1. IntroductionProduction of Siames

1. Introduction
Production of Siamesefightingfish (Betta splendensRegan, 1910) has
been providing the highest income among exported ornamentalfish in
Thailand. During thefish life span, live diets such as rotifers, infusorians,
waterfleas (Moinasp.) and mosquito larvae are mainly used. Propagation of the live diets mostly uses the wastes from avian and porcine
farms that cause the incidence of diseases and environmental impacts.
These have contributed to the decrease in survival rate of juveniles and
slow growth rate in maturingfish. In order to increase successive growth
and survival of juvenilefish, artificial diets with improved nutrient
utilization are important. Many methodologies were used to increase
nutrient utilization, such as microwave cooking (Alajaji and El-Adawy,
2006; Hu and Wen, 2008; Khatoon and Prakash, 2006; Ma et al., 2009;
Negi et al., 2001; Sadeghi and Shawrang, 2006), gamma irradiation
(Al-Masri and Guenther, 1999; Chung et al., 2010; Ebrahimi et al.,
2009; El-Niely, 2007; Fombang et al., 2005; Yoon et al., 2010), probiotics
(Son et al., 2009; Yanbo and Zirong, 2006) and digestive enzymes
supplementation (Kumar et al., 2006; Lin et al., 2007; Mohapatra
et al., 2002). Carnivorous fishes, including Siamese fightingfish,
have limited ability for carbohydrate digestion, especially at the
juvenile stage, due to their short intestine and the low activity of carbohydrate digestive enzymes. However, dietary carbohydrate appears
to be necessary for improving growth and protein utilization in many
fish species (Wilson, 1994).Mohapatra et al. (2002)reported a significant increase in carbohydrate utilization inLabeo rohitafry with increasing the level of gelatinized carbohydrate or by supplementing
carbohydrases.
The objective of this study was to select a suitable modified method for improving nutrient utilization, based on equal nutritional
values, in juvenile Siamesefightingfish. The main feed ingredients
were selected based on in vitro digestibility studies of protein and
carbohydrate using trypsin activity and amylase activity for standardization, respectively (Thongprajukaew, 2011). The formulated feed
was then treated by different procedures for improving nutrient utilization. Digestive enzyme specific activities and muscle compositions
were used for determining physiological alterations during the experiment. Digestive enzyme indicators were measured; activity ratio of
amylase to trypsin (A/T ratio) for feeding habit and metabolicflexibility of carbohydrate–protein utilizations (Hofer and Schiemer, 1981)
and activity ratio of trypsin to chymotrypsin (T/C ratio) for evaluating
growth efficiency (Rungruangsak-Torrissen, 2007; Sunde et al., 2001;
Sunde et al., 2004). The diet with high carbohydrate content was chosen to test the hypothesis. Two week experiments were conducted at
intensive rearing period after juvenile digestive tract was completely
developed. These studies could provide knowledge for improving diet
