in his epoch-making work The Revolt

in his epoch-making work The Revolt of the Masses as (1929), during the nineteenth and twentieth centuries the Western World had witnessed the emergence of the common populace to a position of economic and political influence in human society. Being essentially of republican sympathies, and sympathizing with the exploited underclasses of Western Civilization, Ortega readily recognized the positive implications of this mass phenomenon for the people in general. At the same time, however, he feared that this ascendance of the uncouth, boorish, and unwashed masses might lead to civilization's relapse into a new form of barbarism. He was convinced of the "essential inequality of human beings, and consequently he believed in the unique role of the "intellectual elites" in the shaping of history
As a disciple of the Geistesgeschichte view of human evolution, Ortega was convinced of the primacy of spiritual and intellectual factors over economic and material forces in historical evolution. Given these convictions, hr feared that the emergence of a mass society-dominated, as it was, by economic and material considerations-would result in the reemergence of barbarism on a mass scale.
that ortega's fears were partially justified can hardly be doubted in light of the mass exterminations witnessed by several twentieth-century generations of human brings. As we all know, in the second quarter of the past century six million Jews and many thousands of non-Jewish people were exterminated at the orders of a lowly corporal turned into the unquestioned leader of Germany (Hitler). At the same time, forty to fifty million innocent human beings fell victim to the twisted mind of a Caucasian brigand turned into the "infallible leader" og the homeland of socialism(Stalin). Moreover, since the end of World War II, the world has also stood witness to mass killings, expulsions, and genocides in such widely scattered regions of the world as Cambodia in Southeast Asia, Rwanda in Central Africa, and in Bosnia in former yugoslavia.
In looking at these terror actions against an ethnic group, religious denomination, or nationality-be these mass expulsions, partial exterminations, or genocides-we are often confused how to categorize them. Scholars and publicists are particularly confounded at the distinctions or alleged distinctions between "genocide" ethnic cleansing. "The first of these terms came into common use in conjunction with the Jewish Holocaust of the World War II period, while the second term gained currency in the in the inter-ethnic struggles of Bosnia during the early 1990s.
this obfuscation and bewilderment became even more pronounced recently, particularly in consequence of the belated application of one or another of these terms to such earlier events as the so-called "Armenian Holocaust" of 1915, and the various "ethnic cleansing" that took place in wake of the two world wars and the simultaneous changes in political. We know that most ethnic cleansing involve some physical abuse and some number of intended or unintended deaths. We also know that none of these so-called holocausts were able to exterminate all members of a particular group. Consequently, in actual practice or application, the two, particularly in light of the fact that the application of violence in some ethnic cleansing often reached the point of mass killings, thus turning that event into a potential genocide

While we recognize the difficulty of distinguishing between these two phenomena, in the conference upon which this book is based we tried to limit our attention to the historical events that could clearly be classified as ,,ethnic cleansing. "We Were able to do this, because we equated "genocide" with the Jewish Holocaust, which was definitely a case of ethnic cleansing on a mass scale, but which was more. We tried to start with a definition of "genocide" as the planned, directed, and systematic extermination of a national focused on the process of removing people from a given territory: "the mass removal of a targeted population from a given territory, including forced population exchanges of peoples from their original homelands as well as other means." We did this in part because had we included "genocide" as a topic of our conference, in the sense of the National Socialist war against the Jews, much of the attention of the participants would have been taken up by the Holocaust. There is, of course, hardly a more significant twentieth-century historical topic than Hitler's efforts to exterminate the Jews. But precisely for that reason, during the past half a century, it has been in the focus and awareness of hundreds of scholars, who have produced thousands of volumes on this topic. Not so the topic of "ethnic cheansing," which has largely been ignored until the Bosnian crisis of the 1990s. In any event, most of the presentations at the Conference on Ethnic Cleansing inTwentieth-Century Europe at Duqesne University, as will be seen, worked to examine and refine the definition of the phenomenon of tethnic cleansing. At the conference itself, the participants devoted much time and energy to discussions of definitions. The results will be seen in the expanded and refined conference papers which make up the chapters of this book.
Although the term "ethnic cleansing" has come into common usage only since the Bosnian conflict, the practice itself is almost as old as humanity itself. It reaches back to ancient times. An early example of such an ethnic cleansing was the "Babylonian Captivity" of the Jews in the sixth century B.C. (From 586 to 538 B.C.). After capturing Jerusalem in 586 B.C., King Nebuchadnezzar II (r. 605-561 B.C.) of Babylonia proceeded to deport the Judeans to his own kingdom, and in this way he "cleansed" the future Holy Land of most of its native inhabitants.
Similar ethnic cleansings took place in the period of the so-called "barbarian invasions" of the fourth through the sixth centuries, when large, nation-like tribes-Germans, and various Turkic peoples-moved back amd forth between Western and Eastern Europe, and even Central Asia. They forcibly displaced one another, and in this way reshaped the ethnic map of the Europan continent. This so-called Volkerwanderung ("wandering of nations") - which, in some instances, stretched into the late Middle Ages-brought such people as the Huns, Avars, Bulgars, Magyars, pechenegs, and Cumans into the very heart of Europe. Its aftereffects were felt as the thirteenth century, when the Mongols or Tatars invaded Europe, conquered the eastern half of the continent, and then settled down there to rule over the East Slavs for several centuries.
