In these examples, I have made it f

In these examples, I have made it fairly clear that I would prioritize the pedagogical argument, and why. Here is a third example, where I would not. Frequency studies again. It has been shown that the present progressive tense is far less frequent than the present simple (Duskanova and Urbanova, 1967; or you can test this out for yourself by taking a random selection of written and spoken texts and counting!). But the present progressive is far more ‘teachable’: its structure does not entail the difficult do/does interrogative and negative forms, and its meaning can be easily demonstrated in the classroom and lends itself to interesting mime – and picture-based practice. The temptation is to teach the present progressive first, and to spent more time on it – a temptation, I think, which should be resisted.
In other words, when deciding what to teach and how to put it across, I have to consider both linguistic and pedagogical arguments, and then decide which has the priority, or how to combine them. In deciding, I need to use all the knowledge I have gained about TEFL through courses, experience, reading, discussion and reflection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในตัวอย่างเหล่านี้ผมได้ทำให้มันค่อนข้างชัดเจนว่าฉันจะจัดลำดับความสำคัญการโต้เถียงการสอนและทำไม นี่เป็นตัวอย่างที่สามคือการที่ฉันจะไม่ การศึกษาความถี่อีกครั้ง จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าเครียดก้าวหน้าในปัจจุบันอยู่ไกลน้อยบ่อยกว่าง่ายปัจจุบัน (duskanova และ urbanova, 1967;หรือคุณสามารถทดสอบนี้สำหรับตัวคุณเองโดยการสุ่มเลือกจากตำราที่เขียนและพูดและการนับ!) แต่ในปัจจุบันมีความก้าวหน้ามากขึ้น 'เชื่อฟัง': โครงสร้างไม่ได้นำมาซึ่งการทำยาก / ไม่รูปแบบคำถามและลบและความหมายของมันสามารถแสดงให้เห็นได้ง่ายในห้องเรียนและยืมตัวเองไปเล่นละครใบ้ที่น่าสนใจ - ภาพและการปฏิบัติตามสิ่งล่อใจคือการสอนในปัจจุบันความก้าวหน้าแรกและจะใช้เวลาเพิ่มเติมเกี่ยวกับมัน - สิ่งล่อใจผมคิดว่าที่ควรจะต่อต้าน
ในคำอื่น ๆ เมื่อตัดสินใจเลือกสิ่งที่จะสอนและวิธีการที่จะนำมันข้ามฉันจะต้องพิจารณา. ทั้งสองมีปากเสียงภาษาและการสอนและจากนั้นตัดสินใจที่มีความสำคัญหรือวิธีการรวมพวกเขา ในการตัดสินใจ,ฉันจำเป็นต้องใช้ความรู้ทั้งหมดที่ผมได้รับเกี่ยวกับหลักสูตร TEFL ผ่านประสบการณ์การอ่านการอภิปรายและการสะท้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตัวอย่างเหล่านี้ ฉันทำมันค่อนข้างชัดเจน ว่าผมจะจัดลำดับความสำคัญเป็นอาร์กิวเมนต์ของการสอน และเหตุผล นี่คือตัวอย่างที่ 3 ที่ฉันจะไม่ ความถี่ในการศึกษาอีกครั้ง มันได้รับการแสดงว่ากาลก้าวหน้าอยู่ไกลน้อยบ่อยกว่าง่ายอยู่ (Duskanova และ Urbanova, 1967 หรือคุณสามารถทดสอบนี้ออกด้วยตัวคุณเอง โดยการเลือกสุ่มข้อความที่เขียน และพูด และนับ) แต่ก้าวหน้ามีมาก 'สุวินัย': โครงสร้างของอันโดยาก/ไม่ interrogative และลบฟอร์ม และความหมายสามารถเป็นแสดงง่าย ๆ ในห้องเรียน และยืดตัวแบบ mime น่าสนใจ – การฝึกตามรูปภาพ มันคือการ สอนให้ก้าวหน้าอยู่ก่อน และการใช้จ่าย ครั้งนั้น – ทดลอง ฉันคิด ว่า ซึ่งควร resisted.
ในคำอื่น ๆ เมื่อตัดสินใจที่จะสอนและวิธีการใส่มันข้าม ต้องพิจารณาอาร์กิวเมนต์ทั้งภาษาศาสตร์ และการสอน และเลือกที่มีลำดับความสำคัญ หรือวิธีการรวม ในการตัดสินใจ ฉันจำเป็นต้องใช้ทั้งหมดรู้ฉันได้รับ TEFL ผ่านคอร์สเรียน ประสบการณ์ อ่าน สนทนา และสะท้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตัวอย่างนี้ผมจะทำให้เป็นที่ชัดเจนว่าผมค่อนข้างจะจัดลำดับความสำคัญระยะสั้นที่อาร์กิวเมนต์และทำไม นี่เป็นตัวอย่างที่สามที่ผมจะไม่ได้ ความถี่การศึกษาอีกครั้ง. มีการแสดงให้เห็นว่ามีโปรเกรสสีฟเครียดที่มีน้อยกว่าความถี่กว่าปัจจุบันที่เรียบง่าย( duskanova urbanova และปี 1967หรือคุณสามารถทดสอบนี้ออกมาสำหรับตัวคุณเองโดยการเลือกแบบสุ่มสำหรับข้อความเป็นลายลักษณ์อักษรและการพูดและการนับคะแนน!) แต่ในปัจจุบันโปรเกรสสีฟที่เป็นไปได้มากสามารถรับคำสั่งสอนได้''โครงสร้างของตนจะไม่นำไปสู่เรื่องยากที่จะทำ/แบบไม่ซักถามและลบและความหมายของมันสามารถเป็นได้อย่างง่ายดายแสดงให้เห็นว่าในชั้นเรียนและช่วยในการรับที่น่าสนใจในตัวมันเองในการปฏิบัติ MIME - และ ภาพ ที่ใช้Temptation คือการสอนปัจจุบันโปรเกรสสีฟครั้งแรกและจะใช้เวลามากกว่านั้นผมคิดว่าความรุนแรงที่จะอึดอัด.
ในคำอื่นๆในการตัดสินใจว่าจะสอนอย่างไรและจะนำไปผมจะต้องพิจารณาอาร์กิวเมนต์ทั้ง ภาษา และระยะสั้นและจากนั้นจึงตัดสินใจซึ่งมีความสำคัญหรือการผสมผสานให้ ในการตัดสินใจฉันต้องการใช้ความรู้ทั้งหมดที่จะได้รับเกี่ยวกับ tefl ผ่านสนามประสบการณ์การอ่านและการสะท้อนแสงชุดประชุม