He hadn’t planned to grumble, but a

He hadn’t planned to grumble, but as he spoke, it became more of a nuance. Alan smirked.

“Think of it as an experience. Cooking in the seat of the leader is something impossible with your current experience.”
“Yes, I know it quite well.”
“Hugo, What about you? You have the most nervous expression among the three.”

Hugo smiled bitterly. He hesitated for a while and slowly opened his mouth.

“I’m sorry for my teammates. I had to do well as a team leader, but I had to be a team leader that lacked too much.”
“……..I wonder. I had heard that you did quite well, so I don’t think that there’s a need to lower yourself like that.”
“Rather than lowering myself……..I’m sorry. It seems like I was too nervous.”
“Cheer up.”

Emily said with a gentle voice. Next was Joseph. He pointed at the clock in the wall with his finger.

“The business today will start until 4:30. And, the profits at that moment will be the standard to evaluate. The winners today were going to have a meal at the 1 star Michelin restaurant ‘Coconut Prime’……… But because of a patron, the plans were changed. The place you are going to eat today……”

At this moment, Alan looked at Jo Minjoon for a moment. Even before they could think the meaning of that sight, Alan continued speaking.

“It’s in Rose Island located in Chicago. It’s a place that got a Michelin 3 star.”

At those words, everyone’s mouths opened widely. At that moment, Jo Minjoon felt a strong desire to win. Michelin 3 star. The meaning those words had wasn’t ordinary. Perhaps…

‘………Would there be a 10 star dish?’

His heart started to beat. There was only $50 of difference with Chloe’s Team. If he worked desperately, maybe they will overturn them. Personally after his absolute sense of taste was known by everybody, thinking that the profits yesterday was higher than usual maybe they would also get good results today.

“Do the best you can. Not everybody can win, but you will all be able to satisfy your customers. I hope that you will be able to.”

At those words, Hugo’s face froze stiff. It seemed like he had pledged something inwardly. Jo Minjoon thought while calming down his greed. Yes, first came the customers. It wasn’t only selling, but making food that satisfied the customers. He couldn’t forget about that for even a moment.

Joseph said, “Go. The customers will be waiting for you.”

–

Now, they didn’t even take long getting the ingredients in the market. They had gotten the hang of it, but it was mostly because they had already visited Chicago’s market once.

They had decided to cook first with the rice as usual. He had already repeated this process many times, but it was the most important and difficult part. Rice was a dish that was difficult to cook well. Korean housewives cook rice everyday, but the results always varied. At times it was well-cooked, and at others it was watery.

Perhaps it was fine because they had the rice cooker that kept the quality. But if they didn’t, you wouldn’t know what the result will be. You would only get accustomed because you ate it everyday, but cooking rice wasn’t an easy thing to do.

“How many will we sell today?”

Jo Minjoon shrugged his shoulders. It was still in Chicago, but this place was 2km away from the last place. So he thought that not too many customers would come twice. And even if they did, it meant that they came to eat their norimaki again.

And he couldn’t neglect the effect of the absolute taste. At least taking into account the selling they, he thought that there won’t be a time where they didn’t have customers. The problem was them. How fast could they make the norimaki according to the demand? And today, the other teams seemed to also extend the business hour.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาไม่ได้วางแผนที่จะบ่น แต่ในขณะที่เขาพูดมันก็กลายเป็นมากขึ้นของการแตกต่างกันนิดหน่อย อลัน smirked

"คิดว่ามันเป็นประสบการณ์ การปรุงอาหารในที่นั่งของผู้นำเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่มีประสบการณ์ในปัจจุบันของคุณ. "
" ใช่ฉันรู้ว่ามันค่อนข้างดี. "
" ฮิวโก้อะไรเกี่ยวกับคุณ? คุณมีประสาทการแสดงออกมากที่สุดในหมู่สาม. "

ฮิวโก้ยิ้มอย่างขมขื่น เขาลังเลอยู่พักหนึ่งและค่อยๆเปิดปากของเขา

"ฉันขอโทษสำหรับเพื่อนร่วมทีมได้ ผมต้องทำดีในฐานะผู้นำทีม แต่ผมจะเป็นผู้นำทีมที่ขาดมากเกินไป. "
" ...... ..I น่าแปลกใจ ผมเคยได้ยินว่าคุณทำได้ค่อนข้างดีดังนั้นผมจึงไม่คิดว่ามีความจำเป็นที่จะลดตัวเองเช่นนั้น. "
" มากกว่าการลดตัวเอง ...... ..I'm ขอโทษ ดูเหมือนว่าฉันรู้สึกประหม่าเกินไป. "
" เชียร์ขึ้น. "

เอมิลี่กล่าวด้วยเสียงอ่อนโยน ถัดไปคือโจเซฟ เขาชี้ไปที่นาฬิกาในผนังด้วยนิ้วของเขา

"ธุรกิจในวันนี้จะเริ่มจนกว่า 04:30 และผลกำไรในขณะนั้นจะมีมาตรฐานในการประเมิน ผู้โชคดีในวันนี้กำลังจะไปรับประทานอาหารที่ 1 ดาวมิชลิ Restaurant 'มะพร้าวนายกรัฐมนตรี' a ......... แต่เป็นเพราะผู้มีพระคุณแผนมีการเปลี่ยนแปลง สถานที่ที่คุณจะไปกินวันนี้ ...... "

