Lucy felt a little frightened, but

Lucy felt a little frightened, but she felt very inquisitive and excited as well. She looked back over
her shoulder and there, between the dark tree trunks; she could still see the open doorway of the
wardrobe and even catch a glimpse of the empty room from which she had set out. (She had, of
course, left the door open, for she knew that it is a very silly thing to shut oneself into a wardrobe.) It
seemed to be still daylight there. "I can always get back if anything goes wrong," thought Lucy. She
began to walk forward, crunch-crunch over the snow and through the wood towards the other light. In
about ten minutes she reached it and found it was a lamp-post. As she stood looking at it, wondering
why there was a lamp-post in the middle of a wood and wondering what to do next, she heard a pitter
patter of feet coming towards her. And soon after that a very strange person stepped out from among
the trees into the light of the lamp-post.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูซี่รู้สึกกลัวเล็กน้อย แต่เธอรู้สึกอยากรู้อยากเห็น และตื่นเต้นเช่น เธอมองกลับไป ไหล่ของเธอ และ มี ระหว่างลำต้นไม้มืด เธอยังเห็นเปิดประตูของการ ตู้เสื้อผ้าและแม้แต่จับ a glimpse ห้องว่างเปล่าซึ่งเธอได้มีการออก (เธอมี ของ หลักสูตร ด้านซ้ายประตูเปิด สำหรับเธอรู้ว่า มันเป็นสิ่งที่โง่มากจะปิดตัวลงในตู้เสื้อผ้า) มัน ดูเหมือนจะยัง มีตามฤดูกาล "ฉันจะได้กลับไปถ้าอะไรผิด ไป" คิดว่า ลูซี่ เธอ เริ่มออกเดินไปข้างหน้า วิกฤติด้านวิกฤติด้านหิมะ และ ผ่านไม้ต่อแสงอื่น ๆ ใน ประมาณ 10 นาทีเธอถึงมัน และพบมันเป็นโคมไฟโพสต์ ขณะที่เธอยืนมองที่ สงสัย ทำไมมีไฟลงระหว่างไม้และสงสัยว่า จะทำอย่างไรต่อไป เธอได้ยินที่ pitter ลายฟุตมาต่อเธอ และเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ ประหลาด ๆ คนก้าวออกจากหมู่ ต้นไม้ในแสงของโคมไฟลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูซี่รู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่นางรู้สึกอยากรู้อยากเห็นและตื่นเต้นดี เธอมองกลับมา
ไหล่และอยู่ระหว่างลำต้นต้นไม้มืด เธอยังเห็นประตูเปิดของ
ต้นและจับเหลือบของห้องว่างที่เธอออกไป ( เธอมี ของ
หลักสูตรทิ้งประตูเปิดที่เธอรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่โง่มากที่จะปิดตัวเองลงในตู้เสื้อผ้า )
ดูเหมือนจะยังกลางวันมี” ฉันสามารถกลับถ้าอะไรผิดพลาด " คิดว่าลูซี่ เธอ
เริ่มเดินไปข้างหน้า กระทืบ กระทืบผ่านหิมะและผ่านไม้ต่อแสงอื่น ๆ ใน
ประมาณสิบนาทีเธอถึงมันและพบว่ามันเป็นเสาไฟ ขณะที่เธอยืนมองมัน สงสัย
ทำไมมีเสาไฟตรงกลางของไม้ และสงสัยว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป เธอได้ยินพิตเตอร์
ลายเท้าเข้ามาหาเธอ และไม่นานหลังจากนั้นเป็นคนที่แปลกออกไปจากท่ามกลาง
ต้นไม้ในแสงของโคมไฟโพสต์