By the calculus of negligence, plac

By the calculus of negligence, placing these signs makes sense even if there is a very small chance of anyone slipping. One factor in determining liability is the awareness of the landowner of the spill. Because individuals are generally expected to be less aware than businesses are of incidents such as spills, wet-floor signs are not usually found on personal property such as family dwellings. Nevertheless, a house guest can seek injury compensation, alleging liability for the tort of negligence. The highest standard of liability exists in the workplace, where workers' compensation may apply to any injury regardless of fault. The lowest standard exists for uninvited trespassers; some jurisdictions do recognize a duty to warn anticipated or unanticipated trespassers.[7] A "wet floor" sign placed at the entrance to a store, combined with periodic mopping of the entrance area during rainy periods to prevent an unreasonable accumulation of rain water, constitutes reasonable and ordinary care on the proprietor's part.[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยแคลคูลัสของละเลย วางลงทำให้รู้สึกว่ามีโอกาสดีมากคนลื่นไถล ปัจจัยหนึ่งในการกำหนดความรับผิดชอบเป็นจิตสำนึกของที่ดินของการรั่วไหล เนื่องจากบุคคลโดยทั่วไปคาดว่าจะทราบน้อยกว่าธุรกิจของเหตุการณ์เช่นการหกรั่วไหล สัญญาณชั้นเปียกไม่มักจะพบในลักษณะของบุคคลเช่นครอบครัวอยู่ อย่างไรก็ตาม เกสท์เฮาส์สามารถแสวงหาการบาดเจ็บแทน alleging สูญของละเลยความรับผิด มาตรฐานสูงสุดของความรับผิดชอบอยู่ในทำงาน ค่าตอบแทนของแรงงานที่อาจใช้การบาดเจ็บใด ๆ ไม่บกพร่อง มีมาตรฐานต่ำ uninvited trespassers บางเขตอำนาจศาลรู้จักหน้าที่เตือน trespassers คาดการณ์ไว้ หรือสภาวะ[7] "พื้นเปียก" เครื่องวางไว้ที่ทางเข้าร้าน รวมกับงวด mopping ของบริเวณทางเข้าช่วงฤดูฝนเพื่อป้องกันการสะสม unreasonable น้ำฝน ถือสมเหตุสมผล และสามัญดูแลในส่วนของเจ้าของคน[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยแคลคูลัสของความประมาทวางสัญญาณเหล่านี้ทำให้รู้สึกแม้ว่าจะมีโอกาสน้อยมากที่ทุกคนลื่นไถล ปัจจัยหนึ่งในการพิจารณาความรับผิดคือความตระหนักของเจ้าของที่ดินของการรั่วไหล เพราะบุคคลที่คาดว่าโดยทั่วไปจะตระหนักถึงน้อยกว่าธุรกิจที่มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเช่นการรั่วไหลของสัญญาณเปียกพื้นมักจะไม่พบในทรัพย์สินส่วนบุคคลเช่นที่อยู่อาศัยของครอบครัว อย่างไรก็ตามผู้เข้าพักบ้านสามารถขอชดเชยการบาดเจ็บอ้างความรับผิดชอบสำหรับการละเมิดของความประมาท ที่ได้มาตรฐานสูงสุดของหนี้สินที่มีอยู่ในสถานที่ทำงานที่ชดเชยแรงงานอาจนำไปสู่​​การบาดเจ็บใด ๆ โดยไม่คำนึงถึงความผิด มาตรฐานต่ำสุดที่มีอยู่สำหรับผู้บุกรุกไม่ได้รับเชิญ; บางเขตอำนาจศาลไม่รู้จักหน้าที่ที่จะต้องเตือนผู้บุกรุกที่คาดการณ์ไว้หรือไม่คาดคิด. [7] "พื้นเปียก" เข้าสู่ระบบที่วางไว้ที่ทางเข้าร้านค้ารวมกับซับระยะของบริเวณทางเข้าในช่วงระยะเวลาที่ฝนตกเพื่อป้องกันการสะสมไม่มีเหตุผลของน้ำฝน ถือว่าการดูแลที่เหมาะสมและสามัญในส่วนของเจ้าของ. [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยแคลคูลัสของการละเลย , การวางป้ายเหล่านี้เป็นไปได้แม้ว่าจะมีโอกาสน้อยมากของทุกคนที่ลื่นไถล ปัจจัยหนึ่งในการกำหนดความรับผิดชอบในการเป็นเจ้าของที่ดินของหก เนื่องจากบุคคลทั่วไปที่คาดว่าจะทราบน้อยกว่าธุรกิจมีปัญหาเช่นการรั่วไหล , ป้ายพื้นเปียกจะไม่มักจะพบในทรัพย์สินส่วนตัว เช่น บ้านครอบครัวอย่างไรก็ตาม เกสต์เฮ้าส์ สามารถแสวงหาการชดเชยการบาดเจ็บ , อ้างความรับผิดเพื่อละเมิดของความประมาท มาตรฐานสูงสุดของหนี้สินที่มีอยู่ในสถานประกอบการที่ใช้แรงงานทดแทนอาจจะบาดเจ็บโดยไม่ผิด มาตรฐานที่มีอยู่สำหรับผู้บุกรุกที่ไม่ได้รับเชิญสุด บางศาลจำหน้าที่เตือนคาดหมายหรือ unanticipated ผู้บุกรุก[ 7 ] " พื้น " เปียกป้ายวางไว้ตรงทางเข้าร้าน รวมกับธาตุถูของบริเวณทางเข้าในระหว่างฤดูฝน ระยะเวลาป้องกันการสะสมของน้ำ ฝน ไม่มีเหตุผล ถือว่าเหมาะสม และดูแลปกติในส่วนของเจ้าของ [ 8 ]