quality for rearing juvenile Siamesefightingfish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำผลิต Siamesefightingfish (กัด splendensRegan, 1910) ได้รับรายได้สูงสุดในหมู่ ornamentalfish ส่งออกในการให้บริการไทย ในระหว่างช่วงชีวิต thefish สดอาหารเช่น rotifers, infusoriansส่วนใหญ่ใช้ waterfleas (Moinasp.) และตัวอ่อนของยุง การเผยแพร่อาหารสดส่วนใหญ่ใช้กากจากนก และช่วงฟาร์มที่ทำให้อุบัติการณ์ของโรคและผลกระทบสิ่งแวดล้อมเหล่านี้มีส่วนลดในอัตราอยู่รอด juveniles และอัตราการเติบโตช้าใน maturingfish เพื่อเพิ่มการเจริญเติบโตต่อเนื่องและการอยู่รอดของ juvenilefish ประดิษฐ์อาหาร ด้วยสารอาหารดีขึ้นใช้ประโยชน์เป็นสำคัญ ใช้หลายวิธีในการเพิ่มใช้ธาตุอาหาร ทำอาหาร (Alajaji และ Adawy เอล คลายปี 2006 หูและเหวิน 2008 Khatoon และช 2006 Ma et al., 2009Negi และ al., 2001 Sadeghi และ Shawrang, 2006), วิธีการฉายรังสีแกมมา(อัล-Masri และ Guenther, 1999 Al. Chung et, 2010 Ebrahimi et al.,2009 เอล-Niely, 2007 Fombang et al., 2005 จินเกสท์ et al., 2010), probiotics(สน et al., 2009 ยานและ Zirong, 2006) และเอนไซม์ช่วยย่อยอาหารแห้งเสริม (Kumar et al., 2006 Lin et al., 2007 Mohapatraและ al., 2002) ปลากินเนื้อ รวมถึงสยาม fightingfishมีจำกัดความสามารถในการย่อยอาหารคาร์โบไฮเดรต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเยาวชนระยะ ลำไส้สั้นของพวกเขาและกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหารคาร์โบไฮเดรตต่ำ อย่างไรก็ตาม การปรากฏขึ้นของอาหารคาร์โบไฮเดรตจะจำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตและโปรตีนใช้ในการปรับปรุงพันธุ์ปลา (Wilson, 1994) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในคาร์โบไฮเดรตใช้ประโยชน์ inLabeo rohitafry ด้วยการเพิ่มระดับ ของคาร์โบไฮเดรต gelatinized หรือ โดยการใช้รายงานของ Mohapatra et al. (2002)carbohydrasesวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ เลือกวิธีการแก้ไขที่เหมาะสำหรับการปรับปรุงใช้ประโยชน์ธาตุอาหาร ขึ้นอยู่กับคุณค่าทางโภชนาการเท่ากับค่า ในเด็ก Siamesefightingfish วัตถุดิบอาหารหลักเลือกตามศึกษา digestibility ในโปรตีน และคาร์โบไฮเดรตโดยใช้กิจกรรมทริปซินและ amylase กิจกรรมการมาตรฐาน ตามลำดับ (Thongprajukaew, 2011) อาหาร formulatedแล้วถือว่าตามขั้นตอนต่าง ๆ สำหรับการปรับปรุงการใช้ประโยชน์ของธาตุอาหาร กิจกรรมเฉพาะของเอนไซม์ย่อยอาหารและกล้ามเนื้อองค์ถูกใช้ในการกำหนดเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในระหว่างการทดลอง มีวัดตัวบ่งชี้ย่อยอาหารเอนไซม์ อัตราส่วนกิจกรรมamylase จะทริปซิน (อัตรา A/T) สำหรับอาหารนิสัยและ metabolicflexibility ของ utilizations คาร์โบไฮเดรต – โปรตีน (Hofer และ Schiemer, 1981)อัตราส่วนกิจกรรมของทริปซินจะ chymotrypsin (อัตราส่วน T/C) ในการประเมินและประสิทธิภาพการเจริญเติบโต (Rungruangsak-Torrissen, 2007 Al. ร้อยเอ็ด Sunde, 2001Sunde et al., 2004) อาหารที่ มีคาร์โบไฮเดรตสูงเนื้อหาถูกเลือกเพื่อทดสอบสมมติฐาน สัปดาห์ที่ 2 ได้ดำเนินการทดลองที่เร่งรัดการเพาะเลี้ยงระยะเวลาหลังจากทางเดินอาหารเด็กได้อย่างสมบูรณ์พัฒนา การศึกษาเหล่านี้สามารถให้ความรู้ในการปรับปรุงอาหารคุณภาพสำหรับแม่ Siamesefightingfish เยาวชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำการผลิตSiamesefightingfish (Betta splendensRegan 1910)
ได้รับการให้รายได้สูงที่สุดในบรรดาornamentalfish
ส่งออกในประเทศไทย ในระหว่างช่วงชีวิต thefish อาหารมีชีวิตอยู่เช่นโรติเฟอร์, infusorians,
waterfleas (Moinasp.) และลูกน้ำยุงที่ใช้เป็นหลัก
การขยายพันธุ์ของอาหารสดส่วนใหญ่ใช้ของเสียจากนกและหมูฟาร์มที่ก่อให้เกิดอุบัติการณ์ของโรคและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม.
