Urinary and faecal incontinence hav

Urinary and faecal incontinence have been cited as risk factors for pressure ulcers, with faecal incontinence being the better predictor of pressure ulcer formation ( Clever et al.,2002). Additionally, patients with fecal incontinence have more than 20 times the risk of pressure ulcers than continent patients. Incontinence increases risk by causing chemical irritation and creating an excessively moist environment.
Excoriation and maceration can occur even after a brief episode of incontinence ( Calianno, 2000). Therefore, mea-sures focusing on the skin care of patients with incontinence are recommended to reduce the incidence of pressure ulcers on sacrum and ischium ( Lowery, 1995). Also, there is often confusion between a pressure ulcer and a lesion caused by moisture which can be a result of incontinence of urine and/
or bowel. Therefore, the differentiation between the two lesions is clinically important because prevention and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่อปัสสาวะ และ faecal กลั้นปัสสาวะไม่ได้ถูกเรียกว่าปัจจัยเสี่ยงสำหรับแผลในปากความดัน กับการกลั้นปัสสาวะไม่ faecal มีจำนวนประตูขึ้นของความดันเข้า ๆ ก่อ (Clever et al., 2002) นอกจากนี้ ผู้ป่วยที่ มี fecal กลั้นปัสสาวะไม่ได้มากกว่า 20 ครั้งความเสี่ยงของแผลในปากความดันมากกว่าผู้ป่วย continent กลั้นปัสสาวะไม่เพิ่มความเสี่ยงทำให้เกิดการระคายเคืองสารเคมี และสร้างสภาพแวดล้อมชุ่มชื่นมากเกินไปExcoriation และ maceration สามารถเกิดขึ้นได้แม้หลังจากตอนย่อกลั้น (Calianno, 2000) ดังนั้น mea sures เน้นผิวดูแลผู้ป่วยกับการกลั้นปัสสาวะไม่อยู่แนะนำให้ลดการเกิดแผลในปากดัน sacrum และ ischium (Lowery, 1995) ยัง มีมักจะสับสนระหว่างเข้า ๆ ความดันและแผลที่เกิดจากความชื้นซึ่งอาจเป็นผลการกลั้นปัสสาวะ และ /หรือลำไส้ ดังนั้น สร้างความแตกต่างระหว่างได้ 2 มีความสำคัญทางคลินิกเนื่องจากป้องกัน และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัสสาวะ และประเทศเปรู ได้อ้างเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับ กับประเทศเปรู ถูกทำนายการเกิดแผลกดทับดีกว่า ( ฉลาด et al . , 2002 ) นอกจากนี้ผู้ป่วยอุจจาระปัสสาวะมีมากกว่า 20 เท่า ความเสี่ยงของการเกิดแผลกดทับมากกว่าผู้ป่วย ทวีปปัสสาวะเพิ่มความเสี่ยง โดยก่อให้เกิดการระคายเคืองสารเคมีและการสร้างสภาพแวดล้อมที่มากเกินไปและชุ่มชื้น .
รอยถลอกยุ่ยสามารถเกิดขึ้นได้แม้หลังจากตอนที่สั้นของปัสสาวะ ( calianno , 2000 ) ดังนั้น กฟน. อีกครั้งมุ่งเน้นไปที่การดูแลผิวของผู้ป่วยปัสสาวะ ควรลดการเกิดแผลในความดัน sacrum และกระดูกก้น ( Lowery , 1995 ) นอกจากนี้มักจะมีความสับสนระหว่างการเกิดแผลกดทับ และแผลที่เกิดจากความชื้นซึ่งอาจเป็นผลของปัสสาวะปัสสาวะ /
หรือลำไส้ ดังนั้นความแตกต่างระหว่างสองจุดในการป้องกันและที่สำคัญเพราะ