Although this process of forcible relocations has been practiced for millennia, ethnic cleansing as an official policy did not come into being unlil more recent times. In the Western World, largs-scale forcible relocation of a specified "people' was introduced in the early nineteenth century United, as the official policy of the United State government. Informally, scores of Indian tribes had :emigrated" from their lands as a result of European pressure, at times escaping from direct violence by European settlers, at times looking for food, at times being pushed by other native groups reacting to direct pressure from European settlers. The process of removal became standardized federal policy in 1830, when Congress passed the "Indian Removal Act." Some of the saddest manifestations of this policy, implemented during Andrew Jackson's presidency (1829-1837), was the decimation and expulsion of the affiliated Sac and the Fox tribes from the Upper Mississippi region (Black Hawk War of 1832), the forcible relocation of the Creek, Choctaw, Chickasaw, and Cherokee nations from the old Southwest toIndian Territory (Trail of Tears, 1838-1839), and the similar expulsion of the Seminole Indians from Florida to future Oklahoma (Second Seminole War, 1835-1845). The process of forcible removal to reservations was repeated countless times from the 1820s throught the 1880s.
In Europe itself, the rise of "national" awareness at the end of the eighteenth century spread across Europe from west to East. By the middle of the century, some nationalist leaders and thinkers were already thinking in terms of an exclusivist doctrine calling for the "nation" to correspond with the "state," that is, to make political borders correspond with ethnic or linguistic borders. Since precise ethnic boundaries hardly existedanywhere inEurope, any planning for such new "nations" necessitated thinking about what to do with individuals from other ethnic groups who were left on inside of someone else's national state
Carrying out such exclusivist ethnic nationalism was approached in a number of ways in various settings, and a number of small states moved toward policies of ethnic exclusion in the nineteenth century. It was on the peripheries of the great European empires (including especially the Ottoman Empire) that a sharp-edged,ethnic-oriented policy led to a variety of policies of forced assimilation, expropriation of property, violence, and in several cases, mass killing.
Following the destruction of such established European empires as Austria-Hungary, Ottoman Turkey,Russia, and Germany in wake of World War I, and the simultaneous creation of nearly a dozen allegedly national, but in fact mostly multinational small states, the policy of ethnic cleansing was introduced into modern Europe as a regular policy and in a certain sense "legitimized." The newly created, reestablished, or radically enlarged "successor states"-particularly Czecho- slovakia, Yugoslavia, and Romania in the center; Bulgaria, Greece, and Turkey in the south; and to a lesser degree Poland and Lithuania in the north- expelled hundreds of thousands of minority inhabitants from their newly acquired or restructured territories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในพระ epoch-making ได้ขบวนการปฏิวัติของมวลชนเป็น (1929), ในช่วงหลายร้อยปีของศตวรรษที่ 19 และ 20 ที่โลกตะวันตกได้เห็นการเกิดขึ้นของประชาชนทั่วไปไปยังตำแหน่งของอิทธิพลทางเศรษฐกิจ และการเมืองในสังคมมนุษย์ หลักการของพล sympathies และ sympathizing กับ underclasses exploited ของอารยธรรมตะวันตก Ortega พร้อมรู้จักผลบวกของปรากฏการณ์นี้โดยรวมสำหรับคนทั่วไป ในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตาม เขากลัวว่า นี้ ascendance ฝูงซุ่มซ่าม boorish และ unwashed อาจทำการกลับไปเสพของอารยธรรมในรูปแบบใหม่ของการ barbarism กำลัง convinced ของ "จำเป็นความไม่เท่าเทียมกันของมนุษย์ และดังนั้น เขาเชื่อในบทบาทเฉพาะของ"ฝ่ายอนุรักษ์ทางปัญญา"ในการกำหนดทิศของประวัติศาสตร์ เป็นสาวกของ Geistesgeschichte ของวิวัฒนาการของมนุษย์ Ortega ได้ convinced ของ primacy ของปัจจัยทางจิตวิญญาณ และปัญญาผ่านกองเศรษฐกิจ และวัสดุในวิวัฒนาการทางประวัติศาสตร์ ให้เรียนเหล่านี้ ชั่วโมงกลัวว่า การเกิดขึ้นของมวลสังคมครอบงำ ตาม โดยพิจารณาเรื่องเศรษฐกิจ และวัสดุ-reemergence ของการ barbarism บนมาตราส่วนขนาดใหญ่จะทำ ที่ชิดขอบความกลัวของ ortega บางส่วนสามารถแทบจะ doubted เมื่อ exterminations โดยรวมที่พยานหลายศตวรรษยี่สิบชั่วของบุคคลมาได้ เรารู้ ในไตรมาสสองของศตวรรษผ่านมา ชาวยิว 6 ล้านและหลายพันคนที่ไม่ใช่ยิวถูก exterminated ที่สั่งของ corporal เล็กแต่ที่เป็นผู้นำของเยอรมนี (ฮิตเลอร์) รัชทายาท ในเวลาเดียวกัน สี่สิบห้าสิบล้านเหยื่อน่ากลัวมนุษย์ผู้บริสุทธิ์จิตใจบิดของ brigand คอเคซัสเปลี่ยนเป็น "ผู้นำผิดพลาด" ออกบ้านเกิดเมืองนอนของ socialism(Stalin) นอกจากนี้ นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง โลกยังมียืนพยานการฆาตกรรมโดยรวม expulsions และ genocides ในเช่นกระจายภูมิภาคของโลกอย่างกว้างขวางเป็นกัมพูชาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รวันดาแอฟริกากลาง และ ในบอสเนียในอดีตยูโกสลาเวีย ในการมองที่การกระทำเหล่านี้ก่อการร้ายกับกลุ่มชาติพันธุ์ ศาสนาหน่วย การสัญชาติ-มี หรือเหล่านี้โดยรวม expulsions, exterminations บางส่วน genocides-เรามักสับสนในวิธีการจัดประเภทการ นักวิชาการและ publicists มี confounded โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ความหมาย หรือถูกกล่าวหาความแตกต่างระหว่าง "พันธุฆาต" ชนกลุ่มน้อยการทำความสะอาด "ครั้งแรกของเงื่อนไขเหล่านี้มาใช้โดยทั่วไปร่วมกับฮอโลคอสต์ยิวของสงครามโลกครั้งที่สอง ในขณะสองได้รับสกุลเงินในการในการต่อสู้ระหว่างชาวบอสเนียระหว่างช่วงปี 1990 obfuscation และ bewilderment นี้เป็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง in consequence of ใช้สายหนึ่งหรืออีกเหตุการณ์ดังกล่าวก่อนหน้านี้เรียกว่า "อาร์เมเนียฮอโลคอสต์" ของ 1915 เงื่อนไขเหล่านี้ และต่าง ๆ "ชนกลุ่มน้อยทำความสะอาด" ที่ใช้ในปลุกของสงครามโลกทั้งสองและพร้อมเปลี่ยนแปลงทางการเมือง เรารู้ว่าที่ชาติพันธุ์ส่วนใหญ่ทำผิดบางอย่างทางกายภาพและจำนวนเสียชีวิตที่ตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจ เรายังรู้ว่า ไม่มีของเหล่านี้เรียกว่า holocausts ก็สามารถเพื่อกำจัดสมาชิกทั้งหมดของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ดังนั้น ในการปฏิบัติจริงหรือแอพลิเคชัน สอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อข้อเท็จจริงที่ใช้ความรุนแรงในบางคลีนซิ่งชาติพันธุ์มักจะถึงจุดของมวลฆาตกรรม จึง เปลี่ยนเหตุการณ์ที่เป็นพันธุฆาตอาจWhile we recognize the difficulty of distinguishing between these two phenomena, in the conference upon which this book is based we tried to limit our attention to the historical events that could clearly be classified as ,,ethnic cleansing. "We Were able to do this, because we equated "genocide" with the Jewish Holocaust, which was definitely a case of ethnic cleansing on a mass scale, but which was more. We tried to start with a definition of "genocide" as the planned, directed, and systematic extermination of a national focused on the process of removing people from a given territory: "the mass removal of a targeted population from a given territory, including forced population exchanges of peoples from their original homelands as well as other means." We did this in part because had we included "genocide" as a topic of our conference, in the sense of the National Socialist war against the Jews, much of the attention of the participants would have been taken up by the Holocaust. There is, of course, hardly a more significant twentieth-century historical topic than Hitler's efforts to exterminate the Jews. But precisely for that reason, during the past half a century, it has been in the focus and awareness of hundreds of scholars, who have produced thousands of volumes on this topic. Not so the topic of "ethnic cheansing," which has largely been ignored until the Bosnian crisis of the 1990s. In any event, most of the presentations at the Conference on Ethnic Cleansing inTwentieth-Century Europe at Duqesne University, as will be seen, worked to examine and refine the definition of the phenomenon of tethnic cleansing. At the conference itself, the participants devoted much time and energy to discussions of definitions. The results will be seen in the expanded and refined conference papers which make up the chapters of this book. Although the term "ethnic cleansing" has come into common usage only since the Bosnian conflict, the practice itself is almost as old as humanity itself. It reaches back to ancient times. An early example of such an ethnic cleansing was the "Babylonian Captivity" of the Jews in the sixth century B.C. (From 586 to 538 B.C.). After capturing Jerusalem in 586 B.C., King Nebuchadnezzar II (r. 605-561 B.C.) of Babylonia proceeded to deport the Judeans to his own kingdom, and in this way he "cleansed" the future Holy Land of most of its native inhabitants. Similar ethnic cleansings took place in the period of the so-called "barbarian invasions" of the fourth through the sixth centuries, when large, nation-like tribes-Germans, and various Turkic peoples-moved back amd forth between Western and Eastern Europe, and even Central Asia. They forcibly displaced one another, and in this way reshaped the ethnic map of the Europan continent. This so-called Volkerwanderung ("wandering of nations") - which, in some instances, stretched into the late Middle Ages-brought such people as the Huns, Avars, Bulgars, Magyars, pechenegs, and Cumans into the very heart of Europe. Its aftereffects were felt as the thirteenth century, when the Mongols or Tatars invaded Europe, conquered the eastern half of the continent, and then settled down there to rule over the East Slavs for several centuries. Although this process of forcible relocations has been practiced for millennia, ethnic cleansing as an official policy did not come into being unlil more recent times. In the Western World, largs-scale forcible relocation of a specified "people' was introduced in the early nineteenth century United, as the official policy of the United State government. Informally, scores of Indian tribes had :emigrated" from their lands as a result of European pressure, at times escaping from direct violence by European