The concept of the investment devel

The concept of the investment development cycle (or path) was first put forward in 197513 and has since gone through various iterations (e.g. Dunning, 1981, 1988, 1993a; Dunning and Narula, 1996; Narula, 1996; Dunning et al., 2001). The basic hypothesis of the IDP is that as a country develops, the configuration of the OLI advantages facing foreign-owned firms that might invest in that country, and that of its own firms that might invest overseas, undergoes change, and that it is possible to identify both the conditions making for the change and their effect on the trajectory of the country’s development. The concept also suggests the ways in which the interaction between foreign and domestic firms might itself influence the country’s investment path; but only The Eclectic (OLI) Paradigm of International Production 181 recently has this aspect been incorporated in the literature.
The IDP identifies several stages of development a country might pass through. The first stage is one of pre-industrialisation, in which a country is presumed to have no inbound or outbound investment, in the first case because it has insufficient locational attractions, and in the second because its own firms possess few or no ownership advantages. Depending on its resources, government policy, the organisation of activity, and the strategy of firms, the OLI configuration changes so as first to attract inward investment in resource-based sectors, in the traditional and labour-intensive manufacturing sectors, in trade and distribution, in transport and communications, construction and perhaps in tourism
The configuration of OLI variables affecting the (say) Japanese firms in the world economy in 1997 is a function of the OLI configuration facing them in (say) the mid-1980s and the changes in the endogenous and exogenous variables which have affected their behaviour in the intermediate period. Of these, there is strong evidence that the way in which these two sets of variables interact is, itself, an important factor determining the movement towards a new OLI configuration. We also believe that the concept outlined is very relevant in explaining the recent growth of outward investment from Third World countries, especially from South Korea, Singapore, Taiwan and Mexico (Van Hoesel, 1999; Dunning et al., 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดของการลงทุนพัฒนาวงจร (หรือเส้น) ถูกย้ายไปใน 197513 และได้หายไปตั้งแต่ผ่านแผนต่าง ๆ (เช่น Dunning, 1981, 1988, 1993a Dunning และนฤหล้า 1996 นฤหล้า 1996 Dunning et al., 2001) สมมติฐานพื้นฐานของ IDP ได้ว่า เป็นประเทศพัฒนา กำหนดประโยชน์ OLI หันต่างประเทศเป็นเจ้าของบริษัทที่อาจลงทุนในประเทศ และของบริษัทเองที่อาจลงทุนต่างประเทศ ผ่านการเปลี่ยนแปลง