เหล่านี้มีส่วนร่วมในการลดลงของอัตราการรอดตายของหนุ่มสาวและอัตราการเจริญเติบโตช้าในการ maturingfish
เพื่อที่จะเพิ่มการเจริญเติบโตต่อเนื่องและความอยู่รอดของ juvenilefish อาหารเทียมที่มีสารอาหารที่ดีขึ้นการใช้ประโยชน์ที่มีความสำคัญ วิธีการหลายคนถูกนำมาใช้เพื่อเพิ่มการใช้ประโยชน์จากสารอาหารเช่นการปรุงอาหารไมโครเวฟ (Alajaji และ El-Adawy, 2006; Hu และ Wen, 2008; Khatoon และแกช 2006; Ma et al, 2009;. เนกิ et al, 2001;. Sadeghi และ Shawrang, 2006), การฉายรังสีแกมมา(Al-Masri และกุนเธอร์ 1999; Chung et al, 2010;. Ebrahimi, et al. 2009; El-Niely 2007; Fombang et al, 2005;.. ยุน et al, 2010) โปรไบโอติก(บุตร et al, 2009;. Yanbo และ Zirong 2006) และเอนไซม์ย่อยอาหารเสริม(Kumar et al, 2006;. หลิน et al, 2007;. Mohapatra., et al, 2002) ปลาที่กินเนื้อเป็นอาหารรวมทั้ง FightingFish สยามมีจำกัด ความสามารถในการย่อยคาร์โบไฮเดรตสำหรับโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวทีเด็กและเยาวชนเนื่องจากลำไส้สั้นของพวกเขาและกิจกรรมที่ต่ำของเอนไซม์ย่อยอาหารคาร์โบไฮเดรต อย่างไรก็ตามการบริโภคอาหารคาร์โบไฮเดรตที่ปรากฏขึ้นจะเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการปรับปรุงการเจริญเติบโตและการใช้ประโยชน์ของโปรตีนในหลายสายพันธุ์ปลา(วิลสัน, 1994) .Mohapatra et al, (2002) รายงานการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการใช้คาร์โบไฮเดรต inLabeo rohitafry กับการเพิ่มระดับของคาร์โบไฮเดรต gelatinized หรือโดยการเสริมcarbohydrases. วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการเลือกวิธีการแก้ไขที่เหมาะสมสำหรับการปรับปรุงการใช้ประโยชน์จากสารอาหารที่อยู่บนพื้นฐานของทางโภชนาการเท่ากับค่าในเด็กและเยาวชน Siamesefightingfish . ส่วนผสมอาหารหลักได้รับการคัดเลือกขึ้นอยู่กับการศึกษาในหลอดทดลองการย่อยของโปรตีนและคาร์โบไฮเดรตโดยใช้กิจกรรมtrypsin และกิจกรรมอะไมเลสสำหรับมาตรฐานตามลำดับ (Thongprajukaew 2011) ฟีดสูตรได้รับการรักษาแล้วโดยวิธีการที่แตกต่างกันสำหรับการปรับปรุงการใช้ประโยชน์ของสารอาหาร เอนไซม์ย่อยอาหารกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงและองค์ประกอบของกล้ามเนื้อถูกนำมาใช้ในการพิจารณาการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในระหว่างการทดลอง ตัวชี้วัดการทำงานของเอนไซม์ย่อยอาหารถูกวัด; อัตราส่วนการทำงานของอะไมเลสที่จะ trypsin (A / อัตราส่วน T) สำหรับการให้อาหารนิสัยและ metabolicflexibility ของปริมาณการใช้คาร์โบไฮเดรตโปรตีน (อ็อฟและ Schiemer, 1981) และอัตราการทำงานของ trypsin เพื่อ chymotrypsin (T / อัตราส่วน C) สำหรับการประเมินประสิทธิภาพการเจริญเติบโต(Rungruangsak-Torrissen 2007; Sunde et al, 2001;. Sunde, et al, 2004). อาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตสูงก็เลือกที่จะทดสอบสมมติฐาน สองการทดลองสัปดาห์ที่ได้ดำเนินการในระยะเวลาที่เลี้ยงอย่างเข้มข้นหลังจากที่ระบบทางเดินอาหารของเด็กและเยาวชนได้อย่างสมบูรณ์การพัฒนา การศึกษาเหล่านี้จะให้ความรู้ในการปรับปรุงการรับประทานอาหารที่มีคุณภาพสำหรับการเลี้ยงเด็กและเยาวชน Siamesefightingfish

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . การผลิตเบื้องต้น
ของ siamesefightingfish ( ปลากัด splendensregan 1910 )
ให้มีรายได้สูงสุดของการส่งออก ornamentalfish ใน
ประเทศไทย ในช่วงชีวิต thefish สดอาหาร เช่น โรติเฟอร์ infusorians
, , waterfleas ( moinasp ) และลูกน้ำยุงส่วนใหญ่จะใช้ การขยายพันธุ์ของ Live อาหารส่วนใหญ่ใช้ของเสียจากสัตว์ปีกและสุกร
ฟาร์มที่เป็นสาเหตุของการเกิดโรคและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม .
