Executives and accountantsThere is

Executives and accountants
There is often a discord between executives and accountants as to what are acceptable and
what are unacceptable accounting methods, because the latter prefer a priori cost
reduction, and the former have a need for a more ‘‘aggressive’’ type of reporting, more
favorably depicting the financial standing of a corporation, to make the company appear
more reliable when granting loans or concluding long-term contracts. The difference is that
executives are expected to be able to handle uncertainties and take risks, whereas the
accountants’ job is to avoid risks. Selection of an accounting method or ‘‘cooking the
figures’’ is too important a decision to be left to the accountants alone. The executives are the
people familiar with the business strategy and corporate policy as a whole and with the
attendant circumstances affecting the business, and this, Tracey (1994) holds decisively, is
where their responsibility for the ‘‘form’’ of a financial report comes from.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้บริหารและผู้จัดทำบัญชีมักจะมีความบาดหมางระหว่างผู้บริหารและผู้จัดทำบัญชีเป็นอะไรเป็นที่ยอมรับ และสิ่งไม่สามารถยอมรับบัญชีวิธี เนื่องจากต้นทุน priori ความชอบหลังลด และเดิมมีความต้องการสำหรับชนิด ''ก้าวร้าว '' เพิ่มเติมของรายงาน เพิ่มเติมแสดงให้เห็นพ้องต้องกันถึงส่วนทางการเงินของบริษัท เพื่อทำให้บริษัทที่ปรากฏเชื่อถือได้มากขึ้นเมื่อให้สินเชื่อ หรือสรุปสัญญาระยะยาว ความแตกต่างคือผู้บริหารคาดว่าจะสามารถจัดการความไม่แน่นอน และใช้ความเสี่ยง ขณะงานของผู้จัดทำบัญชีเพื่อ หลีกเลี่ยงความเสี่ยงได้ เลือกวิธีการบัญชี หรือ '' อาหารตัวเลข '' เป็นการตัดสินใจสำคัญเกินไปค้างไปบัญชีเดียวกัน ผู้บริหารมีการคนคุ้นเคยกับกลยุทธ์ทางธุรกิจและนโยบายขององค์กร โดยรวม และมีการแทรคเซย์ (1994) มีรากฐาน เป็นผู้ดูแลสถานการณ์ผลกระทบต่อธุรกิจ และ นี้ที่ความรับผิดชอบสำหรับ ''ฟอร์ม '' ของรายงานทางการเงินมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้บริหารและนักบัญชี
มักจะมีความขัดแย้งระหว่างผู้บริหารและนักบัญชีเป็นสิ่งที่เป็นที่ยอมรับและ
สิ่งที่เป็นวิธีการบันทึกบัญชีที่ยอมรับไม่ได้เพราะหลังชอบค่าใช้จ่ายเบื้องต้น
การลดและอดีตมีความต้องการมากขึ้น '' ก้าวร้าว '' ชนิดของรายงาน มากขึ้น
ในเกณฑ์ดีภาพวาดที่สถานะทางการเงินของ บริษัท เพื่อให้ บริษัท ปรากฏ
น่าเชื่อถือมากขึ้นเมื่อการให้กู้ยืมเงินหรือการสรุปสัญญาระยะยาว ความแตกต่างคือการที่
ผู้บริหารคาดว่าจะสามารถจัดการกับความไม่แน่นอนและความเสี่ยงในขณะที่
งานบัญชีคือการหลีกเลี่ยงความเสี่ยง การเลือกวิธีการบันทึกบัญชีหรือการปรุงอาหาร ''
ตัวเลข '' เป็นสิ่งที่สำคัญมากเกินไปการตัดสินใจที่จะปล่อยให้อยู่คนเดียวบัญชี ผู้บริหารเป็น
คนที่คุ้นเคยกับกลยุทธ์ทางธุรกิจและนโยบายขององค์กรโดยรวมและกับ
สถานการณ์ที่ผู้ดูแลผลกระทบต่อธุรกิจและนี้ Tracey (1994) ถือเป็นเด็ดขาดเป็น
ที่ความรับผิดชอบของพวกเขาสำหรับ '' รูปแบบ '' ของรายงานทางการเงิน มาจาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้บริหารกับนักบัญชี
มักจะมีความขัดแย้งระหว่างผู้บริหารกับนักบัญชีเป็นสิ่งที่ยอมรับได้และ
แล้ววิธีการบัญชีที่ไม่สามารถยอมรับได้ เพราะหลังชอบ Priori ลดต้นทุน
, และอดีตมีความต้องการมากขึ้น 'aggressive ' ' ' ประเภทของรายงานเพิ่มเติม
พ้องต้องกันแสดงสถานภาพทางการเงินของบริษัท เพื่อให้ บริษัท ปรากฏ
น่าเชื่อถือมากขึ้นเมื่อการให้สินเชื่อ หรือสรุปสัญญาระยะยาว ความแตกต่างคือว่า
ผู้บริหารคาดว่าจะสามารถจัดการกับความไม่แน่นอนและความเสี่ยง ในขณะที่
บัญชี ' งานเพื่อหลีกเลี่ยงความเสี่ยง การเลือกของวิธีการบัญชี หรือ 'cooking
' ตัวเลข ' ' ก็สำคัญ การตัดสินใจที่จะให้บัญชีคนเดียว ผู้บริหารเป็น
คนที่คุ้นเคยกับธุรกิจกลยุทธ์และนโยบายขององค์กรโดยรวมและมีผู้ติดตามสถานการณ์
มีผลต่อธุรกิจและ Tracey ( 1994 ) ถือเป็นเด็ดขาด คือ
ที่ตนเองมีความรับผิดชอบต่อ ' 'form ' ' ของรายงานทางการเงินที่มาจาก