Religion and Dissatisfaction with L

Religion and Dissatisfaction with Life
Considering the relation between religion and well-being requires a balanced approach,
not only allowing that religion increases subjective well-being, but also being open to how
religion can relate to unhappiness, depression, and dissatisfaction with life. Religion involves the
whole of life, and life involves joy and sorrow. Religion not only ameliorates the pain of loss,
but also evokes and encourages pain (e.g., fasting, penance) or loss (e.g., the giving up of
resources and status). For example, traditional Jews are required to mourn the destruction of
Zion by observing a fast day (the 9th of Av) which ensures that this is an aversive experience.
While Jewish prayers are in some ways more optimistic than those of some other religions (Sethi
& Seligman, 1993), Jews also read from Lamentations to cultivate feelings of sorrow and
longing to return to Zion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศาสนาและความไม่พอใจกับชีวิตพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างศาสนาและกำลังต้องการวิธีสมดุลไม่เพียงแต่ช่วยให้ ศาสนาเพิ่มตามอัตวิสัย แต่ยังเปิดวิธีศาสนาสามารถเกี่ยวข้องกับทุกข์ ซึมเศร้า และความไม่พอใจกับชีวิต เกี่ยวข้องกับศาสนาทั้งหมดของชีวิต และชีวิตเกี่ยวข้องกับความสุขและความเสียใจ ศาสนา ameliorates ไม่เพียงแต่ความเจ็บปวดของการสูญเสียแต่ยัง evokes และกระตุ้นความเจ็บปวด (เช่น ถือศีลอด penance) หรือการสูญเสีย (เช่น การให้ค่าของทรัพยากรและสถานะ) ตัวอย่าง ชาวยิวดั้งเดิมจะต้องร่ำไห้ทำลายZion โดยสังเกตวันอย่างรวดเร็ว (9 ของ Av) ซึ่งช่วยให้มั่นใจว่า นี่คือประสบการณ์ aversiveในขณะที่สวดมนต์ของชาวยิวในบางวิธีในเชิงบวกมากขึ้นกว่าของบางอื่น ๆ ศาสนา (Sethiและ Seligman, 1993), ชาวยิวยังอ่านจาก Lamentations เพื่อปลูกฝังความรู้สึกแห่งความเสียใจ และลิ้นกลับไป Zion

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศาสนาและความไม่พอใจกับชีวิต
เมื่อพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างศาสนาและเป็นอยู่ที่ดีต้องใช้วิธีการที่สมดุล
ไม่เพียง แต่ช่วยให้ที่เพิ่มขึ้นของศาสนาอัตนัยเป็นอยู่ที่ดี แต่ยังการเปิดให้วิธี
ศาสนาสามารถเกี่ยวข้องกับความทุกข์และความซึมเศร้าและความไม่พอใจกับชีวิต ศาสนาที่เกี่ยวข้องกับการ
ทั้งหมดของชีวิตและชีวิตที่เกี่ยวข้องกับความสุขและความเศร้าโศก ศาสนาไม่เพียง แต่ ameliorates ความเจ็บปวดจากการสูญเสีย
แต่ยังกระตุ้นและส่งเสริมให้มีอาการปวด (เช่นอดอาหารตบะ) หรือการสูญเสีย (เช่นให้ขึ้นของ
ทรัพยากรและสถานะ) ตัวอย่างเช่นชาวยิวแบบดั้งเดิมจะต้องเสียใจการล่มสลายของ
ชาวยิวโดยการสังเกตเร็ววัน (9 Av) ซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่านี่เป็นประสบการณ์ aversive.
ในขณะที่การสวดมนต์ของชาวยิวอยู่ในวิธีการบางอย่างในแง่ดีมากขึ้นกว่าที่ของบางศาสนาอื่น ๆ (Sethi
และ Seligman, 1993) ชาวยิวยังอ่านจากคร่ำครวญเพื่อปลูกฝังความรู้สึกของความเศร้าโศกและ
ความปรารถนาที่จะกลับไปศิโยน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศาสนาและความไม่พอใจกับชีวิต
พิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างศาสนาและความเป็นอยู่ ต้องใช้วิธีการที่สมดุล ไม่เพียง แต่ช่วยให้ศาสนานั้น
เพิ่มความสุขเชิงอัตวิสัย แต่ยังถูกเปิดแล้ว
ศาสนาสามารถเกี่ยวข้องกับความทุกข์ ความซึมเศร้า และพึงพอใจกับชีวิต ศาสนาที่เกี่ยวข้องกับ
ทั้งหมดของชีวิต และชีวิตที่เกี่ยวข้องกับความสุขและความเศร้าโศกศาสนาไม่ใช่แค่ ameliorates ความเจ็บปวดของการสูญเสีย แต่ยังกระตุ้นและกระตุ้นความเจ็บปวด
( เช่น อดอาหาร ตบะ ) หรือขาดทุน ( เช่น การให้ของ
ทรัพยากรและสถานะ ) ตัวอย่างเช่นชาวยิวแบบดั้งเดิมจะต้องไว้ทุกข์ทำลาย
ศิโยนโดยสังเกตเร็ววัน ( 9 AV ) ซึ่งยืนยันว่า นี่เป็นประสบการณ์
aversive .ในขณะที่ยิวสวดมนต์ในบางวิธีที่ดีกว่านั้นบางศาสนาอื่น ( เศรษฐี
& Seligman , 1993 ) ยิวยังอ่านจากความโศกเศร้าเพื่อปลูกฝังความรู้สึกของความเศร้าโศกและ
โหยหาที่จะกลับไปยังไซออน