From the Post Ministerial Conferenc

From the Post Ministerial Conference (PMC) with Dialogue Partners to the ARF, With dissolution of the Soviet Union and the demise of the cold war in the early 1990s, the US became the sole super power by default. However, regional security in the Asia-Pacific became uncertain. ASEAN which had actually been conducting meetings with its dialogue partners, namely, selected Asia-Pacific states and EU, in what is called the Post Ministerial Conference (PMC) after its ASEAN Ministerial Meeting since the 1970s; moreover, ASEAN was also not considered to be a threat to anyone unlike the major powers. In indeed, it was at the suggestion of the ASEAN foreign ministers and its seven dialogue partners, namely, Japan, South Korea, Australia, New Zealand, the US, Canada and the EU that ARF was born in 1994. In addition, at a time when the US was having problems at home and the worry that there could be diminished American interest In the Southeast Asia and the Asia-Pacific, the thinking was that it was equally important to engage the US. Specifically, ASEAN tried to consolidate its diplomatic gain after the conclusion of the Paris agreements on Cambodia in 1991. It would like to continue to develop its stabilizing role in the Asia-Pacific, particularly in Southeast Asia through the formation of the ARF Finally, ASEAN would like to play a role in the structuring of the Asia-Pacific security architecture in the post-cold war era; it did not want the process to be dominated by major players.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากลงรายการบัญชีรัฐมนตรีประชุม (PMC) กับคู่เจรจาให้ ARF ยุบสหภาพโซเวียตและลูกของสงครามเย็นในช่วงปี 1990 สหรัฐอเมริกาเป็น มหาอำนาจแต่เพียงผู้เดียวตามค่าเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม ความปลอดภัยระดับภูมิภาคในเอเชียแปซิฟิกเป็นแน่ อาเซียนที่มีจริงแล้วดำเนินการประชุมกับคู่สนทนา ได้แก่ เลือกอเมริกาเอเชีย-แปซิฟิกและยุโรป ในการโพสต์รัฐมนตรีประชุม (PMC) หลังจากการประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศอาเซียนตั้งแต่ทศวรรษ 1970 นอกจากนี้ อาเซียนถูกยังไม่ถือเป็นภัยคุกคามต่อทุกคนซึ่งแตกต่างจากอำนาจสำคัญ ในจริง ได้ที่คำแนะนำของรัฐมนตรีต่างประเทศอาเซียนและของเจ็ดได้แก่ ได้แก่ ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ สหรัฐอเมริกา แคนาดา และสหภาพยุโรปที่เกิด ARF ในปี 1994 นอกจากนี้ ครั้งเมื่อสหรัฐมีปัญหาที่บ้าน และต้องกังวลว่าอาจมีลดลงดอกเบี้ยสหรัฐอเมริกาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียแปซิฟิก คิดได้ว่า มันเป็นสิ่งสำคัญการเข้าสหรัฐฯ โดยเฉพาะ อาเซียนพยายามที่จะรวมกำไรของทูตหลังจากบทสรุปของข้อตกลงปารีสในกัมพูชาในปีพ.