื้นเมือง Aspergillus อยู่ในดินสลายพืชหญ้าแห้งและธัญพืชระหว่างการเสื่อมสภาพทางจุลชีววิทยาและมันก้าวก่ายทุกประเภทของพื้นผิวอินทรีย์เมื่อใดก็ตามที่มีเงื่อนไข เป็นอย่างดีสำหรับการเจริญเติบโตของ เงื่อนไขที่ดีรวมถึงมีความชื้นสูง (อย่างน้อย 7%) และอุณหภูมิสูง โครงการ Aflacontrol ดำเนินการโดย IFPRI กับนักวิทยาศาสตร์จาก CIMMYT ที่พืชนานาชาติสถาบันวิจัยเขตร้อนกึ่งแห้งแล้ง (ICRISAT) ผู้อำนวยการของถั่วลิสงวิจัยและองค์กรอื่น ๆ พยายามที่จะให้หลักฐานของค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพของกลยุทธ์ที่มีความเสี่ยงลดอะฟลาท็อกซิน พร้อมข้าวโพดและถั่วลิสงห่วงโซ่มูลค่าในแอฟริกาและเข้าใจสิ่งที่ป้องกันไม่ให้เกิดการยอมรับของกลยุทธ์การควบคุมเหล่านี้ โครงการพบว่าทั้งในเคนยาและมาลีอบแห้งข้าวโพดเลี้ยงสัตว์และการปฏิบัติจัดเก็บข้อมูลไม่เพียงพอในการลดการสัมผัสกับ aflatoxins. [7] พืชอินทรีย์ที่ไม่ได้รับการรักษาด้วยสารฆ่าเชื้อราอาจจะมีความไวต่อการปนเปื้อนของ aflatoxins. [8] พิษยัง อาจพบได้ในนมของสัตว์ที่เป็นอาหารที่ปนเปื้อนอาหาร. [อ้างจำเป็น] แหล่งระหว่างประเทศของเนยถั่วลิสงในเชิงพาณิชย์, การปรุงอาหารน้ำมัน (เช่นมะกอกถั่วลิสงและน้ำมันงา) และเครื่องสำอางได้รับการระบุว่าเป็นที่ปนเปื้อนอะฟลาท็อกซิน. [9] [10] [11] ในบางกรณีของเหลวโคควบคู่มวลสาร (LC-MS / MS) และวิธีการวิเคราะห์อื่น ๆ เผยให้เห็นช่วงจาก 48% ถึง 80% ของกลุ่มตัวอย่างเลือกเป็นสินค้าที่มีปริมาณการตรวจพบของอะฟลาท็อกซิน ในหลายของผลิตภัณฑ์อาหารเหล่านี้ปนเปื้อนของอะฟลาท็อกซินเกินขีด จำกัด ของความปลอดภัยของอาหารและยาของสหรัฐ (FDA) หรือหน่วยงานกำกับดูแลอื่น ๆ . [10] [11] [12] [13] เพื่อปกป้องสุขภาพของมนุษย์และสัตว์ สหรัฐอเมริกาอาหารและยา (FDA) ได้จัดตั้งระดับการดำเนินการในปัจจุบันอะฟลาท็อกซินในอาหารหรืออาหารสัตว์ที่อยู่ในช่วงระหว่าง 20 และ 300 ppb. [14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปริมาณการผลิตของสมาชิก Aspergillus ทั่วไปและแพร่หลายในธรรมชาติ พวกเขาสามารถตั้งรกรากและปนเปื้อนข้าวก่อนการเก็บเกี่ยว หรือในระหว่างการเก็บรักษา พืชเป็นเจ้าภาพ ซึ่งได้แก่ ข้าวโพด ข้าวฟ่าง และถั่วลิสง จะยิ่งเสี่ยงต่อการติดเชื้อโดยเชื้อ Aspergillus ต่อไปนี้การเปิดรับแสงนานเพื่อสภาพแวดล้อมที่มีความชื้นสูง หรือความเสียหายจากภาวะเครียด เช่น ภัยแล้ง ในปี 2003120 คน ตายในเคนยาหลังรับประทานข้าวโพดที่มีระดับอะฟลาทอกซินสูงมาก [ 6 ]

ที่อยู่อาศัยพื้นเมืองของเชื้อในดิน พืชที่เน่าเปื่อย หญ้าแห้ง และธัญพืชได้รับการเสื่อมสภาพทางจุลชีววิทยา และแพร่กระจายไปยังทุกประเภทของพื้นผิวอินทรีย์เมื่อใดก็ตามที่เงื่อนไขที่ดีสำหรับการเติบโตของ สภาพดีมีความชื้นสูง ( อย่างน้อย 7 % ) และอุณหภูมิสูง .โครงการ aflacontrol จัดโดย ifpri กับนักวิทยาศาสตร์จากประเทศเม็กซิโก และพืชสถาบันวิจัยเขตร้อนกึ่งแห้งแล้ง ( ICRISAT ) , ผู้อำนวยการของการวิจัย ถั่วลิสง และองค์กรอื่น ๆและเพื่อให้หลักฐานของต้นทุน - ประสิทธิผลของการลดความเสี่ยงกลยุทธ์การลดไปด้วยข้าวโพดและถั่วลิสงห่วงโซ่มูลค่าในแอฟริกาและเข้าใจสิ่งที่ป้องกันไม่ให้การยอมรับวิธีควบคุมเหล่านี้ โครงการพบว่า ในเคนยา และมาลี ข้าวโพดอบแห้งและกระเป๋าปฏิบัติเพียงพอในการลดการสัมผัสกับซิน . [ 7 ]

อินทรีย์ พืชที่ไม่ได้รับการรักษาด้วยสารเคมีอาจจะอ่อนแอมากขึ้นเพื่อการปนเปื้อนอะฟลาทอกซิน [ 8 ]

สารพิษอาจจะพบในน้ำนมของสัตว์ที่ได้รับอาหารปนเปื้อน . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

นานาชาติแหล่งพาณิชย์เนยถั่วลิสง น้ำมันปรุงอาหาร เช่น น้ำมันมะกอก ถั่วลิสง และงา ) และเครื่องสำอางได้รับการระบุว่าเป็นการปนเปื้อนอะฟลาทอกซิน [ 9 ] [ 10 ] [ 11 ] ในบางกรณี ของเหลว chromatography ตีคู่มวลสาร ( อินซูลิน / MS ) และวิธีอื่น ๆเผยช่วงจาก 48% ของกลุ่มตัวอย่าง 80% เป็นสินค้าที่มีปริมาณอะฟลาทอกซินได้ . หลายเหล่านี้ปนเปื้อนในผลิตภัณฑ์อาหาร ปริมาณที่เกินขอบเขตที่ปลอดภัยของอาหารและยาสหรัฐ ( FDA ) หรือหน่วยงานกำกับดูแลอื่น ๆ . [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ]

เพื่อปกป้องมนุษย์และสุขภาพสัตว์สหรัฐอเมริกาอาหารและยา ( FDA ) ได้จัดตั้งการกระทำระดับอะฟลาทอกซินในอาหารหรืออาหารสัตว์ปัจจุบันที่ช่วงระหว่าง 20 และ 300 ไมโครกรัม [ 14 ]