Mrs. Higgins must have been going t

Mrs. Higgins must have been going to bed when he telephoned, for her hair was tucked in loosely under her hat, and her hand at her throat held her light coat tight across her chest so her dress would not show. She came in, large and plump, with a little smile on her friendly face. Most of the store lights had been turned out and at first she did not see Alfred, who was standing in the shadow at the end of the counter. Yet as soon as she saw him she did not look as Alfred thought she would look: she smiled, her blue eyes never wavered, and with a calmness and dignity that made them forget that her clothes seemed to have been thrown on her, she put out her hand to Mr. Carr and said politely, "I'm Mrs. Higgins. I'm Alfred's mother.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮิกกินส์นางต้องมีการเข้านอนเมื่อเขา telephoned สำหรับผมของเธอที่ห้องในซึ่งภายใต้หมวกของเธอ และมือของเธอที่ลำคอของเธอจัดตราแสงเธอแน่นทั่วหน้าอกของเธอเพื่อที่จะไม่มีแสดงเครื่องแต่งกายของเธอ เธอมาใน ขนาดใหญ่ และ อวบ มีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเธอดี ส่วนใหญ่เก็บไฟได้ถูกเปิดออก และในตอนแรก เธอไม่ได้เห็นอัลเฟรด ที่ยืนในเงาที่ส่วนท้ายของตัวนับ แต่ทันทีที่เธอเห็นเขา เธอไม่ได้มองเช่นอัลเฟรดคิดว่า เธอจะดู: เธอยิ้ม ไม่ wavered ตาสีฟ้าของเธอ และ มีความเงียบสงบและศักดิ์ศรีที่ทำให้พวกเขาลืมว่า เสื้อผ้าของเธอดูเหมือนจะได้เกิดขึ้นกับเธอ เธอดับนายคาร์มือของเธอ และกล่าวว่า สุภาพ "ฉันฮิกกินส์นาง ฉันแม่ของอัลเฟรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นางฮิกกินส์จะต้องได้รับที่จะไปนอนเมื่อตอนที่เขาโทรศัพท์สำหรับผมของเธอได้รับการซ่อนตัวในอย่างอิสระภายใต้หมวกของเธอและมือของเธอที่ลำคอของเธอจัดขึ้นเสื้อแสงของเธอแน่นบนหน้าอกของเธอเพื่อให้การแต่งกายของเธอจะไม่แสดง เธอเดินเข้ามาในขนาดใหญ่และอวบด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ บนใบหน้าของเธอที่เป็นมิตร ส่วนใหญ่ของไฟร้านค้าที่ได้รับการเปิดออกและเป็นครั้งแรกที่เธอไม่ได้เห็นอัลเฟรดที่ยืนอยู่ในร่มเงาในตอนท้ายของเคาน์เตอร์ แต่ทันทีที่เธอเห็นว่าเธอไม่ได้มีลักษณะเป็นอัลเฟรดคิดว่าเธอจะมองเธอยิ้มดวงตาสีฟ้าของเธอไม่เคยหวั่นไหวและมีความสงบและศักดิ์ศรีที่ทำให้พวกเขาลืมว่าเสื้อผ้าของเธอดูเหมือนจะได้รับการโยนเธอที่เธอใส่ ออกจากมือของเธอให้กับนายคาร์และสุภาพกล่าวว่า "ฉันนางฮิกกินส์. ฉันแม่ของอัลเฟรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณนายฮิกกินส์ต้องเข้านอนตอนเขาโทรหา เพราะผมก็อยู่ในหลวม ๆภายใต้หมวกของเธอ มือของเธอที่เธอจับคอเสื้อแสงของเธอแน่นในทรวงอกของเธอ แต่งตัวของเธอจะไม่แสดง เธอเข้ามา ใหญ่และอวบด้วยรอยยิ้มเล็กๆบนใบหน้าที่เป็นมิตรของเธอ มากที่สุดของไฟร้านถูกเปิดออก และที่แรกที่เธอไม่เห็น อัลเฟรดที่ยืนอยู่ในเงามืดที่ส่วนท้ายของเคาน์เตอร์ แต่ทันทีที่เธอเห็นเขา เธอไม่ได้ดูเป็นอัลเฟรด นึกว่าเธอจะมองเธอยิ้ม ดวงตาสีฟ้าของเธอ ไม่เคยหวั่นไหว และมีสันติสุข และศักดิ์ศรี ที่ทำให้พวกเขาลืมว่าเสื้อผ้าของเธอดูเหมือนจะถูกโยนใส่เธอ เธอยื่นมือออกไปให้นายคาร์กล่าวอย่างสุภาพว่า " ฉันชื่อนาง ฮิกกินส์ ฉันเป็นแม่ของอัลเฟรด .