DISCUSSIONIn this study, we evaluat

DISCUSSION
In this study, we evaluated the role of IAYT started at mid-gestation and continued until delivery on pregnancy outcomes. We compared this group to a matched control group who were similar in patient characteristics, but per- formed aerobic exercise twice a day (standard obstetric ad- vice). The interventional group (IAYT) had a statistically significant increase in mean gestational age at delivery, de- creased small-for-gestational-age babies, and decreased in- cidence of idiopathic IUGR and IUGR associated with PIH. The incidence of PIH and emergent cesarean sections tended to decrease but was statistically not significant.
Given the larger picture of multiple failed attempts to re- duce low birth weight and prematurity in the past decade, this study provides a potential intervention that might im- prove pregnancy outcomes. The exact role of IAYT is un- clear. Whether this represents a true causal effect or an as- sociation needs to be studied further. We speculate that its actions mediate three commonly postulated mechanisms for the transfer of maternal stress to the fetus.
The relationship between the HPA axis and the repro- ductive system in pregnancy is complex and intriguing. The
hormones of the HPA axis primarily have strong inhibiting effects on the hypothalamo-pituitary-gonadal axis (HPG) (Chrousos, 1998). There is also evidence suggesting that the endometrium, myometrium, and ovaries are rich in recep- tors for corticotrophin releasing hormone (CRH) and corti- sol receptors (Mulder et al., 2002). Given this functional relationship, it is not difficult to hypothesize that psycho- logical (and physical) stress may lead to poor reproductive outcomes.
The three possible mechanisms that have been postulated to explain the transmission of maternal stress to the unborn baby are a reduction in transplacental blood flow, a placen- tal transfer of maternal stress hormones, and stress-induced pCRH (placental CRH) released prematurely into the fetal environment. Reductions in placental blood flow have been documented by Doppler flow studies showing high resis- tance of the uterine arteries in women with high anxiety scores at 32 weeks gestation (Teixeira et al., 1999). Corti- costeroids readily cross the placenta in many animal mod- els, but the human fetus is protected by the placental en- zyme 11 -hydroxysteroid dehydrogenase (11 -HSD), which converts the active cortisol into inactive cortisone (Seckl, 1997). Under certain circumstances of maternal hy- percortisolemia (stress) the fetal levels of cortisol have been found to be linearly related to maternal levels (Gitau et al., 1998). The placenta produces pCRH between 8 and 10 weeks gestation along with hypothalamic CRH. In normal pregnancies the pCRH rises rapidly during the last 2 to 4 weeks, to facilitate parturition. Under abnormal circum- stances (PIH, preterm labor, or maternal stress) the pCRH surge occurs prematurely. Premature activation of pCRH has been linked to preterm labor and delivery (Majzoub and Kar- alis, 1999).
Women undergoing assisted reproductive techniques (IVF) as a result of functional disorders of the HPG axis have been shown to have higher stress scores than women undergoing the same procedure for anatomic obstructions (tubal block, malformations of the cervix or uterus) (Wasser, 1999). In other studies, it has been shown that IVF is less successful when women report stress or anxiety at the start of treatment (Demyttenaere et al., 1994; Milad et al., 1998).
