He stared at Wang Shuixin and hisse

He stared at Wang Shuixin and hissed, “Some people engrave their names on a rock to immortalize themselves. Some people want nothing more than to be wild grass that grows with the earth!”

“For some people, their life makes other lives impossible!”

“For some people, their life improves the lives of many others!”

At this point, Zhang Ye’s tone suddenly turned angry, as his speed suddenly increased. He continuously shouted out the remaining words without a pause, “The one who rides on the people’s shoulders will eventually be brought down by the people! The one who lets the people ride on his back will forever be remembered by the people! The one who engraves his own name in rock will see their name rot faster than a corpse! Only in the places where the wind reaches will green grass bloom! The one who lives to prevent others from living will have their end witnessed! The one who lives to help others live…”

His speed suddenly slowed down as Zhang Ye looked towards Wang Shuixin as he pointed at Editor Wei’s corpse, and enunciated every word, “Will be held in high, high esteem by the people, forever!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาจ้องไปที่วัง Shuixin และ hissed "บางคนแกะสลักชื่อบนหินการเก็บพักในเอง บางคนต้องการอะไรมากกว่าที่จะเป็นป่าหญ้าที่เติบโตกับโลก""สำหรับบางคน ชีวิตทำให้ชีวิตอื่นไปไม่ได้""สำหรับบางคน ชีวิตปรับปรุงชีวิตของคนอื่น ๆ"ที่จุดนี้ จางเย่ของเสียงก็กลายโกรธ เป็นความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างกระทันหัน เขาตะโกนออกคำที่เหลือโดยไม่ต้องหยุดชั่วคราว "คนหนึ่งที่ขี่บนไหล่ของคนจะในที่สุดก็นำมาลง โดยคนอย่างต่อเนื่อง ผู้ที่ทำให้คนที่นั่งอยู่บนหลังของเขาตลอดไปจะจำ โดยคน ผู้โลหชื่อของเขาเองในหินจะเห็นชื่อเน่าเร็วกว่าศพ เฉพาะในที่ลมถึง จะเขียวขจีออกดอก ผู้ที่อาศัยอยู่เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้อื่นอาศัยอยู่จะมีจุดสิ้นสุดของพวกเขาเห็น หนึ่งที่ชีวิตจะช่วยให้ผู้อื่นอาศัยอยู่..."ความเร็วของเขาก็ชะลอตัวลงเป็นจางเยมองไปทางวัง Shuixin เขาชี้ไปที่ศพ Editor Wei และทั้งทุกคำ "จะจัดขึ้นสูง สูงเห็นคุณค่าคน ตลอดไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาจ้องมองมาที่วัง Shuixin และขู่ฟ่อ "บางคนแกะสลักชื่อของพวกเขาบนหินทำให้เป็นอมตะตัวเอง บางคนต้องการอะไรมากไปกว่าที่จะเป็นหญ้าป่าที่เติบโตขึ้นกับโลก! "

" สำหรับบางคนในชีวิตของพวกเขาทำให้ชีวิตอื่นไปไม่ได้! "

" สำหรับบางคนชีวิตของพวกเขาจะช่วยปรับปรุงชีวิตของอื่น ๆ อีกมากมาย! "

ณ จุดนี้จาง โทนเยหันขวับโกรธเป็นความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างกระทันหัน เขาตะโกนออกมาอย่างต่อเนื่องคำที่เหลืออยู่ได้โดยไม่ต้องหยุดการทำงานชั่วคราว "เป็นผู้หนึ่งที่ขี่อยู่บนไหล่ของประชาชนที่จะได้รับนำมาลงโดยคน! เป็นผู้หนึ่งที่ช่วยให้คนขี่บนหลังของเขาตลอดไปจะได้รับการจดจำโดยคน! เป็นผู้หนึ่งที่ engraves ชื่อของตัวเองอยู่ในหินจะเห็นชื่อของพวกเขาเน่าเร็วกว่าศพ! เฉพาะในสถานที่ที่ถึงลมจะหญ้าสีเขียวบาน! เป็นผู้หนึ่งที่มีชีวิตอยู่เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้อื่นจากการใช้ชีวิตที่จะได้ร่วมเป็นสักขีพยานในตอนท้ายของพวกเขา! เป็นผู้หนึ่งที่มีชีวิตอยู่เพื่อช่วยให้ผู้อื่นมีชีวิตอยู่ ... "

ความเร็วของเขาทันใดนั้นชะลอตัวลงในขณะที่จางเจ้ามองต่อไปวัง Shuixin ในขณะที่เขาชี้ไปที่ศพแก้ไข Wei และทำนองทุกคำพูด" จะจัดขึ้นในที่สูง, ความนิยมสูงโดยคนตลอดไป! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาจ้องมองไปที่วัง shuixin และ hissed " บางคนสลักชื่อบนหินเพื่อความเป็นอมตะนั้นเอง บางคนต้องการอะไรที่มากกว่าจะเป็นป่าหญ้าที่เติบโตกับโลก ! "" สำหรับบางคน ชีวิตของพวกเขาให้ชีวิตอื่น ๆ เป็นไปไม่ได้ "" สำหรับบางคน ชีวิตของพวกเขาช่วยปรับปรุงชีวิตของคนอื่น ๆ ! "ณจุดนี้ , จางเจ้าโทน จู่ๆ ก็เปลี่ยนเป็นโกรธ เช่น ความเร็วก็เพิ่มขึ้น เขาตะโกนคำที่เหลืออย่างต่อเนื่องโดยไม่หยุด " คนที่ขี่บนไหล่ของประชาชนจะถูกนำลงโดยคน หนึ่งที่ช่วยให้คนขี่บนหลังของเขาจะถูกจดจำด้วยคน ! คนที่ดีเยี่ยมระดับชื่อของเขาเองในหินจะเห็นชื่อเน่าเร็วกว่าศพ ! เฉพาะในสถานที่ที่ลมถึงจะออกดอกหญ้าสีเขียว คนที่อยู่เพื่อป้องกันผู้อื่นจากการใช้ชีวิตจะมีจุดสิ้นสุดของพวกเขาเป็นพยาน ! คนที่อยู่เพื่อช่วยให้คนอื่น ๆอยู่ . . . . . . . "ความเร็วของเขาก็ชะลอตัวลงเป็นจางเยมองไปตามที่เขาชี้ที่วัง shuixin บรรณาธิการศพเว่ย และ enunciated ทุกคำ " จะจัดขึ้นในคุณค่าสูง ด้วยคน ตลอดไป "