ขณะนี้อลันมองที่โจ Minjoon สักครู่ แม้กระทั่งก่อนที่พวกเขาจะคิดว่าความหมายของสายตาที่อลันยังคงพูด

"มันในเกาะโรสตั้งอยู่ในชิคาโก มันเป็นสถานที่ที่มีมิชลิน 3 ดาว. "

ในคำพูดเหล่านั้นปากของทุกคนเปิดกว้าง ในขณะที่โจ Minjoon รู้สึกความปรารถนาดีที่จะชนะ มิชลินระดับ 3 ดาว ความหมายคำเหล่านั้นได้ก็ไม่ธรรมดา บางที ...

' ......... จะมีจานดาว 10?

หัวใจของเขาเริ่มที่จะชนะ มีเพียง $ 50 ของความแตกต่างอยู่กับทีมของโคลอี้ ถ้าเขาทำงานหมดพวกเขาอาจจะคว่ำพวกเขา ส่วนตัวหลังจากที่ความรู้สึกของเขาแน่นอนของรสชาติที่เป็นที่รู้จักกันโดยทุกคนคิดว่าผลกำไรเมื่อวานนี้สูงกว่าปกติบางทีพวกเขาก็จะได้รับผลดีในวันนี้

"ทำดีที่สุดที่คุณสามารถ ทุกคนไม่สามารถชนะ แต่คุณทุกคนจะสามารถที่จะตอบสนองลูกค้าของคุณ ฉันหวังว่าคุณจะสามารถที่จะ. "

ในคำพูดเหล่านั้นใบหน้าของฮิวโก้แข็งแข็ง มันดูเหมือนว่าเขาได้ให้คำมั่นสัญญาที่บางสิ่งบางอย่างในใจ โจ Minjoon คิดว่าในขณะที่สงบลงความโลภของเขา ใช่ครั้งแรกที่มาลูกค้า มันก็ไม่ได้ขายเพียง แต่การทำอาหารที่มีความพึงพอใจลูกค้า เขาไม่สามารถลืมเกี่ยวกับว่าสำหรับแม้แต่สักครู่

โจเซฟกล่าวว่า "ไป ลูกค้าจะได้รับการรอให้คุณ ".

-

ตอนนี้พวกเขาไม่ได้ใช้เวลานานได้รับส่วนผสมในตลาด พวกเขามีอากาศที่แขวนของมัน แต่มันก็เป็นส่วนใหญ่เพราะพวกเขาได้เยี่ยมชมแล้วตลาดชิคาโกครั้งเดียว

พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะปรุงอาหารครั้งแรกกับข้าวตามปกติ เขาได้ซ้ำแล้วขั้นตอนนี้หลายครั้ง แต่มันก็เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดและยาก ข้าวเป็นอาหารที่เป็นเรื่องยากที่จะปรุงอาหารได้เป็นอย่างดี แม่บ้านเกาหลีหุงข้าวในชีวิตประจำวัน แต่ผลที่แตกต่างกันเสมอ ในบางครั้งมันเป็นเรื่องดีที่ปรุงสุกและคนอื่น ๆ มันเป็นน้ำ

บางทีมันอาจจะถูกปรับเพราะพวกเขามีหม้อหุงข้าวที่เก็บไว้ที่มีคุณภาพ แต่ถ้าพวกเขาไม่ได้ที่คุณจะไม่ทราบว่าผลจะเป็น คุณเท่านั้นที่จะได้รับคุ้นเคยเพราะคุณกินมันทุกวัน แต่ข้าวปรุงอาหารก็ไม่ได้เป็นเรื่องง่ายที่จะทำ

"กี่เราจะขายในวันนี้?"

โจ Minjoon ยักไหล่ของเขา มันก็ยังคงอยู่ในชิคาโก แต่สถานที่แห่งนี้อยู่ห่างจากสถานที่สุดท้ายที่ 2km ดังนั้นเขาจึงคิดว่าลูกค้าไม่มากเกินไปจะมาเป็นครั้งที่สอง และแม้ว่าพวกเขาไม่ได้ก็หมายความว่าพวกเขามากิน norimaki พวกเขาอีกครั้ง

และเขาไม่สามารถละเลยผลกระทบของรสชาติแน่นอน อย่างน้อยที่สุดโดยคำนึงถึงการขายพวกเขาคิดว่าจะไม่มีเวลาที่พวกเขาไม่ได้มีลูกค้า ปัญหาก็คือพวกเขา วิธีการที่รวดเร็วพวกเขาจะทำให้ norimaki ให้เป็นไปตามความต้องการหรือไม่ และในวันนี้ทีมอื่น ๆ ที่ดูเหมือนจะยังขยายชั่วโมงธุรกิจ