Animal experiments have shown that exposure of preg- nant dogs to stressful conditions (such as capture, noise, im- mobilization, introduction of a strange male, or crowding) often results in a smaller litter size (embryo resorption), structural malformations, growth retardation, and lower birth weight of the puppies (deCatanzaro and Macniven, 1992). More recently, many well-controlled human studies suggest a direct relationship between prenatal maternal stress and pregnancy complications. The rate of spontaneous abortions increased in women who had experienced a recent stressful life event (Neugebauer et al., 1996) and increased stress at work (Fenster et al., 1995). Structural malforma- tions have been associated with the death of an older child during pregnancy (Hansen et al., 2000) and with marital disharmony (Nimby et al., 1999). The risk of pre-eclampsia is increased with first trimester depression and anxiety (Kurki et al., 2000) and with increased serum concentrations of pCRH between 18 and 20 weeks gestation (Hobel et al., 1999; Perkins et al., 1995). Preterm labor and preterm de- livery are associated with mid-trimester stress and elevated pCRH between 15 and 20 weeks gestation (Hobel et al., 1999; Leung et al., 1999). Anxiety and depression are also documented to decrease birth weight and head circumfer- ence (Lou et al., 1994). Maternal administration of natural or synthetic corticosteroids can also induce changes associ- ated with maternal stress

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DISCUSSIONIn this study, we evaluated the role of IAYT started at mid-gestation and continued until delivery on pregnancy outcomes. We compared this group to a matched control group who were similar in patient characteristics, but per- formed aerobic exercise twice a day (standard obstetric ad- vice). The interventional group (IAYT) had a statistically significant increase in mean gestational age at delivery, de- creased small-for-gestational-age babies, and decreased in- cidence of idiopathic IUGR and IUGR associated with PIH. The incidence of PIH and emergent cesarean sections tended to decrease but was statistically not significant.Given the larger picture of multiple failed attempts to re- duce low birth weight and prematurity in the past decade, this study provides a potential intervention that might im- prove pregnancy outcomes. The exact role of IAYT is un- clear. Whether this represents a true causal effect or an as- sociation needs to be studied further. We speculate that its actions mediate three commonly postulated mechanisms for the transfer of maternal stress to the fetus.The relationship between the HPA axis and the repro- ductive system in pregnancy is complex and intriguing. Thehormones of the HPA axis primarily have strong inhibiting effects on the hypothalamo-pituitary-gonadal axis (HPG) (Chrousos, 1998). There is also evidence suggesting that the endometrium, myometrium, and ovaries are rich in recep- tors for corticotrophin releasing hormone (CRH) and corti- sol receptors (Mulder et al., 2002). Given this functional relationship, it is not difficult to hypothesize that psycho- logical (and physical) stress may lead to poor reproductive