และที่จำเป็นต้องระบุทั้งสองเงื่อนไขทำให้การเปลี่ยนแปลงและผลที่เกิดขึ้นในวิถีของการพัฒนาของประเทศ แนวคิดยังแนะนำวิธีการในการโต้ตอบระหว่างบริษัทภายในประเทศ และต่างประเทศอาจเองมีอิทธิพลต่อเส้นทางการลงทุนของประเทศ แต่เฉพาะ Eclectic (OLI) กระบวนทัศน์ของนานาชาติผลิต 181 เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีด้านนี้ถูกรวมอยู่ในวรรณคดีIDP ระบุขั้นตอนต่าง ๆ ของการพัฒนาประเทศอาจผ่าน ระยะแรกเป็น industrialisation ก่อน ในการที่ ประเทศจะ presumed มีทุนไม่ขาเข้า หรือขาออก ในกรณีแรกเนื่องจากมีแหล่งท่องเที่ยวสถานที่ไม่เพียงพอ และที่สองอย่างใดอย่างหนึ่งเนื่องจากบริษัทของตนเองมีน้อย หรือไม่มีประโยชน์ความเป็นเจ้าของ ทรัพยากร นโยบายรัฐบาล องค์กรกิจกรรม และกลยุทธ์ของบริษัท กำหนดค่า OLI เปลี่ยนจึงเป็นครั้งแรกเพื่อดึงดูดการลงทุนขาเข้าใช้ทรัพยากรภาค ในภาคการผลิตแบบดั้งเดิม และแรงงานมาก ในทางการค้าและการกระจาย ขนส่ง และสื่อสาร ก่อสร้าง และบางทีท่องเที่ยวการกำหนดค่าของตัวแปร OLI ส่งผลกระทบต่อบริษัทญี่ปุ่น (พูด) ในระบบเศรษฐกิจโลกในปี 1997 เป็นฟังก์ชันของการกำหนดค่า OLI หันหน้าไปทางกลางไฟต์ (พูด) และการเปลี่ยนแปลงในตัวแปร endogenous และบ่อยซึ่งมีผลต่อพฤติกรรมของพวกเขาในระยะกลาง เหล่านี้ มีหลักฐานที่แข็งแกร่งที่วิธีนี้ตัวแปรสองชุดทำงาน ตัวเอง เป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดการเคลื่อนไหวต่อโครงแบบ OLI ใหม่ เรายังเชื่อว่าแนวคิดที่อธิบายเกี่ยวข้องมากในการอธิบายการเจริญเติบโตล่าสุดของการลงทุนภายนอกจากประเทศโลกที่สาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากประเทศเกาหลีใต้ สิงคโปร์ ไต้หวัน และประเทศเม็กซิโก (Van Hoesel, 1999 Dunning et al., 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดของวงจรการพัฒนาการลงทุน (หรือเส้นทาง) เป็นครั้งแรกไปข้างหน้าใน 197513 และได้หายไปตั้งแต่ผ่านการทำซ้ำต่างๆ (เช่นการติดตามหนี้, 1981, 1988, 1993a; Dunning และนฤหล้า 1996; นฤหล้า, 1996. Dunning et al, 2001 ) สมมติฐานพื้นฐานของ IDP ก็คือว่าเป็นประเทศที่พัฒนา, การตั้งค่าในข้อได้เปรียบ OLI หันหน้าไปทาง บริษัท ต่างชาติเป็นเจ้าของที่อาจลงทุนในประเทศนั้น ๆ และที่ บริษัท ของตัวเองที่อาจจะลงทุนในต่างประเทศได้รับการเปลี่ยนแปลงและว่ามันเป็นไปได้ ที่จะระบุทั้งสองเงื่อนไขทำให้การเปลี่ยนแปลงและผลกระทบต่อวิถีของการพัฒนาประเทศ แนวคิดนี้ยังแสดงให้เห็นวิธีการที่ทำงานร่วมกันระหว่าง บริษัท และต่างประเทศตัวเองอาจมีผลต่อเส้นทางการลงทุนของประเทศนั้น แต่ผสมผสาน (OLI) กระบวนทัศน์ของการผลิตระหว่างประเทศ 181 เมื่อเร็ว ๆ นี้มีลักษณะนี้รับการจดทะเบียนในวรรณคดี.
IDP ระบุหลายขั้นตอนของการพัฒนาประเทศที่อาจจะผ่าน ขั้นตอนแรกเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมก่อนซึ่งในประเทศที่เชื่อว่าจะไม่มีการลงทุนขาเข้าหรือขาในกรณีแรกเพราะมีสถานที่ท่องเที่ยว locational ไม่เพียงพอและในครั้งที่สองเพราะ บริษัท ของตัวเองมีน้อยหรือไม่มีข้อได้เปรียบที่เป็นเจ้าของ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับทรัพยากรที่มีนโยบายของรัฐบาลองค์กรของกิจกรรมและกลยุทธ์ของ บริษัท ที่จะมีการเปลี่ยนแปลงการกำหนดค่า OLI เพื่อให้เป็นครั้งแรกที่จะดึงดูดการลงทุนเข้ามาในภาคทรัพยากรที่ใช้ในภาคการผลิตแบบดั้งเดิมและแรงงานมากในการค้าและการจัดจำหน่าย ในการขนส่งและการสื่อสาร,