settlers, at times looking for food, at times being pushed by other native groups reacting to direct pressure from European settlers. The process of removal became standardized federal policy in 1830, when Congress passed the "Indian Removal Act." Some of the saddest manifestations of this policy, implemented during Andrew Jackson's presidency (1829-1837), was the decimation and expulsion of the affiliated Sac and the Fox tribes from the Upper Mississippi region (Black Hawk War of 1832), the forcible relocation of the Creek, Choctaw, Chickasaw, and Cherokee nations from the old Southwest toIndian Territory (Trail of Tears, 1838-1839), and the similar expulsion of the Seminole Indians from Florida to future Oklahoma (Second Seminole War, 1835-1845). The process of forcible removal to reservations was repeated countless times from the 1820s throught the 1880s. In Europe itself, the rise of "national" awareness at the end of the eighteenth century spread across Europe from west to East. By the middle of the century, some nationalist leaders and thinkers were already thinking in terms of an exclusivist doctrine calling for the "nation" to correspond with the "state," that is, to make political borders correspond with ethnic or linguistic borders. Since precise ethnic boundaries hardly existedanywhere inEurope, any planning for such new "nations" necessitated thinking about what to do with individuals from other ethnic groups who were left on inside of someone else's national state Carrying out such exclusivist ethnic nationalism was approached in a number of ways in various settings, and a number of small states moved toward policies of ethnic exclusion in the nineteenth century. It was on the peripheries of the great European empires (including especially the Ottoman Empire) that a sharp-edged,ethnic-oriented policy led to a variety of policies of forced assimilation, expropriation of property, violence, and in several cases, mass killing. Following the destruction of such established European empires as Austria-Hungary, Ottoman Turkey,Russia, and Germany in wake of World War I, and the simultaneous creation of nearly a dozen allegedly national, but in fact mostly multinational small states, the policy of ethnic cleansing was introduced into modern Europe as a regular policy and in a certain sense "legitimized." The newly created, reestablished, or radically enlarged "successor states"-particularly Czecho- slovakia, Yugoslavia, and Romania in the center; Bulgaria, Greece, and Turkey in the south; and to a lesser degree Poland and Lithuania in the north- expelled hundreds of thousands of minority inhabitants from their newly acquired or restructured territories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทำงานยุคทำของเขาประท้วงของมวลชนเป็น (1929) ในช่วงศตวรรษที่สิบเก้าและยี่สิบโลกตะวันตกได้เห็นการเกิดขึ้นของประชาชนทั่วไปให้อยู่ในตำแหน่งที่มีอิทธิพลทางเศรษฐกิจและการเมืองในสังคมมนุษย์ เป็นหลักของความเห็นอกเห็นใจรีพับลิกันและเห็นอกเห็นใจกับชนชั้นล่างใช้ประโยชน์ของอารยธรรมตะวันตกกาซาได้รับการยอมรับอย่างง่ายดายผลกระทบในเชิงบวกของมวลปรากฏการณ์นี้สำหรับคนทั่วไป ในเวลาเดียวกัน แต่เขากลัวว่าตำแหน่งบัญชาการของแปลก, กักขฬะและมวลชนไม่เคยอาบน้ำอาจนำไปสู่การกำเริบของโรคอารยธรรมเป็นรูปแบบใหม่ของความป่าเถื่อน เขาได้รับความเชื่อมั่นของ "ความไม่เท่าเทียมกันที่สำคัญของมนุษย์และทำให้เขาเชื่อในบทบาทที่เป็นเอกลักษณ์ของ" ชนชั้นทางปัญญา "ในการสร้างประวัติศาสตร์
ในฐานะที่เป็นศิษย์ของมุมมอง Geistesgeschichte ของวิวัฒนาการของมนุษย์, กาซาได้รับการเชื่อมั่นของอันดับหนึ่งของจิตวิญญาณ และปัจจัยทางปัญญาพลังทางเศรษฐกิจและวัสดุในการวิวัฒนาการทางประวัติศาสตร์. ให้ความเชื่อมั่นเหล่านี้ชั่วโมงกลัวว่าการเกิดขึ้นของสังคมที่โดดเด่นจำนวนมากที่มันเป็นโดยทางเศรษฐกิจและการพิจารณาวัสดุ-จะส่งผลในการฟื้นฟูความป่าเถื่อนในระดับมวล
ที่กลัว Ortega ถูกธรรมบางส่วนแทบจะไม่สามารถสงสัยในแง่ของ exterminations มวลเห็นรุ่นหลายศตวรรษที่ยี่สิบของมนุษย์นำ. ในฐานะที่เราทุกคนรู้ว่าในไตรมาสที่สองของศตวรรษที่ผ่านมาหกล้านชาวยิวและหลายพันคนที่ไม่ใช่ชาวยิว คนที่ถูกฆ่าที่คำสั่งของโทต่ำต้อยกลายเป็นผู้นำสอบถามของเยอรมนี (ฮิตเลอร์). ในเวลาเดียวกัน, 40-50000000 มนุษย์ผู้บริสุทธิ์ตกเป็นเหยื่อใจบิดของโจรคนผิวขาวกลายเป็น "ผู้นำความผิด" และบ้านเกิดของสังคมนิยม (สตาลิน) นอกจากนี้ตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองโลกได้ยังยืนเป็นพยานให้การฆาตกรรม, expulsions และฆ่าล้างเผ่าพันธ์ในภูมิภาคดังกล่าวกระจัดกระจายของโลกเป็นประเทศกัมพูชาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประเทศรวันดาในภาคกลางของแอฟริกาและในบอสเนียในอดีตยูโกสลาเวีย
ในการดูการกระทำเหล่านี้หวาดกลัวกับกลุ่มชาติพันธุ์ศาสนาหรือสัญชาติเหล่านี้จะ expulsions มวล exterminations บางส่วนหรือฆ่าล้างเผ่าพันธ์เรามักจะสับสนกับวิธีการจัดหมวดหมู่พวกเขา นักวิชาการและนักประชาสัมพันธ์จะสับสนโดยเฉพาะอย่างยิ่งความแตกต่างหรือความแตกต่างระหว่างที่ถูกกล่าวหา "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ "ครั้งแรกของคำเหล่านี้เข้ามาใช้ร่วมกันในการร่วมกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวในสมัยสงครามโลกครั้งที่สองในขณะที่ระยะที่สองได้รับในสกุลเงินในการต่อสู้ระหว่างเชื้อชาติบอสเนียในช่วงต้นปี 1990.