outcomes.The three possible mechanisms that have been postulated to explain the transmission of maternal stress to the unborn baby are a reduction in transplacental blood flow, a placen- tal transfer of maternal stress hormones, and stress-induced pCRH (placental CRH) released prematurely into the fetal environment. Reductions in placental blood flow have been documented by Doppler flow studies showing high resis- tance of the uterine arteries in women with high anxiety scores at 32 weeks gestation (Teixeira et al., 1999). Corti- costeroids readily cross the placenta in many animal mod- els, but the human fetus is protected by the placental en- zyme 11 -hydroxysteroid dehydrogenase (11 -HSD), which converts the active cortisol into inactive cortisone (Seckl, 1997). Under certain circumstances of maternal hy- percortisolemia (stress) the fetal levels of cortisol have been found to be linearly related to maternal levels (Gitau et al., 1998). The placenta produces pCRH between 8 and 10 weeks gestation along with hypothalamic CRH. In normal pregnancies the pCRH rises rapidly during the last 2 to 4 weeks, to facilitate parturition. Under abnormal circum- stances (PIH, preterm labor, or maternal stress) the pCRH surge occurs prematurely. Premature activation of pCRH has been linked to preterm labor and delivery (Majzoub and Kar- alis, 1999).ระหว่างเทคนิคการช่วยเจริญพันธุ์ (IVF) จากการทำงานผิดปกติของแกน HPG ผู้หญิงได้แสดงให้มีคะแนนความเครียดสูงขึ้นมากกว่าผู้หญิงในระหว่างกระบวนการเดียวกันสำหรับสิ่งกีดขวางตามสรีระ (tubal บล็อก ความผิดปกติของปากมดลูกหรือมดลูก) (Wasser, 1999) ในการศึกษาอื่น ๆ มันแสดงว่าประสบความสำเร็จน้อย IVF หรือเมื่อผู้หญิงรายงานความเครียดหรือความวิตกกังวลที่เริ่มการรักษา (Demyttenaere et al. 1994 Milad et al. 1998)Animal experiments have shown that exposure of preg- nant dogs to stressful conditions (such as capture, noise, im- mobilization, introduction of a strange male, or crowding) often results in a smaller litter size (embryo resorption), structural malformations, growth retardation, and lower birth weight of the puppies (deCatanzaro and Macniven, 1992). More recently, many well-controlled human studies suggest a direct relationship between prenatal maternal stress and pregnancy complications. The rate of spontaneous abortions increased in women who had experienced a recent stressful life event (Neugebauer et al., 1996) and increased stress at work (Fenster et al., 1995). Structural malforma- tions have been associated with the death of an older child during pregnancy (Hansen et al., 2000) and with marital disharmony (Nimby et al., 1999). The risk of pre-eclampsia is increased with first trimester depression and anxiety (Kurki et al., 2000) and with increased serum concentrations of pCRH between 18 and 20 weeks gestation (Hobel et al., 1999; Perkins et al., 1995). Preterm labor and preterm de- livery are associated with mid-trimester stress and elevated pCRH between 15 and 20 weeks gestation (Hobel et al., 1999; Leung et al., 1999). Anxiety and depression are also documented to decrease birth weight and head circumfer- ence (Lou et al., 1994). Maternal administration of natural or synthetic corticosteroids can also induce changes associ- ated with maternal stress

