Figure 2 illustrates this approach

Figure 2 illustrates this approach where a
comparable example is developed to that in Figure 1.
Again, the intention is to find areas suitable for
industrial development, subject to the following
criteria: suitable areas will be near to a road (as near
as possible – upper left), near to a labour force (as
near as possible – middle left), on low slopes (as low
as possible – upper right) and as far from the wildlife
reserve as possible (middle right). As in Figure 1,
development is not permitted in wildlife reserves
(lower left) through use of a Boolean constraint.
These criteria are aggregated by means of a
weighted average of the criterion scores. In this case,
all criteria were standardised before weighting to a
common numeric range using the most commonly
used (but not necessarily recommended) technique –
linear scaling between the minimum and maximum
values of that criterion. The linear rescaling is to a
consistent range (0–255) as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 2
แสดงให้เห็นถึงวิธีการนี้ที่ตัวอย่างเทียบได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อว่าในรูปที่1
อีกครั้งความตั้งใจที่จะหาพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาอุตสาหกรรมอาจมีการต่อไปตามเกณฑ์: พื้นที่ที่เหมาะสมจะอยู่ใกล้กับถนน (ที่ใกล้ที่สุด- บนซ้าย) ใกล้กับแรงงาน (ตามที่อยู่ใกล้ที่สุด- กลางซ้าย) อยู่บนเนินเขาต่ำ (ต่ำที่สุด- ขวาบน) และเท่าจากสัตว์ป่าสำรองที่เป็นไปได้(ขวากลาง) เช่นเดียวกับในรูปที่ 1 การพัฒนาไม่ได้รับอนุญาตในสัตว์ป่าสงวน(ซ้ายล่าง) ผ่านการใช้งานของข้อ จำกัด แบบบูล. หลักเกณฑ์เหล่านี้จะถูกรวบรวมโดยใช้วิธีการถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของคะแนนเกณฑ์ ในกรณีนี้เกณฑ์มาตรฐานก่อนที่จะได้รับน้ำหนักไปยังช่วงที่เป็นตัวเลขร่วมกันใช้กันมากที่สุดมาใช้(แต่ไม่จำเป็นต้องแนะนำ) เทคนิค - ปรับเชิงเส้นระหว่างต่ำสุดและสูงสุดค่าเกณฑ์ที่ rescaling เชิงเส้นเป็นไปช่วงที่สอดคล้องกัน(0-255) ดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 2 แสดงให้เห็นถึงวิธีการนี้ที่
ตัวอย่างเทียบเคียงพัฒนาไปในรูปที่ 1
อีกครั้ง ความตั้งใจที่จะหาพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาอุตสาหกรรมภายใต้เกณฑ์ต่อไปนี้
: พื้นที่ที่เหมาะสมจะอยู่ใกล้กับถนน ( ใกล้
เป็นไปได้–บนซ้าย ) อยู่ใกล้กับแรงงาน (
ใกล้ที่สุด ( กลางซ้าย ) บนที่ลาดต่ำ ( ต่ำ
เป็นไปได้ ( ขวาบน ) และห่างจากสัตว์ป่า
จองเป็นไปได้ ( กลางขวา ) ในรูปที่ 1 การพัฒนาไม่ได้รับอนุญาตในสัตว์ป่าสงวน
( ซ้ายล่าง ) ผ่านการใช้ตรรกะข้อจำกัด .
เกณฑ์เหล่านี้รวมโดยวิธีการของ
ถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของเกณฑ์คะแนน ในกรณีนี้ทั้งหมดเท่ากับเกณฑ์มาตรฐานน้ำหนัก

ก่อนไปช่วงตัวเลขทั่วไปใช้กันมากที่สุด ( แต่ไม่แนะนำให้ใช้

) เทคนิค–เส้นมาตราส่วนระหว่างต่ำสุดและค่าสูงสุด
ของเกณฑ์ การ rescaling เชิงเส้นเป็น
ช่วงที่สอดคล้องกัน ( 0 - 255 ) ดังนี้