ศ. 2534 มันต้องการการพัฒนาบทบาทของสมัยมีเสถียรภาพในเอเชียแปซิฟิก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยตรงถือท้าย อาเซียนต้องมีบทบาทในการจัดโครงสร้างของสถาปัตยกรรมความปลอดภัยของเอเชีย-แปซิฟิกในยุคสงครามเย็นหลัง มันไม่ต้องการการถูกครอบงำ โดยผู้เล่นคนสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากโพสต์ประชุมรัฐมนตรี (PMC) กับประเทศคู่เจรจาเพื่อสุนัขด้วยการสลายตัวของสหภาพโซเวียตและการตายของสงครามเย็นในช่วงปี 1990 ของสหรัฐกลายเป็นพลังอำนาจ แต่เพียงผู้เดียวโดยปริยาย อย่างไรก็ตามการรักษาความปลอดภัยในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกกลายเป็นความไม่แน่นอน อาเซียนซึ่งได้รับจริงการดำเนินการประชุมกับประเทศคู่เจรจาของมันคือการเลือกรัฐในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกและสหภาพยุโรปในสิ่งที่เรียกว่าโพสต์ประชุมรัฐมนตรี (PMC) หลังจากที่ประชุมรัฐมนตรีของอาเซียนตั้งแต่ปี 1970; นอกจากนี้อาเซียนก็ยังไม่ถือว่าเป็นภัยคุกคามต่อทุกคนแตกต่างจากอำนาจที่สำคัญ ในอันที่จริงมันก็เป็นคำแนะนำของรัฐมนตรีต่างประเทศอาเซียนและประเทศคู่เจรจาเจ็ดของตนคือญี่ปุ่นเกาหลีใต้ออสเตรเลียนิวซีแลนด์สหรัฐอเมริกาแคนาดาและสหภาพยุโรปที่สุนัขเกิดในปี 1994 นอกจากนี้ที่ ขณะที่สหรัฐมีปัญหาที่บ้านและกังวลว่าอาจจะลดลงที่น่าสนใจของชาวอเมริกันในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียแปซิฟิกคิดได้ว่ามันเป็นความสำคัญเท่าเทียมกันการมีส่วนร่วมของสหรัฐ โดยเฉพาะอาเซียนพยายามที่จะรวมกำไรทางการทูตของตนหลังจากที่ข้อสรุปของข้อตกลงกรุงปารีสในกัมพูชาในปี 1991 มันจะชอบที่จะดำเนินการพัฒนาบทบาทการรักษาเสถียรภาพในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกโดยเฉพาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ผ่านการก่อตัวของสุนัขในที่สุดอาเซียน ต้องการที่จะมีบทบาทสำคัญในโครงสร้างของสถ​​าปัตยกรรมความปลอดภัยในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกในยุคหลังสงครามเย็นนั้น มันไม่ต้องการกระบวนการที่จะถูกครอบงำโดยผู้เล่นที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการประชุมรัฐมนตรี ( PMC ) กับคู่เจรจากับอาเซียน กับการสลายตัวของสหภาพโซเวียต และการสิ้นสุดของสงครามเย็นในช่วงต้นทศวรรษ 1990 , เราเป็นเพียงพลัง โดยค่าเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม การรักษาความปลอดภัยในภูมิภาคเอเชีย แปซิฟิก ก็ไม่แน่ใจ ซึ่งเคยถูกดำเนินการประชุมอาเซียนกับประเทศคู่เจรจา ได้แก่เลือก เอเชีย แปซิฟิก สหรัฐอเมริกา และสหภาพยุโรป ในสิ่งที่เรียกว่าการประชุมรัฐมนตรี ( PMC ) หลังจากที่ประชุมรัฐมนตรีอาเซียนตั้งแต่ปี 1970 ; นอกจากนี้อาเซียนยังไม่ถือเป็นการคุกคามใครแตกต่างจากมหาอำนาจ in อย่างยิ่ง , it เขาจะ the suggestion ของ the asean foreign ministers ( its seven dialogue partners , namely , 3D ครับทิ้งง่ายกว่าผล zealand , อีกครั้งแคนาดาและสหภาพยุโรปที่อาเซียนเกิดในปี 1994 นอกจากนี้ ในช่วงที่เรากำลังมีปัญหาที่บ้าน และกังวลว่ามันอาจจะลดลง ชาวอเมริกันสนใจในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และเอเชีย แปซิฟิก คิดอยู่ว่ามันสำคัญพอๆกับเรา โดยเฉพาะอาเซียนพยายามที่จะรวมผลประโยชน์ทางการทูตหลังจากที่ข้อสรุปของข้อตกลงกับกัมพูชาที่ปารีสในปี 1991 มันต้องการที่จะยังคงพัฒนาบทบาทของเสถียรภาพในเอเชีย แปซิฟิก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ผ่านการก่อตัวของ ARF และอาเซียนจะต้องมีบทบาทในการสร้างความมั่นคงในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก สถาปัตยกรรมในยุคหลังสงครามเย็น ;มันไม่ได้ต้องการกระบวนการที่จะครอบงำโดยผู้เล่นหลัก