obfuscation นี้และกลายเป็นความสับสน เด่นชัดมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผลของโปรแกรมล่าช้าของหนึ่งหรืออีกอย่างหนึ่งของคำเหล่านี้กับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้เช่นที่เรียกว่า "การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อาร์เมเนีย" ของปี 1915 และ "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" ต่างๆที่เกิดขึ้นในการปลุกของทั้งสองโลก สงครามและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นพร้อมกันในทางการเมือง. เรารู้ว่าการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการทำร้ายร่างกายบางและจำนวนผู้เสียชีวิตที่ตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจบางอย่าง. นอกจากนี้เรายังรู้ว่าไม่มีของเหล่านี้บูชาที่เรียกว่ามีความสามารถที่จะกำจัดสมาชิกทั้งหมดของกลุ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. ดังนั้น ในทางปฏิบัติที่เกิดขึ้นจริงหรือโปรแกรมทั้งสองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของความเป็นจริงว่าการใช้ความรุนแรงในบางเผ่าพันธุ์มักจะมาถึงจุดของการฆาตกรรมจึงหันเหตุการณ์ที่เป็นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่อาจเกิดขึ้นในขณะที่เรารับรู้ยากลำบากในการแยกความแตกต่างระหว่าง สองปรากฏการณ์ในการประชุมตามที่หนังสือเล่มนี้เป็นไปตามที่เราพยายามที่จะ จำกัด การความสนใจของเราไปยังเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่สามารถเห็นได้ชัดว่าจะจัดเป็น ,, การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ "เรามีความสามารถที่จะทำเช่นนี้เพราะเราบรรจุ" ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ "กับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวซึ่งเป็นแน่นอนกรณีของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในระดับมวล แต่ที่ได้มากขึ้น. เราพยายามที่จะเริ่มต้นด้วยความหมายของ" การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ "เป็น การวางแผนกำกับและขุดรากถอนโคนของระบบระดับชาติที่เน้นกระบวนการของการเอาผู้คนจากดินแดนที่ได้รับ "การกำจัดมวลของประชากรที่กำหนดเป้าหมายจากพื้นที่ที่กำหนดรวมทั้งการบังคับการแลกเปลี่ยนประชากรของประชาชนจาก homelands เดิมของพวกเขาเช่นเดียวกับวิธีการอื่น ๆ . "เราทำอย่างนี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเรามีรวมถึง" การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ "เป็นหัวข้อของการประชุมของเราในความรู้สึกของสงครามสังคมนิยมแห่งชาติกับชาวยิวมากของความสนใจของผู้เข้าร่วมจะได้รับการนำขึ้นมาจากความหายนะ. มี เป็นของหลักสูตรแทบจะไม่เป็นประเด็นทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญมากขึ้นในศตวรรษที่ยี่สิบกว่าความพยายามของฮิตเลอร์ที่จะกำจัดชาวยิว. แต่อย่างแม่นยำด้วยเหตุผลว่าในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมาในศตวรรษที่จะได้รับในการมุ่งเน้นและการรับรู้ของหลายร้อยของนักวิชาการที่มี ผลิตหลายพันเล่มในหัวข้อนี้ ไม่ให้หัวข้อ "cheansing ชาติพันธุ์" ซึ่งได้รับการปฏิเสธส่วนใหญ่จนกระทั่งวิกฤตบอสเนียของปี 1990 ในกรณีใด ๆ ส่วนใหญ่ของงานนำเสนอที่ประชุมเกี่ยวกับการทำความสะอาดผิวหน้าชาติพันธุ์ inTwentieth ศตวรรษที่ยุโรปใน Duqesne มหาวิทยาลัยเช่นจะเห็นได้ทำงานในการตรวจสอบและปรับแต่งความหมายของปรากฏการณ์ของการทำความสะอาด tethnic ในการประชุมของตัวเองเข้าร่วมอุทิศเวลาและพลังงานในการอภิปรายของคำนิยาม ผลที่ได้จะเห็นได้ในเอกสารการประชุมการขยายตัวและการกลั่นที่ทำขึ้นบทของหนังสือเล่มนี้. แม้ว่าคำว่า "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" ได้เข้ามาใช้งานร่วมกันเท่านั้นตั้งแต่ความขัดแย้งบอสเนียปฏิบัติของตัวเองเกือบจะเป็นเช่นเดิมเป็นมนุษย์ของตัวเอง มันถึงกลับไปสมัยโบราณ ตัวอย่างเช่นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์คือ "บาบิโลนถูกจองจำ" ของชาวยิวในศตวรรษที่หกปีก่อนคริสตกาล (จาก 586-538 BC) หลังจากจับเยรูซาเล็มใน 586 ปีก่อนคริสตกาลกษัตริย์ Nebuchadnezzar II (r. 605-561 BC) ของบิดำเนินการต่อไปขับไล่ Judeans อาณาจักรของตัวเองและด้วยวิธีนี้เขา "ทำความสะอาด" อนาคตของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของชาวพื้นเมือง. ที่คล้ายกัน cleansings ชาติพันธุ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาของการที่เรียกว่า "การรุกรานเถื่อน" ที่สี่ผ่านศตวรรษที่หกเมื่อขนาดใหญ่ทั่วประเทศเช่นเผ่าเยอรมันและเตอร์กต่างๆประชาชน-ย้ายกลับเอเอ็มดีมาระหว่างตะวันตกและตะวันออกยุโรปและ แม้เอเชียกลาง พวกเขาย้ายบังคับให้คนอื่นและในลักษณะนี้เปลี่ยนโฉมหน้าแผนที่ชาติพันธุ์ของทวีป Europan นี้เรียกว่า Volkerwanderung ("หลงของประเทศ") - ซึ่งในบางกรณีเหยียดลงในช่วงปลายยุคกลาง-นำผู้คนเช่นฮั่น, อาวาร์ Bulgars, มักยา, pechenegs และ Cumans เข้าไปในหัวใจของยุโรป ผลกระทบของมันเป็นความรู้สึกเป็นศตวรรษที่สิบสามเมื่อมองโกลหรือพวกตาตาร์บุกยุโรปเอาชนะทางทิศตะวันออกของทวีปแล้วนั่งลงที่นั่นเพื่อครอง Slavs ตะวันออกนานหลายร้อยปี. แม้ว่ากระบวนการของการย้ายกำลังนี้ได้รับการฝึกฝนมา พันปีเผ่าพันธุ์เป็นนโยบายอย่างเป็นทางการไม่ได้เข้ามาอยู่มากขึ้น unlil ครั้งที่ผ่านมา ในโลกตะวันตก Largs ขนาดกำลังการย้ายถิ่นฐานของที่ระบุ "คนที่ถูกนำมาใช้ในช่วงต้นศตวรรษที่สิบเก้าประเทศเป็นนโยบายอย่างเป็นทางการของรัฐบาลสหรัฐอเมริกาทางการคะแนนของชนเผ่าอินเดียได้. อพยพ" จากดินแดนของพวกเขาเป็น ผลของความดันในยุโรปในช่วงเวลาที่หลบหนีจากความรุนแรงทางตรงโดยการตั้งถิ่นฐานในยุโรปในช่วงเวลาที่กำลังมองหาอาหารในช่วงเวลาที่ถูกผลักดันโดยกลุ่มพื้นเมืองอื่น ๆ ทำปฏิกิริยากับความดันโดยตรงจากผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรป กระบวนการของการกำจัดกลายเป็นมาตรฐานนโยบายของรัฐบาลกลางในปี ค.ศ. 1830 เมื่อสภาคองเกรสผ่าน "พระราชบัญญัติการกำจัดอินเดีย." บางส่วนของอาการที่เศร้าที่สุดของนโยบายนี้ดำเนินการระหว่างการเป็นประธานาธิบดีแอนดรูแจ็คสัน (1829-1837) เป็นผู้สังหารและการขับไล่ของเครือตันและชนเผ่าฟ็อกซ์จากภูมิภาคมิสซิสซิปปีตอนบน (เหยี่ยวดำสงคราม 1832) การย้ายโดยการบังคับของ ครีกช็อกทอว์ชิคกาซอและประเทศเชโรกีจากเดิมดินแดนภาคตะวันตกเฉียงใต้ toIndian (รอยน้ำตา, 1838-1839) และการขับไล่ที่คล้ายกันของอินเดีย Seminole จากฟลอริด้าในอนาคตโอคลาโฮมา (Seminole สองสงคราม 