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ในการศึกษานี้เราประเมินบทบาทของ IAYT เริ่มต้นที่กลางตั้งครรภ์และต่อเนื่องจนถึงการส่งมอบผลลัพธ์การตั้งครรภ์ เราเมื่อเทียบกับกลุ่มนี้ไปอยู่ในกลุ่มที่ตรงกับที่มีความคล้ายคลึงกันในลักษณะของผู้ป่วย แต่ละรูปแบบการออกกำลังกายวันละสองครั้ง (มาตรฐานสูติรองคลิป) กลุ่มที่ใช้มาตรการแทรกแซง (IAYT) มีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในอายุครรภ์เฉลี่ยในการส่งมอบงานลดลงทารกขนาดเล็กสำหรับการตั้งครรภ์อายุและลดลง cidence in-ของ IUGR ไม่ทราบสาเหตุและ IUGR เกี่ยวข้องกับ PIH อุบัติการณ์ของ PIH และโผล่ออกมาส่วนการผ่าตัดคลอดมีแนวโน้มลดลง แต่ก็มีนัยสำคัญทางสถิติไม่
ได้รับภาพขนาดใหญ่ของหลาย ๆ คนพยายามที่ล้มเหลวอีกครั้งน้ำหนักแรกเกิด Duce ต่ำและทารกเกิดก่อนกำหนดในทศวรรษที่ผ่านมาการศึกษาครั้งนี้ยังมีการแทรกแซงที่อาจอิ่มพิสูจน์ผลลัพธ์การตั้งครรภ์ บทบาทที่แน่นอนของ IAYT คือยกเลิกชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นการแสดงให้เห็นถึงผลกระทบที่มีสาเหตุที่แท้จริงหรือ sociation จำาจะต้องมีการศึกษาต่อไป เราคาดการณ์ว่าการกระทำของตนเป็นสื่อกลางในสามกลไกการตั้งสมมติฐานทั่วไปสำหรับการถ่ายโอนของความเครียดของมารดาเพื่อทารกในครรภ์
ความสัมพันธ์ระหว่างแกน HPA และระบบ ductive เพื่อจุดประในการตั้งครรภ์ที่มีความซับซ้อนและน่าสนใจ
ฮอร์โมนของแกน HPA ส่วนใหญ่มีผลยับยั้งการที่แข็งแกร่งใน hypothalamo-ต่อมใต้สมองอวัยวะสืบพันธุ์แกน (HPG) (Chrousos, 1998) นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่บอกว่าเยื่อบุโพรงมดลูก myometrium และรังไข่ที่อุดมไปด้วย Tors recep- สำหรับ corticotrophin ปล่อยฮอร์โมน (CRH) และผู้รับ Sol corti- (Mulder et al., 2002) ให้นี้ความสัมพันธ์การทำงานมันไม่ได้เป็นเรื่องยากที่จะตั้งสมมติฐานว่าจิตตรรกะ (และกายภาพ) ความเครียดอาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่น่าสงสารสืบพันธุ์
สามกลไกที่เป็นไปได้ที่ได้รับการกล่าวอ้างที่จะอธิบายการส่งของความเครียดของมารดาไปยังทารกในครรภ์มีการลดการไหลเวียนของเลือด transplacental โอน Tal placen- ของฮอร์โมนความเครียดของมารดาและ pCRH เกิดความเครียด (รก CRH) ออกก่อนเวลาอันควรเข้าไปใน สภาพแวดล้อมของทารกในครรภ์ ลดการไหลเวียนของเลือดรกได้รับการรับรองโดยการศึกษาการไหลของ Doppler แสดงในระยะ resis- สูงของหลอดเลือดแดงมดลูกในผู้หญิงที่มีคะแนนความวิตกกังวลในระดับสูงที่ 32 สัปดาห์ตั้งครรภ์ (Teixeira et al., 1999) costeroids Corti- พร้อมข้ามรกในหลาย Els โมดูลสัตว์ แต่ทารกในครรภ์ของมนุษย์มีการป้องกันโดยรก en- Zyme 11 dehydrogenase -hydroxysteroid (11 -HSD) ซึ่งจะแปลง cortisol ที่ใช้งานไม่ได้ใช้งานออกเป็นคอร์ติโซน (Seckl, 1997) ภายใต้สถานการณ์บางอย่างของ percortisolemia เชียมารดา (ความเครียด) ระดับของทารกในครรภ์ของ cortisol ได้รับพบว่ามีความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงไปยังระดับที่มารดา (Gitau et al., 1998) รกผลิต pCRH ระหว่าง 8 และ 10 สัปดาห์ตั้งครรภ์พร้อมกับ hypothalamic CRH ในการตั้งครรภ์ปกติ pCRH เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วง 2-4 สัปดาห์ที่ผ่านมาเพื่ออำนวยความสะดวกการคลอด ภายใต้สถานการณ์ที่ผิดปกติอ้อม (PIH, แรงงานคลอดก่อนกำหนดหรือความเครียดของมารดา) กระชาก pCRH เกิดขึ้นก่อนเวลาอันควร การเปิดใช้งานก่อนวัยอันควรของ pCRH ได้รับการเชื่อมโยงกับแรงงานคลอดก่อนกำหนดและการส่งมอบ (Majzoub และ Kar- อลิส, 1999)
