The Ecotourism OpportunityEco-touri

The Ecotourism Opportunity
Eco-tourism is not well-defined in the academic or popular literature. The
International Eco-tourism Society define it as "responsible travel to natural areas that
conserves the environment and improves the well-being of local people" (TIES, 2011)
and thereby they separate it conceptually from nature-tourism which they define as
simply tourism to places of natural significance or beauty. They describe eco-tourism
as that which has sustainability at the heart of its agenda, and cite the 1992 Agenda 21
for the Travel and Tourism Industry statement that eco-tourism "meets the needs of
present tourists and host regions while protecting and enhancing opportunities for the
future." Honey (2008, p.4) states that “although often equated with nature tourism,
ecotourism, properly understood, goes further, striving to respect and benefit
protected areas as well as the people living around or on these lands”. With these
somewhat opaque definitions in mind, it is important to separate ecotourism from an
emerging „greening‟ of tourism generally.
Certainly, there is increasing awareness, interest and engagement with the
environmental, conservation and ecological protection agendas throughout the
(particularly) western world, and there is compelling evidence that this is leaking at an
ever increasing rate into the preferences for tourism amongst consumers (Ayala, 1995;
Budeanu, 2007, Honey, 2008). Ayala (1995, p.351) claims that hotels, resorts and
otherwise tourist-oriented providers are increasingly adapting their practices to
engage with the environmental and conservation agenda, particularly in the areas of
“waste management, water conservation and purchasing”. Ayala identifies that this is
not sufficient to render provision ecotourism, as critical to the concept are additionally
“provision of learning and experiencing” (ibid). Honey (2008, p. 443) concurs,
summarising some efforts as amounting to not much more than what she calls
“ecotourism lite, which offers tidbits of nature or minor environmental reforms such
as not changing the sheets daily”. Again, Honey stresses the additional components of
education and experience as essential to ecotourism proper as well as engagement and
conservation of nature and environment for local communities, present and future.
Therein lies a potential paradox, however, as with the growing interest in and
provision of ecotourism, there is the obvious extrapolation of the danger of it
becoming an oxymoron in the global context: how can increases at a global level in
ecotourism be reconciled with the fundamental conservation aims at the heart of
ecotourism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอกาสการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
ท่องเที่ยวโดยในวรรณคดีการศึกษา หรือเป็นที่นิยมไม่ ใน
นานาชาติการท่องเที่ยวสังคมกำหนดเป็น "รับผิดชอบในพื้นที่ธรรมชาติที่
สงวนสิ่งแวดล้อม และปรับปรุงให้ความเป็นอยู่ของคนในท้องถิ่น" (ผูก 2011)
และจึงจะแยกออกมาทางแนวคิดจากธรรมชาติการท่องเที่ยวซึ่งจะกำหนดเป็น
ก็ท่องเที่ยวไปยังสถานสำคัญทางธรรมชาติหรือความงาม พวกเขาอธิบายท่องเที่ยว
ซึ่งมีความยั่งยืนของวาระของ และอ้างอิงวาระ 1992 21
สำหรับงบการท่องเที่ยวและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่ท่องเที่ยว "ตรงกับความต้องการของ
ปัจจุบันนักท่องเที่ยว และจัดพื้นที่ในขณะที่ปกป้อง และเพิ่มโอกาสในการ
ในอนาคต" น้ำผึ้ง (2008, p4) ระบุว่า "แม้ว่ามักจะ equated กับท่องเที่ยวธรรมชาติ,
ไปท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เข้าใจอย่างถูกต้อง เพิ่มเติม มุ่งมั่นที่จะเคารพ และประโยชน์
ป้องกันพื้นที่รวมทั้งประชาชนที่อาศัยอยู่รอบ หรือ ในดินแดนเหล่านี้" กับเหล่านี้
นิยามค่อนข้างทึบแสงในใจ จำเป็นต้องแยกการท่องเที่ยวเชิงนิเวศจากการ
เกิด " greening‟ การท่องเที่ยวโดยทั่วไป
แน่นอน มีความรู้เพิ่มขึ้น สนใจและมี
สิ่งแวดล้อม อนุรักษ์และคุ้มครองระบบนิเวศวาระทั่วโลกตะวันตก
(particularly) และมีการถกเถียงนี้คือรั่วไหลที่มี
อัตราที่เคยเพิ่มขึ้นในลักษณะการท่องเที่ยวท่ามกลางผู้บริโภค (อยา 1995;
Budeanu, 2007 น้ำผึ้ง 2008) อยาลา (1995, p.351) อ้างว่าโรงแรม รีสอร์ท และ
มิฉะนั้น ผู้ให้บริการที่มุ่งเน้นการท่องเที่ยวมีดร.แนวทางปฏิบัติของพวกเขามากขึ้น
ส่วนร่วมกับสิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์วาระการประชุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของ
"เสียจัดการ การอนุรักษ์น้ำ และการจัดซื้อ" อยาระบุว่า
ไม่เพียงพอที่จะทำการจัดท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เป็นสำคัญกับแนวคิดจะนอกจากนี้
"การจัดการเรียนรู้ และพบ" (ibid) น้ำผึ้ง (2008, p. 443) concurs,
summarising บางความพยายามเป็นเกินไปมาก กว่าสิ่งที่เธอเรียก
"ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ lite ซึ่งมีเคี้ยวของธรรมชาติหรือสิ่งแวดล้อมวิชารอง reforms เช่น
เป็นไม่เปลี่ยนแปลงแผ่นงานทุกวัน" อีก น้ำผึ้งเน้นส่วนประกอบเพิ่มเติมของ
การศึกษาและประสบการณ์เป็นสำคัญการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่เหมาะสมเป็นความผูกพัน และ
อนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในชุมชนท้องถิ่น ปัจจุบัน และอนาคต
Therein อยู่ paradox เป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม เช่นเดียว กับดอกเบี้ยเติบโตใน และ
บทบัญญัติของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ มี extrapolation ชัดเจนของอันตรายของ
กลาย เป็นปฏิพจน์ในบริบทโลก: สามารถเพิ่มขึ้นในระดับสากลใน
ท่องเที่ยวเชิงนิเวศจะกระทบยอดกับจุดมุ่งหมายพื้นฐานอนุรักษ์ห้อง
ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศโอกาส
ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ที่ไม่ดีที่กำหนดไว้ในวรรณกรรมทางวิชาการหรือเป็นที่นิยม
สมาคมท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์นานาชาติกำหนดว่า "การเดินทางไปยังพื้นที่ที่รับผิดชอบในธรรมชาติที่
อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและช่วยเพิ่มความเป็นอยู่ของประชาชนในท้องถิ่น "(TIES, 2011)
และด้วยเหตุที่พวกเขาแยกมันแนวคิดจากการท่องเที่ยวธรรมชาติที่พวกเขากำหนดเป็น
เพียงแค่การท่องเที่ยว ไปยังสถานที่ที่มีความสำคัญทางธรรมชาติหรือความงาม พวกเขาอธิบายการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์
เป็นที่ซึ่งมีการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่เป็นหัวใจของวาระการประชุมของตนและอ้าง 1992 วาระที่ 21
สำหรับงบการท่องเที่ยวและอุตสาหกรรมท่องเที่ยวที่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ "ตรงกับความต้องการของ
นักท่องเที่ยวในปัจจุบันและภูมิภาคเป็นเจ้าภาพในขณะที่ปกป้องและเพิ่มโอกาสในการ
ในอนาคต ". น้ำผึ้ง (2008, p.4) กล่าวว่า "ถึงแม้ว่ามักจะบรรจุด้วยการท่องเที่ยวธรรมชาติ,
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่เข้าใจอย่างถูกต้องไปไกลมุ่งมั่นที่จะเคารพและได้รับประโยชน์
พื้นที่คุ้มครองเช่นเดียวกับคนที่อาศัยอยู่รอบหรือในดินแดนเหล่านี้ " กับเหล่านี้
คำจำกัดความที่ค่อนข้างทึบแสงในใจก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะแยกออกจากการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
"บ่น" ที่เกิดขึ้นใหม่ของการท่องเที่ยวโดยทั่วไป
แน่นอนว่ามีการรับรู้ดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นและการสู้รบกับ
การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและวาระการประชุมการป้องกันระบบนิเวศตลอด
(โดยเฉพาะอย่างยิ่ง) โลกตะวันตก และมีหลักฐานที่น่าสนใจว่าเรื่องนี้มีการรั่วไหลใน
อัตราที่เพิ่มขึ้นในการตั้งค่าสำหรับการท่องเที่ยวในหมู่ผู้บริโภค (อายา 1995;
Budeanu 2007, น้ำผึ้ง, 2008) อายา (1995, p.351) อ้างว่าโรงแรมรีสอร์ทและ
อื่น ๆ ผู้ให้บริการการท่องเที่ยวที่มุ่งเน้นการมีมากขึ้นการปรับตัวในการปฏิบัติของพวกเขา
มีส่วนร่วมมีระเบียบวาระการประชุมและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของ
"การจัดการขยะการอนุรักษ์น้ำและการจัดซื้อ" อายาระบุว่านี่คือ
ไม่เพียงพอที่จะทำให้การท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่สำคัญแนวคิดนี้ยังมี