1835-1845) ขั้นตอนการกำจัดโดยการบังคับที่จะจองซ้ำนับครั้งไม่ถ้วนจากยุค 1820 ยุค 1880 คิด. ในยุโรปเองเพิ่มขึ้นของ "ชาติ" การรับรู้ในตอนท้ายของการแพร่กระจายศตวรรษที่สิบแปดทั่วยุโรปจากตะวันตกไปตะวันออก โดยช่วงกลางของศตวรรษที่ผู้นำชาติและนักคิดถูกแล้วคิดในแง่ของการเรียกความเชื่อ exclusivist สำหรับ "ชาติ" เพื่อให้สอดคล้องกับ "รัฐ" ซึ่งก็คือการทำให้พรมแดนทางการเมืองสอดคล้องกับพรมแดนหรือเชื้อชาติภาษา เนื่องจากขอบเขตชาติพันธุ์ที่แม่นยำแทบจะไม่ existedanywhere inEurope การวางแผนใด ๆ สำหรับการดังกล่าวใหม่ "ประเทศ" จำเป็นต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำอย่างไรกับประชาชนจากกลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ ที่ถูกทิ้งไว้บนด้านในของคนที่รัฐชาติอื่นดำเนินเผ่าพันธุ์ชาตินิยมเช่น exclusivist ได้รับการทาบทามในจำนวนของ วิธีการในการตั้งค่าต่าง ๆ และจำนวนของรัฐขนาดเล็กเดินตรงไปยังนโยบายของการยกเว้นชาติพันธุ์ในศตวรรษที่สิบเก้า มันเป็นร่ำรวยของจักรวรรดิยุโรปที่ดี (โดยเฉพาะอย่างยิ่งรวมทั้งจักรวรรดิออตโต) ที่ริมคมนโยบายชาติพันธุ์ที่มุ่งเน้นนำไปสู่ความหลากหลายของนโยบายการดูดซึมบังคับเวนคืนทรัพย์สินของความรุนแรงและในหลายกรณีการฆ่ามวล . หลังการล่มสลายของจักรวรรดิดังกล่าวจัดตั้งขึ้นในยุโรปเป็นออสเตรียฮังการี, ออตโตมันตุรกีรัสเซียและเยอรมนีในการปลุกของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและการสร้างพร้อมกันเกือบโหลถูกกล่าวหาว่าชาติ แต่ในความเป็นจริงส่วนใหญ่เป็นรัฐขนาดเล็กข้ามชาตินโยบายของ การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ถูกนำเข้าสู่ยุโรปสมัยใหม่เป็นนโยบายปกติและในความรู้สึกบางอย่าง "ชอบธรรม". ที่สร้างขึ้นใหม่สถาปนาหรือขยายอย่างรุนแรง "ทายาทฯ " -particularly Czecho- สโลวาเกียยูโกสลาเวียและโรมาเนียในศูนย์; บัลแกเรียกรีซและตุรกีในภาคใต้; และในระดับน้อยโปแลนด์และลิทัวเนียไล่เฉียงเหนือหลายร้อยหลายพันของผู้อยู่อาศัยของชนกลุ่มน้อยจากดินแดนที่ได้มาใหม่หรือการปรับโครงสร้างหนี้ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในงานปฏิวัติของมวลชนของเขา ซึ่งมีความสำคัญอย่างมาก ( 1929 ) ระหว่างศตวรรษที่สิบเก้าและยี่สิบ โลกตะวันตกได้เห็นการเกิดขึ้นของประชาชนทั่วไป เป็นตำแหน่งที่มีอิทธิพลทางเศรษฐกิจและการเมืองในสังคมมนุษย์ เป็นหลักของรีพับลิกัน เห็นอกเห็นใจ และสงสารที่ถูก underclasses ของอารยธรรมตะวันตกออร์เตกาพร้อมยอมรับผลกระทบในเชิงบวกของปรากฏการณ์นี้มวล สำหรับประชาชนทั่วไป ใน เวลา เดียวกัน แต่เขาก็กลัวว่า ascendance ของบ้านนอก ไม่อร่อย ไม่อร่อย และซักฝูง อาจนำไปสู่อาการกำเริบของอารยธรรมในรูปแบบใหม่ของการใช้แรงงาน เขาเชื่อว่า " ความไม่เท่าเทียมกันที่สำคัญของมนุษย์และจากนั้น เขาเชื่อในบทบาทที่ไม่ซ้ำกันของ " ชนชั้นปัญญา " ในการสร้างประวัติศาสตร์
เป็นลูกศิษย์ของ geistesgeschichte มุมมองของวิวัฒนาการมนุษย์ ออร์เตกาเชื่อว่าของเอกมโนมัยและปัจจัยทางเศรษฐกิจและวัสดุกว่ากองกำลังในวิวัฒนาการทางประวัติศาสตร์ ให้ความเชื่อมั่นเหล่านี้ HR กลัวว่าการเกิดขึ้นของสังคมมวลชนที่โดดเด่นอย่างที่เป็นโดยการพิจารณาทางเศรษฐกิจและวัสดุจะผลในการฟื้นคืนชีพของสีทาบ้านที่เป็นมวลขนาด .