ผู้หญิงที่ได้รับการช่วยเหลือเทคนิคการเจริญพันธุ์ (IVF) เป็นผลมาจากความผิดปกติของการทำงานของแกน HPG ได้รับการแสดงที่จะมีคะแนนที่สูงกว่าความเครียดมากกว่าผู้หญิงอยู่ระหว่างขั้นตอนเดียวกันสำหรับสิ่งกีดขวางกายวิภาค (บล็อกท่อนำไข่ผิดปกติของปากมดลูกหรือมดลูก) (Wasser 1999 ) ในการศึกษาอื่น ๆ จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าการผสมเทียมจะประสบความสำเร็จน้อยลงเมื่อผู้หญิงรายงานความเครียดหรือความวิตกกังวลในช่วงเริ่มต้นของการรักษา (Demyttenaere et al, 1994;.. สูงศักดิ์, et al, 1998)
การทดลองในสัตว์ได้แสดงให้เห็นการสัมผัสของสุนัข Nant preg- เพื่อสภาวะเครียด (เช่นการจับภาพเสียงระดมญแนะนำของชายแปลกหรือเบียดเสียด) ที่มักจะส่งผลให้มีขนาดเล็กลงครอก (ตัวอ่อน resorption) ผิดปกติของโครงสร้างการเจริญเติบโต หน่วงเหนี่ยวและน้ำหนักแรกเกิดต่ำกว่าของลูกสุนัข (deCatanzaro และ MacNiven, 1992) เมื่อเร็ว ๆ นี้จำนวนมากมีการควบคุมการศึกษาของมนุษย์ขอแนะนำความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างความเครียดของมารดาก่อนคลอดและภาวะแทรกซ้อนของการตั้งครรภ์ อัตราการทำแท้งที่เกิดขึ้นเองที่เพิ่มขึ้นในผู้หญิงที่มีประสบการณ์เหตุการณ์ความเครียดในชีวิตที่ผ่านมา (Neugebauer et al., 1996) และความเครียดเพิ่มขึ้นในที่ทำงาน (Fenster et al., 1995) ทั้งนี้ malforma- โครงสร้างได้รับการเชื่อมโยงกับการตายของเด็กที่มีอายุมากกว่าในระหว่างตั้งครรภ์ (แฮนเซน et al., 2000) และมีการแตกแยกสมรส (NIMBY et al., 1999) ความเสี่ยงของการ Pre-eclampsia จะเพิ่มขึ้นกับภาวะซึมเศร้าไตรมาสแรกและความวิตกกังวลและเซรั่มเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของ pCRH ระหว่างวันที่ 18 และ 20 สัปดาห์ตั้งครรภ์ (Kurki et al, 2000). (Hobel et al, 1999;.. Perkins, et al, 1995) . แรงงานคลอดก่อนกำหนดและคลอดก่อนกำหนดเครื่องแบบ de- มีความเกี่ยวข้องกับความเครียดกลางภาคการศึกษาและยกระดับ pCRH ระหว่าง 15 และ 20 สัปดาห์ตั้งครรภ์ (Hobel et al, 1999;.. เหลียง, et al, 1999) ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้านอกจากนี้ยังมีเอกสารที่จะลดน้ำหนักแรกเกิดและศีรษะ ence circumfer- (ลู et al., 1994) การบริหารงานของมารดาของ corticosteroids ธรรมชาติหรือสังเคราะห์นอกจากนี้ยังสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง associ- ated กับความเครียดของมารดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายในการศึกษานี้เราประเมินบทบาทของ iayt เริ่มที่กลางการตั้งครรภ์และต่อเนื่องไปจนถึงการจัดส่งในผลลัพธ์ของการตั้งครรภ์ . เราเทียบกลุ่มนี้ให้ตรงกับกลุ่มที่คล้ายคลึงกันในลักษณะของผู้ป่วย แต่ต่อรูปแบบการออกกำลังกายวันละสองครั้ง ( มาตรฐานเกี่ยวกับโฆษณา - รอง ) กลุ่มนโยบาย ( iayt ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่เพิ่มขึ้นในอายุครรภ์เฉลี่ยในการ de - รอยย่นเล็ก ๆสำหรับอายุครรภ์ ทารกและลดลงใน cidence ของสาเหตุและ iugr iugr เกี่ยวข้องกับพีส . อุบัติการณ์ PIH และส่วนผ่าตัดคลอดฉุกเฉินมีแนวโน้มลดลง แต่พบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่างให้ใหญ่ขึ้นหลายความพยายามล้มเหลวอีกครั้ง duce ทารกน้ำหนักน้อย และจอตาผิดปกติในทศวรรษที่ผ่านมา การศึกษานี้มีศักยภาพในการแทรกแซงที่อาจ im - พิสูจน์ผลลัพธ์ของการตั้งครรภ์ . บทบาทที่แน่นอนของ iayt คือ UN - ชัดเจน ว่า นี้เป็นจริงสาเหตุที่ผลหรือเป็น - sociation ต้องศึกษาเพิ่มเติม เราคาดการณ์ว่า การกระทำของทั้งสามโดยทั่วไปซึ่งเป็นกลไกสำหรับการถ่ายโอนของความเครียดของมารดากับทารกในครรภ์ความสัมพันธ์ระหว่าง HPA แกน และ 11 . - ระบบ ductive ในการตั้งครรภ์ที่มีความซับซ้อนและน่าสนใจ ที่ฮอร์โมนของ HPA แกนหลักมีการต่อ hypothalamo ต่อมใต้สมองของฝ่ายอักษะ ( hpg ) ( chrousos , 1998 ) นอกจากนี้ยังมีหลักฐานว่า ที่มดลูกและรังไข่ยม , , อุดมไปด้วย Recep - ทอร์สสำหรับ corticotrophin ปล่อยฮอร์โมนคอร์ติโซล ( CRH ) และตัวรับ ( เสียง