เหล่านี้มีส่วนให้ลดลงในอัตราการรอดตายของเยาวชนและ
อัตราการเจริญเติบโตช้าใน maturingfish . เพื่อเพิ่มการเจริญเติบโตและการอยู่รอดของ juvenilefish ต่อเนื่อง

อาหารเทียมกับการปรับปรุงใช้สารอาหารสำคัญ หลายลักษณะถูกใช้เพื่อเพิ่ม
การใช้ธาตุอาหารเช่นไมโครเวฟทำอาหาร ( alajaji และ El adawy
2006 ; และ , Hu Wen , 2008 ; และ khatoon Prakash , 2006 ; ma et al . , 2009 ;
เนกิ et al . , 2001 ; Sadeghi และ shawrang , 2006 ) , และการฉายรังสีแกมมา
( อัล masri กูนเทอร์ , 1999 ; ชอง et al . , 2010 ; ebrahimi et al . ,
2009 ; เอล niely , 2007 ; fombang et al . , 2005 ; ยุน et al . , 2010 ) , โปรไบโอติก
( ลูกชาย et al . , 2009 ; ยันโบะ และ zirong , 2006 ) และเอนไซม์ย่อยอาหาร
เสริม ( Kumar et al . , 2006 ; หลิน et al . , 2007 ; mohapatra
et al . , 2002 ) กินแมลง ปลา รวมทั้งสยามไฟท์ติ้ง ฟิช
มีความสามารถจำกัดสำหรับการย่อยอาหาร , คาร์โบไฮเดรต , โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่
เวทีเยาวชน เนื่องจากลำไส้สั้นของพวกเขาและกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยคาร์โบไฮเดรตต่ำ . อย่างไรก็ตาม คาร์โบไฮเดรต ใยอาหาร ปรากฏ
จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตและการเพิ่มโปรตีนในปลามาก
( Wilson , 1994 ) mohapatra et al . ( 2002 ) รายงานเพิ่มขึ้นอย่างมากในการใช้คาร์โบไฮเดรต inlabeo rohitafry กับการเพิ่มระดับของคาร์โบไฮเดรตได้ หรือ โดยการเสริมเอนไซม์ที่ย่อยคาร์โบไฮเดรท
.
วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อเลือกที่เหมาะสมปรับเปลี่ยนวิธีการในการปรับปรุงการใช้ธาตุอาหารขึ้นอยู่กับคุณค่าทางโภชนาการ
เท่ากัน ในเด็กและเยาวชน siamesefightingfish . ส่วนผสมอาหารหลัก
ถูกเลือกขึ้นอยู่กับผลการศึกษาการย่อยได้ของโปรตีน และคาร์โบไฮเดรต การใช้กิจกรรมกิจกรรม
ทริปเลสมาตรฐาน ตามลำดับ ( thongprajukaew , 2011 ) สูตรอาหาร
ก็ถือว่าขั้นตอนที่แตกต่างกันในการปรับปรุงการใช้สารอาหารเอนไซม์ย่อยอาหารกิจกรรมเฉพาะและกล้ามเนื้อถูกใช้เพื่อกำหนดองค์ประกอบ
การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาในระหว่างการทดลอง ตัวชี้วัดกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหาร ; อัตราส่วนของเอนไซม์อะไมเลสเพื่อ
( A / T ratio ) สำหรับการให้อาหาร นิสัยและ metabolicflexibility คาร์โบไฮเดรตโปรตีน ( และการ ) schiemer โฮเฟอร์ , 1981 )
และกิจกรรมของเอนไซม์ไคโมทริปซิน ( อัตราส่วนการ T / C ratio ) เพื่อประเมินประสิทธิภาพของการเจริญเติบโต (
rungruangsak torrissen , 2007 ; ซันด์ et al . , 2001 ;
ซันด์ et al . , 2004 ) อาหารที่มีปริมาณคาร์โบไฮเดรตสูงถูกเลือกเพื่อทดสอบสมมติฐาน สองสัปดาห์การทดลองเลี้ยงดูเด็กในช่วงหลังสอบ

ระบบทางเดินอาหารสมบูรณ์ขึ้นการศึกษาเหล่านี้สามารถให้ความรู้เพื่อการปรับปรุงคุณภาพอาหารสำหรับเลี้ยงเด็กและเยาวชน
siamesefightingfish .