ที่ออร์เตกากลัวถูกบางส่วน ธรรมจะไม่สามารถสงสัยในแสงของมวล exterminations พยานยี่สิบรุ่นหลายของมนุษย์มา . ในฐานะที่เราทุกคนรู้ในครึ่งหลังของศตวรรษที่ผ่านมาหกล้านชาวยิวและไม่ใช่ชาวยิวหลายพันคน ต้องมาจบชีวิตลงในคำสั่งของสิบโทต่ำต้อยกลายเป็นผู้นำสอบถามของเยอรมนี ( ฮิตเลอร์ ) ใน เวลาเดียวกันสี่สิบถึงห้าสิบล้านบริสุทธิ์มนุษย์ตกเป็นเหยื่อกับความคิดของคนผิวขาว ถึงจะเป็นโจรไปได้ กลายเป็น " ผู้นำ " แน่นอนและบ้านเกิดของสังคมนิยม ( สตาลิน ) นอกจากนี้ นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง โลกก็ยังยืนเป็นพยานเพื่อมวลฆ่า expulsions และการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในอย่างกว้างขวางเช่นกระจัดกระจาย ภูมิภาคของโลก กัมพูชาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้รวันดาในภาคกลางของแอฟริกาและในบอสเนียในอดีตยูโกสลาเวีย .
มองเหล่านี้ความหวาดกลัวการต่อสู้เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ศาสนานิกาย หรือ สัญชาติ เป็น เหล่านี้ exterminations expulsions มวล , บางส่วนหรือการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่เรามักจะสับสนวิธีการจัดหมวดหมู่พวกเขา นักวิชาการและนักข่าวโดยเฉพาะอย่างยิ่งงันที่แตกต่างหรือกล่าวหาความแตกต่างระหว่าง " การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ " การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ." ครั้งแรกของเงื่อนไขเหล่านี้มาร่วมกันใช้ร่วมกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ขณะที่ระยะที่สองได้รับสกุลเงินในการต่อสู้ระหว่างชาติบอสเนียระหว่างช่วงต้นทศวรรษ 1990 และกลายเป็นความสับสนคลุมเครือ
นี้ชัดเจนยิ่งขึ้น เมื่อเร็วๆ นี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการล่าช้าการหนึ่งหรืออื่นของข้อตกลงดังกล่าวก่อนหน้านี้เหตุการณ์อย่างที่เรียกว่า " อาร์เมเนียความหายนะ " ของปี 1915 และหลากหลาย " การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ " ที่เกิดขึ้นในการปลุกของสงครามโลกครั้งที่สองและพร้อมกันการเปลี่ยนแปลงในทางการเมือง เรารู้ว่าชาติพันธุ์ส่วนใหญ่ทำความสะอาดเกี่ยวกับทำร้ายร่างกายและจำนวนของวัตถุประสงค์หรือเสียชีวิตที่ไม่ได้ตั้งใจ .นอกจากนี้เรายังทราบว่าไม่มีความหายนะที่เรียกว่าเหล่านี้สามารถกำจัดสมาชิกทั้งหมดของกลุ่มโดยเฉพาะ ดังนั้น ในการปฏิบัติจริง หรือ ใช้ สอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของความจริงที่ว่า การใช้ความรุนแรงในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่มักจะถึงจุดของการฆ่ามวลจึงกลายเป็นเหตุการณ์ที่เป็น

ศักยภาพการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในขณะที่เรายอมรับความแตกต่างระหว่างทั้งสองปรากฏการณ์ ในการประชุมที่หนังสือเล่มนี้อยู่ เราพยายามที่จะ จำกัด ความสนใจของเรากับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่ชัดเจนสามารถถูกจัดเป็น ทำความสะอาดชาติพันธุ์” เราสามารถที่จะทำเช่นนี้เพราะเรา equated " การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ " กับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว ซึ่งแน่นอนกรณีของการล้างชาติโดยนาซีในมวลขนาดแต่ที่ถูกเพิ่มเติม เราพยายามที่จะเริ่มต้นด้วยนิยามของคำว่า " การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ " เป็นการวางแผน กำกับ และทำลายระบบของประเทศที่มุ่งเน้นกระบวนการของการเอาคน จากดินแดน " มวลได้รับการกำจัดของเป้าหมายให้ประชากรจากดินแดน รวมทั้งบังคับให้ประชากรแลกเปลี่ยนของประชาชนจากถิ่นเดิมของพวกเขาเช่นเดียวกับวิธีการอื่น ๆ" เราทำนี้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีเรารวม " การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ " เป็นหัวข้อของการประชุมของเราในแง่ของสงครามสังคมนิยมแห่งชาติต่อต้านชาวยิว , มากของความสนใจของผู้เข้าร่วมจะถูกนำขึ้นโดยความหายนะ . มีแน่นอน , ไม่สําคัญมากขึ้นกว่ายี่สิบหัวข้อประวัติศาสตร์ฮิตเลอร์ความพยายามที่จะกำจัดชาวยิว แต่แน่นอน สำหรับเหตุผลที่ในช่วงครึ่งศตวรรษที่มันได้รับในการโฟกัส และความตระหนักของร้อยของนักวิชาการ ผู้ผลิตหลายพันเล่มในหัวข้อนี้ ไม่ใช่เรื่องของ " cheansing ชาติพันธุ์ " ซึ่งส่วนใหญ่ได้ถูกละเว้นจนกว่าวิกฤตการณ์บอสเนียของยุค ในกรณีใด ๆ ส่วนใหญ่ของการนำเสนอที่การประชุมในศตวรรษ intwentieth ล้างเผ่าพันธุ์ยุโรปที่ duqesne มหาวิทยาลัย