Mulder et al . , 2002 ) จากความสัมพันธ์แบบนี้ มันไม่ยากที่จะพบว่าโรคจิต - ตรรกะ ( และร่างกาย ) ความเครียดอาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ทำให้ยากจนามเป็นไปได้กลไกที่ได้รับการคิดค้นเพื่ออธิบายการส่งผ่านความเครียดของมารดากับทารกในครรภ์จะลดลงใน transplacental เลือดไหล , placen - โอนทาล ฮอร์โมนความเครียดของมารดา และ stress-induced pcrh ( คนไทย CRH ) ออกก่อนกำหนดในสภาพแวดล้อมที่ทารก การลดลงของการไหลเวียนเลือดได้รับเอกสาร โดยศึกษาการไหลของการแสดงรีซิซ - สูงไปของหลอดเลือดแดงมดลูกในสตรีที่มีคะแนนความวิตกกังวลสูง 32 สัปดาห์การตั้งครรภ์ ( TEIXEIRA et al . , 1999 ) คอร์ติ - costeroids พร้อมข้ามรกในสัตว์มากมาย - ELS mod แต่ตัวอ่อนมนุษย์คือการป้องกันโดยคนไทย en - ไซม์ 11 - hydroxysteroid dehydrogenase ( 11 - HSD ) ซึ่งแปลง cortisol ปราดเปรียวเป็นผู้เขียนคำสุนทรพจน์ ( seckl , 1997 ) ภายใต้สถานการณ์บางอย่างแม่ HY - percortisolemia ( ความเครียด ) ระดับของคอร์ติซอลได้ถูกพบเป็นเส้นตรงเกี่ยวข้องกับระดับของมารดา ( gitau et al . , 1998 ) รกสร้าง pcrh ระหว่าง 8 และ 10 สัปดาห์ตั้งครรภ์พร้อมกับข CRH . ในการตั้งครรภ์ปกติ pcrh เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วง 2 - 4 สัปดาห์ เพื่ออำนวยความสะดวกในการให้กำเนิด ภายใต้สถานการณ์ผิดปกติ - ท่า ( พีส , แรงงานคลอดก่อนกำหนด หรือทารกความเครียด ) pcrh กระชากเกิดขึ้นก่อนเวลาอันควร การเปิดใช้งานก่อนวัยอันควรของ pcrh ได้รับการเชื่อมโยงไปยังแรงงานคลอดก่อนกำหนดและจัดส่ง ( majzoub ข่า - และอลิส , 1999 )ผู้หญิงสามารถช่วยในการสืบพันธุ์ ( IVF ) เป็นผลจากความผิดปกติของการทำงานของ hpg แกนได้ถูกแสดงให้มีคะแนนความเครียดสูงมากกว่าผู้หญิงที่ได้รับขั้นตอนเดียวกันสำหรับกายวิภาคสิ่งกีดขวาง ( ทูบล็อก พิกลพิการของปากมดลูกหรือมดลูก ) ( ว๊าสเซ่อ , 1999 ) ในการศึกษาอื่น ๆ มันได้ถูกแสดงว่า IVF ประสบความสำเร็จน้อยลงเมื่อผู้หญิงรายงานความเครียดหรือความวิตกกังวลที่เริ่มต้นของการรักษา ( demyttenaere et al . , 1994 ; ผู้หญิงสูงศักดิ์ et al . , 1998 )สัตว์ทดลองได้แสดงให้เห็นว่าการท้อ - อีเมล์สุนัขภาวะเครียด ( เช่นภาพ , เสียง , im - ระดมการแปลกผู้ชาย หรือเบียด ) มักจะผลในครอกที่มีขนาดเล็ก ( ตัวอ่อนสลาย ) , การเจริญผิดรูป โครงสร้างและน้ำหนักแรกคลอดต่ำของลูกสุนัข ( decatanzaro macniven และ , 1992 ) เมื่อเร็วๆ นี้ หลายมนุษย์ควบคุมการศึกษาให้ความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างก่อนคลอดมารดาความเครียดและภาวะแทรกซ้อนการตั้งครรภ์ อัตราการแท้งธรรมชาติเพิ่มขึ้นในผู้หญิงที่มีประสบการณ์ชีวิตเคร่งเครียดเหตุการณ์ล่าสุด ( neugebauer et al . , 1996 ) และเพิ่มความเครียดในการทำงาน ( เฟนสเตอร์ et al . , 1995 ) malforma - โครงสร้างใช้งานได้เกี่ยวข้อง กับการตายของเด็กเก่าในระหว่างตั้งครรภ์ ( Hansen et al . , 2000 ) และสมรสแตกแยก ( NIMBY et al . , 1999 ) ความเสี่ยงก่อนชักเพิ่มขึ้น ด้วยอาการซึมเศร้าและความวิตกกังวล ( ไตรมาสแรก kurki et al . , 2000 ) และเพิ่มความเข้มข้นของซีรั่ม pcrh ระหว่าง 18 และ 20 สัปดาห์ตั้งครรภ์ ( hobel et al . , 1999 ; Perkins et al . , 1995 ) แรงงานคลอดก่อนกำหนดและทารกคลอดก่อนกำหนด เดอ - การเกี่ยวข้องกับกลางไตรมาสความเครียดและยกระดับ pcrh ระหว่าง 15 และ 20 สัปดาห์ตั้งครรภ์ ( hobel et al . , 1999 ; Leung et al . , 1999 ) ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้ายังเป็นเอกสารเพื่อลดน้ำหนักและหัว circumfer - ENCE ( ลู et al . , 1994 ) การบริหารงานของมารดาของธรรมชาติหรือสังเคราะห์ corticosteroids สามารถก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ( พ่อพันธุ์ - ated กับความเครียดของมารดา