"การให้การเรียนรู้และประสบ" (อ้างแล้ว) น้ำผึ้ง (2008, พี. 443) เห็นชอบ,
สรุปความพยายามบางอย่างที่รวมกันได้ไม่มากไปกว่าสิ่งที่เธอเรียก
"การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ Lite, ซึ่งมี tidbits ของธรรมชาติหรือการปฏิรูปด้านสิ่งแวดล้อมเล็กน้อยเช่น
ที่จะไม่เปลี่ยนแผ่นทุกวัน " อีกครั้งน้ำผึ้งเน้นส่วนประกอบเพิ่มเติมของ
การศึกษาและประสบการณ์ที่จำเป็นเพื่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่เหมาะสมรวมทั้งการมีส่วนร่วมและ
การอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมให้กับชุมชนท้องถิ่นในปัจจุบันและอนาคต
ในแผ่นดินนั้นความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้น แต่เป็นที่มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นใน
การจัดหา การท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่มีการคาดการณ์ที่ชัดเจนของอันตรายของมัน
กลายเป็นขัดในบริบทโลก: วิธีที่สามารถเพิ่มขึ้นในระดับโลกใน
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศจะกระทบกับการอนุรักษ์พื้นฐานที่มีจุดมุ่งหมายที่เป็นหัวใจของ
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศโอกาส
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศไม่ได้กำหนดในทางวิชาการ หรือวรรณกรรมยอดนิยม
นานาชาติการท่องเที่ยวเชิงนิเวศสังคมกำหนดเป็น " การท่องเที่ยวที่รับผิดชอบในพื้นที่ที่อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมธรรมชาติ
และปรับปรุงความเป็นอยู่ของประชาชนท้องถิ่น " ( สายสัมพันธ์ , 2011 ) และเพื่อพวกเขาแยกออก
แนวคิดจากธรรมชาติ การท่องเที่ยวที่พวกเขากำหนดเป็น
เพียงแค่การท่องเที่ยวไปยังสถานที่สำคัญทางธรรมชาติ หรือความงาม พวกเขาอธิบายเชิงอนุรักษ์
เป็นที่ซึ่งมีความยั่งยืนที่หัวใจของวาระของมัน และอ้างถึง 1992 วาระ 21
สำหรับอุตสาหกรรมการเดินทางและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ชี้แจงว่า " ตรงกับความต้องการของนักท่องเที่ยวในปัจจุบันและภูมิภาค
เจ้าภาพในขณะที่ปกป้องและเสริมสร้างโอกาสให้
ในอนาคต " ที่รัก ( 2551 , หน้า4 ) ระบุว่า " แม้ว่ามักจะ equated กับธรรมชาติการท่องเที่ยว
นิเวศ เข้าใจอย่างถูกต้อง ไปเพิ่มเติม มุ่งมั่นที่จะเคารพและผลประโยชน์
พื้นที่คุ้มครอง ตลอดจนประชาชนที่อาศัยอยู่โดยรอบ หรือ ในดินแดนเหล่านี้ กับเหล่านี้
ค่อนข้างทึบแสงคำนิยามในใจ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะแยก การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ จาก
ใหม่„สีเขียว‟การท่องเที่ยวทั่วไป
แน่นอน มีการเพิ่มความตระหนักความสนใจและการมีส่วนร่วมกับ
สิ่งแวดล้อม การอนุรักษ์และคุ้มครองระบบนิเวศตลอดวาระ
( โดยเฉพาะ ) โลกตะวันตก และมีหลักฐานที่น่าสนใจที่รั่วที่
เคยเพิ่มอัตราในการตั้งค่าสำหรับการท่องเที่ยวในหมู่ผู้บริโภค ( Ayala , 1995 ;
budeanu 2007 , น้ำผึ้ง , 2008 ) อยาลา ( 1995 p.351 ) อ้างว่า โรงแรม รีสอร์ท และ
มิฉะนั้นนักท่องเที่ยวเชิงบริการมากขึ้นการปรับการปฏิบัติ

ประกอบกับวาระสิ่งแวดล้อมและการอนุรักษ์ธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของ
" การจัดการขยะ การอนุรักษ์น้ำและจัดซื้อ " Ayala ระบุว่านี่คือไม่เพียงพอที่จะทำให้การจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
, เป็นสําคัญกับแนวคิดและ
" บทบัญญัติของการเรียนรู้และประสบ " ( อ้างแล้ว )ที่รัก ( 2551 , หน้า 443 ) concurs
, ย่อ ความพยายามบางอย่างเป็นจำนวนไม่มากไปกว่าสิ่งที่เธอโทรมา
" การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ไลท์ ซึ่งมีเส้นทางธรรมชาติ หรือรองการปฏิรูปดังกล่าว
ไม่เปลี่ยนผ้าปูที่นอนทุกวัน " สิ่งแวดล้อม อีกครั้ง ที่รัก เน้นส่วนประกอบเพิ่มเติมของ
การศึกษาและประสบการณ์เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่เหมาะสมรวมทั้งงานหมั้น
การอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของชุมชน ท้องถิ่น ปัจจุบัน และอนาคต
ดังนั้นมันขัดแย้งที่มีศักยภาพ แต่เป็นกับเพิ่มความสนใจในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศและ
มีไม่มีจุดหมายที่ชัดเจนของมันอันตราย
เป็น Oxymoron ในบริบทของโลกจะเพิ่มขึ้นในระดับสากลใน
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศจะคืนดีกับการอนุรักษ์เบื้องต้นมุ่งหัวใจ
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