การก่อสร้างและบางทีอาจจะในการท่องเที่ยวการกำหนดค่าของตัวแปรที่มีผลต่อOLI (พูด) บริษัท ที่ญี่ปุ่นในเศรษฐกิจโลกในปี 1997 เป็นฟังก์ชั่นของการกำหนดค่า OLI หันหน้าไปทางพวกเขาใน (พูด) ช่วงกลางทศวรรษ 1980 และการเปลี่ยนแปลงใน ตัวแปรภายนอกและภายนอกที่มีผลต่อพฤติกรรมของพวกเขาในช่วงกลาง ของเหล่านี้มีหลักฐานว่าวิธีการที่ทั้งสองชุดของตัวแปรที่มีผลกระทบที่เป็นตัวเองเป็นปัจจัยสำคัญต่อการพิจารณาการเคลื่อนไหวของการกำหนดค่า OLI ใหม่ เรายังเชื่อว่าแนวคิดที่ระบุไว้มีความเกี่ยวข้องมากในการอธิบายการเจริญเติบโตของการลงทุนที่ผ่านมาออกมาจากประเทศโลกที่สามโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเกาหลีใต้, สิงคโปร์, ไต้หวันและเม็กซิโก (Van Hoesel 1999. Dunning, et al, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดวงจรการพัฒนาการลงทุน ( หรือเส้นทาง ) เป็นครั้งแรกที่ใส่ไปข้างหน้าใน 197513 และมีตั้งแต่ผ่านรอบต่างๆ ( เช่น ดันนิง , 1981 , 1988 , 1993a ; ดันนิ่ง และกรรมการ , 1996 ; กรรมการ , 1996 ; dunning et al . , 2001 ) สมมติฐานพื้นฐานของบุคลากรที่เป็นประเทศพัฒนา การตั้งค่าของ บริษัท ที่อาจเป็นประโยชน์กับโอลี่ลงทุนในประเทศนั้นและของ บริษัท ของตัวเองที่อาจจะลงทุนต่างประเทศผ่านการเปลี่ยนแปลงและมันเป็นไปได้ที่จะระบุทั้งสองเงื่อนไขการเปลี่ยนแปลงและผลกระทบที่มีต่อวิถีของการพัฒนาประเทศ แนวคิดที่ได้เสนอแนวทางในการปฏิสัมพันธ์ระหว่าง บริษัท ต่างประเทศและในประเทศอาจตัวเองมีอิทธิพลต่อเส้นทางการลงทุนของประเทศแต่ ผสมผสาน ( โอลี่ ) กระบวนทัศน์ของการผลิตระหว่างประเทศเมื่อเร็ว ๆนี้มีลักษณะการรวม 181 ในวรรณคดี
บุคลากรระบุหลายขั้นตอนของการพัฒนาประเทศ อาจผ่านได้ ระยะหนึ่งก่อนอุตสาหกรรมซึ่งในประเทศที่ถูกสันนิษฐานว่าไม่มีขาเข้า หรือขาออกการลงทุนในกรณีแรก เพราะว่ามันมีไม่เพียงพอ ที่ตั้งสถานที่ และในช่วงที่สอง เพราะ บริษัท ของตัวเองมีไม่กี่ หรือ ไม่มีข้อดีของความเป็นเจ้าของ ขึ้นอยู่กับทรัพยากร นโยบายของรัฐบาล และองค์กรของกิจกรรมและกลยุทธ์ของ บริษัท โอลี่ การเปลี่ยนแปลงการตั้งค่าดังนั้นเป็นครั้งแรกเพื่อดึงดูดการลงทุนในทรัพยากรจากภาคในแบบดั้งเดิม และแรงงานภาคการผลิตอย่างเข้มข้น ในการค้าและการกระจายในการสื่อสารและขนส่ง ก่อสร้าง และบางทีในการท่องเที่ยว
การตั้งค่าตัวแปรของโอลี่ส่งผลต่อ ( พูด ) บริษัท ญี่ปุ่นในเศรษฐกิจโลกในปี 1997 เป็นฟังก์ชันของโอลี่เผชิญหน้ากับพวกเขาในการตั้งค่า ( พูด ) ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 และการเปลี่ยนแปลงของตัวแปรภายนอกและภายในที่มีผลกระทบต่อพฤติกรรมของพวกเขาในช่วงกลาง ของเหล่านี้มีหลักฐานว่าวิธีที่เหล่านี้สองชุดของตัวแปรที่โต้ตอบได้ตัวเองเป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดในการเคลื่อนไหวไปสู่การตั้งค่าโอลี่ใหม่ เราเชื่อว่าแนวคิดระบุความเกี่ยวข้องมากในการอธิบายล่าสุดการเจริญเติบโตของการลงทุนออกไปจากประเทศโลกที่สาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเกาหลีใต้ สิงคโปร์ ไต้หวัน และเม็กซิโก ( รถตู้ hoesel , 1999 ; dunning et al . , 2001 ) .