Winemaking begins with the collecti

Winemaking begins with the collection and crushing of grapes. For white wines
the grape juice is separated away from the skins and clarified via cold settling,
filtration or centrifugation. The juice is then moved to a barrel or fermentation tank
and the alcoholic fermentation is carried out by yeasts indigenous to the juice, or
via inoculation of a selected S. cerevisiae starter culture. White wine fermentations
are typically carried out for roughly one to two weeks at temperatures around 10 to
18 °C. Upon consumption of available glucose and fructose, the main sugars in
grape juice, the wine is considered “dry” and separated from the yeast and grape
lees (sediment).
Red wines are produced slightly differently than white wines. After crushing the
skins are left in the fermentation to allow for color extraction. Like white wines, the
alcoholic fermentation commences either through the action of indigenous yeasts
or via direct inoculation of a starter culture. During the fermentation the grape
material tends to float to the top of the vat forming a “cap.” To better enable extraction of red pigments and to influence wine flavor, winemakers typically punch
down the cap or pump juice from the bottom over the cap. After a suitable period
of time, the wine is separated from the grape skins and the fermentation is completed in another vessel. As described for white wines, the red wine is now “dry”
and devoid of the main juice sugars.
After the alcoholic fermentation, wines often are spontaneously, or purposely,
taken through a malolactic fermentation in which the high level of malate in the
juice is converted to lactate, mostly by indigenous or inoculated LAB. Unlike the
alcoholic fermentation, the malolactic fermentation is a stylistic consideration by
the winemaker, who, through use of antimicrobial additions (primarily sulfur
dioxide) or filtration may choose to prevent this fermentation from initiating.
Once the wine has been taken through the alcoholic and, if desired, the malolactic
fermentation, the wine is often stored in tanks or barrels to allow flavor development. The residence time for storage is primarily determined by the style of wine
and winemaker choice. Often white wines are not stored for long periods of time
while reds are frequently stored in oak barrels for several years. While the average
wine contains approximately 13 percent ethanol, the alcohol by itself does not
preclude future spoilage. Consequently winemakers must take great care to prevent exposure of the wine to oxygen, which can encourage microbial growth,
as well as judiciously use antimicrobials (again, primarily sulfur dioxide) to prevent microbial spoilage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตไวน์เริ่มต้นด้วยการเก็บรวบรวมและการบดองุ่น สำหรับไวน์ขาวน้ำองุ่นจะถูกแยกออกไปจากหนังและชี้แจงผ่านตกตะกอนเย็นกรองหรือการหมุนเหวี่ยง น้ำผลไม้จะถูกย้ายไปแล้วถังหรือถังหมักและหมักแอลกอฮอล์จะดำเนินการโดยยีสต์พื้นเมืองน้ำผลไม้หรือผ่านการฉีดวัคซีนของวัฒนธรรมที่เลือกเอสเริ่มต้นcerevisiae หมักไวน์ขาวจะดำเนินการมักจะออกมาประมาณหนึ่งถึงสองสัปดาห์ที่อุณหภูมิประมาณ 10 ถึง 18 องศาเซลเซียส เมื่อการบริโภคของน้ำตาลกลูโคสที่มีอยู่และฟรุกโตส, น้ำตาลหลักในน้ำองุ่นไวน์ถือว่าเป็น"แห้ง" และแยกออกจากยีสต์และองุ่นตะกอน(ตะกอน). ไวน์แดงที่มีการผลิตแตกต่างกันเล็กน้อยกว่าไวน์ขาว หลังจากบดหนังที่เหลืออยู่ในการหมักเพื่อให้การสกัดสี เช่นเดียวกับไวน์ขาวที่หมักแอลกอฮอล์เริ่มทั้งผ่านการกระทำของยีสต์พื้นเมืองหรือผ่านการฉีดวัคซีนโดยตรงของวัฒนธรรมที่เริ่มต้น ในระหว่างการหมักองุ่นวัสดุที่มีแนวโน้มที่จะลอยไปด้านบนของถังขึ้นรูปเป็น "หมวก." เพื่อให้ช่วยสกัดจากเม็ดสีแดงและจะมีผลต่อรสชาติไวน์ผลิตไวน์มักจะเจาะลงหมวกหรือปั๊มน้ำจากด้านล่างมากกว่าหมวก หลังจากช่วงเวลาที่เหมาะสมของเวลาไวน์ถูกแยกออกจากสกินองุ่นหมักและจะเสร็จสมบูรณ์ในเรืออีก ตามที่อธิบายไว้สำหรับไวน์ขาวไวน์แดงอยู่ในขณะนี้ "แห้ง" และปราศจากน้ำตาลน้ำผลไม้หลัก. หลังจากการหมักแอลกอฮอล์ไวน์มักจะเป็นธรรมชาติหรือจงใจนำมาผ่านการหมัก malolactic ที่ระดับสูงของ malate ในน้ำผลไม้จะถูกแปลงเป็นนมโดยส่วนใหญ่ของชนพื้นเมืองหรือเชื้อ LAB ซึ่งแตกต่างจากการหมักแอลกอฮอล์หมัก malolactic คือการพิจารณาสำนวนโดยผู้ผลิตไวน์ที่ผ่านการใช้งานของการเพิ่มยาต้านจุลชีพ(ส่วนใหญ่ซัลเฟอร์ไดออกไซด์) หรือกรองอาจเลือกที่จะป้องกันไม่ให้เกิดการหมักนี้จากการเริ่มต้น. เมื่อไวน์ที่ได้รับผ่านที่มีแอลกอฮอล์และ ถ้าต้องการที่ malolactic หมักไวน์มักจะถูกเก็บไว้ในถังหรือถังเพื่อให้การพัฒนารสชาติ เวลาที่มีถิ่นที่อยู่สำหรับการจัดเก็บจะกำหนดโดยรูปแบบของไวน์และการเลือกผู้ผลิตไวน์ บ่อยครั้งที่ไวน์ขาวจะไม่เก็บไว้เป็นเวลานานของเวลาในขณะที่สีแดงจะถูกเก็บไว้บ่อยในถังไม้โอ๊คเป็นเวลาหลายปี ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของไวน์ที่มีเอทานอลร้อยละประมาณ 13 เครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดยตัวเองไม่ได้ดักคอการเน่าเสียในอนาคต ดังนั้นผู้ผลิตไวน์จะต้องดูแลที่ดีในการป้องกันการสัมผัสของไวน์ออกซิเจนซึ่งสามารถส่งเสริมการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์เช่นเดียวกับการใช้ยาต้านจุลชีพอย่างรอบคอบ (อีกครั้งส่วนใหญ่ก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์) เพื่อป้องกันการเน่าเสียของจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มต้นด้วยการรวบรวม และการทำไวน์องุ่น สำหรับไวน์องุ่นขาว
แยกห่างจากผิวหนังและชี้แจงผ่านการตกตะกอนการกรองหรือ
เย็น , การปั่นเหวี่ยง คั้นแล้วย้ายไปถังหรือถังหมัก
และการหมักแอลกอฮอล์โดยยีสต์ตามธรรมชาติมีการนำน้ำผลไม้หรือ
ผ่านเชื้อ S . cerevisiae เริ่มต้นที่วัฒนธรรม
fermentations ไวน์ขาวมักจะดำเนินการประมาณหนึ่งถึงสองสัปดาห์ที่อุณหภูมิประมาณ 10 องศา
18 ต่อการบริโภคของน้ำตาลกลูโคสและน้ำตาลฟรักโทสที่มีอยู่ , หลักใน
น้ำองุ่น ไวน์ถือว่าเป็น " แห้ง " และแยกออกจากยีสต์และกากองุ่น
( ตะกอน ) .
ไวน์แดงผลิต แตกต่างกันเล็กน้อยกว่าไวน์ขาว หลังจากบด
หนังที่เหลือในการหมักเพื่อให้สามารถสกัดสี ชอบไวน์ขาว
การหมักแอลกอฮอล์จะให้ผ่านการกระทำของชนพื้นเมืองโดยตรงหรือผ่านเชื้อยีสต์
เริ่มต้นวัฒนธรรม ในระหว่างการหมักวัสดุองุ่น
มีแนวโน้มที่จะลอยไปด้านบนของภาษีมูลค่าเพิ่มที่เป็น " หมวก " ดีกว่าให้การสกัดสีแดงและมีอิทธิพลต่อรสชาติไวน์ทนายความมักจะชก
ลงหมวก หรือน้ำผลไม้ปั๊มจากด้านล่างผ่านหมวก หลังจาก
ระยะเวลาที่เหมาะสมของเวลา ไวน์ที่ถูกแยกออกจากองุ่นสกินและการหมักเสร็จในภาชนะอื่น ตามที่อธิบายไว้ในไวน์ขาว ไวน์แดง คือตอนนี้ " แห้ง " และ ปราศจากน้ําตาล

น้ำหลัก หลังจากการหมักแอลกอฮอล์ ไวน์ มักจะจะเป็นธรรมชาติ หรือจงใจ
ถ่ายผ่านการหมัก malolactic ที่ระดับสูงของ Malate ใน
น้ำผลไม้จะถูกแปลงและส่วนใหญ่โดยพื้นเมืองหรือจากแล็บ ซึ่งแตกต่างจาก
การหมักแอลกอฮอล์ , การหมัก malolactic จะพิจารณาโวหารโดย
winemaker ที่ผ่านการใช้ยาต้านจุลชีพเพิ่มกำมะถัน
( หลักไดออกไซด์ ) หรือการกรองอาจเลือกที่จะป้องกันเชื้อนี้จากการเริ่มต้น .
เมื่อไวน์ได้ถูกถ่ายผ่านแอลกอฮอล์และหากต้องการหมัก malolactic
, ไวน์มักจะถูกเก็บไว้ในถังหรือถังเพื่อให้พัฒนารสชาติ เวลาพักสำหรับกระเป๋าเป็นหลัก โดยพิจารณาลักษณะของไวน์
คุณสมบัติและทางเลือกมักไวน์ขาวจะไม่เก็บไว้สำหรับระยะเวลานานของเวลา ในขณะที่หงส์แดง
บ่อยเก็บไว้ในถังไม้โอ๊กเป็นเวลาหลายปี ในขณะที่ไวน์เฉลี่ย
ที่มีประมาณ 13 เปอร์เซ็นต์ เอทานอล แอลกอฮอล์ โดยตัวเองไม่ได้
ดักคอความเสียหายในอนาคต จากนั้น ทนายความจะต้องดูแลที่ดีเพื่อป้องกันการสัมผัสของไวน์กับออกซิเจน ซึ่งสามารถกระตุ้นการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์
เช่นเดียวกับการใช้ยาต้านจุลชีพ ( อีกอย่างรอบคอบเป็นหลัก ก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ) เพื่อป้องกันการเน่าเสียของจุลินทรีย์